1
۱۔اَن او ھَیک جگہ تے پراتھنا کرتو پیو جݙے کی تو اوُے رِے چیلاں میں خاں کہیے اوے ناں کہیو کے اِے ایِشور مھناں بھی پر اتھنا کرڹ خیکھا جیکڹ کے یوحنا بھی آپرے چیلاں ناں خیکھویو ہے۔
2
۲۔ اُوے اوُاں خاں کہیو کے چڈے تھیں پراتھنا کرو تو کہیو اِے پتا تاجو ناں پوتر منیو جاوئے تاجی راجائی آوئے۔
3
۳۔ منھاری روز ری ٻاٹی آج مہاناں ݙئے۔
4
۴۔جہاں مہیں آپرے کخور آرا ناں معاف کریں تو بھی منھارا کخور معاف کر آن آزماش میں نی پڑڹ ݙے۔
5
۵۔ آن اوُے اواُں خاں کہیو کے تھاں میں خاں کہی او ہیک خنگتی ہوئے آن او آدھی رات رو اوُے کو ڈھیا آ رو کہے اے خنگتی منا تین ٻٹے او دھارے ݙے۔
6
۶۔کیاں کے مانجوں ھیک خنگتی سفر کریو میں کوڈھیا آیو ہے۔ آن میں کوڈھیاں کہیں کونی کے ھوں اوُے رِے اگیاں راکھاں۔
7
۷۔آن او بھتر خاں جواب میں کہے مناں تو تنگ نی کر کے ہیڹ اں دروازو بند ہے۔آن مانجاں ٻاݪ میں بھیݪا بچھاڹ ی تے خوتاپیا ہے ھوں اَٹھی کونی خگتو جکو تناں ڈیاں۔
8
۸۔ھوں تھاناں کہیں جے اُو ایئے سبب خاں کے اوُے رو خنگتی ہے اٹھی رو نی ݙے خگھے۔جے اوُے رِی بے حیائی رِے سبب خاں تو جکو کہیں درکار ہے اوے نا ݙے۔
9
۹۔ پر ہوں تھاں خاں بھی کہیں مانگخو تو تھاں ناں ݙنھوں جاخے جو خو تو لابھخے کھڑکاو تو تھا نھرے خاروں کھولیو جاخے۔
10
۱۰۔کیانکے ھر ہیک جکو مانگخے اوے نا ݙنھوں جاخے جکو لابھخے او پاخے آن جکو کھڑ کاخے اوُے رِے خاروں کھولیو جاخے۔
11
۱۱۔ تھاں میں کہیو اھڑو ٻاپ ہے جکے رو ݙیکرو ٻائی مانگے تو او پھتر ݙے ہا مچھی مانگ تو مچھی رِے بدلے خنڈ ݙے۔
12
۱۲۔یا اہنݙو مانگے تو اوُے نا بچھو ݙ۔
13
۱۳۔تھیں برا تھی را بھی آپرے بچاں ناں بھلے چیزاں ݙیون جاڹ وئی تو تھا نرو آکاش پتا آپرے مانگڹ آݪاں ناں پویتر آتماں کیا کونی ݙے۔
14
۱۴۔ آن او ہَیک بھو نت ناں کاڈھتو پیو جکو گونگی ھتی آن جݙے بھونت نخرگیو بوپچھے او گونگو پولیو آن منکھاں رُو ٹوتو حیران تھیا۔
15
۱۵۔پر اوُاں میں کہیاں کہیو کے او بھونتاں ناں بھونتاں رِے سردرد بعل زبوں رِی مدد خاں بھونتاں نا کوڈھئی۔
16
۱۶۔ ٻجاں آزموتے رِے خاروں آکاش رو کوئی نشان اُوے خاں مانگیو۔
17
۱۷۔پر اوُے اوُاں رِے خیالاں اوݪکھتے ہوئے اوُاں خاں کہیو کے جکے راجائی میں پھوٹ پر جاوے۔او اوُاں ہو جاخے۔آن کھر گھرتے کھرخے۔
18
۱۸۔ جیکݙہنں شِیطان آپراں ہی میں بغاوت راکھے تو اوُے رِی راجائی کیکر کامیاب رہ خے کیا نکے تھیں مانجی بارے کہی کے اِے بعل زبوں رِی مدد خاں بھوتاں ناں کاڈھئی۔
19
۱۹۔تو ھوں بھونتاں نا بعل زبوں رِی مدد خاں کاڈھڹ تو تھارا ݙکرر کے رِی مدد خاں کاڈھئی۔ایئے رِے خاروں اوئی تھارا ہوخے۔
20
۲۰۔پرھوں ایِشور رِی طاقت خاں کاڈہین تو بے شک ایِشور رِی راجائی تھاں کوڈھیا آپگی ری۔
21
۲۱۔ جݙے کوئی ݙادھو منکھ آپرے گھر رِی چوکیداری کریئی تو اوُے رو مال محضوظ رہخے۔
22
۲۲۔پڹ جیکݙہیں اوُے خاں بھی ݙاڈھو آ رو اوُے نا دھمکاوے او اوُے را ہتھیاراں تے اوُے یقین ہوتو او خوخ را اوُے رو مال ٻجے ناں بݪا ݙے رو۔
23
۲۳۔جکو میں بھیݪو کونی او مانجو بیری ہے آن جکو میں بھیݪو جمع کونی کرتو او بکھیریئی پیو۔
24
۲۴۔ جݙے بھونت منِکھاں خاں نخریئی تو او بھلی جگھاواں میں آرام کرڹ ری کوشش کریئی جکید ہیں کونی لابھتی تو او واپس جاوڹ رِی کوشش کریئی کے ھوں اوُے گھر میں اوُے منکھ میں جاواں۔
25
۲۵۔او آ ری اوُے ناں صاف آن سینگار یو ڑو ٻاوی۔
26
۲۶۔جݙے او جاری سات بھونتڑیاں ناں جکو اوُے خاں بھی گھڹ ے گندے ھوتے آپرے بھیݪے لے آئی آن اوے میں بخی آن اوُے منکھ ری حالت پِچھے خاں بھی بری تھیں ری۔
27
۲۷۔ آن پچھے او اِے کہتوئی پیو کے ٹولے میں ہیک اشتری رڑکر کہیو اوے خاں کہو او دھن ہے او گربھ جکے میں توں پݪیو آن او تھڹ جکو تیں پیا۔
28
۲۸۔اوُے کہیو ہاوے پر گھڹا مبارک او ہے جکو ایِشور رو کلام خنڹئی ان اوُ ےتے عمل کرئی۔
29
۲۹۔ جݙے موٹو ٹوڑو جمع ہوتو گیو تو او کہوڹ لاگو کہ ائیے زمانہ را لوگ برُا ہے او نشان نا لابھئی پر یوناہ رے نِشان رِے خیوا بیجو کوئی نشِان کونی ݙینھیو جاوے۔
30
۳۰۔کیانکہ جیکر یوناہ نینوہ رِے لوگا رِے خارو نشِان بڹیو اواں جی ابن آدَم ائیے زمانے رِے لوگا رِے خارو ہو خے۔
31
۳۱۔ دَکھن رِی ملکہ ائیے زمانے رِے مِنکھ بھڑی عدالت ارِے ݙئ اٹھ خے ان اوُاں نا مجرم کہخے کیاں کہ او دنیا رے کنارے خا سِلیمان ری حکمت خڹاڹ آئی تی ان جووہ اتھے او ہے جکو سلیِمان خا وی موٹو ہے۔
32
۳۲۔ نینوہ را لوگ ایئے زمانے رِے لوگا بھیڑا عدالت ارِے ݙی کھڑا ہو خے ان اوُاں نا مجرم کہخے کیانکہ اواں یوناہ ری منادی تے توبہ کرئی ان جووہ اتھے او ہے جکو یوناہ خا وی موٹو ہے۔
33
۳۳۔ ہوئی منکھ بتی ٻاݪ ری لوکاوتو کونی کے اندھارو اوُے ٻر بتی آݪی جگہ تے راکھی کے آوڹ آݪا ناں خوجلو ہووے۔
34
۳۴۔پدان رِی بتی آنکھ خاں ہے جتی تک تاجی آنکھ ٹھیک ہے تو تاجو خارو پدان ٹھیک ہے جے خراب ہے تو تاجو خارو پدان اندَھارے میں ہے۔
35
۳۵۔خبردار ایاں نی ہووے کہ او خوجکو جکو تیہیں میں ہے اندھارو نی تھی جاوے۔
36
۳۶۔پے تاجو پدان روُشن تھیو رو ان اوُے میں کوئی کمی کونی رہی تو خجوو ایاں روُشن ہو جاخے۔پر ہیک خوجکے چمک خاں روُشن رہخے۔
37
۳۷۔ ان او بات کرتو پیو تو ہیک فرَیسی اوے نا دعوت ݙینہی ان بھیتریا بھیݪا ٻاٹی کھاوڹ ٻیٹھا۔
38
۳۸۔فَریسی اے جو را حیران تھیا کے باٹی کھاوڹ خاں پہلی ہاتھ کونی دھویا۔
39
۳۹۔ ائیے ایشِور اوُاں خاں ایے کہیو تھیں فرُیسی پیالا پلیٹاں باہر خاں تو دھو وی پڑ تاجے بھیتر لوٹ آں برائی خاں بھریو پیو ہے۔
40
۴۰۔اِے بے خجھو جکے ٻاہر نا ٹھایو ہے کی اوُے بھیتر نہ کوئی ٹھایو؟
41
۴۱۔پرجکو بہتر ہے اوُے نا حیرت خاں جو آن جوو تھا نرے خاروں پویتر ہوخے۔
42
۴۲۔ پر رِے فرَیسو تھاں تے لعنت کے تھیں پھودنے آن دھاڹ ا ھر ہیک ھاجی رِی دیھ یکی تو ݙہی پر انضاف رِی آن خدا ری محبت خاں پاخو کروئی۔کرڹ و اے ھتوکے اییاں ناں بھی نی چھوڑنت آن اے بھی کرنت۔
43
۴۳۔ اے فرَیسیو تھاں تے افسوس کے تھیں بھگتی گھر میں اونچے درجے رے کرخی آن بازارَاں میں عزت مانگوئی۔
44
۴۴۔تھاں تے افِسوس کے تھیں لکیوڑے قبراں آݪی کرہو۔ماڹ خ اوُے تے بیھی آن خمجھتا کونی۔
45
۴۵۔ جݙے گیانی شرُوع میں اٹھی رو کہیو اے استاد ایئے باتاں کہڹ تو مہاناں بے عزت کریئں۔
46
۴۶۔پڹ اواں خا کہیو اے گییانیاں پہلی تھاں نے اِفسوس کے اھڑو بھار جکو تھاں خاں بھی کونی کھڹ یوں جاتو او مِنکھاں تے تھیں لݙئی رو آن تھیں آپ اوُے بھار ناں ہیک آنگݪی بھی کونی لگاتا۔
47
۴۷۔ تھاں تے افِسوس کے تھیں نبیاں رِے قبراں ناتو ٹھاوئی آن تھانرے پاپ ݙاݙے اُواں ناں مارہاہے۔
48
۴۸۔خچی پچی توں پر چار کرینں آن آپر ٻاپ ݙاݙے رے کاماں ناں بھلو کہیں آن اوُاں ناں تین ماریا آن اوُاں رِے قبراں ٹھاویں۔
49
۴۹۔ ایئے رِے خاروں ایِشور رِی خچائی کہیو ھوں نبیاں آن خنتاں ناں اوُاں کو ڈھیاں بہتر کہ یخ او اوُاں میں کہکاں نا مارخے آن ختاخے۔
50
۵۰۔ تاکے خارے نبیاں رِے کھیی ری جکو دنیا رِے شرُوع خاں بہایو گیو ایئے پیڈھی خاں پوچھیو جاوے۔
51
۵۱۔ہابل رِے خوں خاں لے لو اوُے زکریا رے خون تک جکو چڑھاوے آݪی جگہ خاں آن بھگتی گھر رے بچ میں ماریو گیو ہاں ھوں تھا ناں کہیں کے ایئے ہی پیڑھی خاں جواب لنھوں جاخے۔
52
۵۲۔ اِے شِریعت را عالموں تھاں تے اِفسوس کے تھاں بچاݪو آݪی کونچی کھوخ لینھی رِی ۔ تھیں آپ بھی کونی بڑیا آن ٻجاں ناں بھی کونی جاوڹ ݙنھاں۔
53
۵۳۔ آن او جݙے اتھ خاں نخریو تو فقیہ آن فرَیسی اوُے ناں گندی طرح چہڈڹ لاگا۔
54
۵۴۔آن اوُے رِی تاڑ میں رہیا ایئے رِے خاروں کے اوُے رِے مکھ رِی کوئی بات جھالے۔