Sinabi ng Diyos kay Noe at sa kanyang mga anak na Mamunga, magpakarami, at punuin ang mundo.
Binigyan ng Diyos si Noe at ng kanyang mga anak ng parihong berding halaman at bawat bagay na gumagalaw na nabubuhay bilang pagkain.
Inutos ng Diyos na hindi kainin ang karne na may dugo nito.
Sinabi ng Diyos na buhay ang nasa dugo.
Sinabi ng Diyos na kung sino man ang magpapadanak ng dugo ng isang tao nararapat ding dumanak ang kanyang dugo.
Nilikha ng Diyos ang tao sa wangis ng Diyos.
Gumawa ng kasunduang pangako and Diyos na hindi niya na kailanman wawasakin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng baha.
Naglagay ng bahaghari ang Diyos sa ulap bilang palatandaan ng kasunduan na ginawa niya sa pagitan niya at ng mundo.
Gumawa ng kasunduang pangako and Diyos na hindi niya na kailanman wawasakin ang lahat ng laman sa pamamagitan ng baha.
Naglagay ng bahaghari ang Diyos sa ulap bilang palatandaan ng kasunduan na ginawa niya sa pagitan niya at ng mundo.
Ang mga pangalan ng tatlong anak na lalaki ni Noe ay Sem, Ham at Jafet.
Matapos siyang nagtanim ng isang ubasan, uminum si Noe ng ilang alak at siya ay nalasing.
Patalikod na lumakad si Sem at Jafet na may dalang damit, habang ang isa ay nakaharap sa kabilang dako, para takpan ang kahubaran ng kanilang ama.
“Sumpain si Canaan. Maging isang lingkod sana siya sa mga lingkod ng kanyang mga kapatid."
Parehong pinagpala ni Noe sina Sem at Jafet