¹ Meus irmáns, na vosa fe no noso glorioso Señor Xesús Cristo, non teñades favoritismos. ² Porque se na vosa congregación entra un home cun anel de ouro e vestido con roupa luxosa, e tamén entra un home pobre con roupa sucia, ³ e pos atención especial ao que leva roupa luxosa e dis: Ti senta aquí, nun lugar cómodo; mais ao pobre, dislle: Ti, quedate alí de pé ou senta xunto ao meus pes"; ⁴ Non estades a facer distincións entre vos mesmos, e convertedesvos en xuíces con malas intencións? ⁵ Escoitade meus irmáns, non escolleu Deus aos pobres do mundo para ser ricos na fe e para heredar o reino que el prometeu a aqueles que o aman? ⁶ Mais vos menospreciástedes ao pobre! Non son os ricos os que vos oprimen e vos arrastran ao tribunal? ⁷ Non blasfeman os ricos o bo nome polo que son chamados? ⁸ Mais se de verdade cumplides coa lei real, de acordo coa escritura: "amarás ao teu próximo coma ti mesmo", ben facedes. ⁹ Pero se favoreces a certas persoas, cometedes pecado e sodes vistos culpables pola lei dos transgresores. ¹⁰ Porque o que obedece toda a lei pero tropeza en tan só un punto, é culpable de rompelos todos. ¹¹ Porque o que dixo: non cometas adulterio, tamén dixo: non mates. Agora ben, se ti non cometes adulterio, pero matas, convírteste en quebrantador da lei. ¹² Falade e facede así, coma quenes van ser xulgados mediante unha lei de liberdade. ¹³ Porque o xuízo será sen misericordia para o que non mostrou misericordia. A misericordia triunfa sobre o xuízo. ¹⁴ Meus irmáns, de que sirve se algún di que ten fe pero non ten obras? Pode salvalo esa fe? ¹⁵ E se un irmán ou irmá non ten roupa e non teñen o sustento diario, ¹⁶ e un de vos lle di: Ide en paz, quentádevos e saciádevos; pero non lle dades o necesario para o seu corpo, de qué sirve? ¹⁷ Por iso a fe por sí mesma, se non ten obras, está morta. ¹⁸ Mais algún dirá: ti tes fe e eu teño obras. Móstrame a túa fe sen obras, e eu mostrareiche a miña fe polas miñas obras. ¹⁹ Ti crees que Deus é un. Fas ben. Tamén os demonios cren e tremen. ²⁰ Ai! que ruín es, estás disposto a admitir, que a fe sen obras é estéril? ²¹ Non foi xustificado o noso pai Abraham polas obras, cando ofreceu a Isaac, o seu fillo, sobre o altar? ²² Xa ves que a fe actuaba xunto coas súas obras, e como resultado das obras, a fe foi perfecionada. ²³ E cumpriuse o que a escritura di: Abraham creu a Deus, e foille contado por xustiza e chamado amigo de Deus. ²⁴ Vedes que unha persoa é xustificado polas obras e non só pola fe. ²⁵ Da misma maneira, non foi xustificada tamén a rameira Rahab polas obras cando recibiu aos mensaxeiros e os enviou por outro camiño? ²⁶ Porque así como o corpo sen o espíritu está morto, así tamén a fe sen obras está morta.