¹ ۱۔ اے ادم زاد ! اسرائیل دے پہاڑاں نال نبوت کر۔ تے آکھ پئی اے اسرائیلؔ دے پہاڑو! خداوند دا کلام سنو ۔ ² ۲۔ رب خداوند اینج فرماندا اے پئی ویری نے تُہاڈے بارے آکھیا ۔اے اُچیاں تھاواں ہُن ساڈی ملکیت بن گئے نیں ۔ ³ ۳۔ ایس لئی نبوت کر تے آکھ : خداوند خدا اینج فرماندا اے ، کیوں جو اوہناں نے تینوں اُجار دتا ۔ تے ہر پاسیوں تینو ں کھا گئے ۔ پئی تُسیں دوجُی قوماں دی ملکیت تے لوکاں لئی جھگڑے دا سبب ہوئے تے ےتُسیں بد نام ہوئے۔ ⁴ ۴۔ ایس لئی اے اسرائیل ؔ دے پہاڑو ! خداوند دا کلام سُنو !پہاڑاں ، ٹیلیاں ، ندیاں تے وادیاں ، اُجرے ہوئے کھنڈر تے ویران شہراں نوں جیہڑے تُہاڈے آلے دوالے باقی قوماں دے راہیں لے گئے نیں تے ہاسے دا نشانہ بنے ۔ خداوند خدا اینج فرماندا اے ۔ ⁵ ۵۔ رب خُداوند اینج فرماندا اے ۔ میں اپنی غیرت دے جوش چہ باقی قوماں تے ساورے ادوم دے خلاف آکھیا اے ۔ کیوں جو اوہناں نے اپنے دل دی پوری خوشی تے دلی عداوت تون میرے دیس نون اپنی ملکیت بنا لیا اے ۔ تان جو اوہ اوہدی چران گاہ نوں لُٹ لین ۔ ⁶ ۶۔ ایس لئی اسرائیل ؔ دے دیس لئی نبوت کر تے پہاڑاں ، ٹبیاں ، کھائیاں تے وادیاں نوں آکھ ۔ رب خداوند فرماندا اے ۔ میں اپنے جوش تے غیرت دا اظہار کر رئیا واں ۔ کیوں جو تُسیں قوماں دی ملامت دا نشانہ بنے او۔ ⁷ ۷۔ایس لئی رب خداوند فرماندا اے ؛ میں ہتھ چُک کے سونہہ کھانا واں ۔ میرے چارچوفیرے دیاں قوماں وی ملامت دا شکار ہون گئیاں ۔ ⁸ ۸۔ پر اے اسرائیلؔ دے پہاڑو! تُسیں میری قوم اسرئیلؔ لئی ٹہنیاں تے پھل پیدا کرو گے ۔ کیوں جو اوہناں تے پرت آن دا ویلہ آگیا اے ۔ ⁹ ۹۔ مینوں تُہادی فکر اے ۔ تے میری نظرِ کرم تُہاڈے اُتے رہوے گی۔ تُسیں جئے تے بوئے جائو گے ۔ ¹⁰ ۱۰۔ تے مین تُہاڈے چہ وسن والیاں تے بنی اسرائیل ؔ دی گنتی ودھاواں گا ۔ شہر آباد کیتے جان گے تے کھنڈر فیر توں بنائے جان گئے ۔ ¹¹ ۱۱۔ مین تُہاڈے بندیاں تے حیواناں دی گنتی ودھاواں گا ۔ تے اوہ بھُلن گے تے اوہناں دی گنتی نوں ودھاواں گا ۔ میں آٹے وانگ تُہاڈے لوکاں نوں ودھاواں گا ۔ تہانوں پہلے توں بوہتا خوشحال کراںگا ۔فیر تُسیں جانو گے پئی میں خداوند آں ۔ ¹² ۱۲۔ مین لوکاں نوں سگوں خود اہنی اُمت اسرائیلؔ دے لوکاں نوں تُہاڈے تے چلن پھرن دیاں گا ۔ اوہ تُہاڈے مالک بن جان گے ۔ تے تسیں ایہناں دی میراث ہوو گے ۔ ¹³ ۱۳۔ خداوند رب ایہہ فرماندا اے ۔ تان جو لوکی تینوں کہندے نیں ۔ توں لوکاں نوں کھا جاندی ایں ۔ تے اپنی قوم دی اولاد نوں محروم رکھدد ایں۔ ¹⁴ ۱۴۔ ایس لئی فیر کدی لوکاں نوں ناں کھائیں گی ۔ یا ں اپنی قوم نوں بےاولاد ناں کریں گی ۔ایہہ خداوند رب نے فرمایا اے ۔ ¹⁵ ۱۵۔ تے میں تُہانوں قوماں دے طعنے سُنن دا موقع ناں دیاں گا ۔ تے ناں لوکاں ولوں تیری نموشی ہوووے گی ۔ ناں توں اپنی قوم لئی ٹھوکر دا باعث ہووں گی ۔ خداوند خدا فرماندا اے ۔ ¹⁶ ۱۶۔ فیر خداوند دا کلام میرے تے نازل ہوئیا۔ ¹⁷ ۱۷۔ اے آدم زاد جیدوں بنی اسرائیل ؔ آپ اپنے دیس چہ وسدے سن ۔ تدوں اوہناں نے اپنے طور طریقے تے کماں توں ایہنوں پلید کر دتا سی ۔ اوہناں دیاں راہاں میری نگاہ چہ زنانی دی ماہواری ناپاکی دی مانند اے ۔ ¹⁸ ۱۸۔ ایس لئی میں اپنا غضب اوہناں تے نازل کیتا ۔ کیوں جو اوہناں نے دیس چہ خون کیتا سی ۔ تے اوہناں نے بُتاں نال پلید کر دتا سی ۔ ¹⁹ ۱۹۔ میں اوہناں نوں دوُجیاں قوماں چہ کھلار دتا اے ۔ تے اوہ دوُجے دیساں چہ تتر بِتر ہوگئے۔ مین اوہناں دے طور طریقیاں نال اوہناں دا نیاں کیتا ۔ ²⁰ ۲۰۔ تے اوہ دوُجیاں قوماں وچ جتھے وی گئے ۔اوتھے اوہناں نے میرے مقدس ناں دی بے حُرمتی کیتی ۔ تے لوکی ایہناں بارے کہندے سن پئی ایہہ تے خدا دے لوک نیں۔ تے اوہدے دیس چوں نکل ائے نیں ۔ ²¹ ۲۱۔ پر مینوں اپنے مقدس ناں لئی افسوس اے پئی بنی اسرائیل ؔ جتھے وی گئے مینوں بے حُرمت کیتا ۔ ²² ۲۲۔ ایس لئی بنی اسرائیل نوں آکھ پئی رب خداوند ایہہ فرماندااے ۔ اے بنی اسرائیلؔ ۔ میں ایہہ تہاڈی خاطر نئیں سگوں اپنے ناں دای خاطر کر رئیا واں ۔ جہنوں تسیں جتھے جتھے گئے بے حرمت کیتا ۔ ²³ ۲۳۔ جیدوں میں اوہناں دی نطر چہ اوہناں دے درمیان مقدس ٹھہراں گا ۔ فیر سب قوماں جان لین گئیاں پئی میں خداوند آں ۔ ایہہ رب خُداوند نے فرمایا اے ۔ ²⁴ ۲۴۔ میں تہانوں دوُجیاں قو ماں چوں کڈھ لیاں گا ۔ تے تُہانوں دوُجیاں دیساں چوں جمع کراں گا۔ تے تہانوں تُہاڈے دیس وچوں موڑ لیاواں گا ۔ ²⁵ ۲۵۔ میں تُہاڈے تے پاک پانی چھڑکاں گا تے تُسیں صاف ہو جائو گے ۔ میں تُہانوں تُہاڈے سارے گند توں تے تُہانوں بُتاں توں پاک کراں گا ۔ ²⁶ ۲۶۔ میں تُہانوں نواں دِل بخشاں گا ۔ تے تُہاڈے اندر نویں روُح پاواں گا ۔ مین تُہاڈے جسم وچوں پتھر دِل کڈھ کے تے گوشت دل عطا کراں گا ۔ ²⁷ ۲۷۔ تے میں اپنی روح تُہاڈے اندر پاواں گا تے تُہانوں اپنے حُکماں دی تانع فرمانی چہ تُہانوں چلاواں گا ۔ تے تُسیں میری شریعت تے چلو گے ۔ تے میرے حُکماں نوں منو گے ۔ ²⁸ ۲۸۔ تسیں ایس دیس چہ وسو گے ۔ جہڑا میں تُہاڈے پیو دادیاں نوُں عطا کیتا سی ۔ تُسیں میرے لوک ہو ئو گے تے میں تُہاڈ اخُدا ہوواں گا ۔ ²⁹ ۲۹ ۔ میں تُہادی ساری ناپاکی دوُر کر دیاں گا میں اناج اُگاواں گا ۔ تے اوہنوں ودھاواں گا ۔ تے تُہادے تے قحط نازل ناں ہون دیواں گا ۔ ³⁰ ۳۰۔ میں درختاں دا پھل تے زمین دی پیداوار ودھاواں گا تاں کال دے سببوں قوماں چہ فیر تُہاڈی نموشی ناں ہووے ۔ ³¹ ۳۱۔ فیر تُسیں اپنیاں بھیڑیاں راہوں تے بھیڑے کماں نو ں یاد کرو گے ۔ تے اپنے گُناہاں تے مکروہ حرکتاں دے سببوں اپنے آپ نون کٹھ سمجن لگو ۔ ³² ۳۲۔ میں تُہانوں ایہہ دسنا چاہنا آں پئی میں ایہہ سب تُہادی خاطر نئیں کر رئیا۔ ایہہ رب خداوند فرماندا اے ۔ اے بنی اسرائیلؔ اپنے چال چلن تے لچھن دے سببوں شرمندہ تے پریشان ہو ۔ ³³ ۳۳۔ رب خداوند ایہہ فرماندا اے ۔ جس دن میں تُہانوں تُہاڈی ساری بُرائیاں توں پاک کراں گا تے کھنڈر فیر توں بنائے جان گے ۔ ³⁴ ۳۴۔ ایہہ بنجر زمین جیہڑی لانگیاں دی نگاہ وچ اُجڑی ہوئی اے فیر توں فصل واسطے تیار کیتی جائے گی ۔ ³⁵ ۳۵۔ اوہ آکن گے ایہہ زمین جیہڑی ُجاڑ دتی گئی اے ہُن باغِ عدن وانگر ہووے گی ۔ نالے جیہڑے شہر کھنڈر بن گئے سن ۔ اوہ ہُن مضبوط تے آباد ہوئے نیں ۔ ³⁶ ۳۶۔ فیر اوہ قوماں جہڑیاں تُہاڈے آسے پاسے بچیاں نیں ۔ جان لین گئیاں پئی میں خداوند نے جو کجھ ڈھا دتا گیا سی ۔ اوہنوں فیر توں تعمیر کیتا ۔ تے جیہڑا ویران پیا سی ۔ تے اوہدے وچ کاشت شروع کر دتی ۔ میں خداوند نے ایہہ فرمایا اے تے میں ایہہ کرکے وکھاواں گا ۔ ³⁷ ۳۷۔ رب خدواند ایہہ فرماندا اے ۔ فیر اک وار میں بنی اسرائیلؔ دی درخواست سُن لواں گا ۔ تے ایہناں لئی ایہہ کر دیواں گا ۔ میں ایہناں دی گنتی بھیڈاں وانگر ودھا دیواں گا ۔ ³⁸ ۳۸۔ میں ایہناں نوں عیداں تے ذبح ہون والیاں بھیڈاں وانگر ودھاواں گا ۔ ایس طرحاں کھنڈر بنے ہوئے شہر لوکاں دے گردیاں نال بھر جان گے ۔ فیر اوہ جانن گے پئی میں خداوند آں۔