1
عزیزاں! ہر یک روح یقیین مکنے بلے روحاں آزمانءِ کہ ہما خداء طرفءِ است یا نه پرچے کہ بازیں دروغ بند نبی کھایاں۔
2
شما ایشیءِ تہا خداء روحءَ درست کھنے یعنی ہر روح کہ خداء پارا اے اقرار کھنگے یسوع مسیح جسمءَ تہءَ خداء طرف اتگے۔
3
ہر کسےءِ روح کہ یسوعءِ اقرار نه کنت آں خداء طرف نیست بلے ہمیش مخالف مسیحءِ روح است ہماے بارا شما اشکت آں اتگیں بلے دنیا تہا موجود ایں۔
4
بچکاں! شما خداءِ است او اہانی سرا غالب اتگے پرچے کہ ہما شمے تہا ایں ہما ایشیءِ سرءَ مزن ایں او دنیا تہا ایں۔
5
ہما دنیاءَ است ہما بارا دنیاوی حبر کھناں او دنیا ہماہاں گوش دارں۔
6
ما خداءَ است ہما کہ خدا زانی ہما مے توار اشکنی ہما کہ خداۓ سرا نیست ہما مارا نه اشکنی - ہمشی سرا ما حقءِ روح او گمراہی روحءَ درست کھنوں۔
7
عزیراں! بیاے ما یک دگرے گو مہر کھنوں پرچے کہ مہر خداء طرف است او ہر کسے کہ مہر کننت ہما خدا طرف پیدا بیت ہما خدا زانی۔
8
ہما کہ مہر نه کنت ہما خدا نه زانی انچو که خدا محبت (مہر) است۔
9
ہما مہر کہ خدا مارا کھنی ہما ایشیءِ سرءَ ظاہر بیتا خدا وتی یکے بچ دنیاءَ را داتا کہ ما ہماہی ذریعہ زندگیءَ زانوں۔
10
مہر ہمیش نیست ما خداءَ سرا مہر کھنوں او بلے ایشیءِ سرءَ است ہماہی مے گوں مہر کھتگاں او وتی بچ را داتا کہ مے گناہانی کفارہ بی۔
11
عزیزاں! کہ خدا مے گوں اے وڑیں مہر کنت کہ ما ہم یک دگراں گوں همے پیمءَ مہر کھنوں۔
12
خداءَ کسے نه دیستا اگاں ما یک دگراں گوں مہر ایر کھنوں تو خدا مے گوں بی- او مے مہر خدا سرا است مے تہا کامل بیتا۔
13
ما ایشی سرا زانوں ما ایشیءِ تہا اوں او ہما مے تہا ایں پرچے کہ ہماہی وتی روحءِ سرا مارا داتا۔
14
او ما دیست او گواهی داتا کہ پیت بچ همے واسطہ را داتا کہ دنیا خلاصی کنت۔
15
او ہر کسے کہ اقرار کنت یسوع خداء بچ است خدا ہماہی تہءَ است او خدا تہا قائم بی۔
16
او ہر کسے کہ مہر خدا مے سرا ایں اے سرپند ایں او ما زانتا او مارا یقین ایں۔
17
همے سبب مہر مے تہا کمال سر بیت کہ ما عدالت روچءَ دل جم بیو کہ همے وڑا کہ ہما است همے وڑا ماہم بیو۔
18
مہر تا تھرس نیست بلے کامل مہر تھرس در کیفی پرچے کہ تھرسءَ سرءَ عزاب بی او ہما کہ تھرسی ہماہی تہا کامل مہر نیست۔
19
پرچے ما همے واسطہ مہر ایر کھنوں ہمایا ماگوں اول مہر ایر کنت۔
20
اگاں کسے گشی منا خداءِ سرا مہر ایں او وتی برات گو عداوت ایر کنت تو ہما دروغ بندی پرچے کہ ہما براتءَ کہ ہما دیست مہر نه کنت ہما خدا کہ ہماہی نه دیست مہر نه کنت۔
21
او ہما ہماہی سرا اے حکم زرتا ہما کہ خداء سرا مہر کنت ہما وتی براتءَ گو ہم مہر کنت۔