अध्याय 20
1
तियाल स्वर्गा राज्य ई खेतमालकाहोस हाय. जे खुव वेग्यो तीया द्राक्षवाडी मोलम मजुर लाखातोर गियो.
2
तिया ताहाय एक पिडा खातार हरेकाल एक चांदी पोयसा दा कवुल केयो आणे तियाय द्राक्षा मळया कामा खातार पाडव्या.
3
वेगवेले नऊ वाजे माहा वाजारा मे गीये ताहा तिहाये माहे ऊवले वेये त्या लोकांते कसजे काम तेये आथो.
4
आणे तीयाये तीयाने आख्यो, तुम्हा वी मा द्राक्षावडीमे कामाप जा जी मजुरी हाय ती माये तुमाने देहे.
5
आणे ते काम केरा वाडीमे गये आणे तो माहु (१२) बारा वाजे आणे (३) तीन वाजे वाजारामे गयो आणे तीया काम केनारा. माहा खातोरे (२) बेन ढाये जायने
मोजुरी देती (५) पाच वाजे तो माहु फासु एक ढाय वाजारामे गीवो आजी तीवाये माही उवले वेये.
6
आणे तीयाये तीयाने फुस्यो, "तुमा कामना केता आखुदीही काहा उवी रीया ?
7
तीया माहीय उत्तर देदो, ' आम्हाल केडाय काम देदो, तो माह तियाल आखा लागयो,' हाती तुमा जा आने मा द्वाखवाडीम काम केरा.'
8
वातीवेला द्राक्षवाडी मालक मुकादमाल आखे, मजुरांन हाटा आने तियाय तिया मजुरी दि दया जिया वामेनी कामे लालो तियान पेहना पोयसा दया, हात वीहरान दया, माय कामव रोजगार वेयो हाटलान आखा सेवट पोयसा दया.
9
जे माही पाच वाजे कामय आले ते पोयसाला गीये ताहा तियान चांदी एक पैसा देतो.
10
आने जियान पेहला काम केरा लि आले ते मजुरी ला आले. ते हॉमजे का आखासे जास्ती पैसा मिली, पेन तियान वी चांदी एक पैसा मजुरी मिली.
11
तीयाय ते पैसे लेटा आने मालकाल लगेज तक्रार केरा लाग्या. आमय आखु तोपाम काम केयो. '
12
ते आखा लाग्ये जीवान सेवट काम केरा लागे फक्त एक तास काम केयो. तियान तुमाय आमा वरावर मजुरी देती.
13
पेन मोला मालीक तियामने एकाल आखे मित्र माय तुमाम काय अन्याय नहा केतो. माय तुमाल एक चांदी पैसा दे गोठ वेली ने?
14
हा तो ले आ आगला चाल, तुल देदी तोतीज इया शेवटया महान दा हाय.
15
आय मा पैसा वापर मान पोटीतेहकी वापर की नाहा सेकतो का? माय माहा आरी हारो तीहाल, तुल हेवा वाटे का ?
16
तीहाल जे शेवटी हाय ते पेहला वेरी आने पहले शेवटी वेरी."
17
ईशु यरूशलेम शहर मे जातुलो ताहा तिया शिष्यान एक सायटीम लेदो आनेतियान आख्यो,
18
बेरा, आपु यरूशलेम शेहरा बेल जाय रिया महा पोयरोल तीन मुख्य सेवक लोक आने नियमशास्त्रा शिक्षक तिया आधाम तिन दा आवी ते तियाल माय टाकी एहडो दंड टी.
19
आने थट्टा केराखातोर, फटके ठोकी आने वधस्तंभाप खिलाकी तियाल विहरा देशा आशाम दी आने तीन दियाम जिवता वेही. "
20
ताहा फासु जव्दी पोयरा वाहाकी, तीयु पोयरा आरी तीया तीही आली. ती तीया पागे पोडी आणे तियु तिवाले एक विंनती केवी.
21
तियाये तीयुले फुस्यो," तुल काये जोजे?" ती आख" मा एक पोयरो तो राज्यामें तो हुटी वेला वोही आणे वहरो पोयरी उलटा हाथा वेला वाहे वचन दे."
22
तो तियुले आखा लाग्या, " तु कार्य मागती तो तुल होंमजुतो नाहा.! जो प्यालो माये पिनारो हाये तो तुमाने पिता अडवी का?" ते आख्ये.,हा,"वाहको आवी!"
23
ती ईशु ती याने आख्यो, तु ती मा खेरेजे मा प्यालांमे ते पीया खेरे, पणे मा हुदा आणे उलटा हाथा वोहोनु मान आथा मे नाहा, तो मान मा वाहकाले हाय केटाले वाहावावनु.,
24
ताहा विहरा दहा शिष्याये इ उनाया ते वेनी पावु नाराजे वेया.
25
फासे ईशु तीयाने हादीती आख्यो," विहरा राष्ट्रामे ने लोकां राजाहा लोकांपे आपु माही हाये. इ बेरा आणे तीया डावा पुढारी आपु अधीकार वाटी.
26
पेन तुमा वागनुक केहकी नेये. रां जोजे जर तुमामने केडाले मोडो बेनु हाय तर तो सेवक बेरा जोजे.
27
आणे जो पहलो वेरा हाय तो दास वोना जोजे.
28
म्हणजे तुमा माहा पोयरा होस जोजे, जेहकी तो विहरापने सेवा केरा खातारे नाहा आलो ते इतर लोकां सेवा केरा खातोर आणे अणेक माहे तारण वेरे इया खातार तीया जिव दा आलो.,,
29
तें यरीयो शहरे सोडतला ताहा खुपे लोक तीया फासाडी आला....
30
रस्त्याबेला वने आदले वोठले आथे आणे उनाया का,, ईशु इहती जाये रीवोहो, ताहा ते खुप जोराम वोवला लाग्यो, "प्रभु ईशु दाबुदा पोयरा आमापे दया के,"
31
इतर लोक तीयाने गायदा लाग्ये चुप रेहत्या आणे तीयाने ठाकाच्या आणे ते आजी खुप जोरामे वोवलालाग्ये, प्रभु दावीदा पावरा आमापे दया के."
32
आणे ईशु उभी रियो आणे तीया, आरी गोठया केरा लाग्यो, माये तुमा खातार काय केरू एहकी इच्छा हाय'"?
33
त्या आदला माहाये उत्तर देदो, "प्रभुजी आमाने देखाये एहकी इच्छा हाय.
34
ईशु तया दया आली तीया डोवा आथल्यो, आणे ते तुरूते हारे वीगीये; आणे ते तीवा फासडी गीये.