1
پس هرنوع کینَه و هَر گونَه مَکرُ و ریا و حَسَد و هر قِسم بَدگویی از خوت دور بُکُنی
2
و مِثِ نوزادیا مُشتاقِ شیرِ خالصِ روحانی بی تا اَ مَدَدِه اَنَه بَرَی نِجات نِمو بُکُنی
3
اَگَه اَ درسی تو چِشِدِه که خداوند مِهرَبو اِسی
4
با نَزیک بُدَه اَ اَنَه یعنی اَ اَنَه سَنگِ زِندَه که آدمیا رَدشو کِردِه اما پَلوِ خدا برگزیدَه و گرانبها اِسی
5
شما اَم مِثِ سَنگیای زِندَه اَ صورتِ عمارَتِ روحانی بنا اَبی تا کاهنیای مُقدسی بی و اَ واسِطَی عیسی مسیح قُربانیای روحانیِ مقبولِ خدا را تقدیم بُکُنی
6
چون در کُتُبِ مقدس اُندِه که آلا در صهیون سَنگی اَنِسِم سنگِ زاویه برگزیدَه و گرانبها هر که اَ اَنَه توکل بُکُن سَر افکَندَه نابو
7
اِ سَنگ بَرَی شما که ایمان تو آردِه گِرانبها اِسی اما اَنَیا که ایمان شو نیاردِه سَنگی که معماریا رَد شو کِردِه مهمترین سَنگِ بنا بُدِه
8
و نیز سَنگی که سَبَبِ لغزش ببو و صَخرَی که موجبِ سقوط ببو اِدَیا اَلَغزِن چون از اِ کلام اطاعت ناکُنِن که اِدِه بَراشو مُقَدر بُدِه
9
اما شما ملتی برگزیدَه و مملکتی از کاهنیا و امتی مقدس و قومی که ملکِ خاصِ خدا اِسی تا فضایلِ اَنَه اعلام بُکُنی که شما را از تاریکی اَنور حیرت انگیزِ خوش فرا اُشخَندِه
10
پیش از اِدِه قومی نیندی اما آلا قومِ خدا اِسی زمانی از رَحمت مَحروم اَندی اما آلا رَحمت تو گِرِتِه
11
ای عزیزیا از شما تمنا اُمِه مِثِ کسیای که در اِ دُنیا بیگانَه و غریبِن از امیالِ نفسانی که با روحِ شما که در سِتیزن دوری بُکُنی
12
کردارِتو در میونِ بی ایمانیا چنان پَسَندیدَه بو که هر چند شما را اَ بدکاری متهم اَکُنِن با مُشاهِدَی اعمالِ نیکتو خدا را در رُزِ دیدارُش تمجید بُکُنی
13
بخاطرِ خداوند تسلیمِ هر منسَبی بی که در میونِ انسانیا مقرر بُدِه خواه پادشاه که مافوقِ اَمَه اِسی ،
14
و خواه والیان که مامورِ اَنَه پَند تا بدکاریا را کیفر اَدَین و نیکوکاریا را تحسین اَکُنِن
15
چون خواستِ خدا اِدِه اِسی که با کردارِ نیکِ خوش جهالتِ مَردُمِ نادان را خاموش بُکُنی
16
مِثِ آزادَیا زِندگی بُکُنی اما آزادیِ خود را پوشِشی بَرَی شِرارَت مَکُنی مِثِ غلامیای خدا زِندگی بُکُنی
17
اَمَه حُرمَت بُکنی برادریا را محبت بُکنی از خدا بترسی و اَ پادشاه احترام اُنِسی
18
ای غلامیا با کمالِ احترام تسلیمِ اربابیای خوتو بی نه فقط تسلیمِ خَشیا و مهربونیا بلکه بدخلقیا اَم .
19
چون بِتَر اِسی که کِسی از اَنَه رو که چشم برخدا اُشِه چون به ناحق رَنج اَکَشِه دردیا را تحمل اَکُن
20
اما اَگَه بِسَبَبِ کار خلاف تنبیه ببی و تحمل بُکُنی چه جایِ فَخر اِسی ؟ آلا اَگَه نیکویی بُکُنی و در عوض رَنج ببینی و تحمل بُکُنی نزدِ خدا پَسَندیدَه اِسی
21
چه بَرَی اَمی فرا خواندَه بُسی چون مسیح بَرَی شما رَنج اُشکَشی و سرمَشقی اُشنا تا بر آثارِ قَدَمیای اَنَه پا اُنِسی
22
اَنَه هیچ گناه اُش نِکِه و فَریبی در دَهَنُش نی اَند
23
چون دشنام شو دا دشنام شَ پَس نِدا و موقَعی که رَنج اُشکَشی تهدید اُش نِکِه بلکه خوش اَ دَسِ عادل اُش سِپُرد
24
اَنَه خوش گناهیای اَما را در بدنِ خوش بر دار حَمل اُشکه تا بَرَی گُناهیامو بِمِرَم و بَرَی پارسایی زیست بُکُنَم اَمدِه که اَ زَخمیاش شفا پیداتو کِردِه
25
زیرا مِثِ گوسفندیا گمراه بُسُنی اما آلا اَ طَرفِ شبان و ناظِرِ جونیاتو واگِشتِسی