¹ در اَنَه رُزیا آگوستوس فرمانی صادرُش کِه تا مردمیای اَمَه سرشماری بِبِن ² اِ اولین سرشماری اَند در موقَع فرمانداری کورینیوس اَ سوریه انجام اَبُیس ³ پس هر که روانَی شَهرِ خُش اَبُیس تا نام نویسی بِبِن ⁴ یوسُف هَم اَزشهرِ ناصَره جلیل اَ طرفِ بیت لَحِم زادگاه داوود چو . چون از نسلِ خاندانِ داوود اَند اَنَه اَنکَه چو ⁵ تا با نامزادُش مریم که زایمانُش نزیک اَند نام نویسی بُکُنِن ⁶ موقَی که اَنکَه اَندِن موقَی زایمانِ مریم بُیس و اولین ⁷ بِچُش که پُس اَند اَ دنیا اُند اَنَ شَه قنداقی پیچی و در آخوریش اُش خَتَناچون در مهمانسرا جایی شا زَر نییَن ⁸ در اَمی نواحی شبانیایی اَندِن که اَ تو صحرا اَندِن وموقع شُو اَ گَلَی خُشو پاسبانی شا کِه ⁹ یک کَشی فِرشتَی خداوند اَ اَنَیا ظاهر بُیس ونور هلالِ خداوند اَ دورُشو تابِدَه بُیس شبانیا خَیلی تَرسِدِن ¹⁰ اما فرشته اَ اَنَیا گُت مترسید چون بشارتی بَراتو اُمِه خبری بَس شادی بخش که بَرَی تمامیِ قوم اِسی ¹¹ اِرُز اَ شهرِ داوود بَرَی شما اَ دنیا اُند اَنَه خداوند مسیح اِسی ¹² نشونَش بَرَی شما اِدِه اِسی که نوزادی در قنداق پیچِدَه و در آخوری خَتِه اَبینی ¹³ یک کَشی گروهِ گَپی از لشکریای آسمو ظاهر بُدِن که اَمرَی اَنَه فرشتَه در ستایشِ خدا شَه گُت جلال بر ¹⁴ خدا در عرشِ بَرین و صلح و سلامت بَر مردُمیای که بر زَمی موردِ لطفِ اَنَی ¹⁵ و چون فِرشتَیا از پَلو اِدَیا اَ آسمو چِدِن شبانیا اَ یَک دِگَشو گُت بَی اَ بیت لَحم اُچَم و هر چه روی اُش دَدِه و خداوند اَما آگاهُش کِردِه بِبینَم ¹⁶ پس با عجلَه چِدِن مریم و یوسف و نوزاد خُفتَه اَ آخور شا بینا ¹⁷ چون نوزاد شو بینا گَپی که در بارَی اَنَه که اَ اِدَیا شو گُتِسُن پَخشو کِه ¹⁸ و هر که شَه شُنُفت از گَپِ شبانیا تَعجب شا کِه . ¹⁹ اما مریم همَی اِدَیا شَه خاطر اَسِپُرد و فکر شَه کِه ²⁰ پس شبانیا خدا را حمد و ثنا گویان اُندِن اَ سببِ هر چه شو بینَیسُن و شُشنُفتِسُن چونکه شا اِدَیا گُتِسُن ²¹ در رُزِ هشتم چون وقتِ خَتنَی نوزاد رَسی اسمِ اَنَه عیسی شونا اِ اَمی اِسمی اَند که فرشتَه قبل از اِدِه که اَ تِ رَحِمِ مریم قرار بِگِرِه اَ رو اَنَش نَیسُن ²² چون ایامِ تطهیرِ اِدَیا مطابقِ شریعتِ موسی تَموم بُیس یوسف و مریم عیسی را شا اورشلیم بو تا اَ خداوند تقدیم بُکُنِن ²³ طبق حکم شریعت خداوند که اَگو اولین ثَمَرَی هر ذَکورِ هر رَحِمی مقدس بَرَی خداوند خَندَ اَبو ²⁴ تا قربانی تقدیم بُکُنِن مطابقِ در شریعتِ خداوند اُندِه یعنی یَک جُفت قمری یا دو جوجَی کبوتر ²⁵ در اَنَه موقَی یا مردی پارسا و دیندار شمعون نامی اَند که در اورشلیم زندگی شَه کِه که منتظرِه تسلیِ اسراییل اَند و روح القدس در اَنَه اَند ²⁶ روح القدس بَر اَنَه آشکارُش کِردِسُن که تا مسیح خداوند نِبینِه چشم از دنیا نابَنِه ²⁷ پس شمعون اَ هدایتِ روح وارِدِ صحنِ معبد بُیس و چون والدَینِ عیسیِ نوزاد اَنَه شو آو تا آیینِ شریعت اَ جا بیارِن ²⁸ شمعون شَه بغل کِه و ستایش کنان اَ خداش گُت ²⁹ اَی خداوند بنا به وعدَی خوت خادِمُت اَ سلامت مُرَخص بُکُن ³⁰ چون چِشییای مَه نجاتِ تو اُشبینَدِه ³¹ نجاتی که در برابرِ هَمَی ملتیا فراهَم اُتکِردِه ³² نوری بَرَی نِشو دَدَی حقیقت اَ قومیای دِگَه و جلال دَدَه اَ قومِ خوت اسراییل ³³ بوا و نَنَی عیسی از گَپیایی که دربارَی اَنَه گُتَه بُیس تعجب شو کِه ³⁴ پس شَمعون اِدَیا بَرِکَت اُشدا و اَ مریم مادَرِ اَنَش گُت ، مُقدَر اِسی که اِ بِچی موجبِ کَتِدَی و بلند وابُدَی خیلی از قومِ اسراییل بو و آیتی بو که در برابَرُش اَوَیسِن ³⁵ و اِندِه اِسی اندیشَی دلیای خیلی یا آشکار اَبو شمشیری اَ قلبِ تو فرو اَچو ³⁶ در اَنکَه نبیه ای زندگی شَکِه دُتِه فِنُوئیل از قبیله اَشتَر که خَیلی سالخوردِه اَند حَنا پس از هفت سال زنا شویی شوش از دَسسُش دَیسُن ³⁷ و تا هشتادُ چار سلگی بیوِه اَند اَنَه هیچوقت معبد ترکُش ناکِه شو و روز اَ دعا و عبادت مَشغولَند . ³⁸ حنا اَمی موقَع اَ جلو اُند و خدا را سِپاس اُشگُت با هَمَی کِسیای که چشم انتظارِ رها بُدَی اورشَلیم اَندِن در بارَی عیسی گَپُش زَت ³⁹ چون یوسف و مریم آیینِ شریعت خداوند شا جا آو اَ شَهرِ خوت ناصِرَه واقع اَ جَلیل واگِشتِن ⁴⁰ اَنَه بِچ رُشد شَه کِه و قَوی اَبُیس اَنَه پُر از حِکمَت اَند فیضِ خدا بَر اَنَه قرار اُشَن ⁴¹ نَنَه وبوای عیسی هر سال بَرَی عیدِ فَصَح اَ اورشلیم اَچِدِن ⁴² چون عیسی دوازدَه ساله بُسُن اَ رَسمِ عَید اَ اورشلیم چِدِن ⁴³ پَس از تموم بُدَی عَید اَ واگِشتِن که عیسی نوجوان در اورشلیم وامُند اما نَنَه و بواش شو نِفَمی ⁴⁴ فکر شا که در کاروان اِسی یکروز که بُیس اَ دُمِ عیسی گِشتِن و چون پیداشونِکِه اَ قومِ خیشیا و آشنایا شو پُرسی ⁴⁵ و چون پیداشو نِکِه اَ اورشلیم واگِشتِن ⁴⁶ پَس از سِه رُز اَنَه در معبد شو واجو اَ میونِ معلمیا اُداسون و اَ حرف اِدَیا گُش شَه دا و از اَنَیا شَه پرسی . ⁴⁷ هر که حرفیای اَنَه شَه شُنُفت از فهمِ اَنَه و جوابیایی که شَه دا در تعجب اَند ⁴⁸ چون نَنَه و بواش اَنکَه شو بینا شگفت زَدَه بُدِن نَنَش اَ اَنَش گُت پُسُم چواِ اِندِت کِه بوات و مَه با نگرانیِ زیاد اَ دُمِ تو اَندَم ⁴⁹ چواِ اَ دُمِ مَه اَندی مَگَه تو نافَمی که مَه اَ خونَی بوام بِم ⁵⁰ اما اَنَیا معنی اِ حرفیا که شَه اِدَیا گُت شو نِفَمی ⁵¹ پس با اِدَیا اَ راه کَت و اَناصرِه چو و مطیعِ اِشو بُیس اما نَنَش تمامیِ اِ امور شَه خاطر اَسِپُرد ⁵² و عیسی در قامت و حکمت و محبوبیت اَ پَلو خدا و مردم ترقی شَه که