باب ۲۲

1 ۱۔خداوند دا کلا م میرے تے اُتریا: 2 ۲۔ اے آدمزاد! کی تُوں ایہدا نیاں کریں گا ؟تُوں ایس لہو وگان والے شہر دا نیاں کریں گا؟فیر اوہنوں اوہدیاں نفرتی حرکتاں جتا دے۔ 3 ۳۔تے آکھ خداوند اینج فرماندا اے :اے شہر جیہڑا اپنے وچ لہو وگا کے اپنے سر تے آفت لیا ندا اے تے بُت بنا کے اپنے آپ نوں پلیت کردا اے۔ 4 ۴۔ جیہڑا لہو توں وگا یا اے اوہدے سببوں تُوں پاپی ٹھہریا ایں تے جیہڑے بُت تُوں بنائیں نیں اوہدی وجہ توں پلیت ہو گیا ایں : توں اپنے آخری سالاں چ پہنچ گیا ایں۔ایس لئی میں تینوں غیر قوماں دے وچ بدنامی تے ساریاں دیساں لئی مخول بنا دِتا۔ 5 ۵۔جیہڑے لوکی تیرے لاگے نین تے جیہڑے تیتھوں دور نیں اوہ تینوں مخول کرن گے۔کیوں توں فسادی تے بدنام زمانہ ایں۔ 6 ۶۔اپنے اندر اسرائیل دے سرداراں نوں ویکھ جیناں چوں ہر کوئی اپنا زور دوجیان دا لہو وگان لئی ورتدا سی۔ 7 ۷۔تیرے اندر اوہناں نیں ماں پیاں نوں حقیر جانیا اے، تیرے اندر اوہناں نیں پردیسیاں نیں ظلم کیتا اے تیرے اندر اوہناں نیں یتیمان تے بیواواں دے نال بُرا کیتا اے۔ 8 ۸۔تُوں میریاں مقدس شیواں نوں حقیر جانیا اے تے میرے سبتاں دی بے حرمتی کیتی اے۔ 9 ۹۔تیرے اندر اجیہے لوکی نیں جیہرے لہو وگان لئی جھوٹیاں کہانیاں گھڑ دے نیں تے بوہت ای ذلیل حرکتاں کر دے نیں۔ 10 ۱۰۔ تیرے اندر او ہ نیں جیہڑےاپنے پیوواں دے بستر نوں بے پردہ کردے نیں۔تیرے اندر اوہ نیں جیہڑے ماہ واری دے دِناں چ عورت دے نال بے حرمتی کدے نیں ۔جد کے اوہ ایس حالت چ ناپاک ہوندی اے۔ 11 ۱۱۔ تے کسے نیں اپنے ہمسائے دی بیوی نال تیرے اندر بدکاری کیتی تے کسی نیں اپنی نَو نال منہ کالا کیتااے تے زیادتی کیتی تے کوئی اپنی بہن دی عزت لُٹ دا اے جیہڑی اوہدے اپنے پیو دی دھی اے۔ 12 ۱۲۔تیرے اندر لوکاں نیں رِشوتاں لے کے لہو وگایا اے، تسی بیاج تے سود ودھایا اے۔ تُساں ظلم کرکے اپنے ہمسایاں نوں لٹیا اے۔ مینوں بُھل گئے او رَب خداوند اینج فرماندا اے۔ 13 ۱۳۔ ایس لئی ویکھ تیرے ناجائیز منافع لین تے، تے تیرے اندر لہو وگان تے میں تالی ماری اے۔ 14 ۱۴۔جیناں دِناں چ میں تیرا فیصلہ کراں گا کی اوہدوں تیرا دل سہہ لے گا تے تیرے ہتھاں وچ زور ہووے گا ؟میں خداوند نیں ایہہ آکھیا تے میں اے کر کے رہواں گا۔ 15 ۱۵۔ تے میں تینوں دوجیاں قوماں چ کھلار دیاں گا تے تینوں غیر قوماں چ تِتر بِتر کردیاں گا ۔ تے تیری گندگی تیرے وچوں کٖڈ دیاں گا۔ 16 ۱۶۔تے توں قوماں دے سامنے اپنے آم چ ناپاک ٹھہرن گے۔ تو توں جانیں گا پئی میں ای خداوند آں۔ 17 ۱۷۔تے خداوند دا کلام میرے اُتے اُتریا تے مینوں آکھیا۔ 18 ۱۸۔اے آدمزاد ! بنی اسرائیل میرے لئی دھات دی میل ہو گئے نیں۔میرے لئی اوہ سب تانبا ،رانگاتے لوہا تے سیسے وانگ نیں،جیہڑے پٹھی وچ چھڈ دِتے اندے نیں ۔ اوہ تاں بس چاندی دی میل میل میل ہو گئے نیں ۔ 19 ۱۹۔ایس لئی رَب خداوند اینج ،کیوں جو تسی سارے دھات دی میل بن گئے اوہ میں تہانوں یروشلیم چ اکٹھا کراں گا۔ 20 ۲۰۔جیویں لوکی چاندی ،تانبا ،لوہا،سیسے تے رانگے نوں پٹھی چ اکٹھا کر دے نیں تاں جو اوہناں نوں پخدی ہوئی اَگ وچ پگھلان ۔ایسے طرح میں تہانوں اپنے پرقہر تے اپنے غصے وچ اکٹھا کراں گا تے تہانوں شہر دے اندر پا کے پگھلاواں گا۔ 21 ۲۱۔میں تہانوں اکٹھا کراں گا تے تہانوں اپنے غضب دی اَگ ناں اجیہا پھوکا ں گا پئی تسی پگھل کے رہ جاو گے۔ 22 ۲۲۔ جیویں چاندی پٹھی چ پگھلائی جاندی اے ایسے طراں تسی ایہدے اندر پگھلائے جاو گے ۔ تسی جان لو گے پئی میں خداوند نیں اپنا قہر جتہاڈے تے گھلیا اے۔ 23 ۲۳۔فیرخدا وند دا ایہہ کلام میرے تے اُتریا ! 24 ۲۴۔اے آدمزاد ! توں دھرتی نوں آکھ : نوں اوہ دھرتی ایں جس وچ غضب دے دِن ناں مینہ وریا ناں برسات ہوئی۔ 25 ۲۵۔ ایس دے حکمراناں نیں ایہدے اندر سازش کیتی تے جسطراں اِک گرجن والا شیر اپنے شکار نوں چیر پھاڑ دیندا اے۔ایسے طران اوہ لوکاں نوں ہڑپ کر لیندے نیں تے ؛اوہ خزانیاں تے بوہتیاں قیمتی شیواں نوں کھو لیندے نیں تے ایس شہر وچ بوہت ساریاں عورتاں نوں بیوہ بنا دیندےنیں۔ 26 ۲۶۔اوہدے کاہناں نیں میری شریعت نوں توڑیا تے میریاں مقدس شیواں نوں ناپاک کر دِتا ۔اوہ مقدس تے عام شیواں چ فرق نئیں رکھدے ؛ تے اوہ اے سکھاندے نیں پئی ناپاک تے پاک شیواں وچ کوئی فرق نئیں تے اوہناں نیں میرے سبتاں نوں منن ولون منہ موڑیا تاں جو میں اوہناں دے وچ ناپاک ٹھہراں۔ 27 ۲۷۔اوہدے سردار اوہدے وچ اینج نیں جیویں بھیڑے اپنے شکار نوں پھاڑ دے نیں ۔ جیہڑے ناجائیز نفع دی خاطر خون ریزی کر دے تے جاناں ہلاک کر دے نیں۔ 28 ۲۸۔اوہدے نبی جھوٹیاں رویاواں تے جھوٹیاں پیشن گوئیاں دے راہیں اوہناں دے راہیں اوہناں دے اعمالاں تے سفیدی پھیر دیندے سن۔اوہ کہندے نیں رَب خداوند اینج فرماندا اے۔جد کے خداوند نیں کجھ نئیں فرمایا۔ 29 ۲۹۔دیس دے لوکی ظلم نال کام لیندے نیں ۔لوٹ مار کر دے نیں غریباں تے محتاجاں تے ظلم ڈھاندے نیں تے پردیساں دے نال بُرا سلوک تے ناانصافی کر دے نیں۔ 30 ۳۰۔میں ایناں چوں کسےایسے بندے دی کھوج چ ساں جیہڑاکند کھڑی کردا تے دیس دی خاطر ناکے تے میرے حضور چ کھڑا رہندا تاں جو مینوں ایہہ تباہ نہ کرنا پوے پر مینوں اجیہا کوئی نہ لبھیا۔ 31 ۳۱۔ایس لئی میں اپنا قہر ایناں تے نازل کراں گا تے اپنے غضب دی اَگ چ ایناں توں ساڑدیاں گا تے ایناں دے سارے اعمال آپ ای ایناں دے ای سراں تے لیاواں گا۔ایہہ رَب خداوند نیں فرمایا اے۔