Pasal 2

1 Anak-anakku, aku manulis hal-hal itie kan kolaie nyaman kolaie umet mangaruh dusa. Namun, jaka ara am mangaruh dusa, dirie mahompu mambela paharap ompaie, yaham Kristus Yesus, am bujur iyah. 2 Inyalah kurban padamaian akan dusa-dusa dirie. Umakan, bukan akan dusa -dusa dirie jam, bahkan akan uras dusa-dusa salurih dunia. 3 Nyaman dirie ingat bahkan dirie mangenal Hatalla, ialah jaka dirie taat parintah-parintah-Nya. 4 Urang am bapaner,'' Aku mangenal Hatalla," tapi honta manaati parintah-parintah-Nya, ia ialah saurang panipu umakan kabujur hontae tege lalam inya. 5 Akan tapi, sapa am rajin firman-Nya, kasih Hatalla jadie bujur-bujur sampurna homan lalam inya. inyah jam dirie ingat akan dirie lalam Inya. 6 Urang am mamarah akan inya tingal lalam Hatalla, inya harus hirup samah nulat Yesus hirup. (Mangasih sasama umakan Manulat Kahona Hatalla) 7 Manyari-manyari am ku kasih, aku hontae manulis parintah baharu akan kolaie, sabalinya parintah holue am jadie kolaie mahompu mula hariah. Parintah holue inyah ialah Firman am jadie kolaie dongar mulae pertama. 8 Namun, aku jam masih manulis parintah baharu akan kolaie, ialah kabujur lalam Inya dengan lalam kolaie laie kapotang masih meh umakan torang am bujur wayahtie basinar. 9 Urang am bapaner bahwa inya tege lalam torang, tapie hontae suka kan manyarinya, maka inya masih tege lalam kapotang sampai wayahtie. 10 Urang am mangasihi manyarinya tingal lalam torang umakan hontae tege sutie am mangruhnya jadie tasangkut. 11 Akan tapi, inya hontae suka kan manyarinya tege lalam kapotang dengan bajalan lalam kapotang. Inya hontae ingat kamanih inya badarie laie kapotang jadie mambuta matanya. 12 Aku manulis kan kolaie, hai anak-anak, sabab dusa-dusamu jadie diampuni laie nama-Nya. 13 Aku manulis kan kolaie , hai ompaie-ompaie, laie kolaie jadie kasene Inya mulae awal. Aku manulis kan kolaie, hai urang-urang mura, laie kolaie jadie mangalahkan si Jahat. Aku manulis kan kolaie, hai anak-anak, laie kolaie jadie kasene Ompaie. 14 Aku manulis kan kolaie, hai ompaie-ompaie, laie kolaie jadie kasene Inya mulae pertama. Aku manulis kan kolaie, hai urang-urang mura, laie kolaie kuat, dengan firman Hatalla tingal lalam kolaie, umakan kolaie jadie mangalahkan si jahat. 15 Umet mancinta dunia itie atau hal-hal am tege lalam dunia. Jaka siku urang mencintai dunia, kasih ompaie hontae tege lalam inya. 16 Sabab, uras am tege lalam dunia ya ham kahona daging, kahona mata, umakan kasombong hirup hontae mula ompaie, tapie mula dunia. 17 Dunia itie lagi hilae barota dengan kahonanya, tapi urang am mangaruh kahona Hatalla akan hirup selama-lamanya. (Umet Mauma Anti-Kristus) 18 Anak-anakku, wayahti ialah zaman ahir; dengan nulat am jadi kolaie dongar bahwa anti-Kristus akan datang, umakan wayahtie banya anati-Kristus jadi datang. Mulanya dirie ingat akan wayahti ialah zaman ahir. 19 Pamanya datang mula antara dirie, tapi pamanya bukan bagian mula dirie. sabab, jaka pamanya bagian mula dirie, pamanya akan masih uma dirie. Namun, Pamanya maningalkan dirie sahingga nyata bahwa pamanya bukan bagian mula dirie. 20 Akan tapi, kolaie jadi bulih pengurapan mula am barasih, dengan kolaie ingat urasnya. 21 Aku manulis kan kolaie bukan laie kolaie hompan ingat ka bujur , bahkan laie kolaie ingat dengan laie hontae tege karongka am baasal mula kabujur. 22 Sapa ngarongka inyah amun hontae inya am manyangkal akan Yesusam Sang Kristus? Itilah anti-Kristus, urang am manyangkal Ompai dengan Anak. 23 Sapa am manyangkal Anak hontae mahompu Ompai. Akan tapi, Satiap urang am mangaku Anak, inya jam mahompu ompai. 24 Biar apa am jadi kolaie dongar mula awal totap diam lalam kolaie. Jaka apa am jadi kolaie dongar mula awal totap diam lalam kolaie, kolaie jam akan totap diam lalam Anak dengan Ompaie. 25 Dan, itilah janyi am Inya borie kan Dirie, yaham hirup kekal. 26 Uras hal am jadi kutulis kan kolaie itie, bakaitan dengan pamanya am bausaha manyosat kolaie. 27 Namun, urapan am jadie kolaie tarima mula Inya totap diam lalam kolaie, dengan kolaie hontae perlu urang bukan akan maajar kolaie. Akan tapi, laie paengurapaNya inyah mangajar kolaie akan uras hal umakan hal inya ialah bujur, bukan dusta bahkan Inya jadie maajar kolaie, totap diam lalam Inya. 28 Wayahtie, anak-anaku, diam lalam Inya nyaman katika Inya mamaner inya, dirie tege kayakinan dirie dengan hontae malu paharap Inya saat datang-Nya. 29 jaka kolaie ingat akan Inya ialah bujur, kolaie jam ingat akan satiap urang am mangaruh kabujur, lahir mula Inya.