¹ Entón o Espírito de Deus veu sobre Azarías, fillo de Obed, ² quen saíu ao encontro de Asa e díxolle: "escoitádeme, Asa e todo Xudá e Benxamín! Iahveh está convosco mentres vós esteades con el. Se o buscades, deixarase atopar por vós; pero se o abandonades, El deixaravos. ³ Moitos días estivo Israel sen o verdadeiro Deus, sen sacerdote que o ensine e sen lei. ⁴ Pero cando, na súa angustia, se volveron a Iahveh, o Deus de Israel, e o buscaron, el deixouse atopar por eles. ⁵ Naqueles tempos non había paz para quen saía nin para quen entraba, senón que había moitas angustias sobre todos os habitantes das terras. ⁶ E as nacións e as cidades destruíanse unhas a outras porque Deus castigábaos con toda clase de tribulacións. ⁷ Pero vós, sede fortes e non deixedes que fraqueen as mans, porque hai unha recompensa para o voso traballo. ⁸ Cando Asa escoitou estas palabras, e a profecía do profeta Obed, fortaleceuse e eliminou os ídolos abominables de toda a terra de Xudá e Benxamín e das cidades que conquistara nas montañas de Efraín, e reparou o altar de Iahveh que estaba diante do pórtico de Iahveh. ⁹ Despois reuniu a todo Xudá e a Benxamín, e con eles a xente de Efraín, Manasés e Simeón, porque moitos de Israel pasaron ao seu bando cando viron que Iahveh o seu Deus estaba con el. ¹⁰ E reuníronse en Xerusalém no terceiro mes do ano décimo quinto do goberno de Asa. ¹¹ E sacrificaron nese día a Iahveh setecentos bois e sete mil ovellas do botín que trouxeron. ¹² E fixeron o pacto de buscar a Iahveh, o Deus dos seus pais, con todo o seu corazón e con toda a súa alma. ¹³ E que todos os que non buscasen a Iahveh, o Deus de Israel, morreran, fosen pequenos ou grandes, homes ou mulleres. ¹⁴ E prestaron xuramento diante de Iahveh cunha voz grande e con berros cheos de xúbilo, ao son das trompetas e dos cornos. ¹⁵ E todo Xudá festexou o xuramento, porque xuraron de todo o seu corazón, e con todo o seu entusiasmo o buscaron, e El deixouse atopar por eles; e Iahveh encheunos de paz en todo lugar. ¹⁶ Tamén o rei Asa afastou a súa nai Maacá da súa dignidade real, porque fixera unha imaxe abominable para Asera. Asa destruíu a imaxe e reduciuna a po, e a queimou xunto a o torrente Cedrón. ¹⁷ Non obstante, os lugares altos non foron removidos de Israel, aínda que o corazón de Asa foi perfecto durante todos os seus días. ¹⁸ E trouxo para a casa de Deus as cousas que o seu pai e el mesmo consagraran; obxectos de prata e de ouro e os demais utensilios. ¹⁹ E non houbo máis guerra ata o ano trinta e cinco do goberno de Asa.