1 ¹ Эй, Теофил, мен биринчи китобда Исонинг энг бошидан то осмонга кўтарилган кунигача ўргатган ва қилган ҳамма нарсалари ҳақида ёзган эдим. ² Шу пайтда У танлаган ҳаворийларига Муқаддас Руҳ билан буйруқлар бериб, ³ Ўз азоб-уқубатидан кейин уларга Ўзини тирик кўрсатди. У қирқ кун давомида кўп аниқ далиллар билан ҳаворийларга зоҳир бўлиб, уларга Худонинг Шоҳлиги ҳақида сўзлар эди. ⁴ Сўнгра уларни йиғиб, уларга буюрди: “Йерусалимдан кетиб қолманглар, лекин Мендан эшитган Отамнинг ваъдасини кутиб туринглар. ⁵ Чунки Яҳё сувга чўмдирган эди, аммо сизлар бир неча кундан кейин Муқаддас Руҳга чўмдириласизлар”. ⁶ Шунинг учун улар йиғилгач, Ундан сўрадилар: “Раббий! Исроилнинг Шоҳлигини шу вақтда тиклайсанми?” ⁷ Исо эса уларга деди: “Ота Ўз ҳокимияти билан белгилаб қўйган вақт ва муддатларни билиш сизларнинг ишингиз эмас. ⁸ Аммо Муқаддас Руҳ сизларнинг устингизга тушиб келганида, сизлар куч-қудрат оласизлар ва Йерусалимда, бутун Яҳудия ҳамда Самарияда, то ернинг ҳудудларигача Менинг гувоҳларим бўласизлар”. ⁹ Буларни айтгач, Исо уларнинг кўзлари олдида осмонга кўтарилди ва булут Уни уларнинг нигоҳидан олиб кетди. ¹⁰ Ҳаворийлар осмонга кўтарилаётган Исога қараб турганларида, оқ кийимли иккита эркак уларнинг олдиларида зоҳир бўлиб, ¹¹ уларга: “Галиле эркаклари! Нега сизлар осмонга тикилиб турибсизлар? Сизларнинг олдингиздан осмонга олинган шу Исо, осмонга қандай кўтарилганини кўрган бўлсангизлар, худди шундай келади”,- деб айтдилар. ¹² Шунда улар Зайтун, деб аталадиган тоғдан Йерусалимга қайтиб келдилар. Бу тоғ Йерусалимга яқин бўлиб, бир шаббат йўли масофасида эди. ¹³ Улар келиб, болохонага чиқдилар. Шундай қилиб, Петъёр, Ёқуб, Юҳанно ва Андер, Филип ва Тўма, Бартолмей ва Матто, Алфейнинг ўғли Ёқуб, Зилот Шимўн ва Ёқубнинг ўғли Яҳудо ўша ерда эдилар. ¹⁴ Уларнинг ҳаммалари бир неча аёллар ва Исонинг онаси Мирйам ҳамда Унинг укалари билан якдилликда тинимсиз ибодату илтижолар қилар эдилар. ¹⁵ Ўша кунларда Петъёр шогирдларнинг ўртасида туриб (йиғилганларнинг сони эса юз йигирмага яқин эди), шундай деди: ¹⁶ “Эркаклару биродарлар! Исони қўлга олганларнинг йўлбошчиси бўлган Яҳудо ҳақида Муқаддас Руҳ Довуднинг оғзи орқали Ёзувда айтгани бажо бўлиши керак эди. ¹⁷ У бизнинг қаторимизга қўшилган ва бу хизматнинг қуръасини олган эди. ¹⁸ Бироқ у ноҳақ тўлов билан ерни қўлга киритди ва боши билан қулади-да, қорни ёрилиб бутун ички аъзолари чиқиб кетди. ¹⁹ Бу ҳодиса Йерусалимда яшовчиларнинг ҳаммасига маълум бўлди, шунинг учун бу ер уларнинг маҳаллий шевасида “Акелдама” – яъни “қон ери”, деб аталадиган бўлди. ²⁰ Санолар китобида эса: “Унинг ҳовлиси ҳувиллаб қолсин-у, унда яшовчи бўлмасин”, ва “Унинг мансабини бошқаси олсин”,- деб ёзилган. ²¹ Шунинг учун бу зарурки, Раббий Исо биз билан бирга кириб-чиқиб юрган вақтдан буён, ²² яъни Яҳёнинг чўмдиришидан бошлаб, то Исо биздан олинган кунгача ҳар доим биз билан бирга бўлган кишилардан бири биз билан бирга Раббийнинг тирилганига гувоҳ бўлсин”. ²³ Шундай қилиб, икки кишини: Иустус лақабли, Барсабо ҳам, деб аталувчи Юсуфни ҳамда Маттияни қўйдилар. ²⁴ Сўнг ибодат қилиб дедилар: “Ё, Раббий, Сен ҳамманинг юрагини билувчисан. Сен бу икки кишидан қайси бирини танлаганингни кўрсатгин, ²⁵ токи ўз жойига бориш учун йўлдан озган Яҳудонинг ўрнига у шу хизмат қуръасини ҳамда ҳаворийликни қабул қилсин”. ²⁶ Шундай қилиб, улар учун қуръа ташладилар. Қуръа эса Маттияга тушди ва у ўн бир ҳаворийнинг қаторига қўшилди.