¹ ۱۔ستویئں سال دے پنجویں مہینے دی دس تریک نوں اسرا یئل دے کجھ وڈئرےخُداوند نوں پُچھن لیئ آئے تے او ہ میرے اگے بہہ گئے۔ ² ۲۔تد خُداوند دا کلام میرے اُتے اُتریا ۔ ³ ۳۔اے آدمزاد اسرائیل دے وڈیریاں نال گل بات کر اوہنانوں کہہ خُداوند خُدا اینج فرماندا اے: کہ تُسیں مینوں کُجھ پُچھن آئے او؟ مینوں اپنی حیاتی دی سئونہ میں تہانوں کُجھ نئیں جے دسنا۔خُداوند خُدا فرماندا اے۔ ⁴ ۴۔ اے آد مزاد ، کِیہ تُوں ایہناں دا نیاں کریں گا؟ کِیہ تُوں ایہناں دا نیاں کریں گا؟ اونہاں نوں اوہنادیاں پیو تے دادیاں دیاں کالیاں کرتُوتاں دے بارے دس۔ ⁵ ۵۔ ۔اہناں نوں آکھ رب خُداوند اینج فرماندا اے کہ جس دن میں اسرایئل نوں چُنیا تد میں یتھ چُک کے نبی یقوب نال سوں کھادی تے مصر وچ اپنے آپ نوں ظاہر کیتا ۔میں اپنی باں چُک کے اوہناں نوں آکھیا ،میں خُداوند تہاڈا خُدا واں۔ ⁶ ۶۔او دن میں اوہناں نال قسم کھادی یئنی میں اوہناں نوں مصر وچوں کڈ کے اوس ملک وچ لیاواں گا جیڑا میں اوہناں لیئ کھوجیا اے۔جیتھے دُدھ تے شہد دیاں نہراں وجگایاں نیں۔تے جیڑا سارے مُلکاں وچ ڈاہڈا سوہنا اے۔ ⁷ ۷۔تے میں اوہنا نوں آکھیا ، تہاڈے وچوں ہر اک اینیاں نفرت جوگیاں مُرتاں نوں جنہاں تے اوہدی آکھ ٹکی ہویئ ہے،چھڈ دوے تے اپنے آپ نوں مصر دے بُتاں نال پلیت نہ کرے ۔ میں خُداوند تہادا خُدا آں۔ ⁸ ۸۔پر اوہناں نے میرے خلاف بگاوت کیتی تے میری نہ سنی۔اوہناں نے اوہناں نفرت جوگیاں بُتاں نوں چنیا تے نہ اوہناں نے مصر دے بُتاں نوں چھڈیا۔ایس لیئ میں آکھیا ینی مصر وچ اپنا غزب اوہناں اُتے ڈوہلاں گا تے اپنا ٖٖٖغصہ اوہناں اُتے کڈاں گا۔ ⁹ ۹۔پر میں اپنے ناں دے واسطے اینج کیتا۔تاں جو میرا ناں اوہناں قوماں دے وچ جتھے اوہ رہندے سن تے جنہاں دے ویکھدیاںویکھدیاں میں اونہاں دےمصر وچوں نکلن واسطے اپنا آپ اوہناں نوں وکھایا ،بھنڈیاں نہ جاوے، ¹⁰ ۱۰۔تایئوں میں اوہناں نوں مصر وچوں کڈھ لیا تے اجاڑاں وچ لے آیا۔ ¹¹ ۱۱۔میں اوہناں نوں اپنے آیئن سکھائے تے اوہناں نوں اپنی شریعت وکھایئ تےجیڑا بندا اوہناں تے عمل کرے اوہناں دے سببوں جیوندا روے گا۔ ¹² ۱۲۔تے میں اوہناں نوں سانجھی نشانی دے طور تے اپنی سبت وی دتی تاں جو اوہ جان لین کہ میں خُداوند نے اوہناں نوں پاک کیتا اے ۔ ¹³ ۱۳۔تاں وی بنی اسرایئل نے ویرانے وچ میرے خلافورزی کیتی اوہ میرے آیئن تے نیئں چلے سگوں میری شریعت نوں نہ منیا ۔جدکہ جیڑا بندہ ایہناں نوں من لیندا اے اوہ ایہناں دے سببوں جیوندا ریہندا اے تے اوہناں نے میریاں سبقاں دا لنگ نہیں رکھی تے ایس لیئ میں آکھیا کہ میں اپنا ج غغب اوہناں اُتے ڈوہلاں گا ،اوہناں نوں اجاڑیاں وچ برباد کردیوان گا۔ ¹⁴ ۱۴۔پر میں جو کجھ کیتا اپنے ناں لئ کیتا ، تاں جو اوہ اوہنان قوماں دیان نظر وچ جیہناں دیاں اکھاں دے سامنے اوہناں نون کڈ کے لے آیا ساںبھیڈے نہ جاون۔ ¹⁵ ۱۵۔تے فیر میں ہتھ چک کےاوہناں نال سوں کھادی ینئ میں اوہناں نوں ایس ملک وچ نہ لیاواں گا۔جیہڑا میں اوہناں نوں دتا اے جس دے وچ دُدھ تے شہد دیاں نیراں وگدیاں نیں تے جیہڑا ساریاں ملکاں نالوں سوہنا اے۔ ¹⁶ ۱۶۔کیوں جو اوہناں نے میری شریعت ناں نہیں منیا اے تے آیئن تے عمل نہیں کیتا تے میراں سبقاں دا بھرم نہیں رکھیا کیوں جو اوہناں نوں اوہناں دے بتُاں نوں چاہندے نیں۔ ¹⁷ ۱۷۔فیروی میں اوہناں تے رحم دی نظر کیتی تے اوہناں نوں تباہ نہیں کیتا ۔نہ ہی اجاڑیاں دے وچ اوہناں نوں نیست تے نابود کراں گا۔ ¹⁸ ۱۸۔میں اوہناں دی اولادنوں اجاڑیاں وچ آکھیا : تُسیں اپنے پیو دادے دے آیئن تے نہ چلو ،نہ اوہناں دی شریعت تے عمل کرو تے نہ ای اوہناں دے بُتاں نال اپنے آپ نوں پلیت کرو۔ ¹⁹ ۱۹۔میں خُداوند تہاڈا خُدا آں۔ میرے آیئن تے چلو تے میری شریئت نوں منن دا چارہ کرو۔ ²⁰ ۲۰۔میریاں سبقاں نوں پاک سمجھو تاں جو اوہ ساڑے وچ نشان ہوون۔ تدیہی جانلو گے کہ میں خُداوند تہاڈا خُدا آں۔ ²¹ ۲۱۔پر اوہناں دی اولاد نےمیرے خلاف بغاوت کیتی تےاوہ میرے آیئن تے نہیں چلے تےمیری شریعت منن دا چارہ نئیں کیتا ۔جدکہ جہیڑا بندہ اہناں نوں مندا اے اوہ اوہدے سببوں جیونددا رہوے گا ۔تے اوہناں نے میریاں سبقاں نوں ہندیا ایس لیئ میں آکھیا میں اپنا غصہ اوہناں تے ڈول دیاں گاتے اجاڑاں وچ اپنا غضب اوہناں اُتےڈوہلاں گا تے اجاڑاں وچ اپنا غصہ اوہناں تے اتاراں گا۔ ²² ۲۲۔پر میں اپنے ہتھ نوں روکیا تے اپنے ناں دے لیئ ایہ کیتا تاں جو اوہ اوہناں قوماں دی نظر وچ جیہناں دے سامنے میں اوہناں نوں کڈھ لیایا بنڈیا نہ جاوے۔ ²³ ۲۳۔تے فیر میں ہتھ چک کے اوہنا ں نال بیابان وچ سوں کھادی ینی اوہناں نوں دوجیاں قوماں تے ملکاں وچ تترَبترِکر دیاں گا۔ ²⁴ ۲۴۔کیوں جو اوہناں نے میری شریعت ناں نہیں منیا۔ تےمیرے آیئن دی بنزیا کر دتی۔تے میرے سبقاں دی لج نہیں راکھی تے اوہناں دیاں اکھاں اپنے پیو دادے دے بُتاں نوں ترسد یاں سن۔ ²⁵ ۲۵۔فیر میں اوہناں تو اجیے بے تکے آیئن اپناں دتے تےاجیہے قانون ،نن دتے جیہاں سببوں اوہ جیوندے نی رے سکن جیڑے نا معقول سن۔ ²⁶ ۲۶۔تے میں اوہناں نوں اوہناں دے اپنے بدیاں نال پلیت ہون دتا۔مطلب یعنی اپنے پلوٹھے دی آتشیں قر بانی میں اوہناں وچ ڈرپادواں جس تھوں اوہ جان لین پئی میں خداوندآں۔ ²⁷ ۲۷۔ایس لئی اے آدم زاد ،بنیاسرائیل نال گل کرتے اوہناں نُوں آکھ پئی خداوند خدا اینج فرماندااے پئی ایدے وچ وی تہاڈے باپ دادا نے مینوں چھڈ کے میرے خلاف کفر تولیا ۔ ²⁸ ۲۸۔جد میں اوہناں نُوں ایس ملک وچ لیا یا جیدے دین دی میں سوں کھا دی سی اوتھے ای (اوسے ملک وچ ) اوہناں نے کسی اُچی پہاڑی نُوں یا سنگینے رکھ نوں ویکھدے ای اپنیاں قر بانیاں تے نذراں چڑھا ئیاں تاں جو میرا غصہ بھڑ کے ۔تے اپنا خوشبو والا بخور پخایا تے تپاون (پانی ) مے تے تیل دی قر بانی چڑ ھائے۔ ²⁹ ۲۹۔تد میں اوہناں نوں آکھیا : ایہہ کیہو جیہا اُچا تھاں اے جتھے تسیں جاندے او؟ (اج تیکر اوس تھاں باماہؔ اکھواندی اے ) ۔ ³⁰ ۳۰۔ ایس لئی بنی اسرائیل نوں آکھ (کہہ) : خداوند خدا انیج فرماندا اے : کیہہ تسیں وی اپنے پیو دے وانگ اپنے آپ نوں پلیت کر لو گے تے اوہناں دیاں نفرت جو کیاں مورتاں نوں پوجن لگ پوؤ گے ؟ ³¹ ۳۱۔جد تسیں اپنے نذرانے چڑھاندے اومطلب پئی اپنے اپنے پتراں تو اگ وچ قر بان کر دے او۔تسیں ہُن تیکر اپنے آپ نوں اپنے بتاں دے نال پلیت کر دے جارہے او۔اے بنی اسرائیل کیہہ میں تہانوں اجازت دے دیاں پئی تسیں میتھوں کجھ پچھو؟ـــ رب خداوند فرماندا اے ،مینوں اپنی حیاتی دی سئوں تسیں میتھوں کوئی وی گل نئیں جان سکوں گے ۔ ³² ۳۲۔تسیں کہندے او پئی اسی اوہناں قوماں تے دنیا دے دوجے لوکاں وانگ ہونا چاہندے آں جہڑے لکڑی تے پتھر نوں پو جدے نیں ۔پر جو کجھ تہاڈے دل وچ اے اوہ کدی وی نہ ہو وے گا ۔ ³³ ۳۳۔خدا فر ماندا اے ۔مینوں اپنی حیاتی دی سوں میں تہاڈے اتے اک قوی ہتھ ودھیاں ہوئیاں باہواں تے بھڑ کائے ہوئے غصے نال راج کراں گا ۔ ³⁴ ۳۴۔مں تہانوں ڈاہڈے ہتھ ،ودھیاں ہوئیاں بانہواں تے اپنے بھڑ کائے ہوئے غصے نال دوجیاں قوماں وچوں جھتے ہِکے گئے او جمع کراں گا ۔ ³⁵ ۳۵۔ میں تہانوں دوجیاں قوماں دے اجاڑاں وچ لے آواں گا تے اوتھے میں منہ دزوں تہادا بیان کراں گا ۔ ³⁶ ۳۶۔جیویں میں تہاڈے پیو دادے دا مصر دے اجاڑاں وچ نیاں کیتا سی تیویں میں تہاڈا نیاں کراں گا ایہہ رب خداوند نے فرمایا اے۔ ³⁷ ۳۷۔جویں ای تسیں میری سوٹی ہیٹھوں لنگو گے میں تہاڈی گنتی کراں گا تے تہانوں عہد دی زنجیر وچ بنھ لواں گا ۔ ³⁸ ۳۸۔جہڑے میر ے خلاف بغاوت کر دے تے سر مچکدے نیں ،اوہناں نوں میں تہاڈے وچوں وکھا کرا ں گا ،جد کہ میں اوہناں نوں اوہناں ملکاں وچوں لے آواں گا جھتے اوہ وسدے نیں تد وی اوہ اسرائیل دے ملک وچ نہ وڑن گے ۔فیر تسیں جا ن لو و گے کہ میں خداوند آں ۔ ³⁹ ۳۹۔تے اے بنی اسرائیل ! خداوند تہانوں ایہہ فر ماندا اے ،تہاڈے وچوں اک اک جا کے اپنے اپنے بتاں نوں پوجے ۔پر بعدوں تسیںپکا میری سنو گے تے فیر کدی وی اپنے چڑ ھاویاں دیاں تے بتاں نال میرے پاک ناں دی نندیا نہ کرو گے ۔ ⁴⁰ ۴۰۔کیوں جو خداوند خدا فرماندا اے پئی کل بنی اسرائیل اپنے ملک وچ میرے پاک پہاڑ اتے یعنی مطلب بنی اسرائیل دے اچے پہاڑ اتے میری میری عبادت کرن گے ۔تے اوتھے میں اوہنا ں نوں قبولوں گا تے اوتھے ای میں تہانوں تہاڈے نذرانے تے پہلے پھل د ہدیے تے تہاڈے سارے پاک چھڑاویاں سَنے سیداں گا ۔ ⁴¹ ۴۱۔جد میں تہانوں دوجیاں قوماں وچوں لے آواں گا تے اوہناں ملکاں وچوں اکٹھا کراں گا جتھے تہانوں ہک دتا گیا سی ،تد میں تہانوں مشکائے ہوئے بخور وانگ قبولوں گا تے دوجیاں قوماں دے سامنے تسی میرے ناں نوں پاک منو گے ۔ ⁴² ۴۲۔جدوں میں تہانوں اسرائیل دے ملک وچ لیاواں گا جیہڑا میں تہاڈے باپ دادا نوں دین دی سوہتھ چک کے کھادی سی ،تد تسی جان جاؤ گے پئی میں کداوند آں ۔ ⁴³ ۴۳۔اوتھےتسیں اپنے اخلاق تے عملاں نوں یاد کرو گے جنہاں نال تساں اپنے ۤپ نوں پلیت کتیا اے تے تسیں اپنی بدکاری دے سببوں اپنے آپ نوں گھناؤنے ٹھہراؤ گے ۔ ⁴⁴ ۴۴۔اے بنی اسرائیل جد میں اپنے ناں دے لئی تہاڈے نال سلوک کران گا نہ پئی تہاڈے کالے کرتوتاں تے تہاڈے برے عملاں دے حساب نال تد تسیں جان لئو گے پئی میں ای خداوند آں ۔ایہہ خداوند خدا نے فر مایا اے ۔ (دکھن) جنوب دے خلاف نبوت ⁴⁵ ۴۵۔خداوند دا کلام میرے اتے اتریا ۔ ⁴⁶ ۴۶۔اے آدم زاد اپنا منہ (رخ) دکھن ول کر ،جنوب دے خلاف کلام کر تے دکھنی ،ملک دے جنگلاں دے خلاف نبوت کر۔ ⁴⁷ ۴۷۔دکھنی جنگلاں نوں آکھ پئی خداوند دا کلام سنو۔رب خداوند اینج فر ماندا اے : میں تہانوں اگ لان والا وا ں تے اوہ تہاڈے کل رکھاں نوں بھانویں اوہرے ہون بھاویں سکے ،ساڑھ کے سوا کر دے گی ۔اوہ بخدا ہو یا لنبو کدے نہ بجھے گا تے اوہدے نال دکھن ،توں لے کے پہاڑ تیک ہر چہرہ جھلس جاوے گا ۔ ⁴⁸ ۴۸۔ہر بندہ ایہہ ویکھ لوے گا پئی میں خدا وند نے ایہنوں سلگا یا اے تے اوہ بجھائی نہ جاوے گی ۔ ⁴⁹ ۴۹۔تد میں آکھیا ؛ہائے اے خداوند ! لوک میرے بارے کہہ رہے نیں کیہہ اور بس اکھان ای نئیں پاندا۔