¹ E Salomón emparentou con Faraón, rei de Exipto, casando coa filla de Faraón, e tróuxoa á cidade de David, ata que rematou de edificar a súa casa e a casa de Iahveh, e o muro arredor de Xerusalém. ² Porque ata aqueles días o pobo sacrificaba nos lugares altos, porque aínda non se construíra unha casa ao nome de Iahveh. ³ E Salomón amaba a Iahveh, camiñando nos estatutos do seu pai David; pero sacrificaba e queimaba incenso nos lugares altos. ⁴ O rei ía a Gabaón, porque ese era o principal lugar alto, para sacrificar alí; Salomón ofreceu mil holocaustos sobre ese altar. ⁵ Un día Iahveh aparecéuselle a Salomón en soños durante a noite en Gabaón, e Deus díxolle: -Pídeme o que queiras que che dea! ⁶ E dixo Salomón: -Ti amosaches gran misericordia ao teu servo David o meu pai, porque el andou diante de ti en verdade, en xustiza e con rectitude de corazón contigo; e conservaches esta a túa gran misericordia de xeito que lle deches un fillo que senta no seu trono, como é hoxe. ⁷ Agora, O Iahveh meu Deus, ti puxeches o teu servo como rei no lugar de meu pai David, e eu son un rapaz mozo que non sei entrar nin saír. ⁸ E o teu servo está no medio do teu pobo que ti escolliches, un pobo grande que non se pode contar nin numerar. ⁹ Dá, pois, ao teu servo un corazón prudente para xulgar o teu pobo, e para discernir entre o bo e o malo; pois quen poderá xulgar este teu pobo, que é tan grande? ¹⁰ E agradou ao Señor que Salomón pedira isto. ¹¹ E Deus díxolle: -Xa que pediches isto e non pediches moitos días para ti, nin pediches riquezas para ti, nin pediches a vida dos teus inimigos, senón que pediches para ti entendemento para ter xuízo, ¹² velaí, fixen conforme as túas palabras; deiche un corazón sabio e entendido, de xeito que non houbo ninguén semellante a ti antes de ti, nin se levantará ninguén semellante a ti despois de ti. ¹³ E tamén dareiche as cousas que non pediches, riquezas e gloria, de xeito que entre os reis non haberá ninguén coma ti, todos os teus días. ¹⁴ E se ti camiñas nos meus camiños, gardando os meus estatutos e mandamentos, como camiñou o teu pai David, Eu alargarei os teus días. ¹⁵ Acordou Salomón, e velaí que era un soño; e foi a Xerusalém e púxose diante da arca do pacto de Iahveh, e ofreceu holocaustos e ofreceu sacrificios de paz, e fixo un banquete para todos os seus servos. ¹⁶ Entón entraron ao rei dúas mulleres prostitutas e presentáronse diante del. ¹⁷ E unha delas dixo: -Ai meu señor, eu e esta muller viviamos nunha mesma casa, e dei a luz estando ela comigo na casa. ¹⁸ E aconteceu que ao terceiro día despois de dar a luz, esta muller tamén pariu, e estabamos xuntas, non había ninguén de fóra na casa, só nós as dúas estabamos na casa. ¹⁹ E unha noite o fillo desta muller morreu, porque ela se deitou sobre el. ²⁰ E ergueuse a medianoite, e colleu o meu fillo do meu lado, mentres eu, a túa serva, estaba durmida, e púxoo ao seu carón, e colocou o seu fillo morto no meu colo. ²¹ E cando me erguín moi cedo para darlle o peito ao meu fillo, velaí que estaba morto; pero cando o observei na mañá, velaí que non era o meu fillo a quen parira. ²² Pero a outra muller dixo: -Non, senón que o meu fillo é o que vive, e o teu fillo é o morto. E a outra dixo: -Non, senón que o teu fillo é o morto, e o meu fillo é o vivo. E discutían diante do rei. ²³ Entón dixo o rei: -Esta di: o meu fillo é o vivo e o teu fillo é o morto; e a outra di: non, senón que o teu fillo é o morto e o meu fillo é o vivo. ²⁴ E o rei dixo: -Traédeme unha espada. E trouxéronlle unha espada ao rei. ²⁵ Entón o rei dixo: -Cortade polo medio o neno vivo e dádelle a metade a unha e a outra metade á outra. ²⁶ Entón a muller á que pertencía o fillo vivo, falou ao rei (pois sentiuse profundamente conmovida polo seu fillo), e dixo: -Ai meu señor, dádelle a esta o neno vivo e non o matedes! Pero a outra dixo: -Nin a min nin a ti; partídeo! ²⁷ Entón o rei respondeu e dixo: -Dádelle a esta o neno vivo e non o matedes; ela é a súa nai. ²⁸ E todo Israel escoitou o xuízo que o rei pronunciara, e temeron ao rei, porque viron que a sabedoría de Deus para xulgar estaba no seu corazón.