¹ بعد از شیش رُز عیسی پطرس و یعقوب وبرادرش یوحنا اُش واسِه و اَنَیا با خوش اَ بَرَی کوهِ بلندی اَ خلوت اُشبو . ² اَنکَه در حضورِ اِدَیا سیمای اَنَه دگرگون بُیس چهرَش مثِ خورشید اَدِرَخشی و جَمَش مِثِ نور سفید بُسُن ³ در اَمی موقَع موسی وایلیا در برابر چِشمیای اِدَیا ظاهر بودِن و با عیسی حرفشو زَت ⁴ پطرس اَ عیسی اُشگُت، اَی سَروَرُم بودَن اَما در اِنکِه نیکو اِسی اَگر تَوی سه سرپناه اَسازِم یکی بَرَی تو یکی بَرَی موسی ویکی بَرَی ایلیا ⁵ هنوز اِ حرفی بر زبانِ پطرُس اَند که اَمی موقع ابری درخشان اِدَیا در بَرُش گِرِت و ندایی از ابر در رَسی که اِدِه اِسی پُس محبوبُم که از اَنَه خُشنودِم اَ اَنَه گُش فرا آدَی ⁶ با شُنُفتَنِ اِ ندا شاگردیا سخت تَرسِدِن و اَ رویِ خاک کَتِن ⁷ اما عیسی نزدیک بُیس دَس بَر اَنَیاش نا و اُشگُت بُلَند وابی نَترسی ⁸ چون چشمیای خوشو باز شو که ، هیچکِسِ دِگَشو نِبینا جز عیسی و بَس ⁹ هنگامی که اَ کوه اَزیر داندِن عیسی شَه اَنَیا گُت هر چه تودِدِ بَرَی کِسی بازگو مَکُنی تا زمانی که پُسِ انسان از مرگ بلند وابو. ¹⁰ شاگردیا از اَنَشو پرسی چرا علمای دین اَگُون باید ایلیا بیا ؟ ¹¹ پاسُخُش دا البَته که ایلیا دا و هَمه چی را اصلاح اَکُن ¹² اما اَ شما اَگوم ایلیا اُندِه ولی اَنَه تُنَشناخت و هر چه تا وِس با وی تو که بَرَی اَمی پُسِ انسان نیز اش دَسِ اَنیا آزار اَبینِ ¹³ اَمی موقع شاگردیا شو فَمی که دربارَی یحیی تَعمید دَهندَه با اَنَیا حَرف اَزِتای ¹⁴ وقتی اَ پَلو جماعت اُندِن ، مَردی اَ عیسی نزدیک بویس و در برابَرِ اَنَه زانوش زَت و اُشگُت : ¹⁵ سَرورُم اَ پُسِ مَه رَحم بُکُن اَنَه صرعُشِ و خَیلی سخت رنج اَکََشِِدوی . گاهی در تَش ودر آو اَکِت. ¹⁶ اَنَه اَ پَلو شاگِردیات مَو ولی شو نِشیس شفا شا دَین ¹⁷ عیسی در پاسُخُش گُت ای نسل بی ایمان و منحرف تا به کَی با شما بِم و تَحملتو بُکُنم اَنا اَ پَلو مَه بیاری . ¹⁸ پس عیسی اَ دیو نَهیبُش زت ودیو از پُس اَ در چو و اَنَه در اَمی موقَع شفا پیداش که . ¹⁹ اما شاگردیا اَ پَلو عیسی اُندِن و در خلوت از اَنَه شو پرسی چو اَما مُنِشَیس اَنَه دیو اَ در بُکُنَم ؟ ²⁰ پاسُخُش دا از اَمی رو که ایمانتو کَم اِسی آمین اَ شما اَگوام اگر ایمانی اَ کَیدونیه دانَی خَردل تو بو تا شا اَ کوه بُگُی از اِنکه به اَنکَه اُچوو هیچ امری بَرَی شما نا ممکِن نابو ²¹ اما اِ جِنسی جز با روزَه ودعا اَ در ناچو ²² هنگامی که اَ جلیل گرد هم اُندِن عیسی اَ اِدَیا اُشگُت : پُسِ انسان اَ دَسِ مَردُم تسلیم اَبو ²³ اَنَیا اَنَش شَکُشِن اَنَه در رُزِ سوم بُلند اَوابو شاگردیا خَیلی اَندوهگین بُدِن ²⁴ چون عیسی و شاگردیاش اَ کَفرناحوم رَسِدِن ماموریای اَخذِ مالیات دو دِرهَم پَلو پطرُس اُندِن و شُگُت آیا استادِ شما مالیات معبَد پرداخت ناکُن؟ ²⁵ اَنا جوابُش دا البتَه که پرداخت اَکُن چون پطرس اَ خونَه اُند ، پیش از اِنکِه چیزی بِگو عیسی شَه اَنَه گُت ای شَمعون پادشاهی یای دنیا اَ چه کَسای باج و خراج اَگِرِن؟ اَز بیچیای خوش یا بیگانَیا؟ ²⁶ چه اَگُواِش پطرس جوابُش دا از بیگانَیا . عیسی شَه اَنَه گُت پَس بیچیا معافِن ²⁷ اما بَرَی اِنکِه اِدَیا شُو نَرَنجَنَم ، اَ کنارِ دریا برو و قلابی اُبی اولین ماهی که اُتگِرِت دَهَنُش باز بُکُن سِکَی چهار دِرهَمی پیدا اَکُنِش با اَنَه سَهمِ مَه وخُت اَ اِدَیا آدِه