1 Yesus bejantuh, "Akulah pokok anggur yang sejati madi Amai-Ku yang aun o. 2 Sonong daan yang naan ukan-Aku yang bea ngembuak, netek-O kabun sonong daan yang sauh. 3 Kok memang borum keneresih karna firman yang borum tenohokKu ngatoh kok. 4 Ngeroot no nek uhang Aku kabun Aku nek uhang kok. Haboi amak daan yang bea ngembuak tat daan arop o, kecuali iyo ngeroot nek puun anggur, madi sak kok bea ngembuak, kecuali kok ngeroot nek uhang Aku. 5 Akulah puun anggur madi kok lah daan-daan o. Sonong urun yang ngeroot nek uhang Aku, madi Aku nek uhang iyo, iyo akan ngembuak sauh karna tepisah tat Aku, kok bea tou nguan anun-anun. 6 Kalau naan urun yang bea ngeroot nek uhang Aku, iyo netek amak daan o di kabun iyo toyah; madi urun yang ngumpul o nanah iyo netek do ngatoh uhang apui, madi tutung. 7 Kalau kok ondok ko nek uhang Aku kabun dorang jantuh Ku ngeroot nek uhang kok, tamok anun pun yang kenenganek nuk, karna nyamon o adi kenengabul makan kok. 8 Amai-Ku akan kenemulia dain hal ihik, iyo no kalau kok ngembuak sauh kabun madi sak, kok no murid-murid-Ku." 9 "Amak Amai yang masik ngatoh Aku, madi sak Aku borum masik ngatoh kok; ondok ko mak nek uhang kasih-Ku. 10 Ningkeh kok meriah nyamon dorang perintah-Ku, kok akan ngeroot nek uhang kasih-Ku, haboi amak Aku yang borum meriah perintah Amai madi ngeroot nek uhang kasih-O. V 11Hal ihik Aku dohok ngatoh kok pak sukacita-Ku naan nek uhang kok, pak sukacita nuk jadi ponuk. 12 Ihik no perintak-Ku: kam harus saling mengasihi, haboi amak Aku yang borum masik ngatoh kok. 13 Bekan kasih yang rebik tongun tat kejian urun yang makan asong o makan dorang jerehan o. 14 Kok no lah jerehan-Ku ningkeh kok nguan anun yang kenerintah-Ku ngatoh kok. 15 Aku bea pain dohok kok hamba karna hamba di bea tou anun yang kenuan tuan o. Tapi madi, Aku akan dohok kok jerehan nyamon yang keneringok Ku tat Amai -ku, orum tenohok Ku ngatoh kok. 16 Bokon kok yang mirik Aku , tapi Aku no yang borum mirik kabun borum netap kok pak ko tokak madi ngembuak, madi buak nuk tetap sampai anun pun yang tenamok nuk tat Amai nek uhang aran-Ku, Iyo akan makan ngatoh kok. 17 Ihik no lah perintah-Ku: kam harus saling masik ngatoh haboi arop nek!" 18 "Ningkeh dunia ngeboncik kok, kok tou kalau dunia ngeboncik Aku tat apo ngeboncik kok. 19 Ningkeh tat dunia ihik, tentu dunia masik anun yang keneaun nuk; tapi karna kok bokon tat dunia, tapi Aku no yang borum mirik kok tat dunia ihik, tat adi no lah dunia ngeboncik kok. 20 Ingat no kok ngatoh jantuh-Ku ngatoh kok: 'Jik bah hamba bea tongun tat tuan o'. Ningkeh ero borum nganiaya Aku, ero pun nganiaya kok sak, Ningkeh ero meriah firman-Ku, ero pun meriah anun yang kenejantuh nuk. 21 Tapi madi, nyamon adi kenuan do makan kok, karna aran-Ku. Karna, ero bea kenal Iyo yang ngutus Aku. 22 Ningkeh Aku bea dape madi dohok nyamon ihik ngatoh ero, ero bekan dosa do. Tapi madi sak jik mehak hik, ero bekan aun dalih do makan dosa do. 23 Tiap urun yang ngebonci Aku iyo pun boncik Amai-Ku. 24 Seandai o Aku bea ngereja o nek ihang kam yang ngereja yang bea kalak kenuan urun bokon, ero bea bedosa. Tapi madi jik mehak hik, ero borum ngemarek tapi ero tetap ngeboncik Aku kabun Amai-Ku. 25 Tapi madi, firman yang tenulis nek uhang Kitab Taurat do kenegenap: 'Ero ngeboncik Aku bekan alasan o,' 26 Waktu penulung nuk di dape, yo yang kengutus Ku ngatoh kok tat Amai Ku, yo adi Roh kebenaran yang asal o tat Amai Ku, Iyo pun besaksi tentang Aku. 27 Madi kok sak akan besaksi karna kok borum behaboi dain-Aku tat awal o."