¹ Polo tanto, os anciáns de entre vosoutros, exhórtoos eu, tamén ancián coma eles e testemuña dos padecementos de Cristo, e tamén participante da gloria que será revelada: ² apacentade o rabaño de Deus entre vós, coidando del, non por obriga, senón voluntariamente como quere Deus, non por ganancia deshonesta, senón con desexo sincero; ³ tampouco como tendo señorío sobre os que vos foron confiados, senón demostrando ser exemplo ao rabaño. ⁴ E cando apareza o Príncipe dos pastores, recibiredes a coroa de gloria que nunca murcha. ⁵ Así mesmo, vós os máis novos, estade suxeitos aos maiores; e todos, revestidos de humildade no voso trato mutuo, porque Deus resiste aos soberbios, pero dá graza aos humildes. ⁶ Facédevos humildes baixo a poderosa man de Deus, para que El vos exalte ao seu debido tempo, ⁷ botando toda a vosa ansiedade sobre El, porque El ten coidado de vós. ⁸ Sede sobrios, estade alerta. O voso inimigo, o demo, anda axexando coma un león ruxindo, procurando quen devorar. ⁹ Mais resistide firmes na fe, sabendo que os mesmos sufrimentos vanse cumprindo nos vosos irmáns en todo o mundo. ¹⁰ Despois de que sufrades por un pouco de tempo, o Deus de toda graza, quen vos chamou á súa gloria eterna en Cristo, El mesmo vos ha perfeccionar, afirmar, fortalecer e establecer. ¹¹ A El sexa o poder por sempre e para sempre. Amén. ¹² Por vía de Silvano, o noso fiel irmán (porque así o considero), escribinvos estas poucas palabras, exhortando e dando testemuño que esta é a verdadeira graza de Deus. Estade firmes nela. ¹³ A que está en Babilonia, escollida xuntamente con vós, saúdavos, e tamén o meu fillo Marcos. ¹⁴ Saudádevos uns aos outros con bico de irmáns. A paz sexa con todos vós, os que estades en Cristo.