¹ ۱۔ کاش پئی توں میرے بھرا دے وانگ ہوندا جہنے میری ماں دِیاں چھاتیاں وچوں ددھ پیتا میں تینوں جد باہر ویکھدی تاں تیری چُمیاں لیندی اتے کوئی مینوں بُرا نا جان دا ² ۲۔ میں تینوں آپنی ماں دے گھر لے جاندی اوہ مینوں سکھاؤندی میں آُنے اناراں دے رس نال تینوں ویاہی مئے پلاؤندی ³ ۳۔ اوہدا کھبا ہتھ میرے سِر دے تھلے ہوندا اتے اوہدا سجا ہتھ مینوں گلمے نال لگاؤندا ⁴ ۴۔ ائے یروشلیم دِیؤ دِھیؤ! میں تہانوں سونھ دینی ہاں پئی تسی میرے پیارے نوں نا جگاؤ اتے نا اٹھاؤ جد تیک پئی اوہ آُ نا اٹھنا چاہؤے ⁵ ۵۔ ایہہ کہڑا اے، جہڑا جنگل وچوں آپنے سوہنے اُتے بھرواسا کیتے ٹری آؤندی اے؟ میں تینوں سیب دے رکھ تھلے جگایا جتھے توں جمی جتھے تیری ماں نے مینوں جمیا ⁶ ۶۔ نگینے وانگ مینوں آپنے دل نال لاء کے رکھ اتے تویت وانگ آپنی بانھ اُتے کیوں جو عشق موت وانگ تگڑا اے اتے غیرت پاتال جہی بے وفا اے اوہدے لمبو اگ دے لمبو نیں اتے خداوند دے لمبو وانگ ⁷ ۷۔ سیلاب عشق نوں بُجھا نئیں سکدا باڑھ اوہنوں ڈوب نئیں سکدی جیکر بندہ محبت دے بدلے آپنا سبھے کجھ دے دؤے تاں اوہ سر تھوں پیراں تیکر کریچ جوگا مِتھیا جاؤے گا ⁸ ۸۔ ساڈی اک نِکی بھین اے حالیں اوہدی چھاتیاں نئیں اُٹھیاں جیس دیہاڑے اوہدی گل ٹرے اسی آپنی بھین جوگی کیہ کریئے؟ ⁹ ۹۔ جیکر اوہ دیودار ہؤے تاں اسی اوہدے اُتے چاندی دا برج بناؤاں گے اتے جیکر اوہ بوہا ہؤے تاں اسی اوہدے اُتے دیودار دے پھٹے لاؤاں گے ¹⁰ ۱۰۔ میں کندھ ہاں اتے میری چھاتیاں برج نیں اتے میں اوہدی نگاہ وچ سلامتی وچ رہن والی ورگی ہاں ¹¹ ۱۱۔ بعل ہامون وچ سلیمان دا تاکستان سی اوہنے اوس تاکستان نوں باغباناں دے ہتھیں دِتا پئی اوہناں وچوں ہر اک اوہدے جوگی پھر دے بدلے ہزار مثقال چاندی دؤے ¹² ۱۲۔ میرا تاکستان جہڑا میرا ای اے، میرے اگے اے۔ ائے سلیمان! توں تاں ہزار لَے اتے اوہدے میوے دے راکھی دو سو لئین ¹³ ۱۳۔ ائے باغ وچ رہن والی! سجن تیری واج سُندے نیں مینوں وی سُنا ¹⁴ ۱۴۔ ائے میرے سوہنے! چھیتی کر اتے اوس جوان ہرن یاں نِکے ہرن وانگ ہو جا جہڑا بلسانی پہاڑیاں اُتے اے۔