Key Terms

aba, pighati

Ang salitang "aba" ay tumutukoy sa isang damdamin na matinding pagdadalamhati. Ito rin ay nagbibigay din ng isang babala sa isang tao na makakaranas ng matinding kaguluhan.

Ang salitang "aba" ay sinusundan ng isang babala sa mga tao na sila ay makakaranas ng paghihirap bilang kaparusahan sa kanilang mga kasalanan.
Sa ibang mga lugar sa Bibliya, ang salitang "aba" ay inuulit, upang magbigay diin sa bukod-tanging kakilakilabot na paghuhukom.
Ang taong nagsasabi ng "sa aba ko" o "aba ako" ay pagpapahayag ng kalungkutan tungkol sa matinding paghihirap.

Mga Mamungkahi sa Pagsasalin

depende sa konteksto, ang salitang "aba" ay maaaring maisalin bilang "matinding kalungkutan" o "kalumbayan" o "kalamidad" o "sakuna."

alagad

Tumutukoy ang salita na "alagad" sa isang tao na ginugugol ang maraming oras kasama ang guro, natututo mula sa mga katangian at aral ng guro.

Ang mga taong sumusunod kay Jesus, nakikinig sa kaniyang mga turo at sumusunod sa mga ito, ay tinawag na kaniyang "mga alagad."
May mga alagad din si Juan na Taga-pagbautismo.
Sa panahon ng ministeryo ni Jesus, maraming mga alagad ang sumunod sa kaniya at nakarinig ng kaniyang mga aral.
Pumili si Jesus ng labindalawang mga alagad upang maging kaniyang pinakamalapit na mga taga-sunod; nakilala ang mga lalaking ito bilang kaniyang "mga apostol."
Patuloy na nakilala ang labindalawang apostol ni Jesus bilang kaniyang mga "alagad" o "ang labindalawa."
Bago umakyat sa langit si Jesus, inutusan niya ang kaniyang mga alagad na turuan ang ibang mga tao tungkol sa kung papaano din sila magiging alagad ni Jesus.
Tinawag na alagad ni Jesus ang sinumang sumasampalataya at sumusunod sa kaniyang mga aral.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang katawagan na "alagad" sa pamamagitan ng salita o parirala na nangangahulugan na "tagasunod" o "estudyante" o "mag-aaral" o "nag-aaral."
Siguraduhin na ang pagsasalin sa katawagang ito ay hindi lamang tumutukoy sa isang estudyante na natututo sa isang silid-aralan.
Ang pagsasalin sa katawagang ito ay dapat magkaiba din mula sa pagkakasalin sa "apostol."

altar

Ang altar ay itinayong estruktura na kung saan ang mga Israelita ay nagsunog ng mga hayop at mga butil bilang pag-aalay sa Diyos.

Sa panahon ng Bibliya, ang simpleng altar ay madalas na yari sa tambak na dumi o sa pamamagitan ng maingat na paglilipat sa malaking mga bato upang makabuo ng matibay na salansan.
Ilang sa natatanging kwadradong-hugis na altar ay gawa sa kahoy na pinatungan ng mga bakal, katulad ng ginto, o tanso.
Ang ibang mga pangkat ng tao na nakatira malapit sa mga Israelita ay gumawa din ng mga altar para maghandog ng mga pag-aalay sa kanilang mga diyus diyosan.

amen, tunay, tunay nga

Ang salitang "amen" ay isang salitang ginamit upang mabigyang diin o tumawag ng pansin kung ano ang sinabi ng isang tao. Madalas itong isalin na "tunay o totoo" kapag sinabi ito ni Jesus.

Kapag ginamit ito sa wakas ng panalangin, ang "amen" ay nagpapabatid ng

kasunduan kasama ang pananalangin o paghahayag ng hangarin na ang panalangin ay matutupad.
Sa kaniyang pagtuturo, ginamit ni Jesus ang "amen" upang pagtibayan ang

kaniyang sinabi. Madalas niya itong sinusundan ng "At sinasabi ko sa iyo" upang pasimulan ng iba pang katuruan na kaugnay ng kaniyang sinabi.
Ilan sa mga salin sa Ingles ay isinasalin itong "tunay". Ginagamit ito para

mabigyan ng diin ang isang bagay o para iparating na ang sinabi ay tapat o totoo.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ituring kung ang wikang isasalin ay may natatanging salita o salitang ginamit

para mabigyan ng diin ang isang bagay na sinabi.
Kapag ginamit sa wakas ng panalangin o upang tiyakin ang isang bagay, ang

"amen" ay maaaring isalin na, "hayaang mangyari" o "nawa ay maaaring mangyari" o "iyon ay totoo."
Nang sinabi ni Jesus, "totoong sasabihin ko sa inyo", maaari din itong isalin na,

"tapat ko itong sasabihin sa inyo" o "iyon ay totoo, at "sasabihin ko din ito sa inyo."
Ang salitang, "totoo, totoong sasabihin ko sa inyo." ay maaaring isalin na

"sasabihin ko sa inyo ng labis na may katapatan" o "labis na masugid ko itong sasabihin sa inyo" o "anuman ang sasabihin ko sa inyo ay totoo."

aminin, pag-amin

Ang "aminin" ay nangangahulugan na tanggapin o ipahayag na ang isang bagay ay totoo. Ang isang "pag-amin" ay isang pagpapahayag o pagtanggap na totoo ang isang bagay.

Maaaring tumutukoy ang salitang "aminin" sa matapang na pagpapahayag ng katotohanan tungkol sa Diyos. Tumutukoy din ito sa pagtanggap na nagkasala tayo.
Sinasabi sa Bibliya na kapag inamin ng mga tao ang kanilang mga kasalanan sa Diyos, patatawarin niya sila.
Isinulat ni apostol Santiago sa kaniyang liham na kung aaminin ng mga mananampalataya ang kanilang mga kasalanan sa isa't isa, magdudulot ito ng kagalingang espiritwal.
Isinulat ni apostol Pablo sa mga taga-Filipos na balang araw aaminin o ipahahayag ng lahat na Panginoon si Jesus.
Sinabi rin ni Pablo na kung aaminin ng mga tao na Panginoon si Jesus at maniwala na binuhay siya ng Diyos mula sa mga patay, maliligtas sila.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, maaaring isama sa mga paraan ng pagsalin sa "aminin" ang "tanggapin" o "patunayan" o "ipahayag" o "kilalanin" o "pagtibayin."
Ang ibang mga paraan ng pagsalin sa "pag-amin" maaaring maging, "pagpapahayag" o "pagpapatotoo" o "pahayag tungkol sa kung ano ang ating pinaniniwalaan" o "pagtanggap ng kasalanan."

Anak na Babae ng Sion

Ang "Anak na Babae ng Sion" ay isang matalinghagang paraan ng pagtukoy sa mga tao sa Israel. Ito ay karaniwang ginamit sa mga propesiya.

Sa Lumang Tipan, ang "Sion" ay madalas na ginamit bilang isa pang pangalan para sa lungsod ng Jerusalem.
Kapwa ang "Sion" at "Jerusalem" ay ginamit din upang tukuyin ang Israel.
Ang salitang "Anak" ay isang katawagan ng pagmamahal o pagsuyo. Ito ay isang talinghaga para sa pagtitiis at pag-aalaga na mayroon ang Diyos para sa kaniyang mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kabilang sa mga paraan sa pagsalin nito ay, "aking anak na babae na Israel, mula sa Sion" o "mga tao mula sa Sion, na anak ang turing ko sa kanila" o "Sion, mga minamahal kong tao sa Israel."
Pinakamainam na panatilihin ang katawagan na "Sion" sa pagpapahayag na ito yamang ito ay ginamit ng maraming ulit sa Bibliya. Ang tala ay maaaring isama sa pagsasalin upang ipaliwanag ang matalinghagang kahulugan nito at pangpropesiyang gamit.
Mas mabuti rin na panatilihin ang salita na "anak" sa pagsasalin sa pagpapahayag na ito, hangga't naiintindihan ito ng tama.

Anak ng Diyos, ang Anak, Anak

Ang mga salitang "Anak ng Diyos" ay tumutukoy kay Jesus, ang Salita ng Diyos na dumating sa mundo bilang isang tao. Siya ay madalas din tinutukoy na "ang Anak."

Ang Anak ng Diyos ay may parehong kalikasan gaya ng sa Diyos Ama, at ganap na Diyos.
Ang Diyos Ama, Diyos Anak, at ang Diyos na Banal na Espiritu, ay iisa.
Di kagaya ng mga anak ng tao, ang Anak ng Diyos ay laging namamalagi.
Sa simula pa lang, ang Anak ng Diyos ay kasama ng Ama at ng Banal na Espiritu sa paglikha ng mundo,
Dahil si Jesus ang Anak ng Diyos, minamahal Niya at sinusunod ang kaniyang Ama, at minamahal Siya ng Kaniyang Ama.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Para sa mga salitang, "Anak ng Diyos," pinakamabuting isalin ang "Anak" sa parehong salita na ang ginagamit ng wikang isasalin na tumutukoy sa isang anak ng tao.
Siguraduhin na ang salita na ginamit upang isalin ang "anak" ay angkop sa salitang ginamit upang isalin ang "ama" at ang mga salitang ito ay ang pinakalikas na ginamit upang ipahayag ang tunay na relasyong ama-anak sa wika na isinasalin.
Ang paggamit ng malalaking titik sa “Anak” ay makakatulong na ipakita na ito ay nagsasalita tungkol sa Diyos.

Anak ng Tao, anak ng tao

Ang katawagang, "Anak ng Tao" ay pinakakilala na ginagamit para tukuyin ni Jesus ang kaniyang sarili. Sa Lumang Tipan, ang salitang "anak ng tao" ay isa ring paraan ng pagpapakilala sa isang tao.

Sa Lumang Tipan, ang katagang, "anak ng tao" ay madalas na gamitin para sabihin ang "tao" o "sangkatauhan."
Sa lahat ng dako ng aklat ni propeta Ezekiel, tinawag siya ng Diyos bilang "anak ng tao." Halimbawa sinabi niya, "ikaw, anak ng tao, ay dapat magpahayag."
Madalas gamitin ni Jesus ang salitang ito para tukuyin ang kaniyang sarili sa halip na sabihin niyang "ako" o "akin."
Nakita ni propeta Daniel ang pangitain na ang "anak ng tao" ay darating na nasa ulap, na tumutukoy sa pagdating ng Mesias.
Sinabi ni Jesus na "ang anak ng tao" kung saan tinutukoy niya ang kaniyang sarili ay muling babalik balang araw na nasa ulap.
Ang mga batayang ito sa Anak ng Tao na dumarating na nasa ulap ay naghahayag na si Jesus ay Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Nang gamitin ni Jesus ang salitang "Anak ng Tao," ito ay maaaring isalin na, "ang Siya na naging tao" o "ang Tao mula sa langit."
Ang Ilang tagapagsalin ay paminsan-minsang isinasama ang "ako" o "akin" kasama ang katawagang ito.

anak, anak ng

Ang salitang "anak" ay tumutukoy sa isang batang lalaki o lalaki na may kaugnayan sa kaniyang mga magulang. Ito ay maaaring tumukoy sa anak ng isang lalaki o isang ampon na anak na lalaki.

Ang "Anak" ay madalas na ginamit na patalinghaga sa Biblia upang tumukoy sa anumang lalaking apo, tulad ng isang apong lalaki o apong lalaki sa tuhod.
Ang salitang "anak" ay maaari ring gamitin bilang isang mabuting anyo ng pagpapakilala sa isang batang lalaki o lalaki na mas bata.
Minsan ang "mga anak ng Diyos" ay ginamit na patalinghaga sa Bagong Tipan para tukuyin ang mga nananampalataya kay Cristo.
Ang katagang "anak ng" ay madalas na may patalinghangang kahulugan na ibig sabihin ay "mayroong mga katangian ng." Ang mga kabilang sa mga halimbawa nito ay, "mga anak ng liwanag," "mga anak ng pagsuway," "isang anak ng kapayapaan," at "mga anak ng kulog."
Ang katagang “anak na lalaki ni” ay madalas din gamitin para sabihin kung sino ang ama ng isang tao. Ang katagang ito ay ginamit sa talaan ng mga angkan at sa iba pang konteksto.
Ang paggamit ng "anak ni" ay para magbigay ng pangalan ng ama ay kadalasang tumutulong na makilala ang mga tao na may parehong pangalan. Halimbawa, "Azarias na anak ni Sadoc" at "si Azarias na anak ni Nathan" sa 1 Hari 4, at "Azarias na anak ni Amasias sa 2 Hari 15 ay tatlong magkakaibang tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Sa kadalasan ng paggamit ng salitang ito, pinakamainam na isalin ang "anak" gamit ang literal na tawag ng salita na ginamit upang tumukoy sa isang anak.
Kung isinasalin ang salitang "Anak ng Diyos," ang karaniwang salita para sa "anak" ay dapat gamitin.
Kapag ginamit para tumukoy sa isang kaapu-apuhan kaysa sa mismong anak, ang salitang "kaapu-apuhan" ay maaaring gamitin, tulad ng tinutukoy si Jesus bilang ang "kaapu-apuhan ni David" o sa mga talaan ng lahi kung saan minsan ang "anak" ay tumutukoy sa isang lalaking kaapu-apuhan.
Minsan ang “mga anak na lalaki“ ay maaaring isalin bilang “mga anak" kung parehong mga lalaki at mga babae ang tinutukoy dito. Halimbawa, ang “mga piniling lalaking anak ng Diyos” ay maaaring isalin bilang “mga anak ng Diyos” dahil ito ay nagpapahayag din kasama ang mga batang babae at kababaihan.
Ang matalinghagang pagpapahayag ng “anak ni” ay maaari ding isalin bilang “ang isa na may katangian ng” o “ang isang may katulad” o "isang mayroon" o “ang isang gumagawa ng tulad."

Ang Banal

Ang salitang "Ang Banal" ay isang titulo sa Bibliya na palaging tumutukoy sa Diyos.

Sa Lumang Tipan, ang titulong ito ay madalas nakikita sa mga salitang "Ang Banal ng Israel."
Sa Bagong Tipan, tinutukoy din si Jesus bilang "Ang Banal."
Ang salitang "ang banal" ay ginagamit minsan ng Bibliya upang tukuyin ang isang anghel.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang literal na salita ay, "ang Banal"

ang labing dalawa, ang labing isa

Ang mga salitang "ang labindalawa" ay tumutukoy sa labing dalawang kalalakihang pinili ni Jesus na maging pinakamalapit na mga alagad o mga apostol. Pagkatapos magpakamatay si Judas, tinawag silang "ang labing isa."

Nagkaroon si Jesus ng marami pang ibang alagad, ngunit ang katawagang "ang labingdalawa" ay nagbibigay kilanlan sa mga taong sumunod sa kaniya sa loob ng tatlong-taong paglilingkod.
Ang mga pangalan ng labing dalawang mga alagad na ito ay nakalista sa Mateo 10, Marcos 3 at Lucas 6.
Ilang panahon ang lumipas pagkatapos bumalik ni Jesus sa langit, "ang labing isa" ay pumili ng isang alagad na nagngangalang Matias upang pumalit kay Judas. Pagkatapos ay tinawag silang muli na "ang labindalawa".

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Sa maraming mga wika ito ay maaaring maging mas maliwanag o mas likas na idagdag ang pangngalan at sabihin, "ang labing dalawang apostol" o "labing dalawang pinakamalapit na mga alagad ni Jesus."
"Ang labing isa" ay maaari rin isinalin na "natitirang labing isang mga alagad ni Jesus."
Ang ilang mga salin ay maaaring piliing gamitin ang malaking titik upang ipakita na ito ay ginamit bilang isang katawagan, katulad ng "ang Labing dalawa" at "ang Labing isa."

anghel, arkanghel

Ang anghel ay isang makapangyarihang nilalang na espiritu na ginawa ng Diyos. Ang mga anghel ay umiiral upang paglingkuran ang Diyos sa paggagawa sa anumang sabihin niya sa kanila na gawin. Ang salitang "arkanghel" ay tumutukoy sa anghel na namumuno sa lahat ng iba pang mga anghel.

Ang salitang "anghel" ay literal na nangangahulugang "mensahero."
Ang salitang "arkanghel" ay literal na nangangahulugang "punong mensahero." Ang anghel lamang na tinukoy sa Bibliya bilang isang "arkanghel" ay si Miguel.
Sa Bibliya, ang mga anghel ay nagbigay ng mga mensahe para sa mga tao mula sa Diyos. Ang mga mensaheng ito ay kabilang ang mga tagubulin tungkol sa ninais ng Diyos na gawin ng mga tao.
Ang mga anghel din ang nagsabi sa mga tao tungkol sa mga pangyayari na mangyayari pa lang sa hinaharap o mga pangyayaring naganap na.
Ang mga anghel ay mayroong kapangyarihan ng Diyos bilang kaniyang mga kinatawan at kung minsan sa Bibliya, nagsalita sila na para bang Diyos mismo ang nagsasalita.
Ang iba pang mga paraan sa paglilingkod ng mga anghel sa Diyos ay sa pamamagitan ng pangangalaga at pagpapatibay sa mga tao.
Ang isang natatanging salitang, "anghel ni Yahweh" ay mayroong higit sa isang maaaring kahulugan: 1) Maaaring ibig sabihin nito ay "anghel na kumakatawan mismo kay Yahweh." 2) Maaari din itong tumukoy kay Yahweh mismo, na katulad ng isang anghel habang nakikipag-usap sa isang tao.

Alinman sa mga kahulugang ito ay maaaring ipaliwanag ang paggamit ng anghel sa salitang "Ako" na parang si Yahweh mismo ang nagsasalita.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Mga paraan ng pagsasalin ng "anghel" ay maaaring, "mensahero mula sa Diyos" o "panlangit na manlilingkod ng Diyos" o "espiritung mensahero ng Diyos."
Ituring din ito kung paano ang mga salitang ito ay isinalin sa pambansang wika o isa pang pansariling wika.
Ang salitang "anghel ni Yahweh" ay dapat isalin gamit ang salita para sa salitang "anghel" at "Yahweh". Ito ay upang maaring magbigay ng iba't-ibang mga pagpapakahulugan sa salitang iyon. Maaaring mga pagsasalin ay kabilang ang, "anghel mula kay Yahweh" o "anghel na ipinadala ni Yahweh" o "Yahweh na kamukha ng isang anghel."

anticristo

Ang salitang "anticristo" ay tumutukoy sa isang tao o katuruan laban kay Jesu Cristo at kaniyang gawa. Maraming mga anticristo sa mundong ito.

Isinulat ni apostol Juan na ang isang tao ay ang anticristo kung siya ay manlilinlang ng mga tao sa pamamagitan ng pagsasabi na si Jesus ay hindi ang Mesiyas o kung kaniyang tanggihan na si Jesus ay parehong Diyos at tao.
Itinuturo rin ng Bibliya na may isang espiritu ng anticristo sa mundo kung saan tumututol sa gawa ni Jesus.
Ang librong Pahayag sa Bagong Tipan ay nagpapaliwanag na may isang taong tinatawag na anticristo na maihahayag sa mga huling araw. Ang taong ito'y magtatangkang puksain ang mga tao ng Diyos, ngunit siya'y tatalunin ni Jesus.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang salitang ito sa isang salita o mga salitang nangangahulugang "tumututol kay Cristo" o "kaaway ni Cristo" o "taong laban kay Cristo."
Ang mga salitang, "espiritu ng anticristo" ay maaaring isalin na, "espiritung laban kay Cristo."

apostol, pagka-apostol

Ang mga "apostol" ay mga lalaking isinugo ni Jesus upang ipangaral ang tungkol sa Diyos at sa kaniyang kaharian. Ang salitang "pagka-apostol" ay tumutukoy sa isang katayuan at kapangyarihan ng mga pinili bilang mga apostol. Ang apostol ay may parehong kapangyarihan katulad ng nagsugo sa kaniya.

Ang salitang "apostol" ay nangangahulugang "isang taong isinugo para sa isang natatanging layunin."
Ang labindalawang malalapit na apostol ni Jesus ang naging mga unang alagad. Ang ibang mga lalaki, katulad ni Pablo at Santiago, ay naging mga alagad din.
Sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos, ang mga alagad ay may kakayahang ipangaral ng may tapang ang ebanghelyo at magpagaling ng mga tao, kabilang ang pagpwersa sa mga demonyo na lumabas sa katawan ng mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "apostol" ay maaari ring isalin sa pamamagitan ng salita na nangangahulugang "isang taong isinugo" o "isang ipinadala" o "ang taong ipinadala para magpangaral ng mensahe ng Diyos sa mga tao."
Mahalagang isalin ang salitang "apostol" at "mga alagad" sa magkaibang mga paraan.
Maaaring isaalang-alang kung paano ang salitang ito ay isinalin sa isang pagsasalin sa Bibliya sa isang lokal o pambansang wika.

araw ng paghuhukom

Ang "araw ng paghuhukom" ay tumutukoy sa hinaharap na panahon kapag hahatulan na ng Diyos ang bawat tao.

Ginawa ng Diyos ang kaniyang Anak, na si Jesu-Cristo na hukom para sa lahat ng mga tao.
Sa araw ng paghuhukom, hahatulan ni Cristo ang mga tao batay sa kaniyang matuwid na katangian.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ito ay maaari ring isalin na "panahon ng paghuhukom" yamang ito ay maaaring tumukoy sa higit sa isang araw.
Ang iba pang mga paraan upang isalin ito ay maaaring, "ang katapusan ng panahon kung kailan hahatulan ng Diyos ang lahat ng tao."
Sa ilan sa mga pagsasalin, ang mga salitang ito ay isinulat sa malaking titik upang ipakita na ito ay pangalan ng isang mahalagang araw o oras: "Araw ng Paghuhukom" o "Oras ng Paghuhukom."

Araw ng Pamamahinga

Ang mga salitang "Araw ng Pamamahinga" ay tumutukoy sa ikapitong araw ng linggo na inutos ng Diyos sa mga Israelita na ibukod bilang araw ng kapahingahan at walang ginagawang gawain.

Matapos likhain ng Diyos ang mundo ng anim na araw, nagpahinga siya sa ikapitong araw.Gayun din, inutusan ng Diyos ang mga Israelita na ihiwalay ang ikapitong araw bilang isang natatanging araw upang magpahinga at sambahin siya.
Ang utos na "panatilihing banal ang Araw ng Pamamahinga" ay isa sa Sampung Utos na sinulat ng Diyos sa mga tapyas ng bato na binigay niya kay Moises para sa mga Israelita.
Kung susundin ang maka-Judiong paraan ng pagbibilang ng araw, ang Araw ng Pamamahinga ay nagsisimula sa paglubog ng araw ng Biyernes at tumatagal hanggang sa paglubog ng araw ng Sabado.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maaari itong isalin na "araw ng pagpapahinga" o "araw para magpahinga" o "araw ng hindi pagtatrabaho" o "araw ng kapahingahan ng Diyos."
Ang ilang mga salin ay sinusulat ang salitang ito ng may malaking titik upang ipakita na ito ay isang natatanging araw, tulad ng "Araw ng Pamamahinga" o "Araw ng Kapahingahan."
Tingnan kung paano isinalin ang salitang ito sa pampook o pambansang wika.

araw ng Panginoon, araw ni Yahweh

Sa Lumang Tipan ginamit ang mga salita na "araw ni Yahweh" upang tumukoy sa isang tiyak na panahon (o mga panahon) kapag paparusahan ng Diyos ang mga tao sa kanilang mga kasalanan.

Sa Bagong Tipan ang mga salitang "araw ng Panginoon" ay karaniwang tumutukoy sa araw o oras kung kailan ang Panginoong Jesus ay babalik upang hatulan ang mga tao sa katapusan ng panahon.
Itong huli at panghinaharap na panahon ng paghatol at muling pagkabuhay, ay minsan ding tinutukoy na "huling araw." Ang panahong ito ay magsisimula kapag dumating ang Panginoong Jesus upang hatulan ang mga makasalanan at permanenteng itatatag ang kaniyang pamumuno.
Ang salitang "araw" sa mga pariralang ito ay minsang tumutukoy sa literal na araw o ito ay maaaring tumukoy sa "panahon" o "pagkakataon" na mas mahaba sa isang araw.
Minsan ang kaparusahan ay tumutukoy bilang "pagbuhos ng matinding galit ng Diyos"

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang ibang paraan ng pagsalin ng "araw ni Yahweh" ay maaaring, "panahon ni Yahweh" o "panahon na paparusahan ni Yahweh ang kaniyang mga kaaway" o "panahon ng poot ni Yahweh."
Mga ibang paraan upang isalin ang "araw ng Panginoon" ay maaaring "panahon ng paghatol ng Panginoon" o "panahon kapag ang Panginoong Jesus ay babalik upang hatulan ang mga tao."

Arko

Ang salitang, "Arko" ay literal na tumutukoy sa yaring kahoy na kahon na hugis parihaba na ginawa upang hawakan o pangalagaan ang isang bagay. Ang isang arko ay maaaring malaki o maliit sa sukat, depende kung paano ito gagamitin.

Sa Bibliyang Ingles, ang salitang "arko" ay unang ginamit upang tukuyin ang isang napaka-laki, hugis parihabang yari sa kahoy na bangka na itinayo ni Noe upang takasan ang baha sa buong mundo. Ang arko ay may pantay o patag na ilalim, may bubong, at mga dingding.
Mga paraan upang isalin ang salitang ito ay, "napaka-laking bangka" o "lantsa" o "barkong may lulan" o "malaking, hugis kahon na bangka."
Ang salitang Hebreo na ginamit upang tukuyin ang malaking bangka ay parehong salita na ginamit para sa basket o kahon na nagtaglay sa sanggol na si Moises nang ilagay siya ng kaniyang ina sa Ilog Nilo upang itago siya. Ito ay karaniwang isinasalin bilang "basket."
Ang salitang "kaban ng tipan," ay ibang salitang Hebreo na ginagamit para sa "arko." Maaari itong isalin bilang "kahon" o "baul" o "sisidlan."
Sa pagpili ng isang salita upang isalin ang "arko," mahalaga sa bawat konteksto na isaalang-alang kung anong laki nito at kung paano at saan ito ginagamit.

awa, maawain

Ang mga salitang "awa" at "maawain" ay tumutukoy sa pagtulong sa mga taong nangangailangan, lalo na kung sila ay nasa mababa o abang kalagayan.

Maaaring mapabilang sa salitang "awa" ang kahulugan ng hindi pagpaparusa sa mga taong nakagawa ng pagkakamali.
Ang isang makapangyarihang tao gaya ng isang hari ay nailarawang "maawain" kapag pinakikitunguhan niya ang mga tao nang may kabaitan sa halip na sila ay saktan.
Ang pagiging maawain ay nangangahulugan ding pagpapatawad sa isang tao na nakagawa ng pagkakamali laban sa atin.
Nagpapakita tayo ng awa kapag tayo ay tumutulong sa mga taong may matinding pangangailangan.
Maawain ang Diyos sa atin, at nais din niyang maging maawain tayo sa iba.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang "awa" ay maaaring isalin bilang, "kabaitan" o "habag" o "pakikiramay."
Ang salitang "maawain" ay maaaring isalin bilang, "pagpapakita ng pakikiramay" o "pagiging mabait" o "pagpapatawad."
Ang "magpakita ng awa" o "maawa sa" ay maaaring isalin bilang, "pakitunguhan ng may kabaitan" o "maging mahabagin."

bahay/tahanan ng Diyos, bahay/tahanan ni Yahweh

Sa Bibliya, ang mga salitang "bahay ng Diyos" at "bahay ni Yahweh" ay tumutukoy sa isang lugar kung saan sinasamba ang Diyos.

Ang salitang ito ay ginagamit din ng mas partikular upang tukuyin ang tabernakulo o templo.
Minsan "ang bahay ng Diyos" ay ginagamit din upang tumukoy sa mga tao ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kapag tumutukoy sa isang lugar na pinagsasambahan, ang salitang ito ay maaaring isalin na "isang bahay sambahan para sa Diyos" o "isang lugar para sambahin ang Diyos."
Kung ito ay tumutukoy sa templo o sa tabernakulo, ito ay maaaring isinalin na "ang templo"

banal

Ang salitang "banal" ay tumutukoy sa anumang bagay na nauukol sa Diyos.

Kabilang ang "banal na kapangyarihan," "banal na kahatulan," "banal na karapatan," at "banal na kaluwalhatian" sa ilang mga paraan upang gamitin ang salitang ito.
Sa isang pahayag sa Bibliya, ang salitang "banal" ay ginamit upang ilarawan ang isang bagay tungkol sa hindi tunay na Diyos.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Kabilang sa mga paraan upang isalin ang salitang "banal" ay ang mga "sa Diyos" o "mula sa Diyos" o "nauukol sa Diyos" o "makilala sa pamamagitan ng Diyos."
Halimbawa, ang "banal na kapangyarihan" ay maaaring isalin na "kapangyarihan ng Diyos" o "kapangyarihan na nagmumula sa Diyos."
Ang mga salitang "banal na kaluwalhatian" ay maaaring isalin na "kaluwalhatian ng Diyos" o "kaluwalhatian na nagmumula sa Diyos."
Ang ibang mga pagsasalin ay ninanais na gumamit ng ibang salita kapag naglalarawan ng isang bagay na tumutukoy sa diyus-diyosan.

Banal na Espiritu, Espiritu ng Diyos, Espiritu ng Panginoon

Tumutukoy ang lahat ng mga salitang ito sa Banal na Espiritu na siyang Diyos. Ang nag-iisang tunay na Diyos na mamalagi sa habang panahon bilang Ama, anak, at Banal na Espiritu.

Ang Banal na Espuritu ay tumutukoy din sa "ang Espiritu" at "Espiriu ni Yahweh" at "Espiritu ng Katotohanan."
Dahil ang Banal na Espiritu ay Diyos, siya ay ganap na banal, walang hanggang kadalisayan, at ganap ang kagandahang asal sa lahat ng kaniyang kalikasan at sa lahat ng kaniyang ginagawa.
Kasama ng Ama at ng Anak, ang Banal na Espiritu ay aktibo sa paglilikha ng mundo.
Nang ang anak ng Diyos, na si Jesus, ay bumalik sa langit, ipinadala ng Diyos ang Banal na Espirtu sa kaniyang mga tao upang pangunahan sila, turuan sila, gabayan sila, at bigyan sila ng kakayanan na gawin ang kalooban ng Diyos.
Pinatnubayan ng Banal na Espiritu si Jesus at papatnubayan ang mga maniniwala kay Jesus.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay maaaring isalin gamit ang mga salita sa pagsalin ng "banal" at "espiritu."
Ang mga paraan ng pagsasalin ng salitang ito ay maaaring isama ang "Dalisay na Espiritu" o "Espiritung Banal" o "Espiritu na Diyos."

banal na lugar, kabanalbanalang lugar

Sa Bibliya ang mga salitang "banal na lugar" at "kabanal-banalang lugar" ay tumutukoy sa dalawang silid ng tabernakulo o templo. Minsan ang "banal na lugar" ay tumutukoy sa anumang lugar na inilaan para sa Diyos.

Ang "banal na lugar" at "kabanal-banalang lugar" ay napapaloob sa isang gusali na napapaligiran ng nakapader na patyo ng tabernakulo o templo. Isang makapal, at mabigat na kurtina ang nasa pasukan ng kabanal-banalang lugar.
Kinakatagpo dito ng Diyos ang pinakapunong pari na kumatawan sa lahat ng mga Israelita.
Ang pinakapunong pari lamang ang pinahihintulutan na pumasok sa loob ng kabanalbanalang lugar. Isang makapal, at mabigat na kurtina ang humaharang sa sinumang taong papasok.
Ang "banal na lugar" ay ang unang silid at naglalaman ito ng dalawang bagay: ang altar ng insenso at ang mesa na may tinapay na pinabanal.
Ang "kabanal-banalang lugar" ay ang pangalawang silid, at naglalaman ito ng kaban ng tipan.
Minsan ang "banal na lugar" ay tumutukoy sa kabuuan ng templo o ng tabernakulo.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "banal na lugar" ay maaari ring isalin na, "silid na nailaan para sa Diyos" o "natatanging silid para makipagtagpo sa Diyos." o "lugar na inilaan para sa Diyos"
Ang salitang "kabanal-banalang lugar" ay maaaring isalin na, "silid na nakalaan para sa Diyos" o natatanging silid para katagpuin ang Diyos."
Depende sa konteksto, ang mga salitang "isang banal na lugar," ay maaaring isalin na "isang lugar na pinabanal" o "isang lugar na inilaan ng Diyos" o ang "kabuuan ng templo na banal" o "isang patyo ng templo ng Diyos."

banal, kabanalan

Ang mga salitang "banal" at "kabanalan" ay tumutukoy sa katangian ng Diyos na ganap na inilaan at ibinukod mula sa lahat ng makasalanan at hindi perpekto.

Tanging ang Diyos lamang ang lubos na banal. Ginagawa niyang banal ang mga tao at ang lahat ng mga bagay.
Ang isang taong banal ay pagmamay-ari ng Diyos at nailaan para sa layuning paglingkuran ang Diyos at magbibigay sa kaniya ng kaluwalhatian.
Ang isang bagay na ipinahayag ng Diyos na maging banal ay inilaan para sa kaniyang kaluwalhatian at gamit, gaya ng isang altar na para sa pag-aalay ng handog para sa kaniya.
Dahil banal ang Diyos, hindi makakalapit sa kaniya ang mga tao maliban na pahintulutan niya sila, dahil tao lamang sila, makasalanan at hindi perpekto.
Sa Lumang Tipan, inilaan ng Diyos ang mga pari bilang banal para sa mga natatanging paglilingkod sa kaniya. Nararapat silang maging malinis sa pamamagitan ng seremoniya mula sa kasalanan upang makalapit sa Diyos.
Naglaan din ang Diyos ng mga banal na lugar at mga bagay na napabilang sa kaniya o naihayag niya ang kaniyang sarili, gaya ng kaniyang templo.

Mga Mukahing sa Pagsasalin:

Ang mga paraan ng pagsasalin ng "banal" ay maaaring isama ang "inilaan para sa Diyos" o "pagmamay-ari ng Diyos" o "ganap na dalisay" o "lubos na walang sala" o "naihiwalay mula sa kasalanan."
Ang "gawing banal" ay kadalasang isinasalin sa "pinabanal. Ito ay maaari rin isalin na "ibinukod"

bato, pagbato

Ang bato ay isang maliit na tipak ng bato. Ang pagbato ay nangangahulugan ng paghahagis ng mga bato sa isang tao upang patayin siya.

Sa sinaunang panahon, ang pagbato ay isang pamamaraan ng pagtutupad para sa mga krimen; ito rin ay minsang ginagawa sa makabagong panahon.
Para sa mga Israelita sa Lumang Tipan, inutos ng Diyos ang pagbato na gawin ng mga pinuno bilang kaparusahan para sa ilang mga kasalanan, tulad ng pangangalunya.

bautismuhan, bautismo

Sa Bagong Tipan, ang mga salitang "bautismuhan" at "bautismo" ay kadalasang tumutukoy sa seremonya ng pagpapaligo ng isang Kristiyano sa pamamagitan ng tubig upang ipakitang siya ay nalinisan na mula sa kasalanan at nakipag-isa kay Cristo.

Maliban sa bautismo sa tubig, nagbanggit ang Bibliya tungkol sa "pagbautismo sa Banal na Espiritu" at "pagbautismo sa apoy."
Ang salitang "bautismo" ay ginamit din sa Bibliya upang tumukoy sa pagdaan sa matinding pagdurusa.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Magkakaiba ang mga pananaw ng mga Kristiyano tungkol sa kung paano dapat mabautismuhan ang isang tao sa tubig. Marahil, pinakamainam na isalin ang salitang ito sa pangkalahatang paraan na maaari pinapahintulutan ang ibang mga paraan ng paggamit ng tubig.
Depende sa konteksto, ang salitang "pagbautismo" ay maaaing isalin na "linisin," "ibuhos sa," "ilubog"

biyaya, mapagbiyaya, mapagbigay loob

Ang salitang "biyaya" ay tumutukoy sa pagtulong o pagpapala na ibinigay sa isang tao na hindi niya pinaghirapan. Ang salitang "mapagbigay-biyaya" ay naglalarawan sa isang tao na nagpapakita ng biyaya sa iba.

Ang biyaya ng Diyos sa mga makakasalanang tao ay isang kaloob na ibinibigay ng kusang loob.
Ang konsepto ng biyaya ay tumutukoy din sa pagiging mabait at nagpapatawad sa isang tao na gumawa ng mali o nakasasakit na mga bagay.
Ang mga salitang "upang makahanap ng biyaya" ay isang talinghaga na nangangahulugan ng makatanggap ng tulong at awa mula sa Diyos. Kadalasan isinasama nito ang kahulugan na ang Diyos ay nalulugod sa isang tao at siya ay tinutulungan niya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang ibang mga paraan na ang "biyaya" ay maaaring isalin kasama ang, "dakilang kabaitan" o "kabutihang loob ng Diyos" o "kabaitan ng Diyos at pagpapatawad sa mga makakasalanan" o "maawaing kabaitan."
Ang salitang "mapagbiyaya" ay maaaring isalin sa "puno ng biyaya" o "mabait" o "maawain" o "maawaing kabaitan."
Ang talinghagang "natagpuan niya ang biyaya sa mata ng Diyos" ay maaaring isalin na, "natanggap niya ang awa mula sa Diyos" o "kinaawaan na tinulungan siya ng Diyos" o "naipakita ng Diyos ang kaniyang kabutihang loob sa kaniya" o "ang Diyos ay nalugod sa kaniya at tinulungan siya."

budhi

Ang budhi ay bahagi ng pag-iisip ng isang tao kung saan sa pamamagitan nito ipinababatid ng Diyos sa kaniya na gumagawa siya ng isang bagay na masama.

Binigyan ng Diyos ang tao ng budhi upang tulungan sila na malaman ang pagkakaiba ng tama at mali.
Ang isang taong sinusunod ang Diyos ay sinabing merong "dalisay" o "malinaw" o "malinis" na budhi.
Kapag mayroong "malinaw na budhi", ang isang tao, nangangahulugang hindi siya nagtatago ng anumang kasalanan.
Kapag ipinagwawalang-bahala ng isang tao ang kaniyang budhi at hindi na nakakaramdam ng anumang kamalian sa tuwing siya ay nagkakasala, nangangahulugan itong hindi na nakakaramdam ng anumang kamalian ang kaniyang budhi . Tinatawag ito sa Bibliya na "nanunuyong" budhi, na parang "tinatakan" sa pamamagitan ng isang mainit na bakal gaya ng isang budhing tinawag na "walang pakiramdam" at "marumi."
Maaaring isama sa mga paraan ng pagsasalin sa salitang ito ang, "panloob na gabay sa magandang asal" o "mabuting pag-iisip."

buhay, mamuhay, nabubuhay, buhay

Tumutukoy ang lahat ng mga salitang ito sa pagiging buhay sa pisikal. Ginamit din ang mga ito ng pasimbolo upang tukuyin ang pagiging buhay sa espiritwal. Tinatalakay ng sumusunod kung ano ang ibig sabihin ng "pisikal na buhay" at "espiritwal na buhay."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang "buhay" ay maaaring isalin bilang "pag-iral" o "tao" o "kaluluwa" o "pagkatao" o "karanasan."
Ang salitang "mamuhay" ay maaaring isalin na "tumira" o "manirahan" o "umiral."
Ang salitang "katapusan ng kaniyang buhay" ay maaaring isalin bilang "noong tumigil siyang mabuhay."
Ang talinghagang "iniligtas ang kanilang mga buhay" ay maaaring isalin na "hayaan silang mabuhay" o "hindi sila pinatay."
Ang talinghagang "nilagay nila sa panganib ang kanilang buhay" ay maaaring isalin na "nilagay nila sa kapahamakan ang kanilang mga sarili" o "gumawa sila ng anumang maaaring pumatay sa kanila."

Cristo, Mesias

Ang mga katawagang "Mesias" at "Cristo" ay nangangahulugang "ang Binasbasan" at tumutukoy kay Jesus na Anak ng Diyos.

Kapwa ginamit ang "Mesiyas" at "Cristo" sa Bagong Tipan upang tukuyin ang Anak ng Diyos, na siyang hinirang ng Diyos Ama upang mamuno bilang hari sa kaniyang mga tao, at upang iligtas sila mula sa kasalanan at kamatayan.
Sa Lumang Tipan, sumulat ang mga propeta ng mga propesiya tungkol sa Mesiyas daan-daang taon na ang nakalipas bago siya dumating sa daigdig.
Madalas ang salitang nangangahulugan na "(isang) binasbasan" ay ginamit sa Lumang Tipan upang tukuyin ang Mesiyas na darating.
Isinakatuparan ni Jesus ang marami sa mga propesiyang ito at gumawa ng maraming kamangha-manghang mga gawain na nagpatunay na siya ang Mesiyas; maisasakatuparan ang iba sa mga propesiyang ito kapag bumalik na siya.
Ang salitang "Cristo" ay madalas ginagamit bilang isang titulo, gaya ng "ang Cristo" at "Cristo Jesus."
Ang "Cristo" ay ginamit din upang gamitin bilang bahagi ng kaniyang pangalan, gaya ng "Jesu-Cristo."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang katawagang ito ay maaaring isalin sa pamamagitan ng paggamit ng kahulugan nito, "Ang Binasbasan" o "Binasbasan ng Diyos na Tagapagaligtas."
Maraming mga wika ang gumagamit ng naisatitik na salitang may anyo o tunog na gaya ng "Cristo" o "Mesiyas."

dalisay, dalisayin, pagdalisay

Ang maging "dalisay" ay nangangahulugan na hindi magkaroon ng kapintasan o hindi magkaroon ng anumang bagay na hindi dapat naroroon. Ang dalisayin ang anumang bagay ay ang linisin ito at alisin ang anumang bagay na nakakahawa o nakakadungis dito.

Tungkol sa mga kautusan ng Lumang Tipan, ang "dalisayin" at "pagdalisay" ay pangunahing tumutukoy sa paglilinis mula sa mga bagay na ritwal na nagpaparumi, katulad ng sakit, likido ng katawan, o panganganak.
Ang Lumang Tipan ay nagkaroon din ng mga kautusan na nagsasabi sa mga tao kung paano mapadalisay mula sa kasalanan, kadalasan sa pamamagitan ng pag-alay ng isang hayop. Ito ay panandalian lamang at ang mga pag-aalay ay kailangan muling gawin nang paulit-ulit.
Sa Bagong Tipan, ang maging dalisay ay madalas na tumutukoy sa pagiging malinis mula sa kasalanan.
Ang tanging paraan na ang mga tao ay maaaring lubos at laging malinis mula sa kasalanan, ay sa pamamagitan ng pagsisisi at pagtanggap ng kapatawaran ng Diyos, sa pamamagitan ng pagtitiwala kay Jesus at sa kaniyang paghihirap.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "dalisayin" ay maaaring isalin na "gawing dalisay" o "linisin" o "linisin mula sa lahat ng uri ng pagkakahawa" o "alisin ang lahat ng kasalanan."
Ang isang kataga katulad ng, "nang natapos ang panahon ng pagdalisay" ay maaring isalin na, "nang dinalisay nila ang kanilang mga sarili sa pamamagitan ng paghihintay ng kinakailangang bilang ng mga araw."
Ang katagang, "nagbigay ng pagdadalisay para sa mga kasalanan" ay maaaring isalin na, "nagbigay ng paraan sa mga tao na maging lubos na malinis mula sa kanilang kasalanan."
Maaring isama sa ibang mga pamamaraan ng pagsasalin ng "pagdalisay" ang "paglilinis" o "espirituwal na paghuhugas" o "paging rituwal na malinis."

demonyo, masamang espiritu, maruming espiritu

Tumutukoy ang lahat ng mga salitang ito sa mga demonyo na kung saan ito ay mga espiritu na sumasalungat sa kalooban ng Diyos.

Nilalang ng Diyos ang mga anghel upang paglingkuran siya. Nang maghimagsik ang diyablo laban sa Diyos, ilan ding mga anghel ang naghimagsik at itinapon sila palabas ng langit. Pinaniniwalaan na ang mga demonyo at mga masasamang espiritu ay ang mga "nahulog na mga anghel."
Kung minsan tinatawag ang mga demonyong ito na "maruming espiritu" na nangangahulugang "hindi malinis" o "masama" o "hindi banal".
Dahil naglilingkod ang mga demonyo sa diyablo, gumagawa sila ng mga masasamang bagay. Kung minsan naninirahan sila sa loob ng mga tao at pinamumunuan sila.
Mas makapangyarihan ang mga demonyo kaysa sa mga tao, ngunit hindi makapangyarihan gaya ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaari ring isalin ang salitang "demonyo" bilang "masamang espiritu."
Maaari ring isalin ang salitang "maruming espiritu" na "hindi malinis na espiritu" o "madungis na espiritu" o "masamang espiritu."
Siguraduhin na ang salita o pariralang ginamit sa pagsalin sa salitang ito ay iba sa katawagang ginamit sa pagtukoy sa diyablo.
Isaalang-alang din kung paano isinalin ang katawagang "demonyo" sa lokal o pambansang wika.

diakono

Ang diakono ay isang tao na naglilingkod sa lokal na iglesiya, tumutulong sa mga kapwa mananampalataya na may praktikal na pangangailangan, gaya ng pagkain at pera.

Ang salitang "diakono" ay kinuha mula sa salitang Griyego na nangangahulugan na "lingkod" o "ministro."
Mula sa panahon ng mga sinaunang mga Kristiyano, ang pagiging isang diakono ay mayroong malinaw na tungkulin at ministeryo sa bahagi ng Iglesiya.
Halimbawa sa Bagong Tipan, tinitiyak ng mga diakono na anumang pera o pagkain na ibinahagi ng mga mananampalataya ay dapat na ipamahagi ng patas sa mga balong kasama nila.
Ang salitang "diakono" ay maaari ring isalin na, "ministro ng iglesiya" o "manggagawa ng iglesiya" o "lingkod ng iglesiya," o ilang mga parirala na nagpapakita na ang isang tao ay pormal na hinirang upang gumawa ng tiyak na mga gawaing pakikinabangan ng lokal na komunidad ng mga Kristiyano.

disiplina, disiplina sa sarili

Tumutukoy ang salitang "disiplina" sa pagsasanay sa mga tao upang sumunod sa isang hanay ng mga panuntunan para sa mabuting asal.

Dinidisiplina ng mga magulang ang kanilang mga anak sa pamamagitan ng pagbibigay ng mabuting panuntunan at panuto para sa kanila at pagtuturo sa kanila upang sumunod.
Gayon din naman, dinidisiplina ng Diyos ang kaniyang mga anak upang tulungan sila na makagawa ng mabuting bunga ng espiritual sa kanilang mga buhay, gaya ng kagalakan, pag-ibig at pagtitiyaga.
Kabilang sa disiplina ang pagtuturo tungkol sa kung papaano mamuhay upang mabigyang-lugod ang Diyos, gaya ng kaparusahan para sa mabuting asal na laban sa kalooban ng Diyos.
Ang disiplina sa sarili ay isang paraan sa paggamit ng moral at espiritual na mga alituntunin sa sariling buhay.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, maaaring isalin ang "disiplina" na "pagsanay at pagturo" o "mabuting paggabay" o "parusa para sa maling gawain."
Maaaring isalin ang pangngalang "disiplina" na "mabuting pagsasanay" o "kaparusahan" o "mabuting pagwawasto" o "mabuting paggagabay at pagtuturo."

Diyos

Sa Bibliya, ang salitang "Diyos" ay tumutukoy sa kaniya na lumikha ng daigdig mula sa wala. Ang Diyos ay may tatlong persona bilang Ama, Anak at Banal na Espiritu. Ang personal na pangalan ng Diyos ay "Yahweh."

Ang Diyos ay buhay magpakailanman; siya ay buhay bago pa magkaroon ng anumang bagay at siya ay mananatiling buhay magpakailanman.
Siya lamang ang tunay na Diyos at may karapatan sa lahat ng bagay sa daigdig.
Ang Diyos ay ganap na matuwid, may walang hanggang karunungan, banal, walang kasalanan, makatarungan, maawain at mapagmahal.
Siya ay Diyos na tinutupad at inaalala ang tipan, na laging tinutupad ang kaniyang mga pangako.
Ang mga tao ay nilikha upang sumamba sa Diyos at siya lamang ang tanging dapat nilang sambahin.
Inihayag ng Diyos ang kaniyang pangalan na "Yahweh" na nangangahulugan na, "siya nga" o "Ako nga" o "Siya na buhay magpakailanman."
Itinuturo din ng Bibliya ang tungkol sa mga hindi totoong "diyos" na walang buhay na diyus-diyosan na maling sinasamba ng mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Mga paraan upang isalin ang "Diyos" ay maaaring, "Lumikha" o "Kataas-taasan."
Ang ibang mga paraan upang isalin ang "Diyos" ay maaaring, "Kataas-taasang Lumikha" o "Walang Katapusang Makapangyarihang Panginoon" o "Walang Hanggang Kataas-taasan."
Isaalang-alang kung paano tinutukoy ang Diyos sa lokal o pambansang wika. Maaaring mayroon ng salita para sa "Diyos" sa wikang isinasalin. Kung ganoon nga, mahalaga na tiyakin na ang salitang ito ay angkop sa katauhan ng nag-iisang tunay na Diyos na inilarawan sa itaas.
Maraming wika ang gumagamit ng malaking titik sa unang letra ng salita para sa nag-iisang tunay na Diyos upang makita ang pagkakaiba nito sa salitang ginagamit para sa diyus-diyosan.
Ang isa pang paraan upang gumawa ng pagkakaiba ay ang paggamit sa dalawang magkaibang katawagan para sa "Diyos" at "diyos."
Ang mga salitang, "Ako ang kanilang magiging Diyos at sila ang aking magiging bayan" ay maaaring isalin na, " Ako, na Diyos, ay mamumuno sa mga taong ito at sila ay sasamba sa akin."

Diyos Ama, Ama na nasa langit, Ama

Ang mga salitang, "Diyos Ama" at "Ama na nasa langit" ay tumutukoy kay Yahweh, ang tunay na Diyos. Ang salitang ito ay ginamit din bilang "Ama," lalo na kung si Jesus ang tumutukoy sa kaniya.

Ang Diyos ay buhay bilang Diyos Ama, Diyos Anak, at Diyos na banal na Espiritu. Bawat isa ay ganap na Diyos, at gayon pa man sila ay iisang Diyos. Ito ay isang misteryo na hindi lubos na naiintindihan ng mga tao lamang.
Ang Diyos Ama ay isinugo ang Diyos Anak (si Jesus) sa mundo at ipinadala ang Banal na Espiritu sa kaniyang mga tao.
Ang sinuman na naniniwala sa Diyos Anak ay magiging anak ng Diyos Ama, at ang Diyos na Banal na Espiritu ay mananahan sa taong iyon. Ito ay isa pang misteryo na hindi lubos na nauunawaan ng mga tao.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Sa mga salitang "Diyos Ama," mas mabuting isalin ang "Ama" sa parehong salita na likas na ginagamit sa inyong wika upang tukuyin ang ama sa lupa.
Ang mga salitang "Ama na nasa langit" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng "Ama na nakatira sa langit" o "Diyos Ama na nakatira sa langit" o "Diyos na ating Ama na mula sa langit."
Kadalasan ang "Ama" ay nakasulat sa malaking titik upang ipakita na ito ay tumutukoy sa Diyos.

diyus-diyosan, banyagang diyus-diyosan, diyosa

Ang diyus-diyosan ay sinasamba ng tao sa halip na ang nag-iisang tunay na Diyos. Ang salitang "diyosa" ay tiyak na tumutukoy sa babaeng diyus-diyosan.

Ang mga diyus-diyosan o mga diyosa ay hindi nabubuhay. Si Yahweh lamang ang nag-iisang Diyos.
Minsan ang tao ay gumagawa ng mga bagay na maging imahe upang sambahin bilang simbolo ng kanilang mga diyus-diyosan.
Sa Bibliya, ang mga tao ng Diyos ay madalas tumalikod mula sa pagsunod sa Diyos upang sumasamba sa mga diyus-diyosan.
Madalas linlangin ng mga demonyo ang mga tao na maniwala na ang mga diyus-diyosan at mga imahe na sinasamba nila ay may kapangyarihan.
Sina Baal, Dagon, at Molech ang tatlo sa mga diyus-diyosan na sinasamba ng mga tao sa panahon ng Bibliya.
Sina Ashera at Artemis (Diana) ang dalawa sa mga diyosa na sinasamba ng mga sinaunang tao.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Maaaring may salita para sa "diyosa" o " diyus-diyosan" sa mga wikang isasalin o sa malapit na wika.
Ang salitang "imahe " ay maaring gamitin upang tumutukoy sa mga diyus -diyosan.
Sa Ingles, ang maliit na letra ay ginagamit sa pagtukoy sa mga diyus-diyosan (god), ang malaking letra ay ginagamit sa pagtukoy sa nag-iisang tunay na Diyos (God). Ganoon din ang ginagawa ng ibang mga wika.
Ang iba pang paraan ay ang paggamit ng ibang tiyak na salita patungkol sa mga diyus-diyosan.
Ang iba pang mga wika ay maaaring magdagdag ng salita upang matukoy kung ang diyus-diyosan ay inilalarawan bilang lalaki o babae.

dugo

Ang salitang "dugo" ay tumutukoy sa pulang likido na lumalabas sa balat ng tao kapag mayroong pinsala o sugat. Nagdadala ng buhay at sustansiya ang dugo sa buong katawan ng tao.

Sumasagisag ang dugo ng buhay at kung dadaloy ito o mabubuhos, sumasagisag ito na wala ng buhay, o pagkamatay.
kung gagawa ng mga alay ang mga tao sa Diyos, magkakatay sila ng isang hayop at ibubuhos nila ang kaniyang dugo sa altar. Sumasagisag ito na ang buhay ng inalay na hayop ay bayad sa kasalanan ng mga tao.
Sa pamamagitan ng kaniyang pagkamatay sa krus, sumasagisag ang dugo ni Jesus na naglilinis sa mga tao mula sa kanilang mga kasalanan at nagbayad sa kaparusahan na sila ang karapat-dapat sa mga kasalanang iyon.
Ang salitang "laman at dugo" ay talinhaga na tumutukoy sa isang tao
Ang talinhagang "sariling laman at dugo" ay tumutukoy sa taong magkadugo.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Dapat isalin ang salitang ito kasama ang salita na ginagamit sa dugo sa isasalin na wika.
Ang talinhagang "laman at dugo" ay maaaring isalin na, "mga tao" o "tao."
Depende sa konteksto, ang talinhagang "sarili kung laman at dugo" ay maaaring isalin na "ang aking pamilya" o "ang aking mga kamag-anak" o "sarili kung mga tao."
Kung may talinhaga sa wika na isasalin na ginagamit sa ganitong kahulugan, maaaring gamitin ang talinhagang iyon upang isalin ang "laman at dugo."

ebanghelista

Ang "ebanghelista" ay isang taong nagsasabi ng mabuting balita sa ibang mga tao tungkol kay Jesu-Cristo.

Ang literal na ibig sabihin ng "ebanghelista" ay "isang taong nangangaral ng mabuting balita."
Ipinadala ni Jesus ang kaniyang mga apostol upang ipalaganap ang mabuting balita tungkol sa kung paano maging kabahagi sa kaharian ng Diyos sa pagtitiwala kay Jesus at sa kaniyang sakripisyo para sa kasalanan.
Ang lahat ng mga Kristiyano ay pinagtagubilinan upang magbahagi ng mabuting balitang ito.
Ang ilang mga Kristiyano ay binigyan ng isang natatanging espirituwal na kaloob upang epektibong sabihin ang ebanghelyo sa iba. Ang mga taong ito ay sinabing may kaloob ng pagbabahagi ng ebanghelyo at tinawag na "ebanghelista."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "ebanghelista" ay maaaring isalin na "isang tao na nangangaral ng mabuting balita" o "guro ng mabuting balita" o "ang tao na nagpapahayag ng mabuting balita

epod

Ang epod ay isang tapis na tulad ng kasuotan na sinusuot ng mga paring Israelita. Ito ay may dalawang bahagi, harap at likod, na pinagsama sa balikat at tinatali sa palibot ng baywang na may sintrong tela.

Ang isang uri ng epod ay gawa sa purong lino at nisnis na sinusuot ng mga pangkaraniwang pari.
Ang epod na sinusuot ng mga punong pari ay natatanging burdado na may ginto, asul, lila, at pulang sinulid.
Ang baluti ng punong pari ay nakakabit sa harap ng epod. Sa likod ng baluti nakatago ang Urim at Thummim, kung saan ito ay mga bato na ginagamit upang tanungin ang Diyos kung ano ang kaniyang kalooban sa mga tiyak na mga bagay.
Ang hukom na si Gideon ay hangal na gumawa ng isang efod na mula sa ginto at ito ay naging isang bagay na sinamba ng mga Israelita bilang isang diyus-diyosan.

eskriba, dalubhasa sa batas ng Judio

Ang mga eskriba ay mga opisyal na may pananagutan na isulat o kopyahin sa kamay ang mga mahahalagang dokumentong pampamahalaan o pangrelihiyon.

Ang eskriba ay may pananagutan upang kopyahin at panatilihin ang mga aklat ng Lumang Tipan.
Ang mga eskriba rin ay kinopya, pinananatili, at pina-unawa ang mga kaisipang pangrelihiyon at paliwanag ukol sa batas ng Diyos.
Kung minsan, ang eskriba ay mga mahahalagang kawani ng pamahalaan.
Sina Baruc at Ezra ang ilan sa mga mahahalagang eskriba ng Biblia.

espiritu, espirituwal

Ang salitang “espiritu” ay tumutukoy sa hindi pisikal na bahagi ng tao na hindi nakikita. Kapag ang isang tao ay namatay, lilisanin ng espiritu ang kaniyang katawan.

Ang salitang “espiritu" ay maaaring tumukoy sa isang nilalang na hindi nagkaroon ng isang pisikal na katawan, lalo na ang isang masamang espiritu.
Ang espiritu ng tao ay ang bahagi niya na maaaring makilala ang Diyos at maniwala sa kaniya.
Sa pangkalahatan, ang salitang “pang-espiritu” ay naglalarawan sa anumang bagay sa hindi pisikal sa mundo.
Sa Bibliya, ang salitang “pang-espiritu” ay tiyak na tumutukoy sa anumang bagay na umuugnay sa Diyos, lalo na sa Banal na Espiritu.
Halimbawa, ang “pagkaing pang-espiritu” ay tumutukoy sa mga turo ng Diyos na nagbibigay ng kalusugan sa espiritu ng tao, "karunungang pang-espiritu” ay tumutukoy sa kaalaman at matuwid na pag-uugali na mula sa kapangyarihan ng Banal na Espiritu.
Ang Diyos ay isang espiritu at kaniyang nilikha ang ibang mga espiritung nilalang na walang pisikal na mga katawan.
Ang mga Anghel ay mga nilalang na espiritu, kabilang ang mga naghimagsik laban sa Diyos at naging mga masasamang espiritu.
Ang salitang “espiritu” ay maaari ring mangahulugan ng “pagkakaroon ng mga katangian ng tulad ng “ gaya ng "espiritu ng karunungan.”

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ilan sa mga paraan para isalin ang “espiritu” ay maaaring kabilang ang “hindi pisikal na nilalang” o “panloob na bahagi” o “loob na pagkatao.”
Sa ilang mga nilalaman, ang salitang "espiritu" ay maaaring isalin bilang "masamang espiritu" o "masamang nilalang na espiritu".
Minsan ang salitang “espiritu” ay ginamit para ihayag ang mga nararamdaman ng isang tao tulad sa, “ang aking espiritu ay nagdadalamhati sa aking buong pagkatao.” Ito ay maaring isalin na, “Ako ay nakakaramdam ng dalamhati sa aking espiritu” o “ako ay nakakaramdam ng malubhang kadalamhatian.”
Ang katagang “espiritu ng” ay maaaring isalin na "katangian ng” o “impluwesiya ng.”
Depende sa konteksto, ang “pang-espiritul” ay maaaring isalin na, “hindi pisikal” o “mula sa Banal na Espiritu” o “sa Diyos ang” o “bahagi ng hindi pisikal sa mundo.”
Ang matalinhagang pagpapahayag na “gatas na pang espiritu” ay maaari ring isalin bilang “pangunahing mga turo mula sa Diyos” o “mga turo ng Diyos na pinapalusog ang espiritu.

eunuko

Karaniwan, ang salitang "eunuko" ay tumutukoy sa isang taong kinapon. Di nagtagal, ang salitang ito ay naging isang pangkalahatang katawagan upang tukuyin ang anumang pamahalaang opisyal, kahit na ang mga walang kapinsalaan.

Sinabi ni Jesus na ang ilang mga eunuko ay ipinanganak sa ganoong paraan, marahil dahil sa nasirang bahagi ng kasarian o dahil sa walang kakayahang makipagtalik. Ang iba ay piniling mabuhay tulad ng mga eunuko na ayaw mag-asawa sa kanilang pamumuhay.
Sa sinaunang panahon, ang mga eunuko ay madalas na mga lingkod ng hari na nakatakda bilang mga bantay sa mga tirahan ng mga babae (katulad sa kuwento ni Esther).
Ang ilang mga eunuko ay mga mahahalagang opisyal ng pamahalaan, na maaaring magpatunay sa ulat sa Bagong Tipan sa Etiopiang eunuko na nasagupa ni Felipe.

gapusin, paggapos, nakagapos

Ang salitang "gapusin" ay nangangahulugang talian ang isang bagay o ikabit ito ng mahusay. Ang isang bagay na nakatali o pinagsama ay tinatawag na "paggapos."

Ang "nakagapos" ay nangangahulugan na ang isang bagay ay nakatali o naibalot sa isang bagay.
Ang salitang "paggapos" ay tumutukoy sa anumang bagay na ginagapos, inilagay o kinukulong ang isang tao. Ito ay karaniwang tumutukoy sa pisikal na mga kadena, pataw sa paa o lubid na pumipigil sa tao sa pagkilos na malaya.
Sa panahon ng Bibliya, ang paggapos tulad ng mga lubid o mga kadena ay ginagamit upang ikabit ang mga bilanggo sa pader o sa sahig sa bato na kulungan.
Ang salitang "gapusin" ay maaari din gamitin na ang ibig sabihin ay pagbalot ng tela palibot sa isang sugat upang tulungan ito na gumaling.
Ang patay na tao ay maaaring "nakabalot" sa tela sa paghahanda sa paglibing.
Ang salitang "paggapos" ay ginagamit sa talinghaga na tumutukoy sa isang bagay, tulad ng kasalanan, na humahawak o nag-aalipin sa isang tao.
Ang paggapos ay maaari ding tumutukoy sa malapit na relasyon sa pagitan ng mga tao kung saan tinutulongan nila ang isa't isa sa emosyon, espiritwal at sa pisikal. Ito ay ginagamit sa "paggapos sa pag-aasawa".
Halimbawa, ang asawang lalaki at asawang babae ay "nakatali" o nabigkis sa isa't isa. Ito ay bigkis na ayaw ng Diyos na masira.
Ang tao ay maaari ding "nakatali" sa isang pangako, na ang ibig sabihin siya ay "kailangang tuparin" kung ano ang kaniyang ipinangako na gawin.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "gapusin" ay maaaring isalin tulad ng "bigkis" o "ibigkis" o "ibalot."

gawing banal

Ang "gawing banal" ay nangangahulugan na ilaan ang isang bagay o isang tao na maglingkod sa Diyos. Ang tao o bagay na ginawang banal ay itinuring na banal at ibinukod para sa Diyos.

Ang kahulugan ng salitang ito ay tulad ng "pabanalin" o "gawing banal," ngunit may naidagdag na kahulugan ng pormal na pagbubukod sa isang tao para sa paglilingkod sa Diyos.
Kasama ang mga hayop na ihahandog sa mga bagay na ginawang banal para sa Diyos, ang altar ng handog na susunugin, at ang tabernakulo.
Kabilang ang mga taong ginawang banal para sa Diyos ang mga pari, ang mga tao sa Israel, at ang pinakamatandang anak na lalaki.
Minsan ang salitang "gawing banal" ay may kahulugan na tulad ng "dalisayin," lalo na kung may kinalaman ito sa paghahanda ng tao o mga bagay para sa paglilingkod sa Diyos ng sa gayon maging malinis sila at maging katanggap-tanggap sa kaniya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isama sa mga paraan ng pagsalin sa "gawing banal" ang "ibukod para sa paglilingkod sa Diyos" o "dalisayin para sa paglilingkod sa Diyos."
Isinasaalang-alang din kung paano isinalin ang mga salitang "banal" at "pabanalin".

Gentil

Ang isang Gentil ay taong hindi nagmula sa angkan ni Jacob o ng kaniyang labindalawang anak na lalaki. Kung kaya't ang mga Gentil ay mga taong hindi Judio.

Sa Kasulatan, ang mga Gentil ay paminsan-minsang tinutukoy bilang mga "hindi tuli" dahil marami sa kanila ang hindi tinuli ang kanilang mga anak na lalaki na tulad ng ginawa ng mga Israelita.
Dahil pinili ng Diyos ang mga Judio bilang kaniyang natatanging mga tao, inisip nila na ang mga Gentil ay mga tagalabas na hindi kailanman magiging tao ng Diyos.
Ang mga Judio ay tinatawag ding mga Israelita o Hebreo sa magkaibang panahon sa kasaysayan. Ang lahat na hindi Judio ay tinatawag na Gentil.
Ang Gentil ay maaari ring isalin na "hindi Judio" o "hindi Israelita" (Lumang Tipan.)
Ayon sa kaugalian, ang mga Judio ay hindi kumakain kasama ang mga Gentil, na sa una ay naging dahilan ng mga problema sa iglesya.

habag, pakikiramay, mahabagin

Ang salitang "habag" ay tumutukoy sa pakiramdam na pagmamalasakit para sa mga tao, lalo na para sa mga nagdurusa. Ang isang taong "mahabagin" ay mayroong pakialam sa ibang tao at tinutulungan sila.

Ang salitang "habag" ay kadalasang may kasamang pag-aalaga sa mga taong nangangailangan, at gayundin ang pagtulong sa kanila.
Sinasabi sa Bibliya na ang Diyos ay mahabagin, na siya ay puno ng pag-ibig at awa.
Sa liham ni Pablo sa mga taga-Colosas, sinabi niya sa kanila na "bihisan ng habag ang kanilang mga sarili." Tinuturuan niya silang pangalagaan ang mga tao at aktibong tulungan ang iba pang nangangailangan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang literal na kahulugan ng "habag" ay "mga bituka ng awa." Ito ay isang talinghaga na nangangahulugang "awa" o "pagkaawa." Ang ibang mga wika ay maaaring mayroong sariling talinghaga na nangangahulugan nito.
Maaaring isama sa mga paraan ng pagsasalin ng "habag" ang "malalim na pangangalaga para sa" o "matulunging awa."
Ang salitang "mahabagin" ay maaaring isalin na, "maalaga at matulungin" o "labis na mapagmahal at maawain."

hades, sheol

Ang mga salitang "hades" at "sheol" ay ginamit sa Bibliya upang tukuyin ang kamatayan at ang lugar kung saan pupunta ang mga kaluluwa ng mga tao kapag sila ay namatay. Ang kanilang mga kahulugan ay magkatulad.

Ang Hebreo na salitang "sheol" ay madalas na ginamit sa Lumang Tipan upang tukuyin ang lugar ng kamatayan.
Sa Bagong Tipan, ang salitang Griyego na "hades" ay tumutukoy sa lugar para sa mga kaluluwa ng mga tao na nagrebelde laban sa Diyos. Ang mga kaluluwang ito ay tinawag na patungong "ibaba" sa hades. Ito ay minsan na pasalungat sa patungong "itaas" sa langit, kung saan nakatira ang mga kaluluwa ng mga tao na nananalig kay Jesus.
Ang salitang "hades" ay isinasama sa salitang "kamatayan" sa aklat ng Pahayag. Sa huling mga panahon, parehong ang kamatayan at ang hades ay itatapon sa Dagat-dagatang Apoy, na ang impiyerno.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Sa salita sa Lumang Tipan na "sheol" ay maaaring isalin bilang "lugar ng mga patay" o "lugar para sa patay na mga kaluluwa." Ang ilang mga pagsasalin ay isinalin ito bilang "ang hukay" o "kamatayan," depende sa konteksto.
Ilan sa mga salin ay tinatawag itong "ang hukay" o ginagamit sa pangkalahatang salita bilang "kamatayan."
Ang salita "hades" sa Bagong Tipan ay maaari ding isalin bilang "lugar para sa hindi nananampalataya na mga kaluluwa na namatay" o "lugar ng pagdurusa para sa mga patay na" o "lugar para sa mga kaluluwa ng mga taong namatay na hindi nananampalataya."
Ang ilan sa mga pagsasalin ay pinapanatili ang salitang "sheol" o "hades," na binabaybay ang mga ito para umakma ang tunong ng mga kataga sa wika ng isasalin.

Hapunan ng Panginoon

Ang salitang "Hapunan ng Panginoon " ay ginamit ni apostol Pablo upang tukuyin ang hapunang pangpaskua na kinain ni Jesus kasama ang kaniyang mga alagad noong gabing hinuli siya ng mga pinuno ng mga Judio.

Sa hapunang ito, pinagpira-piraso ni Jesus ang tinapay ng Paskua at tinawag ito na kaniyang katawan na hahagupitin at papatayin.
Tinawag niya ang tasa ng alak na kaniyang dugo, na mabobo kapag namatay na siya bilang alay para sa kasalanan.
Iniutos ni Jesus na tuwing magsasalo-salo ang kaniyang mga tagasunod sa hapunang ito ay dapat nilang alalahanin ang kaniyang kamatayan at muling pagkabuhay.
Sa kaniyang sulat sa mga taga Corinto, higit pang pinagtibay ni Pablo ang Hapunan ng Panginoon bilang isang karaniwang kaugalian para sa mga mananampalataya kay Jesus.
Ang mga Iglesya ngayon ay madalas na ginagamit ang salitang "komunyon" upang tukuyin ang Hapunan ng Panginoon. Ang salitang "Huling Hapunan" ay ginagamit din minsan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga salitang ito ay maaari ding isalin na "ang hapunan ng Panginoon" o "ang hapunan ng ating Panginoong Jesus" o "ang hapunan sa pag-alaala sa Panginoong Jesus."

Hari ng mga Judio

Ang "Hari ng mga Judio" ay isang titulo na tumutukoy kay Jesus, na ang Mesias.

Ang unang pagkakataon na naitala sa Bibliya ang titulong ito ay nang ginamit ito ng mga pantas na naglakbay sa Betlehem upang hanapin ang sanggol na siyang "Hari ng mga Judio."
Ipinahayag ng anghel kay Maria na ang kaniyang anak na lalaki, isang kaapu-apuhan ni Haring David ay magiging isang hari na maghahari magpakailanman.
Bago ipinako sa krus si Jesus, ang mga sundalong Romano ay palibak na tinawag si Jesus na "Hari ng mga Judio." Ang titulong ito ay naisulat din sa isang pirasong kahoy at ipinako sa itaas ng krus ni Jesus.
Tunay na si Jesus ay ang Hari ng mga Judio at ang hari sa lahat ng nilikha.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ang "Hari ng mga Judio" ay maaari ring isalin na "hari sa lahat ng mga Judio" o "hari na siyang namumuno sa lahat ng mga Judio" o " kataas-taasang pinuno ng mga Judio."
Siyasatin upang makita kung paano na ang salitang "hari ng" ay naisalin sa mga ibang konteksto sa pagsasalin.

hatulan, paghatol

Ang mga salitang "hatulan" at "paghatol" ay tumutukoy sa paghahatol sa isang tao dahil sa ginawa niyang masama.

Madalas kasama sa salitang "hatulan" ang pagpaparusa sa taong iyon dahil sa ginawa nilang masama.
Minsan it ay nangangahulugang "hinatulan" ng maling pagparatang ang isang tao o malupit na paghatol ng isang tao.
Ang salitang "paghatol" ay tumutukoy sa paghahatol o pag-aakusa sa isang tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Batay sa konteksto, maaaring isalin ang salitang ito na "malupit na paghatol" o "maling pagpuna."
Maaaring isalin ang salitang "hatulan siya" na "hatulan na siya ay may kasalanan" o "ipahayag na dapat siyang parusahan dahil sa kaniyang kasalanan."
Maaaring isalin ang salitang "paghatol" na "malupit na paghahatol" o "pagpapahayag na nagkasala siya" o "kaparusahan sa kasalanan"

Hebreo

Ang mga "Hebreo" ay mga tao na mula sa lahi ni Abraham na mula kay Isaac at Jacob. Si Abraham ang unang tao sa Bibliya na tinawag na isang "Hebrew".

Ang salitang "Hebreo" ay tumutukoy din sa wika na sinasalita ng mga taong Hebreo. Ang Lumang Tipan ay orihinal na naisulat sa wikang Hebreo.
Ang mga Hebreo ay tinawag din na mga "taong Judio" o mga

"Israelita." Mas mainam na panatilihin ang tatlong mga salita sa kanilang orihinal na konteksto, hangga't ito ay malinaw na ang mga salitang ito ay tumutukoy sa mga tao.

hikayat, paghikayat, pagtagubilinan

Ang salitang "hikayat" ay nangangahulugang labis na palakasin ang loob at himukin ng maigi at pakiusapan ang isang tao upang gawin kung ano ang tama. Ang pagpapalakas ng kalooban na iyon ay tinawag na "paghikayat."

Ang layunin ng paghikayat ay upang himukin ang ibang tao upang iwasan ang kasalanan at sundin ang kalooban ng Diyos.
Ang Bagong Tipan ay nagtuturo sa mga Kristiyano upang hikayatin ang iba na may pagmamahal, hindi sa malupit o biglaan na paraan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang, "pakahikayatin" na "paki-usapan ng matindi" o "himukin" o "payuhan" , dependey sa konteksto.
Siguraduhin na ang pagsasalin ng salitang ito ay hindi nagpapahiwatig na ang tagahikayat ay galit. Ang salita ay dapat mangahulugan ng lakas at pagkaseryoso, ngunit hindi dapat tumutukoy sa galit na pananalita.
Sa karamihang konteksto, ang salitang "hikayatin" ay dapat isalin sa ibang paraan kaysa sa "himukin," na nangangahulugang pasiglahin, muling bigyan ng katiyakan, o aliwin ang isang tao.
Karaniwan, ang salitang ito ay maari ding isalin na iba sa "pagsabihan" na nangangahulugang balaan o itama ang isang tao sa kaniyang maling asal.

himala, kababalaghan, palatandaan

Ang "himala" ay isang pangyayari na nakakamangha na hindi maaaring mangyari maliban lang kung ang Diyos ang dahilan upang mangyari ito.

Kasama sa mga halimbawa ng mga himala na ginawa ni Jesus ay ang pagpapahupa ng isang bagyo at pagpapagaling sa isang bulag na tao.
Ang mga himala ay minsang tinawag na "mga kababalaghan" dahil namangha or nahiwagaan and mga tao sa mga ito.
Ang salita na "kababalaghan" ay maaari ring mas kadalasang tumutukoy sa nakamamanghang pagpapakita ng kapangyarihan ng Diyos, tulad noong nilikha niya ang langit at ang lupa.
Ang mga himala ay maaari ding tawagin na "mga palatandaan" dahil ang mga ito ay ginamit bilang tanda o patunay na ang Diyos ang nag-iisang pinakamakapangyarihan sa lahat na siyang may kabuuang karapatan sa buong daigdig.
Ang ilan sa mga himala ay ang pagliligtas ng Diyos, tulad noong iniligtas niya ang mga Israelita mula sa pagkaalipin sa Egipto at noong iningatan niya si Daniel mula sa pananakit ng mga Leon.
Ang ibang mga kababalaghan ay ang paghuhukom ng Diyos, tulad noong ipinadala niya ang isang malawakang pagbaha sa mundo sa panahon ni Noe at noong nagdala siya ng mapaminsalang salot sa lupain ng Egipto sa panahon ni Moises.
Marami sa mga himala ng Diyos ay mga pisikal na pagpapagaling sa mga tao na may sakit o ang muling pagkabuhay ng mga taong patay.
Ang kapangyarihan ng Diyos ay naipakita sa pamamagitan ni Jesus noong pinagaling niya ang mga tao, pinahupa ang bagyo, naglakad sa ibabaw ng tubig, at pagbuhay ng mga tao mula sa kamatayan. Ang lahat ng ito ay mga himala.
Binigyan ng Diyos ng kakayahan ang mga propeta at mga apostol na gumawa ng mga himala ng pagpapagaling at iba pang mga bagay na maaari lamang sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Kabilang sa mga maaaring pagsasalin ng "mga himala" o "mga kababalaghan" ang, "mga imposibleng bagay na ginagawa ng Diyos" o "makapangyarihang mga gawa ng Diyos" o "nakamamanghang mga gawa ng Diyos."
Ang madalas na pangungusap na "mga palatandaan at mga kababalaghan" ay maaaring isalin na "mga patunay at mga himala" o "mahimalang mga gawa na nagpapatunay sa kapangyarihan ng Diyos" o "nakamamanghang mga himala na nagpapakita kung gaano kadakila ang Diyos."
Tandaan na ang kahulugan ng isang mahimalang palatandaan ay iba mula sa palatandaan na nagbibigay ng patunay o ebidensiya para sa isang bagay. Ang dalawa ay maaaring magkaugnay.

hukom, paghuhukom

Ang mga katawagan na "hukom" at "paghuhukom" ay madalas na tumukoy sa paggawa ng pasiya tungkol sa kung ang isang bagay ay nararapat o mali.

Ang "paghuhukom ng Diyos" ay madalas na tumukoy sa kaniyang mga pasya upang hatulan ang isang bagay o isang tao bilang makasalanan.
Ang paghuhukom ng Diyos ay karaniwan na kabilang dito ang pagpaparusa sa mga tao sa kanilang mga kasalanan.
Ang salitang "hukom" ay maaari ring mangahulugan na "hatol." Iniatas ng Diyos sa kaniyang mga tao na huwag humatol sa isa't- isa sa pamamaraang ito.
Ang iba pang kahulugan ay " mamagitan sa pagitan ng" o "humatol sa pagitan ng," gaya ng pagpapasya kung aling tao ang tama sa isang alitan.
Sa ilang konteksto, ang "paghuhukom" ng Diyos ay kung ano ang kaniyang napagpasyahan na tama at makatarungan. Ang mga ito ay katulad ng kaniyang mga atas, mga batas, o mga utos.
"Paghuhukom" ay maaaring tumukoy sa kakayahan ng paggawa ng matalinong pagpapasiya . Ang tao na kulang sa "paghatol" ay walang karunungan upang gumawa ng matalinong mga pasya.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang pamamaraan ng pagsasalin ng "humatol" ay maaring "magpasiya" o "parusahan" o "magparusa" o "mag-atas."
Ang salita na "paghuhukom" ay maaaring isalin na, "kaparusahan" o "pagpapasiya" o "palagay" o "atas" o "paggagawa ng hatol."

huling araw, mga huling araw, mga panghuling araw

Ang salitang "mga huling araw" o "mga panghuling araw" ay kadalasang tumutukoy sa tagal ng panahon hanggang sa panahon kung kailan babalik si Jesus.

Hindi tiyak kkung gaano katagal ang panahon na ito.
Ang "huling araw" ay isang panahon ng muling pagkabuhay at ng paghuhukom sa katapusan ng panahon.
Ipinangako ni Jesus sa kaniyang mga tagasunod na sila ay bubuhayin niya "sa huling araw."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "mga huling araw" ay maaari ring isalin bilang "mga pinakahuling araw" o "mga katapusan ng panahon" o "sa katapusan ng panahon."
Mga paraan upang isalin "ang huling araw" ay maaaring "huling panahon sa lupa" o "pagtatapos ng panahon" o "huling panahon."

humirang, hinirang

Ang mga salitang "humirang" at "hinirang" ay tumutukoy sa pagpili ng isang tao upang tuparin ang isang tiyak na gawain o tungkulin.

Ang salitang "hirangin" ay maaaring tukuyin para sa pagiging "napili" upang makatanggap ng isang bagay, katulad sa, "nahirang patungo sa walang hanggang buhay." Ito ay nangangahulugang sila ay pinili upang makatanggap ng walang hanggang buhay.
Ang salitang "hinirang panahon" ay tumutukoy sa "piniling panahon" o "binalak na panahon" ng Diyos sa isang bagay na mangyayari.
Ang salitang "maghirang" ay maaaring ibig sabihin na isang "utos" o "magtalaga" ng isang tao para gawin ang isang bagay.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, mga paraan upang isalin ang "humirang" ay maaaring "pagpili" o "pagtalaga" o "pormal na pagpili" o "maatasan."
Ang salitang "hinirang" ay maaaring isalin bilang, "itinalaga" o "binalak" o "tiyak na napili."
Ang salitang "nahirang" ay maaring isalin bilang, "napili."

ibinukod

Ang salitang "ibinukod" ay nangangahulugan na maihiwalay mula sa isang bagay upang tuparin ang isang layunin.

Ang mga Israelita ay ibinukod para paglingkuran ang Diyos.
Ang Banal na Espiritu ay inutusan ang mga Kristiyano sa Antioquia na ibukod si Pablo at Bernabe para sa gawain na nais ng Diyos na gawin nila.
Ang mananampalataya na "ibinukod" upang maglingkod sa Diyos ay "itinalaga upang" tuparin ang kalooban ng Diyos.
Isang kahulugan ng salitang "banal" ay upang ibukod bilang pag-aari ng Diyos at hinihiwalay mula sa makasalanang mga paraan ng mundo.
Ang salitang "pabanalin" ay nangangahulugang pagbukod ng isang tao para sa gawain ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga paraan para isalin ang "pagbubukod" ay maaring isama ang, "natatanging pagpili" o "paghiwalay mula sa inyo" o "upang ibukod para gumawa ng natatanging tungkulin."
Ang "maibukod" ay maaaring isalin bilang "maging hiwalay"

iglesiya, Iglesiya, simbahan

Sa Bagong Tipan, ang salitang "simbahan" ay tumutukoy sa grupong pambayan ng mga mananampalataya kay Jesus na palaging nagtitipon upang manalangin at makinig sa salita ng Diyos na ipinapangaral. Ang salitang "ang Iglesiya" ay madalas tumutukoy sa lahat ng mga Kristiyano.

Literal na tumutukoy ang salitang ito sa "ang tinawag" na pagtitipon o kapulungan ng mga taong nagtitipon para sa isang natatanging layunin.
Kapag ginamit ang salitang ito upang tukuyin ang lahat ng mga mananampalataya sa lahat ng dako sa katawan ni Cristo, isinusulat ng ilang mga pagsalin sa Bibliya sa malaking titik ang unang titik ng ("Iglesiya") upang makita ang pagkakaiba nito mula sa simbahang pambayan.
Kadalasan ang mga mananampalataya sa isang lungsod ay nagtitipun-tipon sa tahanan ng isang tao. Ang mga simbahang pambayang ito ay binigyan ng pangalan ng lungsod gaya ng "iglesiya sa Efeso."
Sa Bibliya, ang "iglesiya" ay hindi tumutukoy sa isang gusali.

Mga Mungkahi sa Pagsalin:

Ang salitang "iglesiya" ay maaaring isalin na "sama-samang nagtitipon" o "pagtitipon" o "kapulungan" o "mga nagtitipon-tipon."
Ang salita o pariralang ginamit upang isalin ang salitang ito ay dapat ding tumukoy sa lahat ng mga mananampalataya, hindi lamang sa isang maliit na grupo.
Tiyakin na ang pagsalin sa "iglesiya" ay hindi lamang tumutukoy sa isang gusali.
Ang salitang ginamit upang isalin ang "pagtitipon" sa Lumang Tipan ay maaari ring gamitin upang isalin ang salitang ito.
Isaalang-alang din kung paano ito isinalin sa pambayan o pambansang pagsasalin ng Bibliya.

iligtas, ligtas

Ang salitang "iligtas" ay tumutukoy sa pag-iingat para hindi makaranas ng isang bagay na masama o nakakapahamak. Ang ibig sabihin ng "maging ligtas", ay mapangalagaan mula sa pinsala o panganib.

Sa pisikal na kahulugan, ang mga tao ay maaring maligtas o masagip mula sa pinsala, panganib, o kamatayan.
Sa espiritwal na kahulugan, kung ang tao ay "iniligtas," nangangahulugan ito na sa pamamagitan ng kamatayan ni Jesus sa krus, pinatawad siya ng Diyos at sinagip siya mula sa kaparusahan sa impiyerno dahil sa kaniyang kasalanan.
Ang mga tao ay maaaring magligtas o magsagip ng ibang tao mula sa panganib, ngunit ang Diyos lamang ang makakaligtas sa tao mula sa walang hanggang kaparusahan dahil sa kanilang mga kasalanan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maaring isama sa mga paraan para isalin ang "iligtas" ang "magpalaya" o "mag-ingat mula sa kapahamakan" o "alisin sa landas ng kapahamakan" o "ingatan mula sa kamatayan."
Ang salitang "ligtas" ay isinalin bilang "inalagaan mula sa panganib" o "sa isang lugar na walang makakapahamak."

imahe ng Diyos, imahe, wangis

Ang salitang "imahe" ay tumutukoy sa isang bagay na tila kamukha ng ibang bagay o kaya tila kagaya ng isang tao sa katangian o kakayahan. Ang "imahe ng Diyos" ay ginamit sa iba't-ibang paraan, depende sa konteksto.

Sa simula ng panahon, ginawa ng Diyos ang mga tao "sa kaniyang imahe," ibig sabihin, "sa kaniyang wangis." Ibig sabihin nito na ang mga tao ay may mga katangian na naglalarawan sa imahe ng Diyos, tulad ng kakayahang na makaramdam ng emosyon, ang magpaliwanag at makipag-usap, at isang espiritu na nabubuhay magpakailanman.
Itinuturo ng Bibliya na si Jesus, na Anak ng Diyos, ay "ang imahe ng Diyos," siya ang mismong Diyos. Hindi gaya ng mga tao, si Jesus ay hindi nilikha. Mula sa kawalang-hanggan. Nasa Diyos na Anak ang lahat ng mga banal na katangian dahil siya ay mayroong kaparehong kakayahan gaya ng sa Diyos Ama.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kapag tumutukoy kay Jesus, maaaring isalin ang "imahe ng Diyos" sa "eksaktong wangis ng Diyos" o "kapareho ng kakayahan ng Diyos" o "parehong pagkatao ng Diyos."
Kapag tumutukoy sa mga tao, ang "nilikha sila ng Diyos sa kaniyang imahe" ay maaaring isalin ng may kasamang mga salita na nangangahulugang, "Nilikha sila ng Diyos na maging katulad niya" o "Nilikha sila ng Diyos na may kaparehong katangian sa kaniyang sarili."

Impiyerno, lawa ng apoy

Ang Impiyerno ay ang kahuli-huliang lugar ng walang hanggang paghihirap at pagdurusa kung saan parurusahan ng Diyos ang lahat na nagrebelde laban sa kaniya at tumanggi sa kaniyang planong pagliligtas sa kanila sa pamamagitan ng pagsasakripisyo ni Jesus. Tinutukoy din ito na "lawang apoy."

Ang impiyerno ay inilalarawan bilang isang lugar ng apoy at matinding pagdurusa.
Si Satanas at ang mga masasamang espiritu na sumunod sa kaniya ay itatapon sa impiyerno para sa walang hanggang kaparusahan.
Ang mga taong hindi naniniwala sa sakripisyo ni Jesus para sa kanilang mga kasalanan, at hindi nagtiwala sa kaniya upang mailigtas sila, ay parurusahan magpa-kailanman sa impiyerno.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang mga salitang ito ay maaring isalin nang magkakaiba yamang nangyayari ang mga ito sa magkakaibang mga konteksto.
Ang ilang mga wika ay ginamit ng "lawa" sa mga salitang "lawa ng apoy" dahil tumutukoy ito sa tubig.
Ang salitang "impiyerno" ay maaaring isalin bilang "lugar ng pagdurusa" o "huling lugar ng kadiliman at paghihirap."
Ang terminong "lawa ng apoy" ay maaari rin na isalin bilang "dagat ng apoy" o "napakalaking apoy."

inosente, walang kasalanan, walang sala

Ang salitang "inosente" ay nangangahulugan ng walang pagkakasala sa isang krimen o ibang maling gawain. Maaari rin nitong tukuyin ang mga taong hindi sangkot sa paggawa ng masasamang bagay.

Ang isang taong inakusahan ng paggawa ng mali ay inosente kung hindi niya ginawa ang nasabing kamalian.
Minsan ang salitang "inosente" ay ginagamit upang tukuyin ang mga taong walang ginawang mali subalit nararanasan ang maling pagtrato ng ibang tao gaya ng pagaatake ng isang hukbo ng kalaban sa mga "inosenteng tao."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Karamihan sa mga konteksto, ang salitang "inosente" ay maaaring isalin sa "hindi nagkasala" o "walang pananagutan" o "hindi dapat sisihin" sa isang bagay.
Kapag ang tinutukoy ay ang mga inosenteng tao, ang salitang ito ay maaaring isalin na, "ang walang ginawang mali" o "silang hindi sangkot sa kasamaan."
Ang kadalasang nakikitang idyoma, "inosenteng dugo" ay maaaring isalin sa "ang mga taong walang ginagawang masama para mapatay."
Ang "pagbububo ng inosenteng dugo" ay maaaring isalin na, "pumatay ng mga inosenteng tao" o "pumatay ng mga taong walang ginagawang masama para maranasan iyon."
Sa konteksto na may taong pinatay, ang "inosenteng dugo ng" ay maaaring isalin sa, "walang sala sa pagkakamatay ni."
Kapag pinag-uusapan ang tungkol sa mga taong hindi tumatanggap sa magandang balita tungkol kay Jesus ngunit hindi ito tinatanggap, "inosenteng dugo ng" ay maaaring isalin na "walang pananagutan kung mananatili silang espirituwal na patay o hindi" o "walang pananagutan kung tanggapin man nila ang mensaheng ito o hindi."
Nang sabihin ni Judas, "Pinagtaksilan ko ang inosenteng dugo", sinasabi niyang, "Pinagtaksilan ko ang isang taong walang ginawang kasalanan" o "Naging dahilan ako ng pagkamatay ng isang taong walang sala."
Nang sinabi ni Pilato tungkol kay Jesus, " inosente ako sa dugo ng walang salang tao," maaari itong isalin sa, "wala akong pananagutan sa pagpatay sa taong ito na walang ginagawang masama para makamit ito."

ipahayag, paghahayag

Ang salitang "ipahayag" ay nangangahulugang magdulot na maipaalam ang isang bagay. Ang "paghahayag" ay isang bagay na nalaman na.

Sa Bibliya, ang salitang "ipahayag" ay kadalasang ginagamit upang ilarawan kung paano pinaalam ng Diyos ang kaniyang sarili sa mga tao.
Ipinahayag ng Diyos ang kaniyang sarili sa pamamagitan ng lahat ng bagay na kaniyang nilikha at sa pamamagitan ng kaniyang pakikipag-usap sa mga tao gamit ang nasabi o naisulat na mga mensahe.
Ipinapahayag din ng Diyos ang kaniyang sarili sa pamamagitan ng mga panaginip o mga pangitain.
Nang sinasabi ni Pablo na tinaggap niya ang ebanghelyo sa pamamagitan ng "paghahayag mula kay Jesu-Cristo," ang ibig-sabihin niya ay si Jesus mismo ang nagpaliwanag ng ebanghelyo sa kaniya.
Ang Bagong Tipan na aklat ng "Pahayag" ay tungkol sa pagpapahayag ng Diyos ng mga kagapanapan na mangyayari sa huling mga araw. Ipinahayag niya ito kay apostol Juan sa pamamagitan ng mga pangitain.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang ibang mga paraan sa pagsasalin ang "ipahayag" ay maaaring "ipaalam" o "ibunyag" o "malinaw na ipakita."
Depende sa konteksto, ang posibleng mga paraan para isalin ang "paghahayag" ay maaaring, "pakikipag-usap mula sa Diyos" o "ang mga bagay na ipinahayag ng Diyos" o "mga katuruan tungkol sa Diyos." Pinakamabuti na panatilihin ang kauhulugan ng "ipahayag" sa salitang ito.
Ang katagang, "kung saan walang paghahayag" ay maaaring isalin bilang, "kapag hindi ipinahayag ng Diyos ang kaniyang sarili sa mga tao" o "kapag hindi nagsalita ang Diyos sa mga tao" o "kabilang sa mga tao na hindi nakipag-usap ang Diyos."

ipako sa krus

Ang katawagang "ipako sa krus" ay nangangahulugan ng pagpatay sa isang tao sa pamamagitan ng paglagay sa kaniya sa isang krus at iwanan siya doon upang magdusa at mamatay sa labis na paghihirap.

Ang biktima ay maaaring igapos o ipako sa krus. Ang mga taong ipianako sa krus ay namamatay sa pagkaubos ng dugo o ng hininga.
Madalas gamitin ng sinaunang Emperyo ng Roma ang pamamaraang ito ng pagpatay upang parusahan at patayin ang mga taong kilabot na mga kriminal o naghimagsik laban sa kapangyarihan ng kanilang pamahalaan.
Hiniling ng mga pinuno ng relihiyon ng mga Judio sa gobernador ng Roma na utusan ang kaniyang mga kawal upang ipako sa krus si Jesus. Ipinako sa krus ng mga kawal Jesus. Nagdusa siya doon ng anim na oras, at pagkatapos ay namatay.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga saliatang "ipako sa krus" ay maaaring isalin bilang, "patayin sa krus" o "patayin sa pamamagitan ng pagpako sa krus."

ipinanganak muli, ipinanganak sa Diyos, bagong kapanganganak

Ang salitang "ipinanganak muli" ay unang ginamit ni Jesus upang ilarawan kung ano ang kahulugan nito para sa Diyos upang baguhin ang isang tao mula sa pagkamatay espirituwal patungong pagkabuhay sa espirituwal, ang mga salitang "ipinanganak sa Diyos" at "ipanganak sa Espiritu" ay tumutukoy din sa pagbibigay ng bagong buhay sa espirituwal.

Lahat ng mga tao ay ipinanganak na patay sa espirituwal at binigyan ng "bagong kapanganganak" nang tanggapin nila si Jesu Cristo bilang kanilang tagapagligtas.
Sa sandaling ng bagong kapanganakang espirituwal, ang Banal na Espiritu ng Diyos ay nag-uumpisang manirahan sa bagong mananampalataya at binigyan siya ng kapangyarihan upang gumawa ng mabuting espirituwal na bunga sa kaniyang buhay.
Ito ang gawain ng Diyos na maipanganak muli ang isang tao maging anak niya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Iba pang paraan sa pagsalin ng "ipinanganak muli" ay "muling ipanganak" o "ipinanganak sa espirituwal."
Pinakamahusay na isalin ito sa salitang literal at gumamit ng karaniwang salita sa wika na gagamitin para sa ipinanganak.
Ang salitang "bagong panganak" ay maaaring isalin na, "pinanganak sa espirituwal."
Ang salitang "pinanganak sa Diyos" ay maaaring isalin na, "binigyan ng Diyos ng panibagong buhay katulad ng isang bagong panganak na sanggol" o "bagong buhay na ibinigay ng Diyos."
Sa parehong pamamaraan, ang "ipinanganak sa Espirituwal" ay maaaring isalin na, "panibagong buhay na ibinigay ng Banal na Espiritu" o "binigyan ng lakas mula sa Banal na Espiritu upang maging anak ng Diyos" o " ng dahil sa Espiritu ng Diyos nagkaroon ng panibagong buhay katulad ng bagong silang na sanggol."

Israel, mga Israelita, bansang Israel

Israel ang pangalang binigay ng Diyos kay Jacob. Ibig sabihin ng Israel ay, "Nakikipagbuno sa Diyos."

Ang lahi ni Jacob ay naging kilala bilang mamamayan ng Israel, ang bayan ng Israel, o ang mga Israelita.
Binuo ng Diyos ang kaniyang kasunduan kasama ng mga mamamayan ng Israel. Sila ang pinili niyang mga tao.
Israel ang pangalan ng kanilang bansa.
Ang Bansang Israel ay binubuo ng labindalawang tribo.
Ilang panahon ang nakalipas matapos mamatay si Haring Solomon, nahati ang bansa sa dalawang kaharian: ang katimugang kaharian, na tinatawag na Juda at ang hilagang kaharian, na tinatawag na Israel.

itaas, pagdakila

Ang "itaas" ang isang tao o bagay ay ang labis na pagpuri at parangalan ng isang tao. Maaari din itong mangahulugang ilagay ang isang tao sa mataas na posisyon.

Sa Biblia, ang salitang "itaas" ay madalas na ginamit para sa pagpupuri sa Diyos.
Kapag ang isang tao ay itinaas ang kaniyang sarili, ito ay nangangahulugan na iniisip niya ang kaniyang sarili sa mapagmataas o mayabang na paraan.

Mga mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring kabilang sa mga paraan upang isalin ang "itaas" ay ang "mataas na papurihan" o "parangalan ng labis" o "itanyag" o "magsalita ng labis."
Sa ilang konteksto, maaari itong isalin sa pamamagitan ng isang salita o mga salita na ang ibig sabihin ay, "ilagay sa isang mataas na posisyon" o "magbigay ng mas maraming parangal sa" o "magsalita ng mapagmataas."
Ang "huwag itaas ang inyong sarili" ay maaari ding isalin na "huwag rin mag-isip ng labis sa inyong sarili" o "huwag magmayabang tungkol sa inyong sarili."
"Ang mga nagtataas sa kanilang mga sarili" ay maaari ding isalin gaya ng "ang mga nag-iisip ng kapurihan tungkol sa kanilang mga sarili" o "ang mga nagmamayabang tungkol sa kanilang mga sarili"

italaga, itinalaga

Ang mga salitang "italaga" at "itinalaga" ay tumutukoy sa pagpapasiya o pagpaplano sa simula pa lang ng isang bagay na mangyayari.

Ang salitang ito ay bukod tanging tumutukoy sa pagtatalaga ng Diyos sa mga tao upang tumanggap ng buhay na walang hanggan.
Minsan ang salitang "itinaalaga na" ay ginagamit, na ang ibig sabihin din ay nagpasiya sa simula pa lang.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "itinalaga" ay maari rin na isalin na "magpasya bago" o "magpasya ng mas maaga sa panahon"
Ang salitang "itinalaga" ay maari rin na isalin na, "magpasya noong unang panahon" o "magplano ng mas maaga" o "magpasya bago mangyari."
Ang katagang gaya ng "itinalaga kami" ay maaaring isalin bilang "magpasya noong unang panahon na kami" o "nakapagpasiya na ng mas maaga sa panahon na kami"
Tandaan na ang salin ng salitang ito ay dapat na iba mula sa salin ng salitang "alam na sa simula pa lang."

Jesus, Jesu-Cristo, Cristo Jesus

Si Jesus ay Anak ng Diyos. Ang pangalang "Jesus" ay nangangahulugang, "Si Yahweh ay nagliligtas". Ang salitang "Cristo" ay isang titulo na nangangahulugang "ang isang pinili" at isa pang salita para sa Mesiyas.

Madalas pinagsama ang dalawang mga pangalan gaya ng "Jesu-Cristo" o "Cristo Jesus." Ang mga pangalang ito ay nagbibigay diin na ang Mesiyas ay Anak ng Diyos na dumating upang iligtas ang mga tao mula sa walang hanggang parusa para sa kanilang mga kasalanan.
Sa isang mahimalang pamamaraan, ang Banal na Espiritu ang dahilan upang maipanganak ang walang hanggang Anak ng Diyos bilang tao. Sinabi ng anghel sa kaniyang makalupang magulang na tawagin siyang "Jesus" dahil siya ay nakalaan upang iligtas ang mga tao sa kanilang mga kasalanan.
Gumawa si Jesus ng maraming mga himala na nagpahayag na siya ay Diyos at siya ang Cristo, o Mesiyas.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maraming mga wika ang bumabaybay ng "Jesus" at "Cristo" sa pamamaraang mapanatili ang tunog o pagbaybay na posibleng malapit sa orihinal. Halimbawa, "Jesucristo," "Jezus Christus," "Yesus Kristus", ang "HesuKristo" ay ilan sa mga pamamaraan na ang mga pangalang ito ay naisalin sa iba't ibang mga wika.
Para sa salitang, "Cristo," ang ilang mga wika ay ginamit ang salitang "Mesiyas" sa lahat dako.
Isaalang-alang din kung paano binaybay ang mga pangalang malapit na lugar o pambansang wika.

kaban ng tipan, kaban ng tipan ng kautusan, kaban ni Yahweh

Ang mga salitang ito ay tumutukoy sa isang natatanging baul na gawa sa kahoy, na nababalutan ng ginto, iyon ay naglalaman ng dalawang tapyas na mga bato kung saan ang Sampung Utos ay nakasulat. Ito rin ay naglalaman ng tungkod ni Aaron at isang sisidlan na naglalaman ng mana.

Ang salitang "kaban" dito ay maaaring isalin bilang "kahon" o "baul" o "sisidlan."
Ang mga bagay sa baul ay nagpapa-alala ng tipan ng Diyos sa mga Israelita.
Ang kaban ng tipan ay matatagpuan sa "pinaka-banal na lugar".
Ang presensiya ng Diyos ay nasa ibabaw ng kaban ng tipan sa pinaka-banal na lugar ng tabernakulo, kung saan nakipag-usap ang Diyos kay Moises para sa mga Isaraelita.
Sa panahon na ang kaban ng tipan ay nasa pinaka-banal na lugar ng templo, ang pinakapunong pari noon ang kaisaisa na maaaring lumapit sa kaban, minsan sa isang taon sa Araw ng Pagsisisi.
Maraming salin sa Ingles na isinasalin ang salitang "tipan ng kautusan" literal na "patotoo." Ito ay tumutukoy sa katotohan na ang Sampung Kautusan ay isang patotoo o saksi sa tipan ng Diyos sa kaniyang mga tao. Ito rin ay maaring isalin bilang "tipan ng batas."

kaharian ng Diyos, kaharian ng langit

Ang "kaharian ng Diyos" at " kaharian ng langit" ay parehong tumutukoy sa paghahari ng Diyos at kapangyarihan sa lahat ng kaniyang mga tao at sa lahat ng kaniyang nilikha.

Madalas na ginagamit ng mga Judio ang salitang "langit" upang tukuyin ang Diyos, upang maiwasan na sabihin ng direkta ang kaniyang pangalan. (Tingnan: https://read.bibletranslationtools.org/u/WA-Catalog/tl_tm/translate.html#figs-metonymy)
Sa aklat ng Bagong Tipan na isinulat ni Mateo, tinukoy niya ang kaharian ng Diyos bilang "ang kaharian ng langit," marahil dahil nagsusulat siya para sa tagapakinig na mga Judio .
Ang kaharian ng Diyos ay tumutukoy sa pamumuno ng Diyos sa mga tao sa espiritwal gaya din ng pamumuno sa buong pisikal na mundo.
Sinasabi ng mga propeta sa Lumang Tipan na magpapadala ang Diyos ng Mesias upang maghari ng may katuwiran. Si Jesus na Anak ng Diyos, ay ang Mesias na siyang maghahari sa kaharian ng Diyos magpakailanman.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang "kaharian ng Diyos" ay maaring isalin na "pamumuno ng Diyos

kalapastanganan, paglapastangan

Sa Bibliya, ang salitang "kalapastanganan" ay tumutukoy sa pagsasalita sa paraan na nagpapakita ng labis na walang paggalang sa Diyos o mga tao. Ang "paglapasatangan" sa isang tao ay pagsasalita laban sa taong iyon upang ang iba ay mag-isip ng mali o masama patungkol sa kaniya.

Karaniwan, ang paglapastangan sa Diyos ay nangangahulugan ng paninirang puri o paglait sa kaniya sa pamamagitan ng pagsasabi ng mga bagay na hindi totoo patungkol sa kaniya o sa pamamagitan ng pagkilos sa imoral na paraan na hindi pagbigay karangalan sa kaniya.
Isang kalapastanganan sa isang tao ang pag-angkin na siya ay diyos o pag-angkin na may diyos maliban sa nag-iisa at totoong Diyos.
Ang ibang bersiyon sa Englis isinalin ng salitang ito na "paninirang puri" kung tumutukoy sa panglalapastang sa mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang "paglapastangan" ay maaaring isalin na, "pagsabi ng masama laban kay" o "sa paglagay sa Diyos sa kahihiyan" o "sa paninirang puri."
Mga paraan sa pagsalin ng "kalapastanganan" ay maaaring kasama ang, "pagsasalita ng mali patungkol sa iba" o "paninirang puri" o "pagpapakalat ng maling mga alingawngaw."

kaloob

Ang salitang "kaloob" ay tumutukoy sa anumang bagay na ibinigay o inihandog sa isang tao. Ang kaloob ay ibinigay na hindi naghahangad ng anumang bagay na kapalit.

Salapi, pagkain, damit, o ibang mga bagay na naibigay sa mga mahihirap na tao ay tinawag na "mga kaloob".
Sa Bibliya, ang isang handog o sakripisyo na ibinigay sa Diyos ay tinatawag ding isang kaloob.
Ang kaloob ng kaligtasan ay isang bagay na ibinigay ng Diyos sa atin sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesus.
Sa Bagong Tipan, ang salitang "mga kaloob" ay ginamit din upang tumukoy sa natatanging espirituwal na kakayahang ibinigay ng Diyos sa lahat ng mga Kristiyano para paglingkuran ang ibang mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang karaniwang salita para sa "kaloob" ay maaaring isalin na may salita o mga salita na nangangahulugang "isang bagay na ibinigay."
Sa konteksto ng isang tao na mayroong kaloob o natatanging kakayahan na nanggaling mula sa Diyos, ang salitang "kaloob mula sa Espiritu" ay maaaring isalin bilang, "espituwal na kakayahan" o "natatanging kakayahan mula sa Banal na Espiritu" o "natatanging espirituwal na kakayahan na ibinigay ng Diyos."

kalooban ng Diyos

Ang "kalooban ng Diyos" ay tumutukoy sa mga naisin at mga plano ng Diyos.

Ang kalooban ng Diyos ay higit na iniuugnay sa kaniyang pakikipag-ugnayan sa mga tao at kung paano niya ninanais na ang mga tao ay tumugon sa kaniya.
Ito rin ay tumutukoy sa kaniyang mga plano o naisin para sa lahat ng kaniyang mga nilikha.
Ang salitang "loobin" ay nangangahulugang "ipasya" o "naisin."

Mga Mungkahi sa Pagsalin

Ang kalooban ng Diyos ay maaari ring isalin na "anuman ang naisin ng Diyos" o "anuman ang binalak ng Diyos" o "ang layunin ng Diyos" o "anuman ang nakakalugod sa Diyos."

Kaluluwa

Ang kaluluwa ay ang panloob, hindi nakikita, at walang hanggang bahagi ng isang tao. Ito ay tumutukoy sa hindi pisikal na bahagi ng isang tao.

Ang mga salitang “kaluluwa” at “espiritu" ay maaaring dalawang magkaibang kaisipan, o maaaring sila ay dalawang salita na tumutukoy sa parehong kaisipan.
Kapag ang isang tao ay namatay, lilisanin ng kaluluwa ang kaniyang katawan.
Ang salitang “kaluluwa” ay minsang ginagamit na patalinghaga na tumutukoy sa buong pagkatao. Halimbawa, “ang kaluluwang nagkakasala” ay nangangahulugang, “ang taong nagkakasala” at “ang aking kaluluwa ay pagod na” ay nangangahulugang, “ako ay pagod na.”

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang “kaluluwa” ay maaaring ring isalin bilang “kalooban” o “panloob na pagkatao.”
Sa ibang konteksto, ang “kaluluwa ko” ay maaaring isalin na, “ako” o “akin.”
Karaniwan ang katagang "ang kaluluwa" ay maaaring isalin bilang "ang tao" o "siya" o "sa kaniya", depende sa konteksto.
Ang ibang wika ay maaaring mayroon lamang isang salita para sa pagsasalin ng mga salitang "kaluluwa" at "espiritu."
Sa Hebreo 4:12, ang matalinghagang katagang, "naghihiwalay ng kaluluwa at espiritu" ay maaaring sabihin na "malalim na pagkilala o pagpapakita ng panloob na pagkatao."

kamahalan

Ang salitang "kamahalan" ay tumutukoy sa kadakilaan at karangalan, madalas na may kaugnay sa katangian ng isang hari.

Sa Biblia, ang "kamahalan" ay madalas tumutukoy sa kadakilaan ng Diyos, na siyang pinakamataas na Hari sa buong sansinukob.
Ang "Iyong Kamahalan" ay isang paraan upang batiin ang isang hari.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang ito ay maaaring isalin bilang, "kadakilaan ng pagkahari" o "kaluwalhatian ng hari."
Ang "Iyong Kamahalan" ay maaaring isalin gaya ng, "iyong Kataasan" o "iyong Kabunyian" o gamitin ang pangkaraniwang paraan ng pagbati sa isang pinuno sa isasalin na wika.

kanang kamay

Ang matalinghagang pahayag na "kanang kamay" ay tumutukoy sa lugar ng karangalan sa kanang panig ng isang namumuno o ibang mahalagang tao.

Ang kanang kamay ay ginagamit din bilang simbolo ng kapangyarihan, nagbibigay pahintulot, o kalakasan.
Nilalarawan ng Bibliya si Jesus bilang nakaupo "sa kanang kamay ng" Diyos Ama bilang ulo ng katawan ng mga mananampalataya (ang Iglesya) at namamahala bilang namumuno ng lahat ng mga nilikha.
Ang kanang kamay ng isang tao ay ginamit upang magpakita ng natatanging parangal kapag nilagay sa ulo ng isang taong binigyan ng pagpapala (tulad noong pinagpala ni Israel ang anak ni Jose na si Ephraim).
Ang "maglingkod sa kanang kamay" ng isang tao ay nangangahulugan na ang taong naglilingkod ay higit na nakatutulong at mahalaga sa taong iyon.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kung ang kawikaan na "kanang kamay" ay walang kaparehong kahulugan sa wika na pagsasalinan, maghanap ng ibang kawikaan na may kaparehong kahulugan sa wikang pagsasalinan.

kapangyarihan

Ang salitang "kapangyarihan" ay tumutukoy sa lakas ng panghihikayat at pamamahala ng isang tao sa isa pang tao.

Ang mga hari at iba pang namamahalang mga pinuno ay may kapangyarihan sa mga tao na kanilang pinamumunuan.
Ang salitang "may kapangyarihan" ay tumutukoy sa mga tao, pamahalaan, o samahan na mayroong kapangyarihan sa iba.

Mga Mungkahi sa Pagsalin

Maaaring isalin ang kapangyarihan sa "pamamahala" o "karapatan" o "mga katangian."
Minsan ang salitang "kapangyarihan" ay ginamit kasama ang salitang "lakas" o "kakayanan."
Kapag ang "may kapangyarihan" ay ginamit upang tumutukoy sa mga tao o samahan na nangunguna sa mga tao, maaaring isalin din ito na "mga pinuno" o "mga namamahala" o "mga makapangyarihan."
Maaaring isalin ang salitang "sa kaniyang sariling kapangyarihan" na "kaniyang sariling karapatang mamuno" o "ayon sa kaniyang sariling mga katangian."

kapangyarihan, mga kapangyarihan

Ang salitang "kapangyarihan" ay tumutukoy sa kakayahang gumawa ng mga bagay o gumawa upang mangyari ang isang pangyayari, kadalasang gumagamit ng matinding lakas. Ang "mga kapangyarihan" ay tumutukoy sa mga tao o mga espiritu na may matinding kakayahan na gawin ang mga bagay na mangyayari.

Ang "kapangyarihan ng Diyos" ay tumutukoy sa kakayahan ng Diyos na gawin ang lahat, lalo na ang mga bagay na hindi posible sa mga tao na gawin.
Ang Diyos ay may ganap na kapangyarihan higit pa sa lahat ng kaniyang nilikha.
Ibinibigay ng Diyos ang kaniyang kapangyarihan sa mga tao na gawin ang nais niyang gawin, nang sa gayon sa tuwing sila ay nagpapagaling ng mga tao o gumagawa ng himala, ito'y ginagawa nila sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos.
Dahil si Jesus at ang Banal na Espiritu ay Diyos din, sila ay mayroong parehas na kapangyarihan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang salitang "kapangyarihan" ay maari din na isalin bilang "kakayahan" o "kalakasan" o "kasiglahan" o "kakayahang gumawa ng mga himala" o "kontrol."
Maaaring kabilang sa kaparaanan ng pagsalin ng salitang "kapangyarihan" ay "makapangyarihang tao" o "espiritung nagkokontrol" o "silang kumokontrol sa iba."
Ang pagpapahayag katulad ng "iligtas kami mula sa kapangyarihan ng kaaway" ay maaaring isalin na, "iligtas kami mula sa kapangyarihan ng aming kaaway" o "sagipin kami mula sa pagkontrol ng mga kaaway." Sa pangyayari ito, ang "kapangyarihan" ay may kahulugan ng paggamit ng sariling lakas upang kontrolin at mang-api ng iba.

kapatid na lalaki

Ang salitang "kapatid na lalaki" ay tumutukoy sa isang taong lalaki na may kaugnayan sa isang tao sa dahilang iisa ang kanilang mga magulang.

Sa Lumang Tipan, ang salitang "mga kapatid" ay ginagamit din bilang pangkalahatang pagtukoy sa mga kamag-anak, katulad ng mga pangkat ng magkaparehong tribu, angkan, o pangkat ng mga tao.
Sa Bagong Tipan, madalas ginagamit ng mga apostol ang "mga kapatid" upang tukuyin ang mga kapwa Kristiyano, kabilang ang mga lalaki at babae, yaman din namang ang lahat ng mananampalataya kay Cristo ay mga kasapi ng isang espirituwal na pamilya, ang Diyos bilang kanilang Amang nasa langit.
Sa ilang mga beses sa Bagong Tipan, ang mga apostol ay ginamit ang salitang "kapatid na babae" kapag tinutukoy ng may katiyakan ang isang kapwa Kristiyano na isang babae, o bigyang-diin na ang mga lalaki at babae ay kasama. Halimbawa, binigyang-diin ni Santiago na siya ay nakikipag-usap tungkol sa lahat ng mga mananampalataya nang tukuyin niya ang "isang kapatid na lalaki o babae na nangangailangan ng pagkain at mga kasuotan."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Mas mabuting isalin ang salitang ito sa isang literal na salita na ginagamit sa wikang isasalin upang tumukoy sa isang likas o natural na kapatid, maliban kung ito ay magbibigyan ng maling kahulugan.
Sa Lumang Tipan lalo na, kapag ang "mga kapatid" ay ginamit sa isang pangkalahatan upang tukuyin ang mga kasapi ng iisang pamilya, angkan, o pangkat ng mga tao, ito ay maaaring isalin na: ang mga "kamag-anak" o "mga kasapi ng angkan" o "mga kapwa Israelita."
Sa salita na tumutukoy sa isang kapwa mananampalataya kay Cristo, ang salitang ito ay maaaring isalin bilang, "kapatid kay Cristo" o "espirituwal na kapatid."
Kung parehong mga lalaki at babae ang mga tinutukoy sa "kapatid" at maaarin itong magbigay ng maling kahulugan, maraming gumamit ng pangkalahatang salita ng pagkakamag-anak na maaring gamitin at idagdag o ibilang ang parehong mga lalaki at babae.
Sa mga ibang paraan sa pagsasalin ng salitang ito, upang tumukoy ito sa parehong lalaki at babaeng mga mananampalataya ay maaaring maging isalin na "kapwa mga mananampalataya" o "mga kapatid na lalaki at babaeng Kristiyano."
Tiyaking tama ang salita upang malaman kung lalaki lamang ang siyang tinutukoy, o kung parehong mga lalaki at babae angtinutukoy.

karangalan, upang parangalan

Ang salitang "karangalan" ay tumutukoy sa paggalang, pagpapahalaga, o mataas na paggalang na ibinibigay sa Diyos o sa isang tao.

Tinuturuan ng Diyos ang mga Kristiyano na parangalan ang ibang tao, ngunit huwag maghanap ng pansariling karangalan.
Tinuruan ang mga bata na parangalan ang kanilang mga magulang, na kabilang ang paggalang at pagsunod.
Ang "Karangalan at kaluwalhatian" ay madalas magkasamang ginagamit, lalo na kung tumutukoy kay Jesus. Ang mga ito ay maaaring dalawang magkaibang paraan ng pagtukoy sa iisang bagay.
Kabilang sa karanglan para sa Diyos ang pagsunod sa kaniya at mamuhay sa paraang maipapakita kung gaano siya kadakila.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang "karangalan" na "paggalang"o "pagpapahalaga" o "mataas na paggalang."
Ang salitang "upang parangalan" ay maaaring isinalin sa "upang ipakita ang natatanging paggalang sa" o "para papurihan" o "para magpapakita ng mataas na paggalang para sa" o "mataas na pagpapahalaga."

karapat-dapat, hindi karat-dapat, halaga, walang halaga

Ang salitang "karapat-dapat" ay naglalararawan sa isang tao o isang bagay na marapat na galangin o parangalan. Ang "may halaga" ay nangangahulugan na maging makabuluhan o mahalaga. Ang salitang "walang halaga" ay nangangahulugan na walang kahit anong halaga.

Ang pagiging karapat-dapat ay may kaugnayan sa pagiging makabuluhan o pagkakaroon ng kahalagahan.
Ang maging "hindi karapat-dapat" ay nangangahulugan na hindi nararapat ng anumang natatanging pagpansin.
Ang hindi maramdaman na mahalaga ay nangangahulugang maramdaman na hindi masyadong mahalaga kaysa sa ibang tao o ang hindi maramdaman na karapat-dapat na ituring nang may karangalan at kabaitan.
Ang salitang "hindi karapat-dapat" at ang salitang "hindi mahalaga" ay magkaugnay, ngunit magkaiba ang mga kahulugan. Ang maging "hindi karapat dapat" ay may ibig sabihin na hindi maging karapat-dapat sa alinmang karangalan o pagkakilala. Ang maging "walang halaga" ay may ibig sabihin na hindi pagkakaroon ng anumang layunin o kabuluhan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang "karapat-dapat" ay maaring isalin na "nararapat" o "mahalaga" o "makabuluhan."
Ang salitang "halaga" ay maaring isalin na "kabuluhan" o "kahalagahan."
Ang mga salitang "magkaroon ng halaga" ay maaari rin isalin na "para maging makabuluhan" o "para maging mahalaga."
Ang mga salitang "ay mas mahalaga kaysa" ay maaaring isalin na "ay mas makabuluhan kaysa."
Depende sa konteksto ang "hindi nararapat" ay maaari rin isalin na "hindi mahalaga" o "kawalang karangalan" o "hindi nararapat."
Ang salitang "hindi mahalaga" ay maaring isalin na "walang kabuluhan" o "walang layunin" o "walang halaga."

karapatan ng unang isinilang

Ang salitang "karapatan ng unang isinilang" sa Bibliya ay tumutukoy sa karangalan, pangalan ng pamilya, at pisikal na kayamanan na karaniwang ibinibigay sa unang anak na lalaki sa pamilya.

Kalakip sa karapatan ng unang isinilang na anak na lalaki ay ang dobleng bahagi sa pamana ng ama.
Ang unang anak na lalaki ng hari ay karaniwang nabibigyan ng karapatan ng unang isinilang na mamuno pagkatapos mamatay ang kaniyang ama.
Ipinagbili ni Esau ang kaniyang karapatan ng unang isinilang sa kaniyang nakababatang kapatid na si Jacob. Dahil dito, si Jacob ang nagmana ng basbas sa unang anak na lalaki sa halip na si Esau.
Ang karapatan ng unang isinilang kasama din ang karangalan ng pagkakaroon ng pamilya na matunton ang kaapu-apuhan sa pamamagitan ng hanay ng unang anak na lalaki.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang maaaring mga paraan sa pagsalin ng "karapatan ng unang isinilang" ay maaring kasama ang, mga "karapatan at kayamanan ng unanag anak na lalaki" o "karangalan ng pamilya" o "karapatan at mana ng unang anak."

kasalanan, makasalanan, taong makasalanan, nagkakasala

Ang salitang "kasalanan" ay tumutukoy sa mga gawa, pag-iisip, at mga salita na laban sa kalooban at mga kautusan ng Diyos. Ang kasalanan ay maaari ring tumukoy sa hindi paggawa ng isang bagay na gusto ng Diyos na ating gawin.

Kabilang sa kasalanan ang kahit na anong bagay na ating ginagawa na hindi sumusunod o nakakalugod sa Diyos, kahit ang mga bagay na hindi alam ng ibang mga tao.
Ang pag-iisip at mga gawa na lumalabag sa kalooban ng Diyos ay tinatawag na "kasalanan."
Dahil nagkasala si Adan, lahat ng taong nilalang ay ipinanganak ng likas na makasalanan na pumipigil sa kanila.
Ang isang "taong makasalanan" ay isang tao na nagkakasala, kaya bawat taong nilalang ay isang makasalanan.
Minsan ang salitang "taong makasalanan" ay ginamit ng relihiyosong mga tao katulad ng mga Pariseo upang tumukoy sa mga tao na hindi pinanatili ang kautusan gaya ng akala ng mga Pariseo na dapat nilang gawin.
Ang salitang "taong makasalanan" ay ginagamit din para sa mga tao na itinuturing na higit na taong makasalanan kaysa sa ibang mga tao. Halimbawa, itong pahiwatig ay ibinigay sa tagasingil ng buwis at mga nagbebenta ng aliw.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "kasalanan" ay maaring isalin sa isang salita o kataga na nangangahulugang "pagsuway sa Diyos" o "tungo laban sa kalooban ng Diyos" o "masamang kaugalian at kaisipan" o "maling gawain"
"Ang magkasala" ay maaari ring isalin na "ang suwayin ang Diyos" o "paggawa ng mali."
Depende sa konteksto, ang salitang "taong makasalanan" ay maaaring isalin na, "tao na siyang nagkakasala" o "tao na gumagawa ng maling mga gawain" o "tao na hindi sumusunod sa Diyos" o "taong hindi sumusunod sa kautusan."
Ang salitang "mga taong makasalanan" ay maaaring isalin sa isang salita

o kataga na nangangahulugan, "labis na makasalanang mga tao" o "mga taong itinuturing na labis na makasalanan" o "mga taong imoral."

Mga paraan upang isalin ang "tagasingil ng buwis at mga makasalanan" ay maaring isama ang, "mga tao na naniningil ng pera para sa pamahalaan, at ibang mga labis na makasalanang mga tao" o "labis na makasalanang mga tao"

kasalanan, pagkakasala, mabigat na pagkakasala

Ang salitang "pagkakasala" ay isang salitang kasing katulad ng salitang "kasalanan," ngunit maaaring mas partikular itong tumutukoy sa sinasadyang pagkilos ng masama o matinding kasamaan.

Ang salitang "pagkakasala" ay literal na nangangahulugan ng pinilipit o pagsalakay (ng batas). Tinutukoy nito ang napakalaking paglabag ng katarungan.
Ang pagkakasala ay maaaring ilarawan bilang sinadya at nakakapinsalang kilos laban sa ibang tao.
Maaaring isalin sa iba pang mga kahulugan ng pagkakasala ang "katigasan ng ulo" at "kahayupan," na parehong salita na naglalarawan ng kalagayan ng matinding kasalanan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "pagkakasala" ay maaaring isalin bilang "kasamaan" o "kahayupang kilos" o "nakakapinsalang kilos."
Kadalasan, nakikita ang "pagkakasala" sa parehong teksto kasama ng salitang "kasalanan" at "pagsuway" kaya mahalagang magkaroon ng iba't-ibang paraan ng pagsalin sa mga salitang ito.

kasamaan, masama

Ang mga salitang "evil" at "wickedness" sa ingles ay may parehong kahulugan na "kasamaan" sa wikang tagalog.

Habang ang "kasamaan" ay maaaring ilarawan ang katangian ng isang tao, ang "masama" ay maaaring mas tumukoy sa pag-uugali ng isang tao. Gayunman, ang mga salitang ito ay magkapareho ng kahulugan.
Ang salitang "kasamaan" ay tumutukoy sa kalagayan ng pamumuhay na umiiral kapag ang mga tao ay gumagawa ng masasamang bagay.
Ang mga resulta ng kasamaan ay maliwanag na ipinapakita sa kung paano abusuhin ng mga tao ang iba sa pamamagitan ng pagpatay, pagnanakaw, kasiraan ng puri, o kalupitan at kawalan ng habag.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang mga salitang "kasamaan" at "masama" na "sama" o "makasalanan" o "imoral" depende sa konteksto.
Maaari ring isalin na "hindi mabuti" o "hindi matuwid" o "hindi moral."
Siguraduhin na ang salita o mga salita na ginamit upang isalin ang mga salitang ito ay akma sa kontekstong natural sa wika na isasalin.

kasuklam-suklam

Ang salitang "kasuklam-suklam" ay ginagamit na tumutukoy sa isang bagay na dahilan ng pagkakasuka o matinding hindi pagkakagusto.

Itinuring ng mga taga-Egipto ang mga taong Hebreo na "kasuklam-suklam." Ito ay nangangahulugan na ayaw ng mga taga-Egipto na makasama ang mga Hebreo o mapalapit sila sa kanila.
Ang ilan sa mga bagay na tinatawag ng Bibliya "na kasuklam-suklam kay Yahweh" kabilang ang: pagsisinungaling, pagmamataas, paghahandog ng mga tao, pagsasamba ng mga diyus-diyosan, pagpatay, at sekswal na mga kasalanan tulad ng pangangalunya at pakikisiping sa kapwa babae o lalaki.
Sa pagtuturo sa kaniyang mga alagad patungkol sa katapusan ng mga panahon, tinutukoy ni Jesus ang isang propesiya ni propeta Daniel patungkol sa isang "kasuklam-suklam na lagim" na itatakda bilang paghihimagsik laban sa Diyos, pagdungis ng kaniyang lugar sambahan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "kasuklam-suklam" ay maaaring isalin na: "bagay na kinapupootan ng Diyos" o "isang kasuklam-sakulam na gawain" o "nakamumuhing gawain" o "napakasamang gawain."
Depende sa konteksto, mga paraan sa pagsalin sa parirala na "ay isang kasuklam-suklam sa" maaaring kabilang ang: "labis na ikinagagalit ng" o "kasuka-suka sa" o "lubusang hindi katanggap-tanggap sa" o "dahilan ng malalim na pagkamuhi."
Ang pariralang "kasuklam-suklam na lagim" maaaring isalin na, pagdungis sa bagay na dahilan sa mga tao na lubusang mapinsala" o "nakamumuhing bagay na dahilan ng lubusang kalungkutan."

kasunduan

Ang isang kasunduan ay isang pormal pagkakasundo sa pagitan ng dalawang partido na dapat tuparin ng isa o dalawang partido.

Ang pagkakasundong ito ay maaaring sa pagitan ng mga tao, sa pagitan ng pangkat ng mga tao, o sa pagitan ng Diyos at mga tao.
Kapag gumawa ang mga tao ng isang kasunduan sa isa't isa, ipinapangako nila na gagawin nila ang isang bagay, at kailangan nila itong gawin.
Ang mga halimbawa ng kasunduan ng mga tao ay tungkol sa pag-aasawa, pagkakasundo sa negosyo, at pakikitungo sa pagitan ng mga bansa.
Sa buong Bibliya, gumawa ang Diyos ng ilang mga iba't ibang kasunduan sa kaniyang mga tao.
Sa ilang mga kasunduan, nangako ang Diyos na tutuparin ang kaniyang bahagi nang walang hinihinging kapalit. Halimbawa nang pinagtibay ng Diyos ang kaniyang kasunduan sa sangkatauhan, nangangakong hindi kailanman muling sisirain ang mundo sa pamamagitan ng isang pagbaha sa buong mundo, ang pangakong ito ay walang hinihinging kapalit sa mga tao upang tuparin.
Sa ibang mga kasunduan, ipinangako ng Diyos na tutuparin lamang niya ang kaniyang bahagi kung sumunod at tinupad ng mga tao ang kanilang bahagi sa kasunduan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, maaaring isama sa mga paraan ng pagsalin ng salitang ito ang, "kasunduang nagbubuklod" o "pormal na pangako" o "pangako" o "kontrata."
Maaaring may iba't ibang mga salita ang ilang mga wika para sa kasunduan, nababatay ito kung ang isang partido o ang dalawang partido ay may ginawang pangakong dapat nilang tuparin. Kung pumapanig lamang sa isa ang kasunduan, maaari itong isalin na "pangako" o "panunumpa."
Tiyaking ang pagsasalin ng salitang ito ay nangangahulugan na hindi ang mga tao ang nagmungkahi ng kasunduan. Sa lahat ng mga pangyayari sa mga kasunduan sa pagitan ng Diyos at tao, ang Diyos lamang ang nagpasimula ng kasunduan.

Kataas-taasan

Ang katawagang "Kataas-taasan" ay isang katawagan para sa Diyos. Ito ay tumutukoy sa kaniyang kadakilaan o kapangyarihan.

Ang kahulugan ng katawagang ito ay katulad sa kahulugan ng "pinakadakila" o "pinakamataas."
Ang salitang "taas" sa katawagang ito ay hindi tumutukoy sa pisikal na taas o layo. Ito ay tumutukoy sa kadakilaan.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ang katawagan na ito ay maaari ding isalin na, "Kataas-taasang Diyos" o "Ang Pinakamataas na Nilalang" o "Diyos na Kataas-taasan" o "Ang Pinakadakila" o "Ang Pinakamataas" o "ang Diyos na dakila sa lahat."
Kung ang isang salita ay tulad ng "taas" ay ginamit, siguraduhin na ito ay hindi tumutukoy sa pisikal na taas o tangkad.

katawan

Ang salitang "katawan" ay literal na tumutukoy sa pisikal na katawan ng tao o hayop. Ang salitang ito ay ginamit din na matalinghaga upang tumukoy sa isang bagay o buong pangkat na mayroong pansariling mga kasapi.

Madalas, ang salitang "katawan" ay tumutukoy sa patay na tao o hayop. Minsan ito ay tumutukoy katulad ng isang "patay na katawan" o isang "bangkay."
Nang sinabi ni Jesus sa kaniyang mga alagad sa kaniyang huling hapunan, "Itong (tinapay) ay aking katawan," tinutukoy niya ang kaniyang pisikal na katawan na ibig niyang "pagpirasauhin" (mamatay) upang mabayaran ang kanilang mga kasalanan.
Sa Bibliya, ang mga Kristiyano bilang isang pangkat ay tinukoy bilang ang "katawan ni Cristo."
Katulad ng isang pisikal na katawan na may maraming bahagi, ang "katawan ni Cristo" ay may maraming pansariling mga kasapi.
Bawat isang mananampalataya ay may natatanging tungkulin sa katawan ni Cristo upang tumulong sa buong pangkat na magtrabaho ng magkakasama upang maglingkod sa Diyos at magdala sa kaniya ng kaluwalhatian.
Si Jesus ay tinukoy din bilang "ulo" (pinuno) ng "katawan" ng kaniyang mga mananampalataya. Katulad lamang ng ulo ng isang tao na nagsasabi kung ano ang gagawin ng kaniyang katawan, kaya si Jesus ang isang gumagabay at namamahala sa mga Kristiyano bilang mga kasapi ng kaniyang "katawan".

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang pinakamahusay na paraan para isalin ang salitang ito kasama ang salita na pinaka karaniwang ginamit upang tumukoy sa isang pisikal na katawan sa isasalin na wika. Siguraduhin na ang salitang ginamit ay hindi nakakasakit na salita.
Kapag tumutukoy sa mga mananampalataya, para sa ilang mga wika, ito ay maaaring mas lalo pang magiging natural at tama na sabihing, "espirituwal na katawan ni Cristo."
Kapag sinabi ni Jesus na, "Ito ang aking katawan" mas mahusay itong isalin ng literal, na may tanda para ipaliwanag ito kung kailangan.
Ilan sa mga wika ay maaaring may hiwalay na salita kung tumutukoy sa patay na katawan, katulad ng "bangkay" para sa isang tao o "patay na hayop" para sa hayop. Siguraduhin na ang salitang ginamit para isalin ito ay nagbigay ng kahulugan sa wikang isinasalin at katanggap-tanggap.

kautusan, kautusan ni Moises, kautusan ng Diyos, kautusan ni Yahweh

Lahat ng mga salitang ito ay tumutukoy sa mga kautusan at mga tagubilin na ibinigay ng Diyos kay Moises para sundin ng mga Israelita. Ang mga salitang "kautusan" at "kautusan ng Diyos" ay kadalasan ding ginamit upang tumukoy sa lahat ng bagay na nais ng Diyos na sundin ng kaniyang mga tao.

Batay sa konteksto, ang "kautusan" ay maaaring tumukoy sa:
ang Sampung Utos na isinulat ng Diyos sa mga tapyas nga bato para sa mga Israelita.
lahat ng kautusang ibinigay kay Moises
ang unang limang aklat sa Lumang Tipan
ang buong Lumang Tipan (tinukoy din bilang "mga kasulatan" sa Bagong Tipan)
lahat ng mga tagubilin at kalooban ng Diyos.
Ang mga salita na "ang kautusan at ang mga propeta" ay ginamit sa Bagong Tipan upang tumukoy sa mga kasulatan ng Hebreo (o "Lumang Tipan").

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring isalin ang mga salitang ito gamit ang pangmaramihan, "mga kautusan" dahil tumutukoy ang mga ito sa maraming tagubilin.
Maaaring isalin ang "kautusan ni Moises" bilang "ang mga kautusan na sinabi ng Diyos kay Moises na ibigay niya sa mga Israelita."
Depende sa konteksto, "ang kautusan ni Moises" ay maaari ring isalin na "ang kautusan na sinabi ng Diyos kay Moises" o "mga kautusan ng Diyos na sinulat ni Moises" o "ang mga kautusan na sinabi ng Diyos kay Moises na ibigay niya sa mga Israelita."
Ang mga paraan upang isalin "ang kautusan" o "kautusan ng Diyos" o "mga kautusan ng Diyos" ay maaaring isama ang: "mga kautusang nagmula sa Diyos" o "mga utos ng Diyos" o "mga kautusan na ibinigay ng Diyos" o "lahat na inuutos ng Diyos" o "lahat ng mga tagubilin ng Diyos"
Ang mga salitang, "kautusan ni Yahweh" ay maaari ring isalin na, "mga kautusan ni Yahweh" o "mga kautusan na sinabi ni Yahweh na sundin" o "mga kautusang nagmula kay Yahweh" o "mga bagay na iniutos ni Yahweh."

kay/ nakay Cristo, kay Jesus, sa Panginoon, sa kaniya,

Ang mga salitang "kay/nakay Cristo" at mga kaugnay na mga salita ay tumutukoy sa kalagayan o kundisyon ng pagkakaroon ng relasyon kay Jesu-Cristo sa pamamagitan ng pananampalataya sa kaniya.

Kabilang sa ibang mga kaugnay na salita ang, "kay Cristo Jesus , kay Jesu-Cristo, sa Panginoong Jesus, sa Panginoong Jesu-Cristo."
Ang mga posibleng kahulugan para sa, "kay Cristo" ay maaaring, "dahil ikaw ay kabilang kay Cristo" o "sa pamamagitan ng relasyong mayroon ka kay Cristo" o "batay sa iyong pananampalataya kay Cristo."
Ang mga magkakaugnay na mga salitang ito ay may parehong nangangahulugan ng pagiging nasa estado ng paniniwala kay Jesus at pagiging alagad niya.
Tandaan: Minsan, ang salitang "kay" ay nabibilang kasama ng pandiwa. Halimbawa, ang "makibahagi kay Cristo" ay nangangahulugan ng "makibahagi sa" mga pakinabang na nagmula sa pagkilala kay Cristo. Ang "magluwalhati kay" Cristo ay nangangahulugan na maging masaya at magbigay puri sa Diyos sa kung sino si Jesus at kung ano ang nagawa niya. Ang "maniwala kay" Cristo ay nangangahulugan na magtiwala sa kaniya bilang Tagapagligtas at kilalanin siya.

kordero, Kordero ng Diyos

Ang salitang "kordero" ay tumutukoy sa batang tupa. Ang tupa ay hayop na may apat na paa at may makapal, kulot na balahibo, ginagamit para sa paghahandog sa Diyos. Tinawag si Jesus na "Kordero ng Diyos" dahil siya ay inihandog upang magbayad para sa mga kasalanan ng mga tao.

Madaling naililigaw ang mga hayop na ito at nangangailangan ng pangangalaga. Inihahalintulad ng Diyos ang mga tao sa tupa.
Inatasan ng Diyos ang kaniyang mga taong maghandog sa kaniya ng tupa at mga korderong walang kapintasan sa pangangatawan.
Tinawag si Jesus na "Kordero ng Diyos" na siyang inihandog upang magbayad para sa mga kasalanan ng mga tao. Siya ay ganap, handog na walang kapintasan dahil siya ay wala talagang kasalanan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kung kilala ang tupa sa lugar ng isasalin, ang tawag para sa batang tupa ang kailangang gamitin upang isalin ang mga salitang "kordero" at "Kordero ng Diyos."
Ang "Kordero ng Diyos" ay maaaring isalin bilang "sa Diyos"

Kristiyano

Ilang panahon matapos bumalik si Jesus sa langit, ginawa ng mga tao ang pangalang "Kristiyano" na nangangahulugang "tagasunod ni Cristo."

Sa lungsod ng Antioquia unang tinawag na "Kristiyano" ang mga tagasunod ni Jesus.
Ang Kristiyano ay isang taong naniniwala na si Jesus ang Anak ng Diyos, at nagtitiwala kay Jesus upang iligtas siya mula sa kaniyang mga kasalanan.
Sa ating makabagong panahon, madalas ginagamit ang katawagang "Kristiyano" para sa isang taong kinikilala na kasama sa relihiyong Kristiyano, ngunit hindi talaga sumusunod kay Jesus. Hindi ito ang kahulugan ng "Kristiyano" sa Bibliya.
Dahil ang katawagang "Kristiyano" sa Bibliya ay laging tumutukoy sa isang taong tunay na naniniwala kay Jesus, ang isang Kristiyano ay tinatawag ding isang "mananampalataya."

Mga Mungkahi sa Pagsalin:

Ang katawagang ito ay maaaring isalin na "tagasunod ni Cristo" o marahil gaya ng, "tao ni Cristo."
Tiyakin na ang pagsalin sa katawagang ito ay isinalin nang naiiba sa mga katawagang ginamit para sa alagad o apostol.
Maging maingat sa pagsalin ng katawagang ito sa pamamagitan ng salitang maaaring tumukoy sa lahat ng mga naniniwala kay Jesus, hindi lamang isang pangkat.
Isaalang-alang din kung paano isinalin ang katawagang ito sa pagsasalin ng Bibliya sa wikang pambayan o wikang pambansa.

krus

Sa panahon ng Bibliya, ang isang krus ay isang tuwid na posteng kahoy na nakabaon sa lupa, na may isang pahalang na kahoy na nakakabit malapit sa tuktok nito.

Sa panahon ng Imperyong Romano, ang pamahalaang Romano ay nagpaparusa sa mga kriminal sa pamamgitan ng pagtatali o pagpapako sa kanila sa isang krus at iniiwan sila doon upang mamatay.
Maling pinaratangan si Jesus ng mga krimeng hindi niya ginawa at pinatay siya ng mga Romano sa pamamagitan ng pagpapako sa krus.

Mga mungkahi sa pagsasalin

Maaaring isalin ang salitang ito na ginagamit ang isang katawagan sa ibang mga wika na tumutukoy sa hugis ng isang krus.
Isaalang-alang na ang paglalarawan sa krus bilang isang bagay kung saan pinapatay ang mga tao, ginamit ang mga salita kagaya ng "posteng bitayan" o "kahoy ng kamatayan."
Isaalang-alang din kung paano isinalin ang salitang ito sa isang pagsasalin sa Bibliya sa isang lokal o pambansang wika.

laman

Sa Bibliya, ang salitang "laman" ay literal na tumutukoy sa malambot na bahagi ng pisikal na katawan ng tao o hayop.

Ginamit din sa Bibliya ang salitang "laman" sa matalinghagang paraan upang tukuyin ang lahat ng tao o lahat ng nilikhang may buhay.
Sa Bagong Tipan, ang salitang "laman" ay ginamit para tukuyin ang pagiging likas na makasalanan ng tao. Ito ay karaniwang ginamit na kasalungat sa kanilang espirituwal na kalikasan.
Ang salitain na, "sariling laman at dugo" ay tumutukoy sa isang tao na kamag-anak ng isang tao, gaya ng magulang, kapatid, anak o apo.
Ang salitaing "laman at dugo" ay maaari ring tumukoy sa mga ninuno o mga kaapu-apuhan ng isang tao.
Ang kasabihang "isang laman" ay tumutukoy sa pisikal na pagsasama ng isang lalaki at babae sa pag-aasawa.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Sa konteksto ng katawan ng isang hayop, ang "laman" ay maaaring isalin bilang "katawan" o "balat" o "karne."
Kapag ginamit ito upang pangkalahatang tukuyin ang lahat ng nilikhang may buhay, ang katawagang ito ay maaaring isalin bilang "buhay na nilalang" o "lahat ng buhay."
Kapag pangkalahatan tumutukoy sa lahat ng tao, ang salitang ito ay maaaring isalin na "mga tao" o "lahat ng nabubuhay."
Ang salitain na "laman at dugo" ay maaari ring isalin bilang "kamag-anak" o "pamilya" o "angkan ng pamilya." May mga konteksto na maaaring isalin na "mga ninuno" o "mga kaapu-apuhan."

langit, alapaap, kalangitan, makalangit

Ang salitang naisalin bilang "langit" ay tumutukoy kung saan naninirahan ang Diyos. Ang parehong salita ay maaari rin nangangahulugan ng "alapaap", depende sa konteksto.

Ang salitang "kalangitan" ay tumutukoy sa lahat ng nakikita natin sa itaas ng mundo, kasama na ang araw, buwan, at mga bituin. Kasama rin dito ang kalawakan, gaya ng malalayong mga planeta na hindi direktang nakikita mula sa mundo.
Ang salitang "alapaap" ay tumutukoy sa bughaw na kalawakan sa itaas ang mundo na kinalalagyan ng mga ulap at ang hangin na ating hinihinga. Kadalasan din na sinasabi na ang araw at buwan ay nasa "itaas ng alapaap."
Sa ilang mga konteksto sa Bibliya, ang salitang "langit" ay maaaring tumutukoy sa alapaap o lugar na kung saan ang Diyos ay nakatira.
Kapag ginamit ang "langit" sa matalinghagang paraan, ito ay isang pamamaraan na upang tukuyin ang Diyos. Halimbawa, ang isinulat ni Mateo ang tungkol sa "kaharian ng langit" tinutukoy niya ang kaharian ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kapag ginamit ang "langit" sa matalinghagang paraan, ito ay maaaring isalin na "Diyos."
Para sa "kaharian ng langit" sa aklat ni Mateo, mas nakakabuting panatilihin ang salitang "langit" yamang ito ay naging katangi tangi sa ebanghelyo ni Mateo.
Ang salitang "kalangitan" o "kalawakan" ay maaari rin isalin sa "araw, buwan, at mga bituin" o "lahat ng mga bituin sa sandaigdigan."
Ang mga salitang, "mga bituin sa langit" ay maaaring maisalin sa "mga bituin sa alapaap" o "mga bituin sa sandaigdigan."

lumabag, paglabag

Ang mga salitang "lumabag" at "paglabag" ay tumutukoy sa hindi pagsunod ng isang utos, patakaran, o alintuntuning moral.

Ang "paglabag" ay maaari ding ilarawan ng patalinghaga bilang "tumawid sa linya," iyon ay, paglagpas sa hangganan o dulo na itinakda para sa kabutihan ng tao at ng iba.
Ang lahat ng mga salitang "paglabag", "kasalanan", "mabigat na kasalanan", at "pagkakasala" ay isinasama ang kahulugan na pagkilos laban sa kalooban ng Diyos at pagsuway sa kaniyang mga utos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang "lumabag" ay maaaring isalin na "magkasala" o "sumuway" o "maghimagsik."
Kung ang isang talata o mga talata ay gumagamit ng dalawang salita na ang kahulugan ay "kasalanan" o "lumabag" o "pagkakasala," mahalaga, kung maaari, na gumamit ng ibang mga paraan para isalin ang mga salitang ito. Kapag ang Bibliya ay gumagamit ng dalawa o higit pang salita na may katulad na kahulugan sa parehong konteksto, kadalasan ang layunin nito ay para bigyang diin kung ano ang sinasabi o para ipakita ang kahalagahan nito.

Lupang Pangako

Ang salitang "Lupang Pangako" ay matatagpuan lamang sa mga kwento sa Bibliya, hindi sa Bibliya. Ito ay isang kahaliling pagtumutukoy sa lupa ng Canaan kung saan ang Diyos ay nangako na ibigay kay Abraham at sa kaniyang mga kaapu-apuhan.

Nang si Abram ay naninirahan sa lungsod ng Ur, siya ay inutusan ng Diyos na manirahan sa lupain ng Canaan. Siya at ang kaniyang kaapu-apohan, na ang mga Israelita, ay nanirahan doon ng maraming taon.
Nang isang matinding taggutom ay naging sanhi upang mawalan ng pagkain sa Cananeo, ang mga Israelita ay lumipat sa Egipto.
Paglipas ng apat na daang taon, iniligtas ng Diyos ang mga Isrealita mula sa pagkakaalipin sa Egipto at muli silang ibinalik sa Canaan, ang lupang ipinangako ng Diyos na ibibigay sa kanila.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "Lupang Pangako" ay maaaring isalin bilang isang "lupa na sinabi ng Diyos na ibibigay kay Abraham" o "lupa na ipinangako ng Diyos kay Abraham" o "Lupang ipinangako ng Diyos para sa kaniyang mga tao" o "Lupa ng Canaan."
Sa Bibliya, ang salitang ito ay binabanggit bilang isang anyo na "ang lupang pangako ng Diyos."

luwalhati, maluwalhati

Sa pangkalahatan, ang salitang "luwalhati" ay nangangahulugang karangalan, kagandahan, at matinding kadakilaan. Anumang bagay na may luwalhati ay sinasabing "maluwalhati."

Minsan ang "luwalhati" ay tumutukoy sa isang bagay na may malaking halaga at kahalagahan. Sa ibang mga konteksto ito ay nagpapabatid ng kagandahan, liwanag, o paghatol.
Halimbawa, ang salitang "luwalhati ng mga pastol" ay tumutukoy sa malagong pastulan kung saan ang kanilang mga tupa ay mayroong maraming damong makain.
Ang luwalhati ay bukod-tanging ginagamit upang ilarawan ang Diyos na higit na maluwalhati kaysa sa sinuman o anumang bagay sa sansinukob. Lahat ng bagay na kaniyang katangian ay nagpapahayag ng kaniyang kaluwalhatian at ng kaniyang kagandahan.
Ang mga salitang "luwalhatiin sa" ay nangangahulugang ipagyabang o pagmamataas sa isang bagay.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, kabilang sa ibang kaparaanan upang isalin ang "luwalhati" ay ang "kagandahan" o "liwanag" o "kamahalan" o "kahanga-hangang kadakilaan" o "napakahalaga."
Ang salitang "maluwalhati" ay maaaring isalin na, "napupuno ng luwalhati" o "matinding pagpapahalaga" o "maliwanag na nagniningning" o "kamangha-manghang kadakilaan."
Ang kawikaang, "magbigay luwalhati sa Diyos" ay maaaring isalin na "parangalan ang kadakilaan ng Diyos" o "purihin ang Diyos dahil sa kaniyang kaluwalhatian" o "sabihin sa iba kung gaano kadakila ang Diyos."
Ang mga salitang "luwalhati sa" ay maaari ring isalin na "papuri" o "pagmamataas sa" o "ipagyabang ang tungkol sa" o "kasiyahan sa."

mabuti, kabutihan

Ang salitang "mabuti" ay may ibang kahulugan naaayon sa konteksto. Maraming mga wika ang gagamit ng ibang mga salita upang isalin itong mga iba't ibang kahulugan.

Sa pangkalahatan, mapapabuti ang isang bagay kung ito ay mai-akma sa katangian, mga layunin, at kalooban ng Diyos.
Ang isang bagay ay "mabuti" kung ito ay nakalulugod, napakahusay, nakakatulong, naaangkop, kapaki-pakinabang, may tamang kagandahang asal.
Ang lupain na "mabuti" ay maaring tawagin na "mataba" o "mabunga."
Ang isang "mabuting" pananim ay maaaring isang "masaganang" pananim.
Ang tao ay maaaring maging "mabuti" sa anumang kaniyang ginagawa kung siya ay magalang sa kanilang gawain at hanap-buhay, gaya ng, "isang mabuting magsasaka."
Sa Bibliya, ang pangkalahatang kahulugan ng "mabuti" ay madalas kasalungat ang "kasamaan."
Ang salitang "kabutihan" ay karaniwang tumutukoy sa mabuting asal o makatuwiran sa mga iniisip at sa mga kilos.
Ang kabutihan ng Diyos ay tumutukoy sa kung paano niya pinagpapala ang mga tao sa pamamagitan ng pagbigay sa kanila ng mabuti at kapaki-pakinabang na mga bagay. Ito din ay tumutukoy sa kaniyang kabutihang asal.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang pangkalahatang salita para sa "mabuti" sa wika na isasalin ay kailangang gamitin kung saan ang pangkalahatang kahulugan ay tama at likas, lalong-lalo na sa mga konteksto na kung saan ito ay kasalungat sa kasamaan.
Depende sa konteksto, ang ibang mga paraan sa pagsasalin ng salitang ito ay maaaring isama ang, "mabait" o "napakahusay" o "nakalulugod sa Diyos" o "makatuwiran" o "tuwid sa kagandahang asal" o "kapaki-pakinabang."
Ang "Mabuting lupain" ay maaaring isalin na "mayabong na lupain" o "nagbubungang lupain"; ang "mabuting pananim" ay maaaring isalin na "masaganang ani" o "malaking halagang pananim."
Ang salitang "gumawa ng mabuti sa" ay nangangahulugang gagawa ng isang bagay na napapakinabangan ng iba at maaaring isalin bilang "maging mabait sa" o "tumulong" o "pakinabangan ang" sa tao.
Mababatay sa konteksto, mga paraan upang isalin ang salitang "kabutihan" ay maaaring isama ang, "pagpapala" o "kabaitan" o "kabutihang asal" o "katuwiran" o "kadalisayan."

magandang balita, ebanghelyo

Ang salitang "ebanghelyo" ay nangangahulugang "magandang balita" at tumutukoy sa isang mensahe o pahayag na nagsasabi sa mga tao na kanilang napapakinabangan at nakapagpapasaya sa kanila.

Sa Biblia, ang salitang ito ay karaniwang tumutukoy sa mensahe tungkol sa kaligtasan ng Diyos para sa mga tao sa pamamagitan ng sakripisyo ni Jesus sa krus.
Karamihan sa Bibliang Ingles, ang "magandang balita" ay karaniwang naisalin bilang "ebanghelyo" at ito rin ay ginamit sa mga salita gaya ng, ang "ebanghelyo ni Jesu-Cristo," ang "ebanghelyo ng Diyos" at ang "ebanghelyo ng kaharian."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang ibang paraan sa pagsalin ng salitang ito ay maaaring isama ang, "mabuting mensahe" o "mabuting pahayag" o "Mensahe ng Diyos ng kaligtasan" o "ang mga mabuting bagay na itinuro ng Diyos patungkol kay Jesus."
Ayon sa konteksto, ang mga paraan upang isalin ang mga salitang, "mabuting balita ng" ay maaaring isama ang "mabuting mga balita/mensahe tungkol sa" o "mabuting mensahe mula" o "ang mga mabuting bagay na sinasabi ng Diyos sa atin patungkol sa" o "kung ano ang sinasabi ng Diyos tungkol sa kung paano niya inililigtas ang mga tao."

magkasala

Ang "magkasala" ay nangangahulugan na suwayin ang batas o ang lumabag sa karapatan ng ibang tao.

Ang magkasala ay maaaring paglalabag sa moral o pambayan na batas o isang kasalanan na nagawa laban sa ibang tao.
Ang salitang ito ay may kaugnayan sa mga salitang, "kasalanan," at "paglabag," lalo na dahil ito ay iniuugnay sa pagsuway sa Diyos.
Lahat ng kasalanan ay mga pagkakasala laban sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, "magkasala laban sa" ay maaaring isalin bilang "gumawa ng kasalanan laban sa" o "suwayin ang patakaran."
Ang ibang wika ay maaaring mayroong idiyoma katulad ng "tumawid sa linya" na maaaring gamitin para isalin ang "magkasala."
Isaalang-alang kung paano ang salitang ito ay bumabagay sa kahulugan ng nakapaligid na teksto ng Bibliya at ihambing ito sa ibang mga salita na mayroong kaparehong kahulugan, gaya ng "paglabag" at "kasalanan."

magmana, pamana, minana, tagapagmana

Ang mga salitang "magmana" at "pamana" ay tumutukoy sa pagtanggap ng bagay na mahalaga mula sa magulang o sa ibang tao dahil sa isang natatanging relasyon sa taong iyon. Ang "tagapagmana" ay ang taong makatatanggap ng pamana.

Ang pisikal na pamana na natanggap ay maaaring pera, lupa, o ibang uri ng ari-arian.
Ang espirituwal na pamana ay ang lahat ng ibinibigay ng Diyos sa mga taong nagtitiwala kay Jesus, kasama ang mga biyaya sa buhay sa kasalukuyan, pati na rin ang buhay na walang hanggang kasama siya.
Tinatawag din ng Bibliya ang mga tao ng Diyos na kaniyang mga pamana, na ibig sabihin na sila ay kabilang sa kaniya; sila ang kaniyang mahahalagang pag-aari.
Ang "minana" ay katulad ng sa pamana, ngunit ito ay tumutukoy lamang sa hindi pisikal na mga biyaya at mga katangian na natatanggap ng isang tao mula sa kaniyang mga magulang o sa Diyos.
Ipinangako ng Diyos kay Abraham at sa kaniyang mga kaapu-apuhan na mamanahin nila ang lupain ng Canaan, na ito ay magiging sa kanila ng walang hanggan.
Mayroon ding matalinhaga o pang-espirituwal na kahulugan na kung saan ang mga taong kabilang sa Diyos ay sinasabing "magmamana ng lupain." Nangangahulugan ito na sila ay papalarin at pagpapalain ng Diyos sa parehong pisikal at espiritwal na mga paraan.
Sa Bagong Tipan, ipinapangako ng Diyos na ang mga nagtitiwala kay Jesus ay "magmamana ng kaligtasan" at "magmamana ng buhay na walang hanggan." Inihahayag din ito bilang, "manahin ang kaharian ng Diyos." Ito ay isang pang-espirituwal na pamana na tumatagal magpakailan pa man.
May mga iba pang matalinghagang kahulugan para sa mga salitang ito:
Sinasabi ng Bibliya na ang mga marurunong na tao ay "magmamana ng kaluwalhatian" at ang mga matutuwid na tao ay "magmamana ng mabubuting mga bagay."
Ang ibig sabihin ng "mamana ang mga pangako" ay matanggap ang mga mabubuting bagay na ipinangako ng Diyos na ibigay sa kaniyang mga tao.
Ang salitang ito ay ginagamit din sa negatibong (paraan) upang tukuyin ang hangal o pasaway na mga tao na "magmamana sa hangin" o "magmamana ng kahangalan." Ibig sabihin nito na matatanggap nila ang mga kinalabasan ng kanilang mga makasalanang kilos, kasama na ang parusa at walang saysay na pamumuhay.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Gaya ng dati, isaalang-alang muna kung mayroon ng mga salita sa wika na isasalin para sa konsepto ng tagapagmana o ng pamana at iyon ang gamiting mga salita.
Depende sa konteksto, ang ibang paraan upang isalin ang salitang "magmana" ay maaaring, "matanggap" o "taglayin" o "pagmay-arian" o "nagkaroon ng."
Ang mga paraan upang isalin ang "pamana" ay maaaring, "ipinangakong handog" o "tiyak na pagmamayari."
Nang tukuyin bilang kaniyang mga pamana ang mga tao ng Diyos, maaari itong isalin sa, "ang mga mahahalagang pagmamay-ari niya."
Ang salitang "tagapagmana" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng salita o maikling pangungusap na nangangahulugan ng, "may prebilehiyong anak na nakatanggap ng mga ari-arian ng kaniyang ama" o "taong napili upang tumanggap"

magpahid, pinahiran

Ang salitang "magpahid" ay nangangahulugan na ang langis ay ihaplos o ibuhos sa isang tao o bagay. Kung minsan ang langis ay hinahaluan ng mga pampabango kung saan nagbibigay ito ng matamis, at mabangong amoy. Ang salitang ito ay ginagamit din sa paglalarawan sa Banal na Espiritu sa pamimili at pagbibigay niya ng kapangyarihan sa isang tao.

Sa Lumang Tipan, ang mga pari, mga hari, at mga propeta ay pinapahiran ng langis upang sila ay ilaan sa natatanging paglilingkod sa Diyos.
Mga bagay katulad ng mga altar o tabernakulo ay pinapahiran din ng langis upang maipakita na ang mga ito ay gagamitin sa pagsamba at sa pagluwalhati sa Diyos.
Sa Bagong Tipan, ang mga maysakit na tao ay pinapahiran ng langis upang gumaling.
Ang Bagong Tipan ay nakapagtala ng dalawang beses na si Jesus ay pinahiran ng pinabanguhang langis ng isang babae, bilang pagpapakita ng kaniyang pagsamba. Isang araw sinabi ni Jesus na sa paggawa nito, inihahanda siya nito sa kaniyang hinaharap na libing.
Pagkatapos mamatay ni Jesus, hinanda ng kaniyang mga kaibigan ang kaniyang katawan para sa libing sa pamamagitan ng pagpahid ng mga langis at pabango.
Ang mga katawagang "Mesias" (Hebreo) at "Cristo" (Griyego) nangangahulugang "Ang Pinili."
Si Jesus na Mesiyas ay siyang napili at napahiran bilang isang Propeta, Punong Pari, at Hari.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang salitang "magpahid" ay maaring isalin na "pagbuhos ng langis" o "lagyan ng langis sa" o "naialay sa pamamagitan ng pagbuhos ng pinabanguhang langis."
Sa "pagiging napahiran" ay maaring isalin na " naialay sa pamamagitan ng paglagay ng langis." o "hinirang" o "naialay."
Sa ibang konteksto ng salitang "magpahid" maaring isalin na "hinirang." or 'pinili'.
Ang mga salita tulad ng "ang hinirang na pari," pwedeng isalin na "ang paring naialay sa pamamagitan ng paglagay ng langis" o "ang paring inilaan sa pamamagitan ng pagbubuhos ng langis."

magpatawad, kapatawaran

Ang pagpapatawad sa isang tao ay ang hindi pagtatanim ng sama ng loob laban sa isang tao na nakagawa ng isang bagay na masakit. Ang "pagpapatawad" ay ang kilos ng pagbibigay kapatawaran sa isang tao.

Ang pagpapatawad sa isang tao ay kadalasang nangangahulugan na hindi pagpaparusa sa tao na iyon sa isang maling bagay na ginawa niya.
Ang salitang ito ay maaaring gamitin ng matalinghaga upang mangahulugan na "pawalang bisa" o "patawarin ang pagkakautang."
Sa tuwing magtatapat ang mga tao ng kanilang mga kasalanan, pinapatawad sila ng Diyos batay sa sakripisyo ni Jesus na namatayan sa krus.
Tinuruan ni Jesus ang kaniyang mga alagad na patawarin ang iba gaya ng pagpapatawad niya sa kanila.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Batay sa konteksto, ang "magpatawad" ay maaari ring isalin na "pagpasensiyahan" o "pawalang bisa" o "palayain" o "huwag panghawakan laban sa."

magsisi, pagsisisi

Ang mga salitang "magsisi" at "pagsisisi" ay tumutukoy sa pagtalikod mula sa kasalanan at pagbabalik sa Diyos.

Ang "magsisi" ay literal na nangangahulugang "baguhin ng isa ang pag-iisip."
Sa Biblia, ang "magsisi" ay madalas nangangahulugan na tumalikod mula sa makasalanang pag-iisip at pagkilos ng tao, at ang sumunod sa pag-iisip at pagkilos ng Diyos.
Kapag tunay na nagsisisi ang mga tao sa kanilang mga kasalanan, pinapatawad sila ng Diyos at tinutulungan sila na magsimulang sumunod sa kaniya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang, "magsisi" ay maaaring isalin sa isang salita o kataga na nangangahulugang, "talikuran"

magyabang, mapagyabang

Ang salitang "magyabang" ay nangangahulugan na pagsasalita na nagmamataas tungkol sa isang bagay o isang tao. Madalas itong nangangahulugan na ipagmayabang ang sarili.

Ang isang tao na "mapagyabang" ay nagsasalita tungkol sa kaniyang sarili sa mapagmataas na paraan.
Pinagsalitaan ng Diyos ang mga Israelita sa "pagyayabang" sa kanilang mga diyus-diyosan. Mapagmataas nilang sinamba ang mga diyus-diyosan sa halip na ang tunay na Diyos.
Nagsasabi din ang Bibliya tungkol sa mga tao na nagyayabang sa mga bagay katulad ng kanilang kayamanan, kanilang lakas, kanilang masaganang lupain, at kanilang mga batas. Nangangahulugan ito na nagmamalaki sila sa mga bagay na ito at hindi nila kinikilala na ang Diyos ang siyang nag-bibigay sa lahat ng mga bagay.
Sinabi ng Diyos sa mga Israelita na "magyabang" o "ipagmalaki" ang tungkol sa katotohanang kilala nila siya.
Ang apostol na si Pablo ay nagsalita din tungkol sa pagmamalaki nila sa Panginoon, na nangangahulugang kagalakan at pasalamat sa lahat ng ginawa ng Diyos sa kanila.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring kabilang sa iba pang paraan upang isalin ang "magyabang" ang "maghambog" o "pagsasalita na mapagmataas" o "maging mapagmataas."
Ang salitang "magyabang" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng isang salita na nangangahulugang, "puno ng mayabang na pananalita" o "mapagmataas" o "pananalita ng mapagmataas tungkol sa sarili."
Sa konstekto ng pagyayabang o tungkol sa pagkilala sa Diyos, maaari itong isalin na "pigilan ang pagmamataas" o "magpuri" o "magalak ng lubos' o "magpasalamat sa Diyos."
Ilan sa mga wika ay may dalawang salita para sa "mapagmataas": isa doon ay negatibo, kasama ang kahulugan na pagiging mayabang, ang isa naman ay positibo, kasama ang kahulugan ng mapagmataas sa gawa ng isang tao, pamilya, o bansa.

maka-diyos, kabanalan

Ang salitang "maka-diyos" ay ginamit upang ilarawan ang isang tao na kumikilos sa paraan na napaparangalan ang Diyos at nagpapakita kung ano ang katangian ng Diyos. Ang katangian na pagpaparangal sa Diyos sa pamamagitan ng paggawa ng kaniyang kalooban ay tinutukoy bilang "kabanalan".

Ang tao na may maka-diyos na katangian ay nagpapakita ng mga bunga ng Banal na Espiritu, gaya ng pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, pagtitiis, kabaitan, at pagpipigil sa sarili.
Ang katangian ng kabanalan na kumilos sa paraan na napaparangalan ang Diyos, ay ang bunga o panlabas na patunay na ang isang tao ay may Banal na Espiritu at siya ay nagpapasakop sa kaniya.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ang mga salitang "ang maka-diyos" ay maaaring isalin na, "maka-diyos na mga tao" o "mga tao na sumusunod sa Diyos."

Makapangyarihan

Ang salitang "Makapangyarihan" ay nangangahulugang "makapangyarihan sa lahat"; sa Biblia, palagi itong tumutukoy ito sa Diyos.

Ang mga katawagan na "ang Makapangyarihan" o "Ang Isang Makapangyarihan" ay tumutukoy sa Diyos at pagbubunyag na mayroon siyang ganap na lakas at kapangyarihan sa lahat ng bagay.
Ginamit din ang salitang ito para ilarawan ang Diyos sa mga tawag na, "Makapanyarihang Diyos" o "Diyos na Makapangyarihan" o "Panginoong Makapangyarihan" o "Panginoong Diyos na Makapangyarihan."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaari rin isalin ang salitang ito katulad ng "Makapangyarihan sa lahat" o "Lubos na Nag-iisang Makapangyarihan" o "Diyos na makapangyarihang lubos."
Mga paraan para isalin ang salitang "Panginoong Diyos na Makapangyarihan" ay, "Diyos, ang Makapangyarihang Tagapamahala" o "Makapangyarihan Pinakadakilang Diyos" o "Makapangyarihang Diyos na Panginoon sa lahat ng bagay."

makatarungan, katarungan, may katarungan

Ang mga salitang ito ay tumutukoy sa pakikitungo sa mga tao ng walang kinikilingan ayon sa kautusan ng Diyos. Ang mga kautusan ng tao na nagpapakita ng pamantayan ng Diyos tungkol sa tamang pag-uugali para sa iba ay makatarungan din.

Ang maging "makatarungan" ay ang pagkilos sa patas at tamang paraan sa iba. Nagpapahiwatig din ito ng katapatan at integridad upang gawin kung ano ang nararapat sa paningin ng Diyos.
Ang kumilos ng "may katarungan" ay nangangahulugan na pakitunguhan ang mga tao sa tamang pamamaraan, mabuti at ayon sa mga kautusan ng Diyos.
Ang tumanggap ng "katarungan" ay nangangahulugan na pakitunguhan ng walang kinikilingan sa ilalim ng kautusan, maging protektado sa pamamagitan ng kautusan o naparusahan dahil sa paglabag sa kautusan.
Minsan ang "makatarungan" ay may malawak na kahulugan na "matuwid" o "pagsunod sa kautusan ng Diyos."

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang iba pang pamamaraan upang isalin ang "makatarungan" ay maaaring isama ang "nararapat" o "patas".
Ang katawagan na "katarungan" ay maaaring isalin gaya ng, "patas na pagkikitungo" o "nararapat na kahihinatnan."
Ang "kumilos ng may katarungan" ay maaaring isalin gaya ng "pakitunguhan ng patas" o "kumilos sa isang makatarungang pamamaraan."
Sa ilang mga konteksto, ang "makatarungan" ay maaaring isalin na "matuwid".

makipag-kasundo, pakikipagkasundo

Ang mga salitang "makipag-kasundo" at "pakikipagkasundo" ay tumutukoy sa "pagkakaroon ng kapayapaan" sa pagitan ng mga tao na dating kaaway ang isa't isa.

Sa Bibliya, ito ay kadalasang tumutukoy sa Diyos na ipinagkakasundo ang mga tao sa kaniyang sarili sa pamamagitan ng pagpapakasakit ng kaniyang Anak na si Jesu-Cristo.
Dahil sa kasalanan, lahat ng sangkatauhan ay mga kaaway ng Diyos. Ngunit dahil sa kaniyang mahabaging pagmamahal, ang Diyos ay nagbigay ng daan para makipag-kasundo ang tao sa kaniya sa pamamagitan ni Jesus.
Sa pamamagitan ng pagtitiwala sa pagpapakasakit ni Cristo bilang kabayaran sa kanilang kasalanan, maaaring mapatawad ang mga tao at magkaroon ng kapayapaan sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "makipag-kasundo" ay maaari ring isalin na "magkaroon ng kapayapaan" o "ibalik ang mabuting ugnayan" o "maginig magkaibigan."
Ang salitang "pakikipagkasundo" ay maaaring isalin na "pagpapanumbalik ng mabuting ugnayan" o "magkaroon ng kapayapaan" o "magkaroon ng mapayapang pakikapag-ugnayan."

malinis, linisin

Ang salitang "malinis" ay literal na nangangahulugang walang anumang karumihan o bahid. Sa Bibliya, madalas itong gamitin sa matalinghagang pamamaraan upang mangahulugang, "dalisay," "banal," o "malaya mula sa kasalanan."

Ang "Linisin" ay ang proseso ng "paglilinis" sa isang bagay. Maaari rin itong isalin na "hugasan" o "dalisayin."
Sa Lumang Tipan, sinabi ng Diyos sa mga Israelita kung aling mga hayop ang kaniyang tinukoy bilang "malinis" ayon sa ritwal at alin ang mga "hindi malinis." Ang mga malilinis na hayop lamang ang pinahihintulutan upang gamitin para sa pagkain o para sa handog. Sa kontekstong ito, ang salitang "malinis" ay nangangahulugan na ang hayop ay katanggap-tanggap sa Diyos para gamitin bilang isang handog.
Ang isang taong mayroong mga sakit sa balat ay hindi magiging malinis hangga't hindi pa tuluyang gumagaling ang balat upang hindi na makahawa. Ang mga panuntunan para sa paglilinis ng balat ay dapat sundin upang ang taong iyon ay maihayag na "malinis" muli.
Minsan ang "malinis" ay matalinghagang ginagamit upang tukuyin ang moral na kadalisayan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang ito ay maaaring isalin kasama ang karaniwang salita para sa "malinis" o "dalisay"

mamagitan, pamamagitan, makiusap, pakikiusap

Ang mga salitang "mamagitan" at "pakikiusap" ay tumutukoy sa paghingi ng pakiusap sa isang tao sa ngalan ng ibang tao. Sa Bibliya, ito ay kadalasang tumutukoy sa pagdarasal para sa ibang tao.

Ang "makiusap para kay" at "mamagitan para kay" ay nangangahulugan na gumawa ng mga pakiusap sa Diyos para sa pakinabang ng ibang tao.
Itinuturo ng Bibliya na ang Banal na Espiritu ay namamagitan para sa atin, ibig sabihin, nagdarasal siya sa Diyos para sa atin.
Ang isang tao ay namamagitan para sa ibang tao sa pamamagitan ng pakikiusap para sa kanila sa taong may kapangyarihan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang ibang paraan upang isalin ang "mamagitan" ay, "makiusap para kay" o "gumiit"

managhoy, panaghoy

Tumutukoy sa isang matinding pagpapahayag ng pagluluksa, pighati, o dalamhati ang mga salitang "managhoy" at "panaghoy".

Kung minsan kasama dito ang labis na pagsisisi para sa kasalanan, o pakikiramay para sa mga taong nakaranas ng sakuna.
Saklaw ng isang panaghoy ang pagdaing, pag-iyak, o pagtatangis.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "managhoy" ay maaaring isalin na, "magluksa ng labis" o "tumangis sa dalamhati" o "maging malungkot."

manalangin, panalangin

Ang manalangin ay ang makipag-usap sa Diyos.

Kadalasang nananalangin ang mga tao sa Diyos upang humingi sa kaniya ng tulong o para sa ibang mga tao.
Ang mga tao ay nagpapasalamat din at nagpupuri sa Diyos sa kanilang mga panalangin.
Ang pananalangin ay maaring mangahulugan din ng pag-amin ng ating mga kasalanan sa Diyos at paghingi sa kaniya na tayo ay patawarin.
Kapag ang mga tao ay sumusubok na makipagusap sa kanilang diyus-diyosan, ito ay tinatawag ding "panalangin."

mangmang, hangal, kahangalan

Ang salitang "mangmang" ay tumutukoy sa tao na madalas gumagawa ng maling pagpili, lalo na ang pagpili na sumuway. Inilalarawan ng salitang "hangal" ang isang tao o pag-uugali na hindi maingat na pinag-isipan.

Sa Bibliya, ang salitang "mangmang" ay karaniwang tumutukoy sa tao na hindi naniniwala o hindi sumusunod sa Diyos. Ito ay kadalasang ginagamit na kasalungat sa matatalinong tao na nagtitiwala sa Diyos at sumusunod sa Diyos.
Sa Mga Awit, inilarawan ni David ang mangmang bilang tao na hindi naniniwala sa Diyos at ipinagwawalang-bahala ang lahat ng patunay ng Diyos sa kaniyang mga nilikha.
Ang Lumang Tipan na aklat ng Kawikaan ay nagbibigay ng maraming paglalarawan kung ano ang katulad ng mangmang na tao.
Ang salitang "kahangalan" ay tumutukoy sa kilos na hindi maingat na pinag-isipan dahil ito ay laban sa kagustuhan ng Diyos. Kadalasan, kabilang din sa kahulugan ng "kahangalan" ay isang bagay na walang katotohanan at mapanganib.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "mangmang" ay maaaring isalin bilang "mangmang na tao" o "walang alam na tao" o "walang saysay na tao" o "hindi reliyosong tao."
Mga paraan upang isalin ang "mangmang" ay maaaring "nagkukulang sa kaalaman" o "walang alam" o "walang saysay."

manna

Ang manna ay isang manipis na parang tinapay na pagkain na ibinigay ng Diyos sa mga Israelita sa ilang matapos nilang lisanin ang Egipto.

Ang manna ay isang anyo ng puting maliit na piraso na nakikita sa lupa bawat umaga sa ilalim ng hamog. Araw-araw itong tinitipon ng mga Israelita maliban lamang sa Araw ng Pamamahinga at mayroon ng sapat na makakain sa bawat isa.
Sa araw bago ang Araw ng Pamamahinga, sinabi ng Diyos sa mga Israelita na magtipon ng dalawang besees upang hindi na sila manguha sa sususnod na araw.
Ang salitang "manna" ay nangangahulugang "ano ito?"

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Kabilang sa iba pang paraan sa pagsasalin ng salitang ito ay, "maninipis at puting maliliit na piraso ng pagkain" o "pagkain mula sa langit."
Isaalang-alang rin kung paano isinalin ang salitang ito sa isang salin ng Bibliya sa isang lokal o pambansang wika.

mapagpaimbabaw, pagpapaimbabaw

Ang salitang "mapagpaimbabaw" ay tumutukoy sa isang tao na gumagawa ng mga bagay na magmukhang matuwid, ngunit palihim na kumikilos sa masasamang pamamaraan. Ang salitang "pagpapaimbabaw" ay tumutukoy sa pag-uugali na nanlilinlang sa mga tao na mag-isip na ang taong iyon ay matuwid.

Gusto ng mga taong mapagpaimbabaw na makita silang gumagawa ng mabubuting mga bagay upang isipin ng mga tao na sila ay mga mabubuting tao.
Kadalasang pinupuna ng mga taong mapagpaimbabaw ang ibang tao sa paggawa ng mga makasalanang gawain na ginagawa rin nila mismo.
Tinawag ni Jesus na mapagpaimbabaw ang mga Parieso dahil ginagawa nila ang mga relihiyosong bagay gaya ng pagsusuot ng mga piling kasuotan at kumakain ng mga piling pagkain, ngunit hindi sila mabait o makatarungan sa mga tao.
Ang taong mapagpaimbabaw ay nanunuro ng mga kamalian ng ibang tao, ngunit hindi nila inaamin ang sarili nilang kamalian.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang ilang mga wika ay mayroong mga idyoma gaya ng "doble-kara" na tumutukoy sa isang taong mapagpaimbabaw o sa kilos ng taong mapagpaimbabaw.
Maaaring mapabilang sa iba pang mga paraan upang isalin ang salitang "mapag-imbabaw" ang "pandaraya" o "nagpapanggap" o "hambog, mapanlinlang na tao."
Ang salitang "pagpapaimbabaw" ay maaaring isalin sa "panlilinlang" o "huwad na mga kilos" o "pagpapanggap."

mapagpakumbaba, kababaang loob

Ang isang taong mapagpakumbaba ay hindi nag-iisip sa kaniyang sarili na mas nakakahigit siya kaysa sa iba. Siya ay hindi mayabang o mapagmataas.

Ang pagiging mapagpakumbaba sa harap ng Diyos ay nangangahulugan ng pag-unawa sa ating kahinaan at kapintasan kung ihahambing ito sa kaniyang kadakilaan, karunungan at walang kapintasan.
Kung magpapakumbaba ang isang tao, inilalagay niya ang kaniyang sarili sa mababang kahalagahan.
Ang kababaang loob ay pag-iisip ng mga pangangailangan ng iba bago ang pangsariling pangangailangan.
Ang kapakumbabaang loob ay nangangahulugan din ng pglilingkod ng may maluwag na kalooban kapag ginagamit ang kaniyang kaloob o kakayanan.
Ang mga salitang "maging mapagpakumbaba" ay maaaring isalin na "huwag maging mapagmataas."
"Ipagpakumbaba ang iyong sarili sa harapan ng Diyos" ay maaari rin isalin sa, "Ipasakop mo ang iyong kalooban sa Diyos, kilalanin ang kaniyang kadakilan."

marunong, karunungan

Ang salitang "marunong" ay naglalarawan sa isang tao na nauunawaan kung ano ang tama at may mabuting bagay na gawin pagkatapos ay ginagawa ito. Ang "karunungan" ay ang kaunawaan at pagsasanay ng kung ano ang totoo at mabuti.

Ang pagiging marunong ay kabilang ang abilidad na gumawa ng mga mabuting desisyon, lalo na sa pagpili sa kung ano ang nakalulugod sa Diyos.
Sa Bibliya, ang salitang "makamundong karunungan" ay isang patalinghangang pamamaraan ng pagtukoy sa kung ano ang iniisip ng mga tao sa mundong ito na karunungan ngunit ang totoo ay kahangalan.
Ang mga tao ay nagiging marunong sa pamamagitan ng pakikinig sa Diyos at may kababaang-loob na sumusunod sa kaniyang kalooban.
Ang taong marunong ay magpapakita ng mga bunga ng banal na Espiritu sa kaniyang buhay, katulad ng kagalakan, kabaitan, pagmahahal, at pagtitiis.

Mga Mamungkahi sa Pagsasalin

Ayon sa kabuuang nilalaman, ang ibang mga paraan upang isalin ang "marunong" ay maaari ang "masunurin sa Diyos" o "marunong makiramdam at masunurin" o "may takot sa Diyos."
Ang "karunungan" ay maaaring maisalin sa isang salita o kataga na nangangahulugang, "marunong na pamumuhay" o "marunong makiramdam at masunuring pamumuhay" o "mabuting paghatol."
Mas mabuti na isalin ang "marunong" at "karunungan" na magkaiba ng mga salita sa mga salita katulad ng makatwiran o masunurin.

matuwid, katuwiran

Ang mga salitang "matuwid" at "katuwiran" ay tumutukoy sa ganap na kabutihan, katarungan, katapatan, at pag-ibig ng Diyos. Dahil ang Diyos ay matuwid, dapat niyang hatulan ang kasalanan.

Ang mga salitang ito ay madalas na gamitin upang ilarawan ang isang taong sumusunod sa Diyos at mabuti ang asal. Subalit, dahil ang lahat ng tao ay nagkasala, walang sinuman maliban sa Diyos ang ganap na matuwid.
Ang mga halimbawang tao na tinatawag ng Bibliya na "matuwid" ay kasama sina Noe, Job, Abraham, Zacharias, at Elisabet.
Kung ang mga tao ay nagtitiwala kay Jesus upang iligtas sila, nililinisan sila ng Diyos mula sa kanilang mga kasalanan at inihahayag sila bilang matuwid batay sa katuwiran ni Jesus.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kung tinutukoy ang Diyos, ang salitang "matuwid" ay maaaring isalin bilang "ganap na mabuti at makatarungan" o "laging gumagawa ng tama."
Ang "katuwiran" ng Diyos ay maaaring isalin bilang "ganap na katapatan at kabutihan."
Kung ito ay tumutukoy sa mga taong sumusunod sa Diyos, ang salitang "matuwid" ay maaari ding isalin bilang "mabuting moral" o "makatuwiran" o "namumuhay ng nakalulugod sa Diyos."
Ang katagang "ang matuwid" ay maaaring isalin bilang "mga taong matuwid" o "mga taong may takot sa Diyos."
Depende sa konteksto, ang "katuwiran" ay maaari ding isalin sa isang salita o katagang nangangahulugang, "kabutihan" o "pagiging ganap sa harapan ng Diyos" o "kumikilos sa tamang pamamaraan sa pagsunod sa Diyos" o "gumagawa ng ganap na mabuti."
Minsan, "ang matuwid" ay ginagamit ng matalinghaga at tumutukoy sa "mga taong iniisip na sila ay mabuti" o "mga taong parang matuwid."

mga anak ng Diyos

Ang salitang, "mga anak ng Diyos" ay isang matalinghagang pagpapahayag na may ilang mga posibleng kahulugan.

Sa Bagong Tipan, ang salitang “mga piniling anak ng Diyos” ay tumutukoy sa lahat ng mga nananampalataya kay Jesus at madalas na isalin bilang “mga anak ng Diyos” dahil sinasama dito ang mga lalaki at mga babae.
Ang paggamit ng salitang ito ay nagsasabi ng isang relasyon sa Diyos na katulad ng relasyon sa pagitan ng taong anak at kaniyang ama, kasama ang lahat ng mga pribilehiyo na isinama sa pagiging mga anak.
Sa Genesis 6, ang ilang tao ay binibigyang kahulugan ang “mga anak ng Diyos” na bilang mga nahulog na anghel, iyon ay, ang mga masasamang espiritu o mga demonyo. Ang iba ay iniisip na ito ay tumutukoy sa makapangyarihang namumuno sa pulitika o sa mga kaapu-apuhan ni Set.
Sa Bagong Tipan, ang salitang ang “mga piniling anak ng Diyos” ay tumutukoy sa lahat ng mga nananampalataya kay Jesus at madalas na isalin na “mga anak ng Diyos” dahil sinasama dito ang mga lalaki at mga babae.
Ang paggamit ng salitang ito ay nagsasabi ng isang relasyon sa Diyos na katulad ng relasyon sa pagitan ng taong anak at kaniyang ama, kasama ang lahat ng mga pribilehiyo na isinama sa pagiging mga anak.
Ang katawagang, "Anak ng Diyos” ay ibang salita, na tumutukoy kay Jesus, na bugtong na Anak ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kapag ang "mga piniling anak ng Diyos” ay tumutukoy sa mga nananampalataya kay Jesus, ito ay maaaring isalin bilang “mga anak ng Diyos.”
Ang ibang mga paraan para isalin ang “mga anak ng Diyos” ay maaring kabilang ang “mga anghel” o “espiritung nilalang,” o “mga demonyo,” depende sa kabuuan ng nilalaman.

mga anak, bata

Sa Bibliya, madalas ginagamit ang katawagang "bata" upang pangkalahatang tukuyin ang isang taong nasa murang edad, kabilang ang mga sanggol. Ang mga saiatng "mga bata" ay ang pangmaramihang anyo at mayroon ding ilang mga matalinghagang gamit.

Sa Bibliya, ang mga alagad o mga tagasunod ay tinatawag minsan na "mga anak."
Madalas ginagamit ang "mga anak" upang tukuyin ang mga kaapu-apuhan ng isang tao.
Ang pariralang "mga anak ng" ay maaaring tumukoy sa inilalarawan ng isang bagay. Ang ilan sa mga halimbawa nito ay:
mga anak ng liwanag
mga anak ng pagsunod
mga anak ng diyablo
Maaari ring tumukoy ang salitang ito sa mga taong katulad ng mga espirituwal na anak. Halimbawa, "mga anak ng Diyos" ay tumutukoy sa mga taong pag-aari ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesus.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang "mga anak" ay maaaring isalin na "mga kaapu-apuhan" kapag tumutukoy ito sa mga apo ng isang tao o pinaka-inapo, atbp.
Batay sa konteksto, ang "mga anak ng" ay maaaring isalin na, "mga taong may mga katangian ng" o "mga taong kumikilos gaya ng."
Kung maaari, dapat literal na isalin ang pariralang "mga anak ng Diyos" dahil mahalagang paksa sa Bibliya na ang Diyos ay ating Ama sa langit. Ang mga maaaring alternatibong pagsalin ay, "mga taong pag-aari ng Diyos" o "mga espirituwal na anak ng Diyos."
Nang tawagin ni Jesus na "mga anak" ang kaniyang mga alagad, maaari rin itong isalin na "mga minamahal na kaibigan" o "mga minamahal kong alagad."
Nang tawgin nina Pablo at Juan na "mga anak" ang mga mananampalataya kay Jesus, maaari rin itong isalin na, "mga minamahal kong kapwa mananampalataya."
Ang pariralang, "mga anak ng pangako" ay maaaring isalin na, "mga taong nakatanggap sa ipinangako ng Diyos sa kanila."

mga banal

Ang salitang "mga banal" ay tumutukoy sa mga mananampalataya kay Jesus.

Sa dakong huli ng kasaysayan ng iglesya, ang isang taong kilala sa kaniyang mabuting gawain ay binigyan ng katawagang "santo" ngunit hindi ito ang paraan ng paggamit ng salitang ito sa Bagong Tipan.
Ang mga mananampalataya kay Jesus ay mga santo o mga banal, hindi dahil sa kung ano ang kanilang ginawa, ngunit sa halip sa pamamagitan ng pananampalataya sa nakakaligtas na gawa ni Jesu-Cristo. Siya ang gumagawa para sila ay maging banal.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga paraan sa pagsalin ng "mga banal" ay maaaring isama "mga banal na tao" o "mga banal na mananampalataya kay Jesus" o "mga binukod."
Maging maingat na hindi gumamit ng salitang tumutukoy sa mga tao para sa mga Kristiyanong grupo lamang.

mga gawain, mga gawi, gawain, mga gawa

Sa Bibliya, ang mga salitang "mga gawain," "mga gawi," at "mga gawa" ay ginamit upang pangkalahatang tumukoy sa mga bagay na ginagawa ng Diyos o mga tao.

Ang salitang "gawain" ay tumutukoy sa paggawa ng trabaho o anumang ginawa upang paglingkuran ang ibang mga tao.
Ang "mga gawain" ng Diyos at ang "gawain ng kaniyang mga kamay" ay mga kawikaan na tumutukoy sa lahat ng bagay na kaniyang ginagawa o ginawa, kasama ang paglikha ng mundo, pagliligtas sa mga makasalanan, pagkakaloob para sa mga pangangailangan ng lahat ng likha at panatilihing nasa lugar ang buong sangdaigdigan. Ang mga salitang "mga gawi" at "mga gawa" ay ginagamit din upang tumukoy sa mga himala ng Diyos sa mga kapahayagan tulad ng "mga dakilang gawa" o "mga kamangha-manghang gawi."
Ang mga gawain o gawi na ginagawa ng isang tao ay maaaring mabuti o masama.
Ang Banal na Espiritu ay nagpapalakas ng mga mananampalataya upang gumawa ng mga mabuting gawain, na tinatawag ding "mabuting bunga."
Ang mga tao ay hindi naliligtas sa pamamagitan ng kanilang mga mabubuting gawain; sila ay naligtas sa pamamagitan ng pananalig kay Jesus.
Ang "gawain" ng isang tao ay maaaring kung ano ang kaniyang ginagawa upang kumita para mabuhay o paglingkuran ang Diyos. Ang Bibliya ay tumutukoy din sa Diyos na "gumagawa."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang iba pang paraan upang isalin ang "mga gawain" o "mga gawi" ay maaaring, "mga kilos" o "mga bagay na nagawa."
Tiyaking ang mga salitang ginamit upang isalin ang "mga gawain" ay kasama ang mga salita at kaisipan.
Kung tumutukoy sa "mga gawain" o "mga gawi" ng Diyos at ang "gawa ng kaniyang mga kamay," ang mga kapahayagang ito ay maaari ring isalin bilang, "mga himala" o "mga dakilang gawa" o "mga kamangha-manghang bagay na ginagawa niya."
Ang katagang, "ang gawa ng Diyos" ay maaaring isalin bilang, "mga bagay na ginagawa ng Diyos" o "mga ginagawang himala ng Diyos" o "ang kamangha-manghang bagay na ginagawa ng Diyos" o "lahat ng natapos ng Diyos."
Ang salitang "gawain" ay maaari ring magkaroon ng mas malawak na kahulugan na "paglilingkod" o "pangangasiwa." Halimbawa, ang kapahayagang, "ang iyong gawain sa Panginoon" ay maaari ring isalin na "kung ano ang ginagawa mo para sa Panginoon." Ang kapahayagang, "siyasatin ang iyong sariling gawain" ay maaari ring isalin na "tiyaking ginagawa mo ang kalooban ng Diyos" o "tiyaking ginagawa mo ang lahat ng iyong buong makakaya."
Ang katagang "ang gawain ng Banal na Espiritu" ay maaaring isalin na "ang pagpapalakas ng Banal na Espiritu" o "ang pangangasiwa ng Banal na Espiritu" o "ang mga bagay na ginagawa ng Banal na Espiritu."

mga hukbo ni Yahweh, mga hukbo ng Diyos, hukbo

Ang mga salitang "hukbo ni Yahweh" at "hukbo ng Diyos" ay ang mga katawagan na nagpapahayag ng pamamahala sa libo-libong anghel na sumusunod sa kaniya.

Ang salitang "hukbo" o "mga hukbo" ay salitang tumutukoy sa maraming bilang ng isang bagay tulad ng, hukbo ng mga tao o maraming mga bituin.
Ang mga lumang salin sa Ingles ng Bibliya ay ginagamit ang salitang "hukbo" para tukuyin ang mga anghel, mga hukbo, at mga bituin.
Ang pariralang "hukbo ng langit" ay tumutukoy sa lahat ng bituin, planeta at iba pang bagay na nasa kalawakan.

Mga Mungkahing Isinalin

Ang mga paraan upang isalin ang mga titulong "Mga hukbo ni Yahweh" o "Mga hukbo ng Diyos" ay maaaring kabilang ang "Si Yahweh, na namumuno sa lahat ng anghel" o "Ang Diyos na namumuno sa lahat ng hukbo ng anghel."
Ang salitang "hukbo" ay maaaring isalin bilang "malaking pangkat" o "malaking bilang."
May mga iglesya na hindi tinatanggap ang literal na salita na "Yahweh" at mas pinipiling gamitin ang salitang "PANGINOON", sa halip, sumusunod sa kaugalian ng maraming salin ng Bibliya na gumagamit ng salitang "PANGINOON." Ang lahat ng malalaking titik ay ginagamit bilang sagisag ng paggalang sa Diyos. Para sa mga iglesyang ito , ang salitang "Mga hukbo ng Panginoon" ang gagamitin.

Mga Judio

Ang mga Judio ay mga tao na kaapu-puhan ni Abraham sa pamamagitan ng kaniyang apong si Jacob.

Nagsimulang tawagin ng mga taong mga Israelita na mga "Judio" pagkatapos nilang bumalik sa Juda mula sa pagtatapon sa kanila sa Babilonia.
Ang salitang "Judio" ay nanggaling sa salitang "Juda." Ang mga Israelita na dinala sa Babilonia ay mula sa timog ng kaharia ng Juda.
Si Jesus na Mesiyas ay Judio. Gayunman, tinakwil si Jesus ng mga pinunong relihiyon ng mga Judio at hiniling na siya ay mapatay.

mga nalalabi

Ang salitang "mga nalalabi" ay literal na tumutukoy sa mga tao o mga bagay na "nalalabi" o "tira" mula sa mas malaking bilang o grupo.

Kadalasan ang "mga nalalabi" ay tumutukoy sa mga tao na nakaligtas sa nagbabantang mapanganib sa buhay na katayuan o ang mga nanatiling tapat sa Diyos habang dumaranas ng pagmamalupit.
Tinukoy ni Isaias ang pangkat ng mga Judio bilang mga nalalabi na nakaligtas sa mga pagsalakay mula sa mga tagalabas at nabuhay upang bumalik sa Lupang Pangako sa Canaan.
Sinasabi ni Pablo ang kanilang pagiging isang "mga nalalabi" na mga tao na pinili ng Diyos para tumanggap ng kaniyang biyaya.
Ang salitang "mga nalalabi" ay nagpapahiwatig na mayroong ibang mga tao na hindi nanatiling tapat o na hindi nakaligtas o na hindi napili.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang kataga na katulad ng, "ang mga nalalabi na mga taong ito" ay maaaring isalin na "ang mga natitirang mga taong ito" o "ang mga tao na nananatiling tapat" o "ang mga tao na naiwan."
Ang "buong mga nalalabing tao" ay maaaring isalin na "lahat ng mga natitirang tao" o "ang mga taong nananatili.'

mga tao ng Diyos, aking mga tao

Ang salitang, "mga tao ng Diyos" ay tumutukoy sa mga tao na tinawag ng Diyos mula sa mundo upang magkaroon ng natatanging kaugnayan sa kaniya.

Sa tuwing sinasabi ng Diyos, "aking mga tao" pinatutungkulan niya ang mga tao na kaniyang pinili at mayroong relasyon sa kaniya.
Ang mga tao ng Diyos ay pinili niya at ibinukod mula sa sanlibutan upang mabuhay na kalugod-lugod sa kaniya. Tinatawag niya rin sila na kaniyang mga anak.
Sa Lumang Tipan, ang "mga tao ng Diyos" ay tumutukoy sa bayan ng Israel na pinili ng Diyos at hiniwalay mula sa ibang mga bayan ng mundo upang maglingkod at sundin siya.
Sa Bagong Tipan, ang "mga tao ng Diyos" ay higit na tumutukoy sa lahat ng naniniwala kay Jesus at tinawag na Iglesia. Kasama dito ang mga Judio at mga Hentil.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "mga tao ng Diyos" ay maaaring isalin bilang "mga tao ng Diyos" o "ang mga tao na sumasamba sa Diyos" o "mga tao na naglilingkod sa Diyos" o "mga taong pag-aari ng Diyos."
Ang ibang paraan para isalin ang "aking mga tao" sa tuwing sinasabi ito ng Diyos, ay maaring isama, "ang mga tao na aking pinili" o "ang mga tao na sumasamba sa akin" o "ang mga taong pag-aari ko."
Gayundin, "ang iyong mga tao" ay maaaring isalin na "mga taong kabilang sa iyo" o "mga taong iyong pinili upang makabilang sa iyo."
Kasama din "ang kaniyang mga tao" maaaring isalin bilang "ang mga tao na kabilang sa kaniya" o "ang mga tao na pinili ng Diyos na kaniyang pag-aari."

minamahal

Ang salitang "minamahal" ay isang pagpapahayag ng pagsinta na naglalarawan sa isang taong minamahal at iniibig ng isa pang tao.

Ang salitang "minamahal" ay literal na nangangahulugang "mahal (na tao)" o "(na siyang) minahal."
Tinatawag ng Diyos si Jesus bilang kaniyang "minamahal na Anak."
Sa kanilang mga liham sa mga iglesiyang Kristiyano, kadalasang tinatawag ng mga apostol ang kanilang mga kapwa mananampalataya bilang "minamahal."

Mga mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang ito ay maaari ring isalin na "mahal" o "mahal na tao" o "mahal na mahal" o "labis na iniibig."
Sa konteksto ng pakikipag-usap tungkol sa malapit na kaibigan, ito ay maaaring isalin na "aking mahal na kaibigan" o "aking malapit na kaibigan." Sa Ingles, natural itong sabihin na, "my dear friend, Paul (aking mahal na kaibigang Pablo)" o "Paul, who is my dear friend. (Pablo, na aking mahal na kaibigan.)" Mas natural sa ibang mga wika kapag inayos ito sa ibang paraan.
Pansinin na ang salitang "minamahal" ay nanggagaling sa salita para sa pagmamahal ng Diyos, na walang pasubali, hindi makasarili, at nagpapasakit.

ministro, ministeryo

Sa Biblia, ang mga katawagan na "ministro" at "ministeryo" ay tumutukoy sa paglilingkod sa kapwa sa pamamagitan ng pagtuturo sa kanila tungkol sa Diyos at pagmamalasakit para sa kanilang espiritwal na pangangailangan. Ang katawagan na "ministro" ay maaari ding tumutukoy sa isang tao na naglilingkod sa mga tao sa ganitong paraan.

Sa Lumang Tipan, ang mga pari ay "nagmiministeryo" sa Diyos sa templo sa pamamagitan ng pag-aalay ng mga handog sa kaniya bilang kinatawan ng mga tao.
Nakapaloob din sa kanilang "ministeryo" ang pag-aalaga sa templo at pag-aalay ng mga panalangin sa Diyos bilang kinatawan ng mga tao.
Sa Bagong Tipan, ang "ministro" ng Ebanghelyo ay ang isang tao na nagtuturo sa mga tao ng mensahe ng kaligtasan sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesus. Madalas ang isang ministro ay tinatawag na "tagapaglingkod."
Kabilang sa trabahong pagministeryo sa mga tao ay ang pang-espiritwal na paglilingkod sa kanila sa pamamagitan ng pagtuturo sa kanila tungkol sa Diyos.
Ito din ay maaaring tumutukoy sa paglilingkod sa mga tao sa pisikal na paraan, tulad ng pangangalaga sa may sakit at pagbibigay ng pagkain sa mga mahihirap.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Sa konteksto ng pagmiministeryo sa mga tao, ang "magministeryo" ay maaari ring isalin na "maglingkod" o "magmalasakit para sa" o "matugunan ang mga pangangailangan ng."
Kapag tinutukoy ang pagministeryo sa templo, ang katawagan na "ministro" ay maaaring isalin na "maglingkod sa Diyos sa templo" o "mag-alay ng mga handog sa Diyos para sa mga tao."
Sa konstekto ng pagmiministeryo sa Diyos, ito ay maaaring isalin na "maglingkod" or "gumawa para sa Diyos."
Ang mga salitang "naglingkod sa" ay maaari ring isalin na "alagaan ang" o "inilaan para sa" o "tinulungan."

mira

Ang mira ay isang sangkap na gawa mula sa dagta ng isang puno.

Ang mira ay ginamit bilang sangkap ng insenso, pabango at isang samyo na ginamit sa paghahanda sa mga patay na katawan para sa paglilibing.
Ang mira ay isa sa mga regalo na ibinigay ng mga pantas kay Jesus noong siya ay ipanganak.
Inalukan si Jesus ng alak na may halong mira upang sa gayon ay mapawi ang kirot noong siya ay ipinako sa krus.

muling pagkabuhay

Ang mga salitang "muling pagkabuhay" ay tumutukoy sa gawain ng pagiging buhay muli pagkatapos mamatay.

Ang muling buhayin ang isang tao ay nangangahulugang ibalik muli sa pagkabuhay ang taong iyon. Tanging Diyos lamang ang may kapangyarihan na gawin ito.
Ang salitang "muling pagkabuhay" ay madalas tumutukoy sa muling pagbabalik sa pagkabuhay ni Jesus pagkatapos niyang mamatay.
Nang sinabi ni Jesus, "Ako ang Muling Pagkabuhay at ang Buhay" ang ibig-sabihin niya ay siya ang pinagmumulan ng muling pagkabuhay, at ang nagdudulot sa mga tao na bumalik sa pagkabuhay.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "muling pagkabuhay" ay maaari ring isalin bilang, "bumabalik sa pagkabuhay" o, "pagiging buhay muli pagkatapos maging patay."
Ang literal na kahulugan ng salitang ito ay "ang pagbangon" o "ang pagpapabangon ng isang tao"

mundo, maka-mundo

Ang salitang "mundo" ay madalas tumutukoy sa bahagi ng sandaigdigan na kung saan namumuhay ang tao. Ang salitang "maka-mundo" ay inilalarawan ang masamang mga ugali at mga asal ng mga tao na namumuhay sa mundong ito.

Sa pinaka pangkalahatang kaisipan nito, ang salitang "mundo" ay tumutukoy sa langit at sa lupa, kasama ang lahat ng mga bagay nito.
Sa maraming pagkagamit, ang "mundo" ay may ibig sabihin na, "mga tao sa mundo."
Kung minsan ito ay ipinahihiwatig na tumutukoy sa mga masasamang tao sa lupa o ang mga taong hindi sumusunod sa Diyos.
Ang mga apostol ay ginamit din ang "mundo" upang tukuyin ang makasariling mga asal at masamang pag-uugali ng mga taong namumuhay sa mundong ito. Maaaring ibilang nito ang sariling-kabanalan at relihiyosong gawain batay sa sariling sikap ng tao.
Ang mga tao at mga bagay ay nakilala sa mga asal na ito ay sinasabing "makamundo."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang "mundo" ay maaaring isalin din na "sandaigdigan" o "mga tao sa mundong ito" o "tiwaling mga bagay sa mundo" o "masamang kaugalian ng mga tao sa mundo."
Ang mga salitang "lahat ng mundo" ay madalas nangangahulugan na "maraming tao" at tumutukoy sa mga taong namumuhay sa isang rehiyon. Halimbawa, ang "buong mundo ay pumunta sa Ehipto" maaaring isalin na "maraming tao mula sa lahat ng mga bansa sa paligid ng Ehipto ay nagpunta doon" o "mga taong mula sa lahat ng bansa na nakapaligid sa Ehipto ay pumunta doon."
Ang ibang paraan para isalin ang "ang buong mundo ay pumunta sa kanilang sariling bayan para magpatala sa sensus ng Romano" ay posibleng maging, "karamihan sa mga taong namumuhay sa mga dakong pinamumunuan ng imperyo ng Roma ay pumunta..."
Depende sa konteksto, ang salitang "maka-mundo" ay maaaring isalin bilang, "masama" o "makasalanan" o "makasarili" o "hindi maka-diyos" o "tiwali" o "naimpluwensiyahan ng tiwaling asal ng mga tao sa mundong ito."

naninibugho, paninibugho

Ang mga salitang "naninibugho" at "paninibugho" ay tumutukoy sa isang matinding pagnanais upang ingatan ang kadalisayan ng isang relasyon. Maaari ring tumukoy ang mga ito sa isang matinding pagnanais na pag-ingatan ang isang bagay o sa isang tao.

Ang mga salitang ito ay madalas na ginamit upang ilarawan ang damdamin ng pagkagalit ng isang tao sa kaniyang asawa na hindi naging tapat sa kanilang kasal.
Kapag ginagamit sa Bibliya, ang mga salitang ito madalas na tumutukoy sa matinding pagnanais ng Diyos para sa kaniyang mga tao na manatiling dalisay at walang bahid ng kasalanan.
Ang Diyos ay "naninibugho" din dahil sa kaniyang pangalan, na ito ay dapat bigyan nang karangalan at paggalang.
Ang isa pang kahulugan ng paninibugho ay kabilang ang pagkagalit sa isang tao na matagumpay o kaya ay mas tanyag.

Malapit na kahulugan nito sa salitang "inggit."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga paraan sa pagsasalin ng salitang "naninibugho" ay maaaring isama ang, "matinding pagnanais na magkalinga" o "mapag-angking pagnanais."
Ang salitang "panibugho" ay maaaring isalin bilang, "Matinding dadamin na magkalinga" o "mapag-angking damdamin."
Kapag nagsasalita tungkol sa Diyos, siguraduhin na ang pagsasalin ng mga salitang ito ay hindi magbibigay ng negatibong kahulugan ng pagiging mapanghinanakit sa ibang tao.
Sa konteksto ng maling damdamin ng galit ng mga tao sa ibang tao na mas matagumpay, ang mga salitang "mainggitin" at "inggit" ay maaaring gamitin. Ngunit ang mga salitang ito ay hindi dapat gamitin para Diyos.

napuspos ng Espiritu

Ang salitang "napuspos ng Espiritu" ay matalinghagang pahayag na nangangahulugang, binibigyan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu ang isang tao upang gumawa ng kalooban ng Diyos.

Ang mga salitang "napuspos ng" ay isang kawikaan na kadalasang nangangahulugang "kontrolado ng."
Ang mga tao ay "napuspos ng Espiritu" kung sumusunod sila sa pangunguna ng Banal na Espiritu at lubos na nagtitiwala sa kaniyang tulong upang gawin ang kagustuhan ng Diyos.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ang salitang ito ay maaring isalin na, "binigyan ng Banal na Espiritu ng kapangyarihan" o "pinangungunahan ng Banal na Espiritu." Ngunit ito ay hindi dapat magkaroon ng kahulugan na pinipilit ng Banal na Espiritu ang isang tao na gawin ang isang bagay.
Ang pangungusap kagaya ng "siya ay napuspos ng Espiritu" ay maaaring isalin na, "siya ay lubos na nabubuhay sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu" o "siya ay lubos na pinangungunahan ng Banal na Espiritu" o "ang Banal na Espiritu ang lubos na nangunguna sa kaniya."
Ang salitang ito ay may parehong kahulugan sa kawikaan na "mamuhay sa Espiritu," ngunit ang "napuspos ng Espiritu" ay nagbibigay-diin sa lubos na pagpahintulot ng isang tao sa Banal na Espiritu na magkaroon ng pamamahala o impluwensiya sa buhay niya. Kaya kung maaari ang dalawang kawikaan na ito ay dapat isalin nang magkaiba.

Nazareo, Panata ng Nazareo

Ang Nazareo ay isang lalaki na gumawa ng panata ng Nazareo. Ang babae ay maari din gumawwa ng panatang ito.

Ang panatang Nazareo ay ang pag-iwas sa anumang inumin o pagkain na galing sa ubas at hindi pagpapagupit ng kanilang buhok sa loob ng napagkasunduang bilang ng mga araw, mga linggo o mga buwan. Siya din ay pinagbabawal na lumapit sa isang patay na katawan.
Kapag ang napagkasunduang panahon ay lumipas na at ang panata ay natupad, ang Nazareo ay pupunta sa pari at magbibigay ng isang handog. Kasama dito ang pagpuputol at pagsusunog ng kaniyang buhok. Maging ang lahat ng mga ipinagbabawal ay aalisin din.
Si Samson ay tanyag na lalaki sa Lumang Tipan na gumawa ng panata ng Nazareo.
Si Juan na Tagapagbawtismo ay maari din na sumailalim sa panata ng Nazareo sa panahon ng kaniyang buhay.
Si Apostol Pablo ay marahil na kumuha din ng panatang ito sa isang pagkakataon.

pabanalin, pagpapakabanal

Ang pabanalin ay gawing bukod o banal. Ang pagpapakabanal ay ang kaparaanan sa pagiging banal.

Sa Lumang Tipan, may mga natatanging tao at mga bagay na pinabanal, o ibinukod, para sa paglilingkod sa Diyos.
Ang Bagong Tipan ay nagtuturo na ang Diyos ay pinababanal ang mga taong naniniwala kay Jesus. Iyon ay, ginagawa niyang banal sila at ibinubukod upang paglingkuran siya.
Ang mga mananampalataya kay Jesus ay inutusan ding pabanalin ang kanilang sarili sa Diyos, maging banal sa lahat ng kanilang gagawin.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang salitang "pabanalin" ay maaaring isalin bilang "ihiwalay" o "gawing banal" o "gawing dalisay".
Kapag ang mga tao ay pinababanal ang kanilang mga sarili, ito ay nangangahulugang ginagawa nilang dalisay ang kanilang sarili at inihahandog ang kanilang mga sarili sa paglilingkod sa Diyos. Minsan ang salitang "itinalaga" ay ginagamit sa Bibliya sa kahulugan na ito.
Sa kahulugan ng "itinalaga" ang salitang ito ay maaaring isalin bilang "ihandog ang isang tao".

pabayaan, pinabayaan

Ang salitang "pabayaan" ay nangangahulugang iwanan ang isang tao o talikuran ang isang bagay. Ang isang tao na "pinabayaan" ay iniwan o tinalikuran ng isang tao.

Kapag "pinabayaan" ng mga tao ang Diyos, nangangahulugan ito na sila ay hindi nagiging tapat sa kaniya sa pamamagitan ng pagsuway sa kaniya.
Kapag "pinabayaan" ng Diyos ang mga tao, nangangahulugan ito na itinigil niya ang pagtulong sa kanila at hinayaan na maranasan nila ang paghihirap para manumbalik sila sa kaniya.
Ang salitang ito ay maaari ring mangahulugan na pabayaan o hindi pagsunod sa mga katuruan ng Diyos.
Ang salitang "pinabayaan" ay maaaring gamitin sa pagsasabi ng natapos na pangyayari gaya ng "pinabayaan ka niya" o tukuyin ang isang tao na "pinabayaan."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang ibang paraan para isalin ang salitang ito ay "iwanan" o "kaligtaan" o "talikdan" o "layuan" o "lisanin" depende sa konteksto.
"Pabayaan" ang kautusan ng Diyos ay maaaring isalin na "suwayin ang kautusan ng Diyos." Ito ay maaari ring isalin na "iwanan" o "talikdan" o "itigil ang pagsunod" sa kaniyang mga katuruan at mga kautusan.
Ang salitang "mapabayaan" ay maaaring isalin na "maiwan."
Sa wikang isinasalin, maaaring mas malinaw kung gagamit ng ibang mga salita upang isalin ang salitang ito depende kung ang pinag-uusapan ay tungkol sa pag-iwan sa isang bagay o sa isang tao.

pabor, nasasang-ayon, pagpanig

Ang salitang "pabor" ay tumutukoy sa paggawa ng isang bagay para makinabang ang sinumang pinapanigan. Ang isang bagay na "nasasang-ayon" ay positibo na sinang-ayunan, o kapakipakinabang.

Ang salitang "pagpanig" ay nangangahulugang pagkilos nang naaayon sa ibang tao ngunit hindi sa iba. Kadalasan ang "pagpanig" ay ipinapakita sa mga taong mayaman o mga kakilala.
Si Jesus ay lumaking may "pagpanig" ang Diyos at mga tao sa kaniya. Ito ay nangangahulugang sila ay sumasang-ayon sa kaniyang katangian at pag-uugali.
Ang kawikaan na "nagkaroon ng pagpanig" ay nangangahulugan na ang isang tao ay sinasang-ayunan ng isa tao.
Kung ang isang hari ay nagpakita ng pabor sa isang tao, ito ay kadalasang nangangahulugan na sinang-ayunan niya ang kahilingan ng tao na iyon at ibinigay ito.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Ang ibang paraan para isalin ang salitang "pabor" ay maaring, " biyaya" o "pakinabang."
Ang "nasasang-ayonana na taon ni Yahweh" ay maaring isalin na "ang taon"

pag-aampon

Ang salitang "pag-aampon" ay tumutukoy sa kaparaanan na ang tao ay legal na naging anak ng mga tao na hindi niya tunay na mga magulang.

Ginagamit ng Bibliya ang "pag-aampon" at "pag-ampon" sa talinghagang paraan upang ilarawan kung paano ginawa ng Diyos na maging bahagi ng kaniyang pamilya ang mga tao, ginagawa silang maging kaniyang espiritwal na mga anak na lalaki at mga babae.
Bilang ampon na mga anak, ang mga mananampalataya ay tagapagmana kasama ni Jesu Cristo, na mayroong karapatan sa lahat ng pribilihiyo ng mga anak ng Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay maaaring isalin kasama ang salita na ang wika ng pagsasalin ay ginagamit na ilarawan nitong natatanging relasyon ng magulang at anak. Tiyakin na ito ay naiintindihan, na ito ay may talinghaga o espiritwal na kahulugan.
Ang salitang, "nakaranas ng pag-aampon bilang anak na lalaki" ay maaaring isalin na, "ina-ampon ng Diyos bilang kaniyang mga anak" o "maging sa Diyos."

pag-asa

Sa makabagong Ingles, ang salitang "hope" o "pag-asa" ay kadalasang nangangahuluganan ng pagnanais na magngyayari ang isang bagay, na walang katiyakan na mangyayari ito.

Sa maraming Ingles na pagsasalin sa Bibliya, ang salitang "pag-asa" ay kadalasang ginagamit upang tumukoy sa tiyak na pagtanggap ng inaasahang pangako ng Diyos sa kanyang mga tao. Gayunman, ito ay kadalasang isinasalin na "pagtitiwala" sa ULB, dahil ang salitang ito ay mas kumakatawan sa kahulugan ng pagiging sigurado o tiyak tungkol sa isang bagay.
Ang "umasa sa" ay isang bagay na nangangahulugan ng pagnanais na magkaroon ng isang bagay o humiling ng isang bagay na mangyayari.
Ang mga salitang "uma-asa" ay nangangahulugang "magtiwala sa" o "may tiwala sa"
Ang "walang pag-asa" ay nangangahulugan ng walang inaasahang mabuting bagay na mangyayari.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Sa karamihan ng mga konteksto sa ULB, ang salitang "ang umasa" ay maaari ring isalin na "hinihiling", "ninanais", o "inaasahan."
Ang mga salitang "umaasa sa" ay maaaring isalin na "tiwala sa" o "magkaroon ng tiwala sa."
Ang mga salitang "walang maaasahan para sa" ay maaaring isalin sa "walang pagtitiwala sa" o "walang inaasahan na anumang mabuting bagay."
Ang "mawalan ng pag-asa" ay maaaring isalin na , "walang inaasahan na anumang bagay na mabuti" o "walang kasiguraduhan" o "siguraduhing walang mangyayaring mabuti."

pag-ibig

Ang ibigin ang isang tao ay upang pangalagaan ang taong iyon at gagawa ng mga bagay na makakabuti sa kaniya. May iba't ibang mga kahulugan ang "pag-ibig" kung saan ang ilang mga wika ay naipapahayag gamit ang iba't ibang mga salita:

Ang uri ng pag-ibig na nagmumula sa Diyos ay nakatuon sa ikabubuti ng iba, kahit na hindi ito napapakinabangan ng sarili. Ang uri ng pag-big na ito ay nagmamalasakit para sa iba, anuman ang kanilang gawin. Ang Diyos mismo ay pag-ibig at pinagmumulan ng totoong pag-ibig.

Ipinakita ni Jesus ang ganitong uri ng pag-ibig sa pamamagitan ng pag-aalay niya ng kaniyang buhay upang sagipin tayo mula sa kasalanan at kamatayan. Tinuruan din niya ang kaniyang mga tagasunod na ibigin ang iba ng may pagsasakripisyo.
Kapag iibig ang mga tao sa ganitong uri ng pag-ibig, kabilang dito ang mga gawa na nagpapakita na iniisip ang isang tao kung ano ang makapagpapalago sa ibang tao. Ang ganitong uri ng pag-ibig ay sadyang kabilang ang pagpapatawad sa iba.
Sa ULB, ang salitang "pag-ibig" ay tumutukoy sa ganitong uri ng sakripisyo ng pag-ibig, maliban kung ang Talaan ng Pagsasalin ay nagpapakita ng magkaibang kahulugan.

Ang iba pang salita sa Bagong Tipan ay tumutukoy sa pag-ibig bilang kapatid o pag-ibig para sa isang kaibigan o sa myembro ng pamilya.

Ang wika na ito ay tumutukoy sa likas na makataong pag-ibig sa pagitan ng mga kaibigan o mga kamag-anak.
Maaari rin na gamitin sa magkatulad na konteksto bilang, "Iniibig nilang umupo sa pinakamahalagang mga upuan sa isang pagsasalo." Ang ibig sabihin nito ay "gustong gusto" o "lubos na ninais" nila na gawin iyon.

Ang salitang "pag-ibig" ay maaari din tumutukoy sa masintahing pag-ibig sa pagitan ng isang lalaki at isang babae.
Sa patalinghagang pagpapahayag, "Iniibig ko si Jacob, ngunit si Esau ay kinapootan ko," ang salitang "iniibig" ay tumutukoy sa pagpili ng Diyos kay Jacob na mapabilang sa isang kaugnayang kasunduan kasama niya. Ito ay maaring isalin na "pinili." Bagaman si Esau ay pinagpala din ng Diyos, hindi siya nabigyan ng prebilehiyo sa kasunduan. Ang salitang "kinapootan" ay patalinghagang ginamit dito upang sabihin na "tinanggihan" o "hindi pinili."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maliban kung ipinahiwatig sa Talaan ng Pagsasalin na iba ang kahulugan, ang salitang "pag-ibig" sa ULB ay tumutukoy sa uri ng sakripisyong pag-ibig na nagmula sa Diyos.
Ang mga ibang wika ay mayroong natatanging salita para sa uri ng hindi makasarili, masakripisyong pag-ibig na mayroon ang Diyos. Ang mga paraan para isalin ito ay maaaring isama ang, "mapagmahal, tapat mag-alaga" o "pag-aalaga na hindi makasarili" o "pag-ibig mula sa Diyos." Siguraduhin na ang salita na ginamit para isalin ang pag-ibig ng Diyos ay kasama ang pagpapaubaya ng pansariling kagustuhan upang mapabuti ang iba at iibigin ang iba anuman ang gawin nila.
Minsan ang salitang pag-ibig ay ipinapahiwatig ang malalim na pag-aalaga na mayroon ang mga tao para sa mga kaibigan at mga myembro ng pamilya. Maaaring isinalin ito ng ilang mga wika sa isang salita o parilala na nangangahulugang, "gustong gusto" o "lubos na inaalagaan" o "mayroong matinding pagmamahal para sa."
Sa konteksto kung saan ang salitang "pag-ibig" ay ginamit upang iparamdam ang matinding kagustuhan para sa anumang bagay, ito ay maaring isalin sa pamamagitan ng "matinding kagustuhan" o "gustong gusto" o "lubos na pagnanais."
Ang ilang mga wika ay mayroon ding hiwalay na salita na tumutukoy para sa masintahin o sekswal na pag-ibig sa pagitan ng mag-asawa.
Kailangang ipahayag ng maraming mga wika ang "pag-ibig" bilang isang kilos. Halimbawa, maaari nilang isalin na "ang pag-ibig ay matiyaga, ang pag-ibig ay kabaitan "gaya ng, "kapag ang isang tao ay umiibig sa sinuman, siya ay matiyaga at mabait sa kaniya."

pagbabayad, bayad

Ang mga salitang "bayad" at "pagbabayad" ay tumutukoy kung papaanong ang Diyos ay nagbigay ng handog upang bayaran ang mga kasalanan ng mga tao at upang pahupain ang kaniyang galit sa kasalanan.

Sa panahon ng Lumang Tipan, pinapayagan ng Diyos ang pansamantalang pagbabayad na ginagawa para sa kasalanan ng mga Israelita sa pamamagitan ng paghahandog ng dugong handog, na kalakip ang pagpakatay ng hayop.
Ayon sa nakatala sa Bagong Tipan, ang kamatayan ni Cristo sa krus ay ang nag-iisa, totoo, at permanenting kabayaran sa kasalanan.
Noong namatay si Jesus, kinuha niya ang kaparusahan na nararapat sa mga tao dahil sa kanilang kasalanan. Binayaran niya ang bayad na halaga sa pamamagitan ng kaniyang sakripisyong kamatayan.

Mga Mungkahi sa Pagsalin

Maaaring isalin ang salitang "bayad" sa salita o mga salita na ang kahulugan ay, "bayad sa" o "magbigay ng pambayad sa" o "dahilan upang mapatawad ang kasalanan ng isang tao" o "gumawa ng bayad-pinsala sa krimen."
Maaaring isama sa mga pamaraan ng pagsalin sa "pagbabayad" ang "kabayaran" o "sakripisyo upang ibayad sa kasalanan" o "ibigay ang kailangan ng kapatawaran."
Tiyakin na ang pagsalin sa salitang ito ay hindi tumutukoy sa pambayad na pera.

pagpalain, pinagpala, pagpapala

Ang "pagpalain" ang isang tao o isang bagay ay nangangahulugan na naisin ang maganda at kapaki-pakinabang na mga bagay na mangyayari sa isang tao o bagay na pinagpala.

Ang pagpapala sa isang tao ay nangangahulugan din ng pagpapahayag ng pagnanais sa positibo at kapakipakinabang na mga bagay na mangyayari sa taong iyon.
Sa panahon ng Bibliya, kadalasang inihahayag ng ama na pormal ang pagpapala sa kaniyang mga anak.
Kung "pagpalain" ng mga tao ang Diyos o nagpapahayag ng pagnanais na pagpalain, nangangahulugan ito na sila ay nagpupuri sa kaniya.
Ang salitang "pagpalain" minsan ay ginagamit sa paglaan ng pagkain bago ito kainin, o sa pagpapasalamat at nagpuri sa Diyos dahil sa pagkain.

//puna mula sa baba: mahalaga na hindi ipaliwanag, o bigyang halaga, o nakatutok sa pinagmulan ng salitang "pagpalain" na nagmumungkahi sa payabong o masaganang sa mga bagay na materyal o pisikal na kabutihan. Isaalang-alang ang malawak na katuruan ng kasulatan sa pagmamahal ng Diyos, habag at biyaya na hindi lamang noon ngunit sa ngayon. Isaalang-alang ang pag-aaruga at presensiya ng Espiritu ng Diyos. Upang pagpalain natin ang Diyos, maaari tayong maghandog ng pagpapasalamat, pagpapahalaga, at pag-uunawa habang natuto at sumunod sa kaniya.//

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang "pagpalain" ay maaaring isalin na, "magbigay ng kasaganahan sa" o maging mabait at pagsang-ayon sa."
"Nagdadala ang Diyos ng malaking pagpapala sa" ay maaaring isalin na, "nagbigay ang Diyos ng maraming magagandang mga bagay sa."
"Pinagpala siya" ay maaaring isalin na, "labis siyang nakikinabang" o "nakatamasa siya ng magagandang mga bagay" o "Diyos ang dahilan sa kaniyang pagyabong."
"Pinagpala ang tao na" ay maaaring isalin na, "Mabuti sa taong iyon na."
Ang kasabihan tulad ng, "pinagpala ang Panginoon" maaari itong isalin na, "nawa'y mapuri ang Panginoon" o "papuri sa Diyos" o "ako ay nagpupuri sa Diyos."
Sa konteksto ng pagpapala ng pagkain, ito ay maaaring isalin na, "salamat sa Diyos sa pagkain" o "salamat sa Diyos sa pagbibigay sa kanila ng pagkain" o ilaan ang pagkain sa pamamagitan ng pagpupuri nito sa Diyos."

pagpapalubag ng galit

Ang salitang "pagpapalubag ng galit" ay tumutukoy sa isang alay na ginawa upang pawiin o tuparin ang hustisya ng Diyos at upang pahupain ang kaniyang galit.

Ang paghahandog ng dugong alay ni Jesu-Cristo ay ang pagpapalubag ng galit ng Diyos sa mga kasalanan ng sangkatauhan.
Ang kamatayan ni Jesus sa krus ay pinahupa ang galit ng Diyos laban sa kasalanan. Ito'y naglaan ng isang paraan sa Diyos upang tingnan ang mga tao ng may pabor at ihandog sa kanila ang buhay na walang hanggan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay maaaring isalin na "pagpapahupa ng galit" o "pagpapatawad ng Diyos ng mga kasalanan at magkaloob ng pabor sa mga tao."
Ang salitang "pagbabayad sa kasalanan" ay malapit sa kahulugan ng "pagpapalubag ng galit." Mahalaga na maihambing kung paano ang dalawang salita ay ginagamit.

pagsamba

Ang ibig sabihin ng "sumamba" ay parangalan, papurihan at sundin ang isang tao, lalo na ang Diyos.

Ang salitang ito ay madalas literal na nangangahulugan, "yumukod" o ''ipatirapa ang sarili" upang magpakumbabang parangalan ang sinuman.
Sinasamba natin ang Diyos kapag pinaglilingkuran at pinaparangalan natin siya sa pamamagitan ng pagpupuri sa kaniya at pagsunod sa kaniya.
Nang sinamba ng mga Israelita ang Diyos, ito ay madalas may kasamang pag-aalay ng hayop sa altar.
Ang ibang mga tao ay sumasamba sa mga diyus-diyosan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "pagsamba" ay maaaring isalin bilang, "pagyuko" o "parangalan at paglingkuran" o "parangalan at sundin."
Sa ilang kabuuan, ito ay maaaring isalin din bilang, "mapagpakumbabang purihin" o "bigyang parangal at papuri."

pagsampalataya, pagtiwala, paniniwala

Ang mga salitang "pagsampalataya" at "pagtiwala sa" ay may malapit na kaugnayan, ngunit may kaunting pagkakaiba ang mga kahulugan.

Mga mungkahi sa Pagsasalin:

Ang "pagsampalataya" ay maaaring isalin na "nalalaman na totoo" o "nalalaman na tama."
Ang "pagtiwala sa" ay maaaring isalin na "magtiwala ng lubusan" o "magtiwala at sumunod" o "ganap na magtiwala at sumunod."

pagsubok

Ang salitang "pagsubok" ay tumutukoy sa isang mahirap o masakit na karanasan na nagpapakita ng mga kalakasan at mga kahinaan ng isang tao.

Minsan ang Diyos ay gumagamit ng mga pagsubok upang ilantad ang mga kasalanan ng mga tao. Ang isang pagsubok ay nakakatulong sa isang tao na tumalikod mula sa kasalanan upang lumapit sa Diyos.
Ang ginto at ibang mga metal ay sinusubok sa apoy upang malaman kung gaano ito kadalisay at katibay. Ito ay isang larawan kung paano ginagamit ng Diyos ang masasakit na mga pangyayari upang subukin ang kaniyang mga tao.
Sinusubok ng Diyos ang mga tao, ngunit hindi niya sila tinutukso. Subalit, si Satanas, ang tumutukso sa mga tao upang magkasala.
Ang "ilagay sa pagsubok" ay maaaring mangahulugan, "hamunin ang isang bagay o isang tao para patunayan ang halaga nito."
Ang "subukin ang Diyos" ay nangangahulugang patuloy na pagsuway sa kaniya, pananamantala ng kaniyang kahabagan.
Sinabi ni Jesus kay Satanas na maling subukin ang Diyos. Siya ang lubos na makapangyarihang Diyos na banal sa ibabaw ng lahat ng bagay at sa bawat isa.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "subukin" ay maaari rin isalin na "hamunin" o "magdulot ng mga mahihirap na karanasan" o "patunayan."
Mga paraan upang isalin ang "isang pagsubok" ay maaaring "isang hamon" o "isang mahirap na karanasan."
Ang "ilagay sa pagsubok" ay maaaring isalin na "para subukin" o "para magsimula ng isang hamon" o "upang mapilitang patunayan ang sarili."
Sa pagsusubok sa Diyos, ito ay maaaring isalin na "sinusubukan na pilitin ang Diyos na patunayan ang kaniyang pag-ibig."
Ang mga salitang "subukin" at "tukso" ay dapat karaniwang isinasalin ng magkaiba.

pagtitipon

Sa pangkalahatan, ang salitang "pagtitipon" ay tumutukoy sa magiliw na pakikitungo sa bawat kasapi ng pangkat ng mga tao na may parehong ninanais at mga karanasan.

Sa Bibliya, ang salitang "pagtitipon" ay karaniwang tumutukoy sa pagkakaisa ng mga mananampalataya kay Cristo.
Ang Kristiyanong pagtitipon ay ugnayan na mayroon ang mga mananampalataya para sa isa't-isa sa pamamagitan ng kanilang ugnayan kay Cristo at sa Banal na Espiritu.
Ipinapahayag ng mga unang Kristiyano ang kanilang pagtitipon sa pamamagitan ng pakikinig sa mga katuruan ng Salita ng Diyos at sama-samang pananalangin, sa pamamagitan ng pagbabahagi ng kanilang pag-aari, sama-samang kumakain.
Ang mga Kristiyano din ay may pakikipagtipon sa Diyos sa pamamagitan ng kanilang pananampalataya kay Jesus at sa kaniyang inialay na kamatayan sa krus na nag-alis ng hadlang sa pagitan ng Diyos at ng tao.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Kasama sa mga paraan ng pagsasalin ng "pagtitipon" ay ang "sama-samang pakikibahagi" o "ugnayan" o pagsasamasama" o "Kristiyanong komunidad.

pakiramdam ng pagkakasala, bigat ng pagkakasala, may kasalanan

Ang salitang "pakiramdam ng pagkakasala/ bigat ng pagkakasala" ay tumutukoy sa katotohanan ng pagkakaroon ng pagkakasala o gumawa ng krimen.

Ang "pagkakasala" ay nangangahulugan na gumawa ng isang bagay na mali sa pag-uugali, ibig sabihin, sumuway sa Diyos.
Ang kabaliktaran ng "pagkakasala" ay "walang kasalanan."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maaaring isalin ng ibang mga wika ang "may kasalanan" na "ang bigat ng kasalanan" o "ang pagbibilang ng kasalanan."
Ang mga paraan sa pagsasalin ng "na magkasala" ay maaaring isama ang salita o mga salita na nangangahulugan ng "maging may sala" o "nakagawa ng maling pag-uugali" o "nakagawa ng isang kasalanan."

Halimbawa sa ULB: alisin ang iyong pakiramdam ng pagkakasala ng iyong kasalanan, alisin ang iyong bigat ng pagkakasala, pag-aalay para sa pagkakasala, parusahan ang iyong pagkakasala, walang bigat ng pagkakasala sa pagpatay ng tao ang maipaparatang sa kaniya, buhatin niya ang kaniyang sariling pagkakasala, hugasan ang kaniyang kasalanan, maging nasa matinding pagkakasala, ang ating kasalanan ay umaabot sa langit.

palatandaan, katibayan, pagpapatunay, paalala

Ang palatandaan ay isang bagay, pangyayari, o gawa na naghahatid ng isang mahalagang kahulugan.

Ang mga palatandaan ay maaring magpaalala ng isang bagay na ipinangako.
Ang bahag-hari na nilikha ng Diyos sa kalangitan ay isang palatandaan upang magpaalala sa mga tao na hindi na niya muling wawasakin ang lahat ng buhay ng isang pandaigdigang baha.
Pinag-utos ng Diyos sa mga Israelita na tuliin ang kanilang mga anak na lalaki bilang isang tanda ng kaniyang tipan sa kanila.
Ang mga palatandaan ay maaring maghayag o magturo ng isang bagay.
Ang isang anghel ang nagsabi sa mga pastol ng isang palatandaan na maaaring makatulong sa kanila para malaman kung aling sanggol sa Bethlehem ang bagong silang na Mesias.
Hinalikan ni Judas si Jesus bilang isang tanda sa relihiyosong mga pinuno na si Jesus ang siyang dapat nilang dakipin.
Ang palatandaan ay maaring magpatunay na ang isang bagay ay totoo.
Ang mga himalang ginawa ng mga propeta at mga apostol ay mga palatandaan na nagpatunay na sila ay nagsasalita ng mensahe ng Diyos.
Ang mga himala na ginawa ni Jesus ay mga palatandaan na nagpatunay na siya ang tunay na Mesias.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang "palatandaan" ay maaari ring isalin bilang "hudyat" o "simbolo" o "tatak" o "ebidensya" o "patunay" o "pagkumpas."
May ilang mga wika na maaaring mayroong ibang salita para sa "palatandaan" na nagpapatunay ng isang bagay at ang "palatandaan" na iyon ay isang himala.

pamamahala

Ang salitang "pamamahala" ay tumutukoy sa kapangyarihan, kontrol, o kakayahang mamuno sa lahat ng tao, mga hayop, o lupain.

Sinasabing si Jesu-Cristo ang namamahala sa buong mundo, bilang propeta, pari, at hari.
Ang pamamahala ni Satanas ay natalo magpakailanman sa pamamagitan ng kamatayan ni Jesu-Cristo sa krus.
Sa paglikha ng Diyos sa mundo, sinabi niya na ang tao ang mamamahala sa lahat ng isda, mga ibon, at sa lahat ng mga nilalang sa daigdig.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang ibang mga kaparaanan upang isalin ang salitang ito ay maaaring kabilang ang "karapatan" o "kapangyarihan" o "kontrol."
Ang mga salitang "namamahala sa lahat" ay maaaring isalin na, "pamunuan ang lahat" o "pangasiwaan."

pananampalataya

Sa pangkalahatan, ang salitang "pananampalataya " ay tumutukoy sa paniniwala, tiwala o pagtitiwala sa sinuman o sa isang bagay.

Ang "pagkakaroon ng pananampalataya " sa sinuman ay ang maniwala na ang kaniyang mga sinasabi at ginagawa ay totoo at mapagkakatiwalaan.
Ang "pagkakaroon ng pananampalataya kay Jesus" ay nagangahulugang naniniwala ka sa lahat ng itinuturo ng Diyos tungkol kay Jesus. Ito ay bukod-tanging nangangahulugan na ang tao ay nagtitiwala kay Jesus at sa kaniyang pag-aalay upang sila ay linisin mula sa kanilang kasalanan at iligtas sila mula sa parusa na nararapat sa kanila dahil sa kanilang kasalanan.
Ang tunay na pananampalataya o paniniwala kay Jesus ang dahilan upang ang tao ay makalikha ng mabuting espiritual na mga bunga o mga pag-uugali dahil ang Banal na Espiritu ang nabubuhay sa kaniya.
Minsan ang "pananampalataya" ay pangkalahatang tumutukoy sa mga katuruan tungkol kay Jesus, gaya ng pahayag na, "mga katotohanan ng pananampalataya."
Sa pahayag katulad ng "panatilihin ang pananampalataya " o "pabayaaan ang pananampalataya", ang salitang "pananampalataya" ay tumutukoy sa katayuan o kalagayan ng pagtitiwala sa lahat ng katuruan tungkol kay Jesus.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Sa ilang mga pahayag, ang "pananampalataya" ay maaaring isalin na "paniniwala"o "matibay na paniniwala" o "pagtitiwala."
Para sa ilang mga wika ang mga salitang ito ay isasalin na gamit ang mga anyo ng pandiwa na "maniwala."

panata

Ang isang panata ay isang pangako na ginagawa ng isang tao sa Diyos. Ipinapangako ng tao na gagawa ng isang bagay upang lalong parangalan ang Diyos o upang magpakita ng paglalaan sa kaniya.

Pagkaraang gumawa ng isang panata ang isang tao, katungkulan niyang

tuparin ang panatang iyon.
Itinuturo ng Biblia na maaaring hatulan ng Diyos ang isang tao kung hindi

niya tutuparin ang kaniyang panata.
Minsan maaring hingin ng isang tao sa Diyos na pangalagaan siya o maglaan

para sa kaniya bilang kapalit sa paggawa ng panata.
Subalit hindi kailangang tuparin ng Diyos ang isang kahilingan na hinihingi ng

isang tao sa kaniyang panata.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang "panata" ay maaaring isalin na "taimtim na

pangako" o "pangako na ginawa sa Diyos."
Ang salitang ito ay dapat isalin nang iba kaysa "panunumpa."

pangako

Ang pangako ay isang panunumpa na gawin ang isang tiyak na bagay. Kapag ang isang tao ay nangako ng isang bagay, ibig sabihin nito ay siya ay nangako na gagawin ang isang bagay.

Nakatala sa Bibliya ang maraming mga pangako na ginawa ng Diyos para sa kaniyang mga tao.
Ang mga pangako ay isang mahalagang bahagi ng pormal na mga kasundunan katulad ng mga tipan.
Ang pangako ay madalas na sinasamahan ng isang panunumpa upang patunayan na ito ay magagawa.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "pangako" ay maaaring isalin na "pakikipagtipan" o "katiyakan" o "kasigaraduhan."
Ang "mangako na gawin ang isang bagay" ay maaaring isalin na "siguruhin sa isang tao na may gagawin kang isang bagay" o "nangakong gawin ang isang bagay."

pangalan

Sa Bibliya, ang salitang "pangalan" ay ginamit sa iba't ibang paraan ng paglalarawan. Depende sa konteksto, ang "pangalan" ay maaring tumukoy sa katanyagan ng isang tao, gaya ng, "gumawa tayo ng pangalan para sa ating mga sarili."

Ang salitang "pangalan" ay maaari ring tumukoy sa alaala ng isang bagay. Halimbawa, "tanggalin ang mga pangalan ng mga diyos-diyosan" ay nangangahulugang wasakin ang mga diyos-diyosan na iyon para sila ay hindi na maalala o sambahin.
Ang pagsasabi "sa pangalan ng Diyos" ay nangangahulugan na magsalita ng mayroong kapangyarihan niya at kapahintulutan, o bilang kaniyang kinatawan.
Ang "pangalan" ng isang tao ay maaaring tumukoy sa buong pagkatao, gaya ng "walang ibang pangalan sa silong ng langit kung saan tayo ay maligtas." (Tingnan: https://read.bibletranslationtools.org/u/WA-Catalog/tl_tm/translate.html#figs-metonymy)

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang kataga tulad ng, "kaniyang mabuting pangalan" ay maaring isalin bilang "kaniyang magandang katayuan."
Gumagawa ng isang bagay "sa pangalan ng" ay maaring isalin bilang, "sa kapangyarihan ng" o "sa pahintulot ng" o "bilang kumakatawan sa" ng taong iyon.
Ang pahayag na, "gumawa ng pangalan para sa ating sarili" ay maaring isalin na, "maging dahilan upang maraming tao ang makakakilala sa atin" o "ipaunawa natin sa mga tao na tayo ay mahalaga."
Ang kawikaan na, "tawagin ang kaniyang pangalan" ay maaring isalin bilang, "pangalanan siya" o "ibigay mo sa kaniya ang pangalan na."

pangangalunya,

Ang salitang "pangangalunya" ay tumutukoy sa kasalanan kung saan ang may asawang tao ay nakipagsiping sa ibang tao na hindi niya asawa. Ang salitang "pangangalunya" ay naglalarawan sa ganitong uri ng ugali o ang tao na nakagawa nitong kasalanan.

Ang salitang "nangangalunya" ay tumutukoy sa pangkalahatan sa kahit sinong tao na nakagawa ng pangangalunya.
Minsan ang salitang "babaeng nangangalunya" ay ginagamit upang tukuyin na ang babae ang nakagawa ng pangangalunya.
Ang pangangalunya ay sisira sa mga pangako na ginawa ng asawang lalaki at asawang babae sa isa't-isa sa kanliang kasunduan ng pag-aasawa.
Inuutusan ng Diyos ang mga Israelita na hindi gagawa ng pangangalunya.
Ang salitang "pangangalunya" ay karaniwang ginagamit sa talinghagang paraan na naglalarawan sa mga tao ng Israel bilang hindi tapat sa Diyos, lalo na nang sila'y nagsamba ng mga diyus-diyosan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kung ang wika na isasalin ay wala ni isang salita na nangangahulugang "pangangalunya" ang salitang ito ay maaaring isalin sa mga salita tulad ng, "pagkakaroon ng sekswal na relasyon kasama ang ibang asawa" o "nakikipagtalik kasama ang ibang asawa."
Ang ilang wika ay maaaring may paliguy-ligoy na paraan na sinasabi patungkol sa pangangalunya, tulad ng "natutulog sa ibang asawa" o "pagiging hindi tapat sa isang asawa."

panginoon, amo, ginoo

Ang salitang "panginoon" ay tumutukoy sa nagmamay-ari o may kapangyarihan sa ibang mga tao.

Ang salitang ito ay minsang isinasalin bilang "amo" kapag tumutukoy kay Jesus o kapag tinutukoy ang sinuman na nagmamay-ari ng mga alipin.
Ilan sa mga bersyon ng Ingles ay isinalin ito bilang "ginoo" sa mga konteksto kung saan sinuman ay magalang na kinikilala ang sinumang may mataas na katayuan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay kailangang isalin bilang "amo" kapag tumutukoy ito sa isang tao na nagmamay-ari ng mga alipin. Maaari rin itong gamitin ng isang lingkod upang kilalanin ang tao na kaniyang pinagsisilbihan.
Kapag tumutukoy ito kay Jesus, maari itong isalin bilang "amo" kung ipinapakita ng konteksto na ang ibig sabihin ay "relihiyosong guro."
Kung ang tao na tumatawag kay Jesus ay hindi siya kilala, ang "panginoon" ay maaring isalin na "ginoo." Ang pagsasalin na ito ay maaring gamitin para sa iba pang konteksto na kung saan isang magalang na paraan ng pagkilala sa pagtawag ng isang tao ay kailangan.
Kapag tumutukoy sa Diyos Ama o kay Jesus, ang salita na ito ay isinulat bilang "Panginoon"

Panginoong Yahweh, Yahweh na Diyos

Sa Lumang Tipan, ang mga salitang ito ay ginamit ng maraming beses upang tukuyin ang nag-iisang tunay na Diyos.

Ang salitang "Panginoon" ay isang katawagan at ang "Yahweh" ay personal na pangalan ng Diyos.
Ang personal na pangalan mismo ng Diyos na "Yahweh" ay madalas din isama sa salitang "Diyos" upang maging "Yahweh na Diyos."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kung gumamit ka ng ilang anyo ng "Yahweh" para sa kaniyang personal na pangalan, maaari mong isalin ng literal ang mga salitang ito bilang "Panginoong Yahweh" at "Yahweh na Diyos."
Inilagay ng ilang mga wika ang katawagan pagkatapos ng pangalan at maaari itong isalin bilang "Yahweh na Diyos." Isaalang-alang kung ano ang natural sa inilalarawang wika: dapat ba na ang titulong "Panginoon" ay ginagamit bago o pagkatapos ng "Yahweh"?
Ang "Yahweh na Diyos" ay maaari ding maglarawan bilang "ang Diyos na tinawag na Yahweh" o "ang Diyos na Buhay" o "Ako,ang siyang Diyos."
Kung minumungkahi ng pagsasalin si "Yahweh" bilang "Panginoon" o "PANGINOON," ang salita na "Panginoong Yahweh" ay maaring isalin bilang "Panginoong Diyos" o "ang Diyos na Panginoon." Ang iba pang maaring pagsasalin ay, " Panginoong PANGINOON" o "Diyos ang PANGINOON."
Ang salitang "Panginoong Yahweh" ay kailangang hindi ilarawan bilang "Panginoong PANGINOON" dahil maaaring hindi mapansin ng mga mambabasa ang pagkakaiba ng laki ng titik na nakaugalian nang gamitin upang makilala ito.

panulukang bato

Ang salitang "panulukang bato" ay tumutukoy sa isang malaking bato na sadyang tinapyasan at inilagay sa sulok ng pundasyon ng isang gusali.

Sinukat ang lahat ng ibang mga bato ng gusali at inilagay na nai-uugnay sa panulukang bato.
Napakahalaga ito para sa kalakasan at katatagan ng buong gusali.
Sa Bagong Tipan, matalinghagang inihambing ng Kapulungan ng mga mananampalataya ang isang gusali kung saan si Jesu-Cristo ay ang "panulukang bato" nito.
Kung paanong ang panulukang bato ng isang gusali ay tumutulong at nalalaman ang kalagayan ng buong gusali, ganoon din si Jesu-Cristo ay ang panulukang bato kung saan ang Kapulungan ng mga mananampalataya ay itinatag at tinulungan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "panulukang bato" ay maaari ring isalin bilang "pangunahing bato ng gusali" o "pundasyong bato."
Isaalang-alang kung ang wikang isasalin ay may katawagan para sa bahagi ng pundasyon na siyang pangunahing tumutulong sa isang gusali. Kung gayon, maaaring gamitin ang katawagang ito.
Ang isa pang maaaring paraan upang isalin ito ay, "isang pundasyong bato na ginamit para sa sulok ng isang gusali."
Mahalaga ito upang mapanatili ang katotohanan na ito ay isang malaking bato, ginamit bilang matatag at matibay na kagamitan sa isang gusali. Kung hindi ginamit ang mga bato para sa pagpapatayo ng mga gusali, marahil may ibang salita na maaring gamitin na nangangahulugang "malaking bato"

panumbalikin, panunumbalik

Ang mga salitang "panumbalikin" at "panunumbalik" ay pagtukoy sa pagdudulot sa isang bagay na bumalik sa pinagmulan nito at mas maiging kalagayan.

Kapag ang isang bahagi ng katawan na may sakit ay nanumbalik, ito ay nangangahulugan na ito ay "gumaling."
Ang isang nasirang kaugnayan na naipanumbalik, ay "napagkasundo". Pinanunumbalik ng Diyos ang mga makasalanang tao at binabalik niya sila sa kaniyang sarili.
Kung nanumbalik ang mga tao sa kanilang bansang kinaroroonan ito ay nangangahulugan na sila ay "nadala pabalik" o "bumalik" sa bansang iyon.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang mga paraan ng pagsalin ng "nanumbalik" ay maaring: "baguhin" o "bayaran muli" o "ibalik" o "pagalingin" o "dalhin pabalik."
Ang kawikaan para sa salita na ito ay maaaring maging "gawing bago" o "gawing parang bago muli."
Kapag ang pagmamay-ari ay "naipanumbalik", ito ay nangangahulugang "naayos" o "napalitan" o "binigay pabalik" sa nagmamay-ari nito.
Depende sa konteksto, ang "panunumbalik" ay maaaring isalin na "pagbabago" o "pagpapagaling" o "pakikipagkasundo."

pari, pagkapari

Sa Bibliya, ang pari ay ang isang tao na pinili upang maghandog ng mga alay sa Diyos sa ngalan ng mga tao ng Diyos. Ang "pagkapari" ay pangalan para sa tungkulin o kalagayan ng pagiging isang pari.

Sa Lumang Tipan, pinili ng Diyos si Aaron at ang kaniyang mga angkan upang maging pari para sa mga tao ng Israel.
Ang "pagkapari" ay may isang karapatan at isang katungkulan na maipasa mula sa ama hanggang sa anak sa lipi ng Levita.
Ang Israelitang mga pari ay may katungkulan na ihandog ang mga alay ng mga tao sa Diyos, kasabay ng ibang mga katungkulan sa templo.
Ang mga pari ay nag-aalay din ng palagiang mga panalangin sa Diyos sa ngalan ng kaniyang mga tao at gumanap ng ibang relihiyosong mga ritwal.
Ang mga pari ay nagbibigkas ng pormal na mga pagpapala sa mga tao at nagturo sa kanila ng mga kautusan ng Diyos.
Noong panahon ni Jesus, may iba't-ibang mga antas ng mga pari, kabilang ang punong pari at ang pinakapunong pari.
Si Jesus ang ating "higit na dakilang pari" na namamagitan para sa atin sa presensya ng Diyos. Hinandog niya ang kaniyang sarili bilang pangwakas na alay para sa kasalanan. Nangangahulugan ito na ang mga alay na gawa ng mga taong pari ay kailanman ay hindi na kailangan.
Sa Bagong Tipan, ang bawat mananampalataya na nakay Jesus ay tinawag na isang "pari" na maaaring makalapit direkta sa Diyos sa panalangin upang mamagitan para sa kaniyang sarili at sa ibang mga tao.
Sa sinaunang panahon, mayroon ding mga paring pagano na naghandog ng mga alay sa mga diyos-diyosan katulad ni Baal.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang salitang "pari" ay maaaring isalin bilang "taong nag-aalay" o "tagapamagitan ng Diyos" o "tagapamagitang ng alay" o "taong itinalaga ng Diyos upang kumatawan sa kaniya."
Ang salitang "pari" ay naiiba dapat sa salin ng "tagapamagitan."
Ang ibang salin ay maaaring piliin na palaging sabihin ang katulad ng "Israelitang pari" o "Judiong pari" o "pari ng Panginoon" o "pari ni Baal" upang linawin ito na ito ay hindi tumutukoy sa isang pangkasalukuyang uri ng pari.
Ang salitang gamit sa pagsasalin sa "pari" ay dapat naiiba mula sa mga salitang "punong pari" at "pinakapunong pari" at "Levita" at "propeta."

Pariseo

Ang mga Pariseo ay isang mahalagang grupo ng mga pinuno ng relihiyon ng Israel sa panahon ni Jesus. Marami sa kanila ay nasa gitnang hanay ng mga negosyanteng lalaki at ilan rin sa kanila ay mga pari.

Sa lahat ng mga pinunong Judio, ang mga Pariseo ay istriktong sumunod sa kautusan ni Moises at sa ibang kautusan ng mga Judio at mga kaugalian.
Sila ay matinding nagpahalaga tungkol sa paghihiwalay ng mga Judiong tao sa impluwensya ng mga Hentil na nakapaligid sa kanila. Sa katotohanan, ang pangalang "Pariseo" ay mula sa salitang "humiwalay."
Ang mga Pariseo ay naniniwala sa buhay pagkatapos ng kamatayan; naniniwala rin sila nang pagkakaroon ng mga anghel at ibang espirituwal na nilalang.
Ang mga Pariseo at mga Saduseo (kasama na dito ang mga punong pari) ay aktibong tumutuligsa kay Jesus at sa mga unang Kristiyano.

Paskwa

Ang "Paskwa" ay ang pangalan ng isang kapistahang panrelihiyon na ipinagdiriwang ng mga Judio taon-taon upang alalahanin kung paano iniligtas ng Diyos ang kanilang mga ninuno, ang mga Israelita, mula sa pagka-alipin sa Egipto.

Ang pangalan ng pista ay nagmula sa katotohanan na ang Diyos ay "nilampasan" ang mga bahay ng mga Israelita at hindi pinatay ang kanilang mga anak nang pinatay niya ang mga panganay na anak ng mga taga-Egipto.
Kasama sa pagdiriwang ng Paskua ang isang espesyal na pagkain ng isang ganap na tupa na kanilang pinatay at inihaw, gayundin ang tinapay na walang lebadura. Ang mga pagkaing ito ay nagpapaalala sa kanila ng pagkain na kinain ng mga Israelita noong gabi bago sila tumakas mula sa Egipto.
Sinabi ng Diyos sa mga Israelita na kainin ang pagkaing ito taon-taon upang alalahanin at ipagdiwang kung paano "nilampasan" ng Diyos ang kanilang mga bahay at kung paano sila pinalaya mula sa pagkaalipin sa Ehipto.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "Paskwa" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng pagsasama ng mga salitang, "lumagpas" at "ibabaw" o iba pang pagsasama ng mga salita na may kaparehas na kahulugan.
Makakatulong kung ang pangalan ng pista na ito ay mayroong malinaw na pagkaka-ugnay sa mga salitang ginagamit para ipaliwanag kung ano ang ginawa ng anghel ng Diyos sa paglagpas niya sa mga bahay ng mga Israelita at pagligtas sa kanilang mga anak na lalaki.

pastor

Ang salitang "pastor" ay literal na kaparehehong salita ng "pastol." Ito ay ginagamit bilang katawagan para sa isang tao na espiritwal na pinuno sa isang grupo ng mga mananampalataya.

Sa mga Ingles na salin ng Bibliya, ang "pastor" ay nabanggit lang ng isang beses, sa aklat ng Efeso. Ito ay ang kaparehong salita na isinalin bilang "pastol" sa ibang pagkakataon.
Sa ibang mga wika, ang salita para sa "pastor" ay kapareho ng salita para sa "pastol."
Ito rin ay kapareho ng salita na ginagamit para tukuyin si Jesus bilang "mabuting Pastol."

Mga Mungkahi sa Pagsalin

Pinakamabuti na isalin ang salitang ito sa pahayag na "pastol" sa isasalin na wika.
Ang iba pang mga paraan para isalin ang salitang ito ay maaaring "espiritwal na pastol" o "nagpapastol na kristiyanong pinuno."

patotoo, magpatotoo

Ang mga salitang "patotoo" at "magpatotoo" ay tumutukoy sa paggawa ng isang pahayag tungkol sa isang bagay na alam niyang totoo.

Madalas ang isang tao ay "nagpapatotoo" tungkol sa isang bagay na mismong naranasan niya ng tuwiran.
Ang isang saksi na nagbibigay ng "maling patotoo" ay hindi nagsasabi ng katotohanan tungkol sa nangyari.
Minsan ang salitang "patotoo" ay tumutukoy sa isang propesiya na ipinahayag ng isang propeta.
Sa Bagong Tipan, ang salitang ito ay madalas ginamit upang tumukoy kung paano nagpatotoo ang mga tagasunod ni Jesus tungkol sa mga kaganapan sa buhay ni Jesus, maging kamatayan, at pagkabuhay na muli.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "magpatotoo" o "magbigay ng patotoo" ay maaari rin isinalin na "sabihin ang mga katotothanan" o "sabihin kung ano ang nakita o narinig" o "sabihin mula sa pansariling karanasan" o "magbigay ng katunayan" o "sabihin ano ang nangyari."
Ang mga paraan sa pagsalin ng "patotoo" ay maaaring isama ang, "ulat kung ano ang nangyari" o "pahayag kung ano ang totoo" o "katunayan" o "kung ano ang sinabi" o "propesiya."
Ang katagang, "bilang isang patotoo sa harapan nila" ay maaaring isinalin bilang, "upang ipakita sa kanila kung ano ang totoo" o "upang patunayan sa kanila kung ano ang totoo."
Ang katagang, "bilang isang patotoo laban sa kanila" ay maaaring isinalin na "na magpapakita sa kanila ng kanilang kasalanan" o "ilalantad ang kanilang paimbabaw" o "na magpapatunay sila ay mali."
Ang "magbigay ng maling patotoo" ay maaaring isinalin na "sabihin ang hindi totoong mga bagay tungkol" o "ilahad ang mga bagay na hindi totoo."

Pentecostes, Pista ng Pentecostes

Ang Pentecostes ay ang Griegong pangalan para sa Kapistahan ng mga Linggo na isang kapistahan ng mga Judio na ginaganap limampung araw matapos ang Paskua.

Ang Araw ng Pentecostes ay ang unang araw ng Kapistahan ng mga Linggo.
Ang Kapistahan ng mga Linggo ay ginanap upang ipagdiwang ang pagtatapos ng pag-aani ng butil. Ito rin ay panahon para alalahanin kung kailan unang ibinigay ng Diyos ang Kautusan sa mga Israelita sa pamamagitan ni Moises.
Sa Bagong Tipan, ang Araw ng Pentecostes ay higit na makabuluhan dahil ito ang araw nang ibinuhos ng Diyos ang Banal na Espiritu sa mga tagasunod ni Jesus matapos bumangon si Jesus mula sa mga patay at bumalik sa langit.

Pinaka-punong pari

Ang salitang "pinakapunong pari" ay tumutukoy sa natatanging pari na itinalaga na maglingkod ng isang taon bilang isang pinuno sa lahat ng mga pari na mga Israelita.

Ang pinakapunong pari ay may natatanging responsibilidad. Siya lamang ang pinahihintulutang pumasok sa pinaka banal na lugar ng templo para maghandog ng natatanging handog isang beses sa isang taon.
Ang mga Israelita ay mayroong maraming pari, pero iisa lamang ang pinakapunong pari isa taon.
Nang si Jesus ay hinuhuli, si Caifas ang opisyal na pinakapunong pari nuon. Ang biyenang lalaki ni Caifas na si Anas ay nabanggit din minsan dahil siya ang dating pinakapunong pari na maaaring mayroon paring kapangyarihan at pamamahala sa mga tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

"Ang pinaka-punong pari" ay maaaring isalin sa "Kataas-taasang pari" o "may pinaka-mataas na antas ng pagka pari."
Siguruhin ang salitang ito ay naisalin ng kaiba sa salitang " Punong pari."

pinili, mga taong pinili, Hinirang, ang pinili

Ang salitang, "ang pinili" ay literal na nangangahulugang "mga pinili" o "mga taong pinili" at tumutukoy sa mga itinalaga ng Diyos o pinili upang maging mga tao niya. Ang "Hinirang" o "Hinirang ng Diyos" ay katawagang tumutukoy kay Jesus na siyang piniling Mesiyas.

Pumili ang Diyos ng mga tao upang maging banal, upang ilaan niya para sa layunin na taglayin ang mabuting bungang espirituwal. Kaya tinawag silang

"(mga) pinili" o "ang pinili."

Ang mga salitang "taong pinili" ay minsang ginagamit sa Bibliya upang tukuyin ang tiyak na mga tao gaya nina Moises at Haring David na itinalaga ng Diyos bilang mga pinuno na mamamahala sa kaniyang mga tao. Ginamit din ito upang tukuyin ang bayan ng Israel bilang pinili ng Diyos.
Ang pariralang "the elect" sa English ay mas lumang katawagan na literal na nangangahulugang "ang (mga) pinili" o "ang (mga) taong pinili." Kapag ginamit sa isang parirala gaya ng "the elect lady" nangangahulugan lamang ito na "piniling babae."
Sa mas lumang bersyon ng Bibliyang Ingles, ang salitang "elect" ay parehong ginamit sa Luma at Bagong Tipan upang isalin ang salita na "(mga) pinili." Mas maraming mga modernong bersyon ang gumagamit lamang ng "pinili" sa bagong Tipan upang tukuyin ang mga taong iniligtas ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo Jesus. Sa iba pang mga teksto sa Bibliya, isinalin nila ang salitang ito nang mas literal bilang "mga pinili."

Mga mungkahi sa pagsasalin:

Ang salitang "pinili" o "mga pinili/mga taong pinili" ay maaari ring isalin na "mga taong pinili ng Diyos" o "mga itinalaga ng Diyos upang maging mga tao niya."
Kung maaari, pinakamainam na literal na isalin ang salitang ito bilang "mga pinili" o "mga taong pinili."
Sa pagtukoy kay Jesus, ang "Hinirang" ay maaari ring isalin na, "Pinili ng Diyos" o "Bukod-tanging itinalaga ng Diyos na Mesiyas" o "ang itinalaga ng Diyos.

poot, matinding galit

Ang poot ay isang matinding galit na kadalasang nagtatagal. Ito ay sadyang tumutukoy sa makatuwirang paghuhukom ng Diyos sa kasalanan at kaparusahan ng mga tao na naghihimagsik laban sa kaniya.

Sa Bibiliya, ang "poot" ay karaniwang tumutukoy sa galit ng Diyos doon sa mga nagkasala laban sa kaniya.
Ang "poot ng Diyos" ay maaari ring tumukoy sa kaniyang paghuhukom at kaparusahan sa kasalanan.
Ang poot ng Diyos ay ang makatwirang kaparusahan para doon sa mga hindi nagsisi sa kanilang kasalan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Batay sa nilalaman, ibang mga paraan na maaaring isama sa pagsalin ng salitang ito ay, "matinding galit" o "matuwid na paghuhukom" o "galit."
Kapag nag-uusap patungkol sa poot ng Diyos, siguraduhing ang salitang ginamit upang isalin ang salitang ito ay hindi tumutukoy sa isang makasalanan na akma sa galit. Ang poot ng Diyos ay makatarungan at banal.

propeta, propesiya, pagsasabi ng propesiya, manghuhula, babaeng propeta

Ang "propeta" ay isang lalaki na nagsasalita ng mga mensahe ng Diyos sa mga tao. Ang babae na gumagawa nito ay tinatawag na isang "babaeng propeta."

Ang lumang salita para sa isang propeta ay "manghuhula" o "isang taong nakakakita."
Subalit, kadalasan ang salitang "manghuhula" ay tumutukoy sa isang albolaryo o ibang bulaang propeta.
Kadalasan ang mga propeta ay nagbabala sa mga tao na tumalikod mula sa kanilang mga kasalanan at sumunod sa Diyos.
Ang "propesiya" ay ang mensahe na sinasabi ng mga propeta. Ang "pagsasabi ng propesiya" ay ang pagsasalita ng mga mensahe ng Diyos.
Kadalasan ang mensahe ng isang propesiya ay patungkol sa isang bagay na mangyayari sa hinaharap.
Maraming mga propesiya sa Lumang Tipan ay natupad na.
Ang "bulaang propeta" ay isang taong inaangkin ang pagsasalita ng mga mensahe mula sa bulaang diyos, tulad ni Baal, o ang tao na pasinungalingang inaangkin na ang mga mensahe niya ay mula sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "propeta" ay maaaring isalin bilang "tagapagsalita ng Diyos" o "ang taong nagsasalita para sa Diyos" o "ang taong nagsasalita ng mga mensahe ng Diyos"
Sa mga paraan upang isalin ang "pagsabi ng propesiya" maaaring kasama ang "magsabi ng salita mula sa Diyos" o "magsalita ng mga mensahe ng Diyos tungkol sa hinaharap na mga mangyayari."
Depende sa konteksto, ang salitang "propesiya" ay maaaring isalin na "magsalita ng mga wika mula sa Diyos" o "magsabi ng mensahe ng Diyos tungkol sa mga kaganapan sa hinaharap.
Ang salitang "babaeng propeta" ay maaaring isalin bilang "babaeng tagapagsalita para sa Diyos" o "ang babaeng nagsasalita para sa Diyos" o "ang babaeng nagsasalita ng mga mensahe ng Diyos."

puksa, napupuksa, maaaring mapuksa

Ang salitang "puksa" ay nangangahulugang mamatay o mawasak, na madalas bunga ng karahasan o ibang kapahamakan. Sa Bibliya, ito ay higit na nangangahulugan ng pagpaparusa ng walang hanggan sa impiyerno.

Ang mga tao na "mapupuksa" ay ang mga nakatadhana na para sa impiyerno dahil tumanggi sila na manampalataya kay Jesus para sa kanilang kaligtasan.
Ang Juan 3:16 ay nagtuturo na ang "puksa" ay nangangahulagang hindi mamumuhay ng walang hanggan sa langit.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin

Depende sa onteksto, maaaring isalin ang salita na ito na "mamatay ng walang hanggan" o "maparusahan sa impiyerno" o "mapipinsala."
Tiyakin na ang pagsalin ng "puksa" ay maaaring mangahulugan na mabuhay ng walang hanggan sa impiyerno at hindi lamang ito nangangahulugan na "tumigil na mabuhay."

puso

Sa Bibliya, ang salitang "puso" ay kadalasang ginagamit ng patalinhaga upang tukuyin ang mga pag-iisip ng mga tao, mga damdamin, mga pagnanais, o kalooban.

Ang magkaroon ng "matigas na puso" ay isang pangkaraniwang kasabihan na nangangahulugan na ang isang tao ay may matigas na ulo na tumatangging sumunod sa Diyos.
Ang mga kasabihang "buong puso ko" o "kasama ng aking buong puso" ay nangangahulugan na gumawa ng isang bagay na walang pagtitimpi, nang may buong pangako at kagustuhan.
Ang idyomang, "isapuso" ay nangangahulugang ng seryosong pagtrato sa isang bagay at gamitin ito.
Ang salitang "basag na puso " ay naglalarawan ng isang tao na napaka-lungkot. Sila ay labis na nasaktan ang kanilang mga damdamin.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang ilang mga wika ay gumagamit ng ibat-ibang bahagi ng katawan gaya ng "sikmura" o 'atay" upang tukuyin ang mga kaisipang ito.
Ang ibang mga wika ay maaaring gumamit ng isang salita upang ipahayag ang ilan sa mga konsepto at isa pang salita upang ipahayag ang iba.
Kung ang "puso" o ibang bahagi ng katawan ay walang ganitong kahulugan, ang ilang mga wika ay maaaring diretsahan at hindi naglalarawan at sabihin ang "kaisipan" o "mga damdamin" o "saloobin" sa halip na gumagamit ng patalinghagang pananalita.
Depende sa konteksto, " buong puso ko" o " nang aking buong puso" ay maaaring isalin ng "nang aking buong lakas " o " nang may buong dedikasyon" o " kumpleto".
Ang mga salitang "isapuso" maaaring isalin bilang "seryosong pakikitungo" o "maingat itong pinagiisipan"
Ang idiyomang "matigas ang puso" ay maaari rin isalin na "matigas na pagrerebelde " o " tumatangging sumunod" o "patuloy na sumusuway sa Diyos."
Ang mga pamamaraan ng pagsasalin ng "pusong nasaktan" ay maaaring "napaka-lungkot" o "labis na nasaktan."

Rabi, Guro, Raboni, Tagapagturo

Ang salitang "Rabi" ay literal na nangangahulugang "aking amo" o "aking guro."

Ito ay isang titulo ng paggalang na ginamit para tawagin ang isang tao na isang relihiyosong guro ng mga Judio, lalo na ang isang guro ng mga kautusan ng Diyos.
Sina Juan na Tagapag-bawtismo at Jesus ay paminsan-minsang tinatawag na "Rabi" ng kanilang mga alagad.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maaaring kabilang sa pagsalin ng salitang ito ay ang "aking Amo" o "aking Guro" o "Kagalang-galang na Guro" o "Banal na Guro." Maaaring isulat sa malaking titik ng ibang mga wika ang isang pagbati na katulad nito, habang ang iba ay hindi.
Ang wikang isasalin ay maaari ring magkaroon ng natatanging paraan na kung saan ang mga guro ay karaniwang tinatawag.
Tiyakin na ang salin ng salitang ito ay hindi nangangahulugan na si Jesus ay isang guro sa paaralan.
Isaalang-alang din kung paano ang "rabi" ay isinalin sa isang pagsasalin ng Biblya sa isang kaugnay na wika o isang pambansang wika.

Saduceo

Ang mga Saduceo ay isang grupong pampulitika ng mga paring Judio sa panahon ni Jesu-Cristo na sumuporta sa pamunuang Roma at hindi naniniwala sa muling pagkabuhay.

Ang mga Saduceo ay tinuturing na mga mayayaman, mataas na antas na mga Judio na humahawak ng mga makapangyarihang posisyon sa pamumuno tulad ng punong pari at pinakapunong pari.
Ang mga tungkulin ng mga Saduceo ay kasama ang pagpapanatili ng templo at mga maka-paring gawain tulad ng paghahandog ng mga sakripisyo o alay.
Ang mga Saduceo at Pariseo ay may malaking pagganap sa pagkapako ni Jesu-Cristo sa krus.
Si Jesus ay nagsalita laban sa dalawang relihiyosong grupong ito dahil sa kanilang pagiging makasarili at pagkukunwari.

salita ng Diyos, salita ni Yahweh, salita ng Panginoon, kasulatan

Sa Bibliya, ang salitang "salita ng Diyos" ay tumutukoy sa kahit anong kaugnayan ng Diyos sa kaniyang mga tao. Kasama dito ang mga sinabi at sinulat na mga mensahe. Si Jesus ay tinawag ding "ang Salita ng Diyos."

Ang salitang "kasulatan" ay nangangahulugang "mga sulat." Ito ay ginamit lamang sa Bagong Tipan at tumutukoy sa mga kasulatan ng mga Hebreo o "Lumang Tipan." Ang mga kasulatan na ito ay mensahe ng Diyos na sinabi niya sa mga tao na isulat upang sa maraming taon sa hinaharap, ang mga tao ay maaari pa rin basahin ito.
Ang mga kaugnay na mga salitang "salita ni Yahweh" at "salita ng Panginoon" ay madalas na tumutukoy sa isang tiyak na mensahe mula sa Diyos na binigay sa isang propeta o ibang tao sa Bibliya.
Minsan, ito ay simpleng lumalabas bilang "ang salita" o "aking salita" o "iyong salita" (kung nagsasalita tungkol sa salita ng Diyos).
Sa Bagong Tipan, si Jesus ay tinawag na "ang Salita" at "ang Salita ng Diyos." Ang mga katawagang ito ay nangangahulugang si Jesus ay ganap na hinahayag kung sino ang Diyos, dahil siya mismo ay Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto, ang iba pang paraan upang isalin kasama ang salitang ito ay "ang mensahe ni Yahweh" o "mensahe ng Diyos" o "ang mga turo mula sa Diyos."
Ito ay maaaring maging mas likas sa ilang wika upang gawing pangmaramihan na "ang mga salita ng Diyos" o "ang mga salita ni Yahweh."
Ang pahayag na "dumating ang salita ni Yahweh" ay madalas na gamitin upang ipakilala ang isang bagay na sinabi ng Diyos sa kaniyang mga propeta o sa kaniyang mga tao. Ito ay maaaring isalin bilang "sinabi ni Yahweh ang mensaheng ito" o "sinabi ni Yahweh ang mga salitang ito."
Ang salitang "kasulatan" o "mga kasulatan" ay maaaring isalin na "ang mga sulat" o "ang sinulat na mensahe mula sa Diyos." Ito ay dapat na isalin ng naiiba sa salin ng salitang "salita."
Kapag ang "salita" ay lumabas ng nag-iisa, ito ay maaaring isalin na "mensahe" o "salita ng Diyos" o "mga katuruan", depende sa konteksto. Isipin din ang mga iba pang salin na iminungkahi sa itaas.

Salmo

Ang isang Salmo ay isang sagradong kanta, malimit na isang tula na inilagay sa musika. Ang aklat ng mga Awit ng Lumang Tipan ay may tipon ng mga kantang ito na isinulat ng mga taga-Israel.

Kapwa sina Moises at Haring David ay sumulat ng mga salmo na ginamit ng bansang Israel sa kanilang pagsamba sa Diyos.
Ang mga salmo ay maaaring gamitin upang ipahayag ang kaligayahan, pananampalataya at paggalang, gayon din ang sakit at kalungkutan.
Sa Bagong Tipan, ang mga Kristiyano ay inutusan na kantahin ang mga Salmo para sa Diyos bilang pagsamba.

santuwaryo

Ang salitang "santuwaryo" ay literal na nangangahulugang "banal na lugar" at tumutukoy sa isang lugar na ginawang sagrado o banal ng Diyos. Ito rin ay maaaring tumukoy sa lugar na nagbibigay ng pangangalaga at kaligtasan.

Sa Lumang Tipan, ang salitang "santuwaryo" ay madalas gamitin upang tumukoy sa tabernakulo o gusali ng templo kung saan matatagpuan ang "banal na lugar" at "kabanal-banalang lugar".
Tinukoy ng Diyos ang santuwaryo na isang lugar kung saan siya nanahan kasama ang kaniyang mga tao na ang mga Israelita.
Tinawag niya rin ang kaniyang sarili na isang "santuwaryo" o ligtas na lugar para sa kaniyang mga tao kung saan maaari silang makatagpo ng pangangalaga.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay may isang pangunahing kahulugan na "banal na lugar" o "lugar na ibinukod."
Depende sa konteksto, ang salitang "santuwaryo" ay maaaring isalin na "banal na lugar" o "sagradong gusali" o "banal na tahanan ng Diyos" o "banal na lugar ng pag-iingat" o "sagradong lugar ng kaligtasan."
Ang mga katagang "siklo sa santuwaryo" ay maaaring isalin na "uri ng siklong binigay para sa tabernakulo" o "siklo na ginamit bilang buwis upang mapangalagaan ang templo."
Tala: Mag-ingat na ang salin ng salitang ito ay hindi tumutukoy sa isang silid ng pagsamba sa isang makabagong simbahan.

Satanas, diyablo, ang masama

Ang diyablo ay isang espiritual na nilalang na nilikha ng Diyos, ngunit siya ay naghimagsik sa Diyos at naging kalaban ng Diyos. Ang diyablo ay tinatawag ding "Satanas" at "ang masama."

Ang diyablo ay namumuhi sa Diyos at sa lahat ng nilikha ng Diyos, dahil gusto niyang makuha ang pwesto ng Diyos at sasambahin bilang Diyos.
Tinutukso ni Satanas ang mga tao upang maghimagsik laban sa Diyos.
Pinadala ng Diyos ang kaniyang anak, na si Jesus para sagipin ang mga tao mula sa pamamahala ni Satanas.
Ang pangalang "Satanas" ay nangangahulugang "kaaway" o "kalaban."
Ang salitang "diyablo" ay nangangahulugang "tagaparatang."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "diyablo" ay maaaring isinasalin din bilang "ang tagaparatang" o "ang masama" o "ang hari ng mga masasamang espiritu" o "ang pinakapunong masamang espiritu."
Ang "Satanas" ay maaaring isalin bilang "kalaban" o "kaaway" o iba pang pangalan na nagpapakita na siya ay ang diyablo.
Ang mga salitang ito ay dapat isalin ng iba mula sa demonyo at masamang espiritu.
Isaalang-alang kung paano ang mga salitang ito ay isinalin sa lokal o pambansang wika.

senturion

Ang senturion ay isang pinunong kawal ng Romano na mayroong isang pangkat ng isandaang mga sundalo sa ilalim ng kaniyang pamunuan.

Maaari din itong isalin na "pinuno ng isandaang mga lalaki" o " kawal na pinuno" o "pinuno na nangangalaga ng isangdaan sundalo."
Isang Romanong senturion ang pumunta kay Jesus upang hilingin ang kagalingan para sa kaniyang lingkod.
Ang senturion na may pananagutan sa pagpapapako kay Jesus ay namangha nang kaniyang nasaksihan kung paano namatay si Jesus.
Nagpadala ng isang senturion ang Diyos kay Pedro upang maipaliwanag ni Pedro sa kaniya ang mabuting balita tungkol kay Jesus.

sigasig, masigasig

Ang mga salitang "sigasig" at "masigasig" ay tumutukoy sa matinding katapatan na nakatalaga sa pag-aalalay ng isang tao o isipan.

Kabahagi sa sigasig ang pagkakaroon ng matinding pagnanais at itaguyod ang paggawa ng mabuti. Ito ay madalas ginamit upang ilarawan ang isang tao na matapat na sumusunod sa Diyos at nagtuturo sa iba upang gawin din iyon.
Kasama sa pagiging masigasig ay ang paglalagay ng masidhing pagsisikap sa paggawa ng isang bagay at patuloy na magtiyaga sa pagsisikap na iyon.
Ang "sigasig ng Panginoon" o ang "sigasig ni Yahweh" ay tumutukoy sa lakas ng Diyos, nagpupumilit na mga kilos upang pagpalain ang kaniyang mga tao o upang makita ang katarungang magawa.

Mga Mungkahing Pagsasalin

Ang "maging sigasig" ay maaari ring isalin na "matibay sa pagiging masigasig" o "gumawa ng isang masidhing pagsisikap."
Ang salitang "sigasig" ay maaari ring isalin na "masiglang panata " o "masidhing pagpupunyagi" o "tapat na kasigasigan."
Ang salitang "sigasig para sa iyong tahanan" ay maaaring isalin na "matinding paggalang sa inyong templo" o "maningas na nais para ingatan ang inyong bahay."

sinagoga

Ang sinagoga ay isang gusali kung saan nagkakatipon ang mga Judio upang sumamba sa Diyos. Buhat noong sinaunang panahon, ang mga gawain sa sinagoga ay kalakip ang panahon ng pananalangin, pagbabasa ng mga kasulatan, at pagtuturo tungkol sa kasulatan.

Ang mga Judio ay nagtayo ng mga sinagoga sapagkat marami sa kanila ay nakatira sa malayo mula sa templo sa Jerusalem at hindi sila malimit na makapunta doon.
Malimit magturo si Jesus sa mga sinagoga.
Ang salitang "sinagoga" ay maaari ding tumukoy sa kalipunan ng mga taong nagpupulong doon.

sinapian ng demonyo

Ang taong sinapian ng demonyo ay may demonyo o masamang espiritu na pumipigil sa ginagawa at iniisip niya.

Madalas sinasaktan ng taong sinapian ng demonyo ang kaniyang sarili o ang ibang tao dahil sa demonyo na nagpapagawa sa kaniya nito.
Pinagaling ni Jesus ang mga sinapian ng demonyo sa pamamagitan ng pag-uutos sa mga demonyo na lumabas sa kanila. Madalas itong tawagin na "pagpapalayas" ng mga demonyo.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang mga ibang paraan sa pagsalin sa katawagang ito ay maaaring isama ang, "kontrolado ng demonyo" o "kontrolado ng masamang espiritu" o "may naninirahan na masamang espiritu sa loob."

Sion, Bundok Sion

Noon pa man, ang salitang "Sion" o "Bundok Sion" ay tumukoy sa muog o tanggulan na sinakop ni Haring David mula sa mga Jebuseo. Ito ay matatagpuan sa isa sa mga burol na nakatayo ang lungsod ng Jerusalem at naging tirahan ni David.

Ang Bundok Sion at Bundok Moria ay dalawa sa mga burol kung saan matatagpuan ang lungsod ng Jerusalem. Ang anak ni David na si Solomon ay nagtayo ng templo para sa Diyos sa Bundok Moria, kung saan inalay ni Abraham sa Diyos ang kaniyang anak na si Isaac maraming taon bago pa itinayo ang templo.
Sa paglaon ang, "Sion" at "Bundok Sion" ay ginagamit na pangkaraniwang mga salita upang tumukoy sa parehong mga bundok na ito at sa lungsod ng Jerusalem. Ang mga ito rin ay ginamit upang tumukoy sa templo na matatagpuan sa Jerusalem.
Pinangalanan ni David ang Sion, o Jerusalem, na ang "Lungsod ni David". Ito ay iba sa lugar na pinagmulan ni David, na Bethlehem, na tinatawag ding Lungsod ni David.
Ang salitang "Sion" ay ginamit sa iba pang matalinghagang paraan, upang tumukoy sa Israel o ang espirituwal na kaharian ng Diyos o sa bagong, makalangit na Jerusalem na lilikhain ng Diyos.

sumpa, isinumpa

Ang salitang "sumpa" ay nangangahulugang maging dahilan upang mangyari ang negatibong mga bagay sa isang tao o bagay na isinumpa.

Ang sumpa ay maaaring isang pahayag na ang kapahamakan ay mangyayari sa isang tao o isang bagay.
Ang isumpa ang isang tao ay maaari ring maging pagpapahayag ng pagnanais na mangyari ang mga masasamang bagay sa kaniya.
Ito rin ay maaaring tumutukoy sa kaparusahan o iba pang mga negatibong bagay na ninanais o gagawin ng isang tao upang mangyari sa ibang tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang ito ay maaaring isalin na "dahilan upang mangyari ang mga masasamang bagay" o "magsasabi na may masamang bagay na mangyayari" o "sumumpa na maging dahilan upang mangyari ang mga masasamang bagay."
Sa konteksto ng Diyos ang pagdadala ng mga sumpa sa kaniyang mga suwail na tao ay maaaring isallin na, "parusahan sa pamamagitan ng pagpapahintulot sa mga masasamang bagay na mangyari."

tabernakulo

Ang tabernakulo ay isang natatanging estrakturang tulad ng tolda kung saan ang mga Israelita ay sumamba sa Diyos sa panahon ng 40 taon nilang paglalakbay sa ilang.

Ibinigay ng Diyos sa mga Israelita ang mga detalyadong mga tagubilin sa pagtatayo ng malaking tolda, na may dalawang silid at napapaligiran sa pamamagitan ng isang nababakurang patyo.
Sa bawat pagkakataong lumilipat upang tumira ang mga Israelita sa ibang lugar sa ilang, pinaghihiwahiwalay ng mga pari ang mga bahagi ng tabernakulo at binubuhat papunta sa susunod nilang kampo. Pagkatapos muli nila itong itatayo sa gitna ng kanilang kampo.
Ang tabernakulo ay itinayo sa pamamagitan ng mga kuwadradong kahoy na sinasabitan ng mga kurtina na gawa sa tela, buhok ng kambing, at mga balat ng hayop. Ang patyo na nakapaligid ay nababakuran ng marami pang mga kurtina.
Ang dalawang bahagi ng tabernakulo ay ang Banal na Lugar (kung saan matatagpuan ang altar para sa pagsusunog ng insenso) at ang Pinaka Banal na Lugar (kung saan ang kaban ng tipan ay itinago).
Ang patyo ng tabernakulo ay may altar para sa pagsusunog ng mga alay na hayop at isang natatanging hilamusan para sa ritwal na paglilinis.
Ang mga Israelita ay tumigil sa paggamit ng tabernakulo noong itinayo ang templo ni Solomon sa Jerusalem.

Mga Mungkahi Sa Pagsasalin

Ang ibig sabihin ng salitang "tabernakulo" ay "lugar na tirahan." Maaari ring isama ang ibang paraan sa pagsalin, "tolda para sa pagpupulong" o "banal na tolda" o "tolda kung saan ang Diyos ay naroon" o "tolda ng Diyos."
Siguraduhin na ang pagsasalin sa salitang ito ay naiiba sa salin ng "templo."

Tagapagligtas

Ang salitang "Tagapagligtas" ay tumutukoy sa isang tao na nagliligtas o sumasagip sa iba mula sa panganib. Maaari rin itong tumukoy sa isang tao na nagbibigay ng lakas sa iba o nagtutustos para sa kanila.

Sa Lumang Tipan, tinutukoy ang Diyos bilang Tagapagligtas ng Israel dahil madalas niya silang sinasagip sa kanilang mga kaaway, binibigyan ng kalakasan, at nagtutustos ng kanilang mga pangangailangan para mabuhay.
Sa Bagong Tipan, ang "Tagapagligtas" ay ginamit bilang isang paglalarawan o katawagan para kay Jesu-Cristo sapagkat iniligtas niya ang mga tao mula sa walang hanggang kaparusahan dahil sa kanilang kasalanan. Inililigtas niya rin sila mula sa pagkaalipin ng kanilang kasalanan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Kung maari, ang "Tagapagligtas" ay dapat isalin gamit ang isang salita na nauugnay sa mga salitang "iligtas" at "kaligtasan."
Maaring ibilang sa mga paraan para isalin ang salitang ito ang "ang Siyang nagliligtas" o "Diyos na nagliligtas" o "ang siyang nagpapalaya mula sa panganib" o "siyang sumasagip mula sa kaaway" o "Jesus, ang siyang sumasagip."

takip ng pagbabayad

Ang "takip ng pagbabayad" ay pirasong ginto na ginagamit pangtakip sa taas ng kaban ng kasunduan. Sa maraming salin sa English, ito rin ay tumutukoy sa "panakip ng pagbabayad."

Ang takip ng pagbabayad ay nasa mga 115 sentimetro ang haba at 70 sentimetro ang lapad.
Sa itaas ng takip ng pagbabayad ay dalawang gintong kerubin na ang kanilang mga pakpak ay magkadikit o magkasagi.
Sinabi ni Yahweh na makikipagtagpo siya sa mga Israelita sa taas ng takip ng pagbabayad, sa ilalim ng nakabukang mga pakpak ng kerubin. Tanging ang pinakapunong pari lamang ang pinapayagang gumawa nito, bilang kinatawan ng mga tao.
Minsan ang takip ng pagbabayad ay tinukoy na "luklukan ng awa" dahil ito ay nagpapakita sa habag ng Diyos na bumaba upang tubusin ang mga makasalanang tao.

Mga Mungkahi sa Pagsalin

Iba pang mga paraan sa pagsalin ng salitang ito ay maaaring ibilang ang "panakip ng kaban kung saan ang Diyos ay nangako ng pagtubos" o "lugar kung saan ang Diyos magbabayad" o "takip ng kaban kung saan ang Diyos magpapatawad at magpapanumbalik."
Maaaring kahulugan din ay "lugar ng pagsusuyo."
Ihambing ang salitang ito kung papaano mo sinalin ang "pagbabayad," at "pagtubos."

takot, natatakot, takot kay Yahweh

Ang mga salitang "takot" at "natatakot" ay tumutukoy sa hindi nakasisiya na pakiramdam ng isang tao kapag may banta ng kapahamakan laban sa kaniya o sa iba.

Ang salitang "takot" ay maaari din tumukoy sa paggalang at paghanga sa taong

may kapangyarihan.

Ang mga salitang "takot kay Yahweh" (at kaugnay na mga salita, "takot sa Diyos" at "takot sa Panginoon") ay tumutukoy sa malalim na paggalang sa Diyos at pagpapakita ng paggalang na iyon sa pamamagitan ng pagsunod sa kaniya. Ang takot na ito ay napapalakas dahil sa pagkilala na ang Dios ay banal at namumuhi sa kasalanan.
Itinuturo ng Biblia na ang taong may takot kay Yahweh ay magiging matalino.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang "matakot" ay maaaring isalin na "taos-pusong paggalang" o "igalang" o "humahanga sa."
Ang salitang "natatakot" ay maaaring isalin na "nasindak."
Ang pangungusap na, "Ang takot sa Diyos ay naramdaman nilang lahat" ay maaaring isalin na "Bigla silang nakadama ng labis na paghanga at paggalang sa Diyos" o "Kaagad silang nakaramdam ng paghanga at paggalang sa Diyos" o "Sa oras ding iyon, nakaramdam silang lahat ng matinding takot sa Diyos."

talinghaga

Ang isang talinghaga ay isang maikling kuwento na naglalarawan ng isang moral o pangrelihiyong aralin.

Gumamit si Jesus ng mga talinghaga para turuan ang kaniyang mga alagad.

tapat, katapatan

Ang maging "tapat" sa Diyos ay nangangahulugan ng tuluy-tuloy na pamumuhay ayon sa mga katuruan ng Diyos. Ito ay nangangahulugang maging tapat sa kaniya sa pamamamagitan ng pagsunod sa kaniya. Ang katayuan o kalagayan ng pagiging tapat ay "katapatan."

Ang taong tapat ay palaging mapagkakatiwalaan at tinutupad ang kaniyang mga pangako at laging ginagawa ang kaniyang mga pananagutan sa ibang tao.
Ang tapat na tao ay matiyaga sa paggawa ng gawain kahit na ito ay matagal at mahirap.
Ang pagiging tapat sa Diyos ay ang patuloy na paggawa ng nais ng Diyos na gawin natin.

Mga Mungkahi ng Pagsasalin:

Sa maraming mga pahayag, ang "tapat" ay maaring isalin na "dedikasyon" o "maaasahan."
Sa ibang kaugnay na mga kahulugan, ang "tapat" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng salita o mga salita na ang kahulugan ay "patuloy na maniwala" o "matiyagang naniniwala at sumusunod sa Diyos."
Kabilang sa mga paraan upang isalin ang "katapatan" ay maaaring "matiyagang naniniwala" o "katapatan" o "mapagkakatiwalaan" o "naniniwala at sumusunod sa Diyos."

tawag, pagkatawag, tinawag, tumawag

Ang mga salitang "tawag" at "tinawag" ay literal na nangangahulugang may malakas na sasabihin sa isang tao sa hindi kalayuan. "Mayroon ding ilang mga matalinghagang kahulugan ito.

Ang "tumawag" sa isang tao ay nangangahulugang sumigaw o magsalita ng malakas sa taong malayo. Maaari din itong mangahulugan na humiling sa isang tao ng tulong, lalo na sa Diyos.
Madalas sa Bibliya, ang "tawag" ay may kahulugan na "ipatawag" o "utusan na lumapit" o "pakiusapang lumapit."
Tumatawag ang Diyos ng mga tao na lumapit sa kaniya at maging kaniyang mga tao. Ito ang kanilang "pagkatawag".
Ang salitang "tinawag" ay ginamit sa Bibliya upang ipakahulugan na nagtalaga ang Diyos o pumili ng mga tao upang maging kaniyang mga anak, upang maging kaniyang mga lingkod at mga tagapagpahayag ng kaniyang mensahe ng kaligtasan sa pamamagitan ni Jesus.
Ang salitang ito ay ginamit din sa konteksto ng pagtawag sa pangalan ng isang tao. Halimbawa, "Siya ay tinawag na Juan," na nangangahulugang, "Siya ay pinangalanang Juan" o "Ang kaniyang pangalan ay Juan."
Ang "tawagin sa pangalan ni" ay nangangahulugan na ang isang tao ay binigyan ng pangalan ng ibang tao. Sinabi ng Diyos na tinawag niya ang kaniyang mga tao sa kanilang pangalan.
Ang mgasalita na, "Tinawag ko kayo sa pangalan" ay nangangahulugan na alam ng Diyos ang pangalan ng isang tao at may tiyak na pagpili sa kaniya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang salitang "tawag" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng salita na nangangahulugang "ipinatawag," kung saan kabilang dito ang kaisipan ng pagsadya o layunin ng pagkatawag.
Ang talinghagang "tumawag sa iyo" ay maaaring isalin bilang "humingi sa iyo ng tulong" o "manalangin sa iyo ng matimtiman."
Kapag sinabi ng Bibliya na "tinawag" tayo ng Diyos na maging kaniyang mga lingkod, maaaring isalin ito na, "natatanging pagpili sa atin" o "itinalaga tayo" upang maging kaniyang mga lingkod.
"Kailangan mong tawagin ang kaniyang pangalan" ay maaari ding isalin na, "kailangan mo siyang pangalanan."
"Ang tawag ng kaniyang kaniyang pangalan ay " ay maaaring isalin na, "ang kaniyang pangalan ay" o "siya ay pinangalanan na.
Ang "pagtawag" ay maaaring isalin" na "sabihin ng malakas" o "sumigaw" o "sabihin ng may malakas na tinig." Siguraduhin na ang pagsalin dito ay hindi nagpapakita na ang tao ay galit.
Ang mga salitang 'ang iyong pagkatawag" ay maaring isalin na "ang iyong layunin" o "layunin ng Diyos para sa iyo" o " natatanging gawain ng Diyos para sa iyo."
Ang "tumawag sa pangalan ng Panginoon" ay maaaring isalin na "hanapin ang Diyos at umasa sa kaniya'' o " magtiwala sa Panginoon at sumunod sa kaniya."
Ang 'tumawag para sa" ay maaaring isalin na "humingi ng pagpilit sa isang bagay" o "humingi ng" o "iutos."
Ang "ikaw ay tinawag sa pamamagitan ng aking pangalan" ay maaaring isalin na "Ibinigay ko sa iyo ang aking pangalan, na nagpapakita na ikaw ay akin."
Kapag sinabi ng Diyos na, "Tinawag kita sa inyong pangalan" maaari itong isalin na "Alam ko ang iyong pangalan at pinili kita."

templo

Ang templo ay isang gusali na napapalibutan ng mga patyo na may mga pader kung saan pumupunta ang mga Israelita upang manalangin at upang maghandog ng mga alay sa Diyos. Ito ay matatagpuan sa Bundok ng Moriah sa lungsod ng Jerusalem.

Madalas ang salitang "templo" ay tumutukoy sa buong kalawakan ng templo, kasama ang mga patyo na nakapalibot sa pangunahing gusali. Minsan tumutukoy lamang ito sa gusali.
Ang gusali ng templo ay may dalawang silid, ang Banal na Lugar at ang Pinaka Banal na Lugar.
Itinuri ng Diyos ang templo bilang kaniyang tirahan.
Sa Bagong Tipan, ang salitang "templo ng Banal na Espiritu" ay ginamit upang tumukoy sa mga mananampalataya kay Jesus, sapagkat ang Banal na Espiritu ay nanahanan sa kanila.

Mga Mungkahi Sa Pagsasalin

Karaniwan kung ang talata ay sinasabi na ang mga tao ay "nasa templo," ito ay tumutukoy sa mga patyo sa labas ng gusali. Maaari itong isalin bilang "sa mga patyo ng templo" o "sa kalawakan ng templo."
Kung ito ay tumutukoy sa tiyak na gusali mismo, ilang mga salin ay isasalin ang "templo" bilang "templong gusali," upang gawing maliwanag ang tinutukoy nito.
Mga paraan upang isalin ang "templo" ay maaaring "banal na tahanan ng Diyos" o "sagradong lugar ng panambahan."
Kalimitan sa Bibliya ang templo ay tumutukoy na "ang tahanan ni Yahweh" o "tahanan ng Diyos."

tetraka

Ang tetraka ay isang namamahalang opisyal na pinamumunuan ang isang sangay sa Imperyong Romano. Bawat tetraka ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Romanong emperador.

Ang katawagang "tetraka" ay nanggaling mula sa katotohanan na bawat tetraka ay pinamumunuan ang isa sa apat na mga sangay.
Ang bawat isang sangay ay nasasakupan ng isa o mas maraming mga probinsiya, gaya ng Galilea o Samaria.
Ang "Tetraka" ay maaari rin isinalin bilang "namumuno" o "gobernador."

tinapay na walang pampaalsa, tinapay na walang lebadura

Ang katagang "tinapay na walang pampaalsa" ay patungkol sa tinapay na hinurno nang walang pampaalsa, o anumang sangkap na nagpapaalsa. Ang tinapay na walang pampaalsa ay hindi tumataas, kaya't ito ay lapad.

Noong pinalaya ng Diyos ang mga Israelita mula sa pagkaalipin sa Egipto, sinabi niya sa kanila na magmadaling lumikas sa Egipto nang hindi hinihintay na umalsa ang kanilang tinapay. Kaya kumain sila ng tinapay na walang pampaalsa kasama ng kanilang pagkain. Buhat noon, ang tinapay na walang pampaalsa ay ginamit sa kanilang taon-taong pagdiriwang ng Paskuwa upang ipaalala sa kanila ang panahong iyon.
Sapagkat kung minsan ay ginagamit ang pampaalsa bilang isang larawan ng kasalanan, ang "tinapay na walang pampaalsa" ay kumakatawan sa pag-alis ng kasalanan at sa pamumuhay sa isang paraan na nagbibigay parangal sa Diyos upang himukin ang kapwa mananampalataya na mamuhay sa isang paraan na tapat at makatotohanan sa iba.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang ibang paraan para isalin ang salitang ito ay maaaring kabilang ang "tinapay na walang pampaalsa" o "lapad" na tinapay na hindi umalsa."
Tiyakin na ang pagsasalin ng salitang ito ay naaayon sa kung paano mo isinalin ang katagang "pampaalsa, lebadura."

tipan ng katapatan, katapatan sa kasunduan

Ang mga salitang ito ay ginamit upang ilarawan ang sinabi ng Diyos na tutuparin ang mga pangako na ginawa niya sa kaniyang mga tao.

Gumawa ng mga pangako ang Diyos sa mga Israelita sa pormal na kasunduan na tinawag na "mga kasunduan."
Tutumutukoy ang "tipan ng katapatan" o "katapatan sa kasunduan" ni Yahweh sa katotohanang tinutupad niya ang kaniyang mga pangako sa kaniyang mga tao.
Ang katapatan ng Diyos na mapanatili niya ang kaniyang mga pangako sa kasunduan ay isang pagpapahayag ng kaniyang biyaya sa kaniyang mga tao.
Ang salitang "katapatan" ay isa pang salita na tumutukoy sa pagiging tapat at maaasahan na gawin at sabihin kung ano ang ipinangako at kung ano ang pakikinabangan ng sinuman.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Ang paraan ng pagsalin sa salitang ito ay batay sa kung paano isinalin ang mga salitang "kasunduan" at "katapatan."
Maaaring isalin ito na "tapat na pag-ibig" o "totoo at matapat na pag-ibig" o "maaasahan na may pagmamahal."

tiwala, mapagkakatiwalaan, pagka-magkakatiwalaan

Ang salitang "tiwala" ay tumutukoy sa paniniwala na ang isang bagay o isang tao ay totoo o maaasahan. Ang isang "mapagkakatiwalaang" tao ay maaaring asahan na gawin o sabihin kung ano ang tama at totoo.

Ang tiwala ay may malapit na kaugnayan sa pananampalataya. Kung may tiwala tayo sa isang tao, meron tayong paniniwala sa taong iyon na gagawin niya kung ano man ang pinangako niyang gagawin.
Ang pagkakaroon ng tiwala sa isang tao ay nangangahulugan din na umaasa sa taong iyon.
Ang "magtiwala kay" Jesus ay nangangahulugan na paniwalaan na siya ay Diyos at siya ay namatay sa krus para bayaran ang ating mga kasalanan, at umasa sa kaniya para iligtas tayo.
Ang isang "mapagkakatiwalaang kasabihan" ay tumutukoy sa sinabi na maaaring ituring na totoo.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang mga paraan para isalin ang "tiwala" ay maaaring isama ang, "maniwala", "mayroong pananampalataya" o "mayroong pananalig" o "asahan."
Ang katagang "ilagay mo ang iyong tiwala sa" ay labis na katulad sa kahulugan ng "tiwala sa."
Ang salitang "mapagkakatiwalaan" ay maaaring isalin bilang, "maaasahan" o "mapanghahawakan" o "laging mapagkakatiwalaan."

totoo, katotohanan

Ang mga salitang "totoo" at "katotohanan" ay tumutukoy sa konsepto na mga katunayan, mga kaganapan na talagang nangyari, at mga pahayag na talagang sinabi.

Ang totoong mga bagay ay tunay, taos, aktwal, nararapat, naaayon sa batas, at nababatay sa katotohanan.
Ang katotohanan ay ang pagka-unawa, paniniwala, katunayan, o pahayag na totoo.
Kabilang sa katotohanan ang konsepto ng pagkilos sa paraan na maaasahan at mapagkakatiwalaan.
Isiniwalat ni Jesus ang katotohanan ng Diyos sa mga salitang kaniyang binitawan.
Ang salita ng Diyos ay katotohanan. Ito ay nagsasabi ng mga bagay na tunay na nangyari at nagtuturo kung ano ang totoo tungkol sa Diyos at tungkol sa lahat ng bagay na kaniyang ginawa.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Depende sa konteksto at kung ano ang inilalarawan, ang salitang "totoo" ay maaaring isalin na "tunay" o "nababatay sa katotohanan" o "tama" o "wasto" o "tiyak" o "taos."
Sa mga paraan para isalin ang salitang "katotohanan" maaaring isama ang, "kung ano ang totoo" o "katunayan" o "katiyakan" o "alintuntunin."
Ang katagang "sabihin ang katotohanan" o "magsalita ng katotohanan" ay maaari ring isalin na "sabihin kung ano ang totoo" o "sabihin kung ano ang talagang nangyari" o "sabihin ang mga bagay na maaasahan."
Ang "tanggapin ang katotohanan" ay maaaring isalin na, "paniwalaan kung ano ang totoo tungkol sa Diyos."
Sa pagpapahiwatig katulad ng, "sambahin ang Diyos sa espiritu at sa katotohanan," ang katagang "sa katotohanan" ay maaari ring isalin na "matapat na sumusunod sa kung ano ang itinuro ng Diyos sa atin."

tubos

Ang salitang "tubos" ay tumutukoy sa kabuuan ng pera o ibang pangbayad na hinihingi o binayad para sa kalayaan ng isang tao na binihag.

Ang "tubusin" ay nangangahulugang gumawa ng isang kabayaran o gumawa ng isang bagay na sariling pagsakripisiyo upang iligtas ang isang tao na binihag, inalila o ikinulong. Ang "bayarang upang mabawi" ay katulad ng ibig sabihin ng "tubusin."
Pumawag si Jesus na siya ay patayin bilang pangtubos upang palayain ang mga makasalanang tao sa kanilang pagkakaalila sa kasalanan. Itong pagtubos ng Diyos muli sa kaniyang mga tao sa pamamagitan ng pagbabayad ng kaparusahan ng kanilang kasalanan ay tinatawag ding "kaligtasan" sa Bibliya.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Ang salitang "tubusin" ay maaaring isalin na " bayaran para palayain" o "bayaran ang isang halaga upang palayain" o "bayaran upang mabawi" ang isang tao.
Ang katagang "bayaran ang isang pagtubos" ay maaaring isalin bilang "bayaran ang halaga."

tubusin, pagtutubos, manunubos

Ang mga salitang "tubusin" at "pagtutubos" ay tumutukoy sa muling pagbibili para mabawi ang isang bagay na dating pagmamay-ari o naging bihag. Ang "manunubos" ay isang tao na nagtutubos ng isang bagay o isang tao.

Nagbigay ang Diyos ng mga batas sa mga Israelita tungkol sa kung paano tubusin ang mga tao o mga bagay.
Halimbawa, ang isang tao ay maaaring tubusin ang isang tao na noon ay nasa pang-aalipin sa pamamagitan ng pagbabayad ng halaga upang maging malaya ang alipin. Ang salitang "katubusan" ay tumutukoy din sa ganitong gawain.
Kung ang lupa ng isang tao ay naipagbili, ang kamag-anak ng taong iyon ay maaaring "tubusin" o "bilhin muli" ang lupang iyon upang manatili ito sa pamilya.
Ang mga gawaing ito ay nagpapakita kung paano tinutubos ng Diyos ang mga tao na nasa pang-aalipin ng kasalanan. Nang namatay siya sa krus, binayaran ni Cristo ang buong kabayaran para sa mga kasalanan ng mga tao at tinubos lahat ng nagtiwala sa kaniya para sa kaligtasan. Ang mga taong tinubos ng Diyos ay pinalaya na sa kasalanan at sa kaparusahan nito.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang salitang "tubusin" ay maaari ring isalin na "bilhin muli" o "bayaran upang palayain"

tuksuhin, tukso

Ang tuksuhin ang isang tao ay para ibuyo ang taong iyon upang gumawa ng isang bagay na mali.

Ang tukso ay ang dahilan upang gustuhing gumawa ng isang tao ang isang bagay na mali.
Ang mga tao ay natutukso sa pamamagitan ng kanilang sariling kalikasang makakasalanan at sa pamamagitan ng ibang tao.
Tinutukso rin ni Satanas ang mga tao upang sumuway sa Diyos at magkasala laban sa Diyos sa pamamagitan ng paggawa ng masamang mga bagay.
Tinukso ni Satanas si Jesus at sinubukan siyang gumawa ng isang bagay na mali, ngunit nilabanan ni Jesus ang lahat ng mga tukso ni Satanas at hindi siya kailanman nagkasala.
Ang salitang "tukso" ay ginagamit din upang tumukoy sa panunukso sa Diyos, na ang ibig sabihin ay patuloy na nagmamatigas sa pagsuway sa kaniya sa punto na kailangan niyang tumugon sa pamamagitan ng pagpaparusa ng isang sumusuway. Ito ay tinatawag ding "pagsubok" sa Diyos.

Mga Mungkahi Sa Pagsasalin

Ang salitang "tukso" ay maaaring isalin na "maging dahilan ng pagkakasala" o "akitin" o "sanhi ng isang pagnanasa sa kasalanan."
Mga paraan upang isalin ang "mga tukso" ay maaaring "mga bagay na nanunukso" o "mga bagay na umaakit sa isang tao na magkasala" o mga bagay na nagdudulot ng pagnanasa upang gumawa ng masama.
Sa kabuuang nilalaman ng pagtukso sa Diyos, maaari itong isalin na "ilagay ang Diyos sa pagsubok" o "subukin ang Diyos" o "subukin ang pagtitiyaga ng Diyos" o "magdulot upang ang Diyos ay magparusa" o "mapagmatigas na sumusuway sa Diyos."

tuli, pagtutuli

Ang salitang "tuli" ay nagangahulugang hiwain ang unahang balat ng isang lalaki o batang lalaki. Ang seremonya ng pagtutuli ay maaaring gawin nang may kaugnayan dito.

Inutusan ng Diyos si Abraham na tuliin ang bawat lalaki sa kaniyang pamilya at ang mga lingkod bilang tanda ng kasunduan ng Diyos sa kanila.
Inutusan din ng Diyos ang mga kaapu-apuhan ni Abraham upang patuloy itong gawin sa bawat sanggol na lalaking isisilang sa kanilang sambahayan.
Ang pariralang, "pagtutuli ng puso" ay matalinghagang tumutukoy sa "pagpuputol" o pag-aalis ng kasalanan mula sa isang tao.
Sa espiritwal na kahulugan, "ang tuli" ay tumutukoy sa mga taong nilinis ng Diyos mula sa kasalanan sa pamamagitan ng dugo ni Jesus at sila ay kaniyang mga tao.
Ang salitang "hindi tuli" ay tumutukoy sa mga hindi pa natuli sa pisikal. Maaari rin itong matalinghagang tumukoy sa mga hindi pa natuli sa espiritwal, mga wala pang kaugnayan sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Kung ang kultura ng isasalin na wika ay nagsasagawa ng mga pagtutuli sa lalaki, ang salitang ginamit upang tukuyin ito ay dapat gamitin para sa salitang ito.
Ang iba pang paraan upang isalin ang salitang ito ay maaaring, "putulin sa palibot" o "putulin ng pabilog" o "putulin ang unahang balat."
Sa mga kultura kung saan hindi kilala ang pagtutuli, maaaring kailangan itong ipaliwanag sa isang talababa o talahulugan.
Tiyakin na ang salitang ginamit upang isalin ito ay hindi tumutukoy sa mga babae. Maaaring kailangang isalin ito sa pamamagitan ng salita o parirala na kabilang ang kahulugan ng "lalaki."

tuparin

Ang salitang "tuparin" ay nangngahulugang pagtapos o paggawa hanggang sa matapos ang isang bagay na siyang inaasahan.

Kapag ang isang propesiya ay natupad, nangangahulugan na ang Diyos ay kumilos upang mangyari ang sinabi sa propesiya.
Kung tinupad ng isang tao ang isang pangako o panata, nangangahulugan na ginawa niya kung ano ang ipinangako niyang gawin.
Ang pagtupad sa isang pananagutan ay nangangahulugan ng paggawa sa gawain na itinalaga o hinihingi.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang "tuparin" ay maaaring isalin na "gawin" o "tapusin" o "gumawa para mangyari" o "sumunod" o "gampanan."
Ang mga salitang "natupad na" ay maaaring isalin na "naging totoo" o "nangyari na" o "naganap na."
Ang mga paraan upang isalin ang "tuparin" gaya ng "tuparin mo ang iyong ministeryo" ay maaaring, "tapusin" o "gampanan" o "manungkulan" o "paglingkuran mo ang ibang tao gaya ng pagkatawag ng Diyos na iyong gagawin."

utos, utusan, kautusan

Ang salitang b"utusan" ay nangangahulugang atasan ang isang taong gumawa ng isang bagay. Ang "utos" o "kautusan" ay kung ano ang iniuutos na gawin ng isang tao.

Bagaman ang mga salitang ito ay mayroon talagang parehong kahulugan, ang "kautusan" ay kadalasang tumutukoy sa mga tiyak na utos ng Diyos na mas pormal at permanente, gaya ng "Sampung Utos."
Ang isang utos ay maaaring positibo ("Igalang mo ang iyong mga magulang") o negatibo ("Huwag kang magnanakaw").
Ang "mag-utos" ay nangangahulugang upang "mamuno" o "mamahala" sa isang bagay o isang tao.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Pinakamainam na isalin ang salitang ito sa ibang paraan mula sa salitang, "batas." Ihambing din sa mga kahulugan ng "atas" at "batas."
Ang ilang mga tagapagsalin ay maaaring isalin ang "utos" at "kautusan" sa parehong salita sa kanilang wika.
Ang iba ay maaaring mas pipiliin na gumamit ng natatanging salita para sa kautusan na tumutukoy sa tumatagal, at pormal na mga utos na ginawa ng Diyos.

walang hanggan, walang katapusan

Ang mga salitang "walang hanggan" at "walang katapusan" ay may pagkatulad ng kahulugan at tumutukoy sa isang bagay na laging namamalagi o nagtatagal magpakailanman.

Ang salitang "walang-hanggan" ay tumutukoy sa isang kalagayan na walang simula o katapusan. Maaari ding tumukoy sa buhay na hindi kailanman matatapos.
Pagkatapos ng buhay na ito sa lupa, ang mga tao ay gugugol ng walang-hanggan sa langit na kasama ang Diyos o sa impiyerno na malayo mula sa Diyos.
Ang mga salitang "buhay na walang hanggan" at "walang hanggang buhay" ay ginamit sa Bagong Tipan upang tumukoy sa pamumuhay magpakailanman kasama ang Diyos sa langit.
Ang salitang "magpakailanman" ay may panahon na hindi kailanman matatapos at nagpapahayag kung ano ang katulad ng walang-hanggan o buhay na walang hanggan.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Maaaring kabilang sa mga paraan sa pagsasalin ng "walang katapusan" o "walang hanggan" ay maaaring "di-matatapos" o "hindi kailanman hihinto" o "laging nagpapatuloy."
Ang mga salitang "buhay na walang hanggan" at "walang hanggang buhay" ay maaari ding isalin na "buhay na hindi kailanman matatapos" o "buhay na nagpapatuloy na walang paghinto" o "ang pagkabuhay ng ating katawan upang mamuhay magpakailanman."
Depende sa konteksto maaaring isalin ang "walang hanggan" na "sa umiiral ng walang panahon" o "buhay na hindi natatapos" o "buhay sa langit".
Isaalang-alang din ang salitang ito kung paano isinalin sa Bibiliya sa isang lokal o pambansang wika.

walang maipuna, walang masabi

Ang salitang "walang maipuna" ay literal na nangangahulugang "walang maibintang." Ito ay ginagamit na tumutukoy sa tao na sumunod sa Diyos ng buong puso, ngunit hindi nangangahulugang ang taong iyon ay walang kasalanan.

Si Abraham at si Noe ay ibinilang na walang maipuna sa harapan ng Diyos.
Ang tao na ang reputasyon sa pagiging "walang maipuna" ay kumikilos sa paraan na nagbibigay karangalan sa Diyos.
Ayon sa isang talata, ang tao na walang maipuna ay "tao na may takot sa Diyos at tumatalikod sa kasamaan."

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

Maaari din itong isalin na, "walang kamalian sa kaniyang ugali" o "ganap na masunurin sa Diyos" o "umiiwas sa kasalanan" o "lumalayo mula sa kasamaan."

walang pananampalataya, kawalan ng pananampalataya

Ang mga salitang "walang pananampalataya" ay nangangahulugan na hindi magkaroon ng pananampalataya o hindi naniniwala.

Ang mga salitang ito ay ginamit upang ilarawan ang taong hindi naniniwala sa Diyos, na nakikita sa pamamagitan ng imoral na paraan ng kaniyang kilos.
Pinaratangan ni propeta Jeremias ang Israel na walang pananampalataya at hindi sumusunod sa Diyos.
Sumamba sila sa mga diyus-diyosan at sinunod ang mga hindi makadiyos na kaugalian ng mga pangkat ng taong hindi sumasamba at sumusunod sa Diyos.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin:

Depende sa konteksto, ang salitang "walang pananampalataya" ay maaring isalin na "hindi tapat" o "hindi naniniwala" o "hindi sumusunod sa Diyos" o " hindi naniniwala."
Ang mga salitang "kawalan ng pananampalataya" ay maaaring isalin na "walang paniniwala" o "hindi tapat" o "naghihimagsik laban sa Diyos."

Yahweh

Ang salitang "Yahweh" ay pansariling pangalan ng Diyos na kaniyang ipinahayag kay Moises sa nagliliyab na punongkahoy.

Ang pangalang "Yahweh" ay galing sa salitang nangangahulugang, "maging" o "na umiral."
Mga posibleng kahulugan ng "Yahweh" ay kabilang ang, "siya ay" o "ako" o "ang tanging isa na nagiging sanhi upang maging."
Pinapakita rin ng pangalang ito na ang Diyos ay palaging nabubuhay at nagpapatuloy na mabuhay magpakailanman. Ito ay nangangahulugan na siya ay laging naririto.
Maraming salin ng Biblia sa mga pangunahing wika (katulad ng Ingles, Prances, at Espanyol) ay ginagamit ang salitang "ang Panginoon" upang kumatawan kay "Yahweh." Halimbawa, ang literal na teksto "Ako si Yahweh na inyong Panginoon" ay madalas na isinasalin na "Ako ang inyong Panginoong Diyos." Ang salita ay isinulat kasama ng malalaking titik upang ipakita ang respeto para sa personal na pangalan ng Diyos.
Ang ilang mga sekta ng Iglesya ay mas gustong gamitin ng "PANGINOON" sa halip na "Yahweh."
Sa kabilang banda, ang ULB at UDB ay palaging isinasalin ang pangalan ng "Diyos" bilang "Yahweh," ito ay literal na lumalabas sa Lumang Tipan, teksto sa Hebreo.
Sa Bagong Tipan, walang paglilitaw ng pangalang "Yahweh". Sa halip ang salitang "Panginoon" ang ginamit.

Mga Mungkahi sa Pagsasalin

"Yahweh" ay maaaring isalin sa pamamagitan ng salita o parirala na nangangahulugang "Ako" o "ang nabubuhay" o "kung sino ang nasa inyo" o "siyang nabubuhay."
Ang salitang ito ay maaari ding isulat sa parehong paraan kung paano ibinaybay ang "Yahweh".
Tandaan ang pinakamainam ay huwag isalin ang salitang ito kasama ang "Jehova" na isang salita na ginawa sa pamamagitan ng pagsama-sama ng mga patinig ng salita na Hebreo na "Panginoon" kasama ang mga katinig ng "Yahweh."