¹ ۱۔ ائے بیبیاں وچوں سبھناں تھوں سوہنی! تیرا سوہنا کہڑے پاسے نوں گئیا پئی اسی وی تیرے نال اوہنوں لبھن جاویئے۔ ² ۲۔ میرا سوہنا آپنے باغ وچ بلسان دِیاں کیاریاں ول گئیا اے تاں جو باغاں وچ چارے اتے سوسن کٹھی کرے ³ ۳۔ میں آپنے سوہنے دی ہاں اتے میرا سوہنا میرا اے اوہ سوسناں وچ چاردا اے ⁴ ۴۔ ائے میری پیاری! توں تِرضاؔ وانگ سوہنی ایں یروشلیم ورگی سوہنی اتے جھنڈے چُکے ہوئے لشکر وانگ رعب والی ایں۔ ⁵ ۵۔ آپنیاں اکھاں میرے ولے پھیر کیوں جو اوہ مینوں گھابر چھڈ دِیاں نیں تیرے وال بکریاں دے گلے وانگ نیں جہڑا جلعاد دے پہاڑ اُتے بیٹھیاں ہون ⁶ ۶۔ تیرے دند بھیڈاں دے گلے وانگ نیں جنہاں نوں نھؤایا گئیا ہؤوے جنہاں وچوں ہر اک نے دو بچے دِتے ہون اتے اوہناں وچوں اک وی بانجھ نا ہؤے ⁷ ۷۔ تیرے کن تیرے نقاب دے تھلے انار دے دو ٹوٹیاں وانگ نیں ⁸ ۸۔ سٹھ رانیاں اتے اسی حرماں اتے بے گِنت کؤاریاں وی نیں ⁹ ۹۔ پر میری کبوتری میری پاکیزہ دا کوئی جوڑ نئیں اوہ آپنی ماں دی اکلی اوہ آپنی ماں دی لاڈو اے دِھیاں نے اوہنوں ویکھیا اتے اوہنوں دھن آکھیا رانیاں اتے حرماں نے ویکھ کے اوہدی وڈیائی کیتی ¹⁰ ۱۰۔ ایہہ کہڑا اے جہڑا سویل وانگوں دِسدا اے جہڑا سوہن پنے وچ چن اتے لشکن وچ سورج اتے جھنڈے چُکے ہوئے لشکر وانگوں رعب دار اے؟ ¹¹ ۱۱۔ میں چنگوزیاں دے باغ وچ گئیا پئی ترائی دے بوٹیاں اُتے نگاہ کراں اتے ویکھاں پئی ٹہنی اُتے کلیاں اتے اناراں وچ پھُل نکلے نیں یاں نئیں ¹² ۱۲۔ مینوں حالیں خبر وی نئیں سی پئی میرے دل نے میرے دل نے مینوں امیراں دے رتھاں اُتے چاڑھ دِتا ¹³ ۱۳۔ پچھاں نوں مُڑ آ! ائے شولمیت! پچھاں نوں مُڑ آ پئی اسی تیرے اُتے نگاہ کریئے تسی شولمیت اُتے کیوں نگاہ کرو گے جیویں پئی اوہ دو لشکراں دا ناچ اے؟