1 پس یعقوب چشم خود را باز كرده، دید كه اینك عیسو می‌آید و چهارصد نفر با او. آنگاه فرزندان خود را به لیه و راحیل و دو كنیز تقسیم كرد. 2 و كنیزان را با فرزندان ایشان پیش داشت و لیه را با فرزندانش در عقب ایشان، و راحیل و یوسف را آخر. 3 و خود در پیش ایشان رفته، هفت مرتبه رو به زمین نهاد تا به برادر خود رسید. 4 اما عیسو دوان دوان به استقبال او آمد و او را در بر گرفته، به آغوش خود كشید، و او را بوسید و هر دو بگریستند. 5 و چشمان خود را باز كرده، زنان و فرزندان را بدید و گفت: «این همراهان تو كیستند؟» گفت: «فرزندانی كه خدا به بنده‌ات عنایت فرموده است.» 6 آنگاه كنیزان با فرزندان ایشان نزدیك شده، تعظیم كردند. 7 و لیه با فرزندانش نزدیك شده، تعظیم كردند. پس یوسف و راحیل نزدیك شده، تعظیم كردند. 8 و او گفت: «از تمامی این گروهی كه بدان برخوردم، چه مقصود داری؟» گفت: «تا در نظر آقای خود التفات یابم.» 9 عیسو گفت: «ای برادرم مرا بسیار است، مال خود را نگاه دار.» 10 یعقوب گفت: «نی، بلكه اگر در نظرت التفات یافته‌ام، پیشكش مرا از دستم قبول فرما، زیرا كه روی تو را دیدم مثل دیدن روی خدا، و مرا منظور داشتی. 11 پس هدیۀ مرا كه به حضورت آورده شد بپذیر، زیرا خدا به من احسان فرموده است و همه چیز دارم.» پس او راالحاح نمود تا پذیرفت. 12 گفت: «كوچ كرده، برویم و من همراه تو می‌آیم. » 13 گفت: «آقایم آگاه است كه اطفال نازكند و گوسفندان و گاوان شیرده نیز با من است، و اگر آنها را یك روز برانند، تمامی گله می‌میرند؛ 14 پس آقایم پیشتر از بندۀ خود برود و من موافق قدم مواشی كه دارم و به حسب قدم اطفال، آهسته سفر می‌كنم، تا نزد آقای خود به سعیر برسم. » 15 عیسو گفت: «پس بعضی از این كسانی را كه با منند نزد تو می‌گذارم.» گفت: «چه لازم است، فقط در نظر آقای خود التفات بیابم.» 16 در همان روز عیسو راه خود را پیش گرفته، به سعیر مراجعت كرد. 17 و اما یعقوب به سُكّوت سفر كرد و خانه‌ای برای خود بنا نمود و برای مواشی خود سایبانها ساخت. از این سبب آن موضع به «سُكّوت» نامیده شد. 18 پس چون یعقوب از فدان ارام مراجعت كرد، به سلامتی به شهر شكیم، در زمین كنعان آمد، و در مقابل شهر فرود آمد. 19 و آن قطعه‌زمینی را كه خیمۀ خود را در آن زده بود از بنی‌حمور، پدر شكیم، به صد قسیط خرید. 20 و مذبحی در آنجا بنا نمود و آن را ایل‌الوهی اسرائیل نامید.