ເມື່ອອີຊາກເຖົ້າແກ່ແລ້ວ, ລາວບໍ່ສາມາດເຫັນໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ.
ອີຊາກໄດ້ຂໍໃຫ້ເອຊາວໄປລ່າສັດ ແລະ ແຕ່ງອາຫານທີ່ລາວມັກ, ເພື່ອລາວຈະໄດ້ກິນ ແລະ ອວຍພອນໃຫ້ເອຊາວ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ນາງເຣເບກາໄດ້ບອກຢາໂຄບໄປຫາແບ້ສອງໂຕ ແລະ ນາງຈະເຮັດອາຫານທີ່ອີຊາກມັກ, ເພື່ອວ່າຢາໂຄບຈະສາມາດເອົາມັນໄປໃຫ້ອີຊາກ ແລະ ໄດ້ຮັບພອນ.
ຢາໂຄບກັງວົນວ່າເອຊາວເປັນຄົນທີ່ມີຂົນ ແລະ ລາວເປັນຄົນຜີວກ້ຽງ, ແລະອີຊາກຈະສຳພັດລາວ ແລະ ຮູ້ວ່າຢາໂຄບເປັນຜູ້ຫລອກລວງ ແລະສາບແຊ່ງລາວ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ນາງເຣເບກາເອົາເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເອຊາວໃສ່ຢາໂຄບ ແລະເອົາຫນັງຂອງແກະມາປົກເທິງມືຂອງເຂົາ ແລະ ຊ່ວງຄໍຂອງເຂົາ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ຢາໂຄບກ່າວວ່າ, ພຣະເຈົ້າຢາເວ, ພຣະເຈົ້າຂອງອີຊາກໄດ້ນຳສັດມາໃຫ້ລາວ.
ອີຊາກໄດ້ລູບເບິ່ງທີ່ແຂນຂອງຢາໂຄບ ແລະ ຮູ້ສຶກວ່າມີຂົນແບ້.
ຢາໂຄບຕອບວ່າ, "ຂ້ອຍແມ່ນ".
ເມື່ອຢາໂຄບຍັບມາໃກ້ອີຊາກເພື່ອຈູບລາວ, ອີຊາກໄດ້ດົມກິ່ນເຄື່ອງນຸ່ງຂອງເອຊາວ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ອີຊາກກ່າວວ່າປະເທດຕ່າງໆຈະກົ້ມກາບຢາໂຄບ ແລະ ບັນດາລູກຊາຍຂອງຢາໂຄບຈະກົ້ມຂາບຕໍ່ລາວ.
ເອຊາວເຂົ້າມາຈາກການລ່າສັດ, ກະກຽມອາຫານ, ແລະເອົາມາໃຫ້ອີຊາກ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ອີຊາກກ່າວວ່າຢາໂຄບໄດ້ມາທີ່ນີ້ຢ່າງມີເລ້ຫລ່ຽມ ແລະ ເອົາຄຳອວຍພອນຂອງເອຊາວຄວນຈະໄດ້ໄປແລ້ວ.
ເອຊາວເວົ້າວ່າຢາໂຄບໄດ້ໂກງລາວຈາກສິດທິອ້າຍກົກ ແລະຈາກພອນຂອງລາວ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ
ອີຊາກກ່າວວ່າເອຊາວຈະຢູ່ຫ່າງຈາກຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງແຜ່ນດິນໂລກ, ລາວຈະຮັບໃຊ້ນ້ອງຊາຍຂອງລາວ, ແຕ່ເມື່ອເຈົ້າກະບົດ, ເຈົ້າຈະປົດແອກຂອງເຂົາອອກຈາກຄໍຂອງຢາໂຄບໄດ້.
ເອຊາວຕັດສິນໃຈວາງແຜນຂ້າຢາໂຄບຫລັງຈາກອີຊາກຕາຍ.
ນາງເຣເບກາໄດ້ສົ່ງຢາໂຄບໄປຫາລາບານ, ນ້ອງຊາຍຂອງນາງ, ທີ່ເມືອງຮາຣານ.
ບໍ່ມີຄຳຖາມ