1
و بشتي ويرو من دي جور ملاك ساكنينا لسار جور قونجي عارده، بويه سار جور كوشه عارده قوط دكن، و بو لينوخه نا حشكيه و نا لبحريه و نا لدورو.
2
و بشترا من دي ملاكك دن جه يولي شارقي تيه داسخوكري مهره خوديه يه خوش، و بدانككي بلند بون وي جور ملاكه جه وان هوتي خوستن كه زروريه بكن به حشكيه و به بحريه:
3
«بسكنن! زروريه ماكن نا به حشكيه و نا به بحريه و نا به دورو، حاتو كه آم مهره خودانه ما ديدنن سار آنييه غولامن وي».
4
و من بيست كه عددي يه مهربونا، ساد و جال و جور حازور، جه عاشيرين زاروكين إسرائيل كشتكو:
5
جه عاشيره يهوذا داو دو حازور مهر بون؛ و جه عاشيره رأوبين داو دو حازور؛ و جه عاشيره جاد داو دو حازور؛
6
و جه عاشيره أشير داو دو حازور؛ و جه عاشيره نفتالي داو دو حازور؛ و جه عاشيره منسى داو دو حازور
7
و جه عاشيره شمعون داو دو حازو؛ و جه عاشيره لاوي داو دو حازور؛ و جه عاشيره يساكر داو دو حازور؛
8
و جه عاشيره زبولون داو دو حازور؛ و جه عاشيره يوسف داو دو حازور؛ و جه عاشيره بنيامين داو دو حازور.
9
بشترا من نري، و من دي خالكن بر ناته حاسبوندن، جه هار أوماتكي و عاشيراتكي و ملاتكي و زمونكي، ساكنينا لبيشيه عارشه و لبيشيه بارخه، و لخوكرنا كنجين سبي، و داسخوكرنا بالين دوريه خورميه،
10
و هاو بوندكن به دانكك بلند:«خالوصاك جه جام خودانه ما يه سار عارشه رونشتي و جه جام بارخه دو!»
11
وكومبون ملائكه كشتك لدور عارشه، و بوانرو كالين مازن و جور مخلوقنه خوش، و سار روجكو لبيشيه عارشه خو دوخستن جه خوديه رو،
12
و هاو دبين«آمين! جه خودانه مارو باراكات و روماتي و زونابون و شوكر و حرمات و تاقات و ماكن بون حاتو هار وهار هايا. آمين!»
13
و ياكي جه وي كالين مازن جه من برسكر: «تو زوني هافنيه كنجي سبي لخوكرنا كينا، و تو زوني جه كوداريه هوتنا؟»
14
و من جوب دويه:«تو زاني ميرزه من!» و كوت:« هافنو هاون وانه جه تانكيه مازن هوتنا، و كنجين خو شوشتنا وسبي كرنا بخونه بارخه.
15
معنه فه هاونو لبيشيه عارشي خوديه نا خزماتي وي دكن ده مولي دو سبيه و هيفاري ويه رونشتي لسار عارشه جودريه خو لسار واندو فادكيه،
16
جه بار فه ياكه نا برجي دبن و نا تي دبن، و نا روي و نا كارمو لواندخيه،
17
جمكي بارخي كه ده نيفي عارش دو هوج وان هايا و وان دبه كاعنيين أوفه حيوته، و خوديه هار هيستركي جه جاعفه وان بخوشدكه».