¹ Ndipo Yusufu hakuweza kujizuia mwenyewe mbele ya watumishi waliosimama kando yake. Akasema kwa sauti, “Kila mtu aondoke.” Hivyo hakuna mtumishi aliyesimama kando yake wakati Yusufu alipojitambulisha kwa ndugu zake. ² Akalia kwa sauti, Wamisri wakasikia, na nyumba ya Farao wakasikia kuhusu hilo. ³ Yusufu akawaambia ndugu zake, “Mimi ni Yusufu. Je baba yangu ni mzima bado?” Ndugu zake hawakuweza kumjibu, kwani walitishwa na uwepo wake. ⁴ Kisha Yusufu akawaambia ndugu zake, “Nikaribieni, tafadhali.” Nao wakasogea. Akawaambia, “Mimi ni Yusufu ndugu yenu, mliyemwuza Misri. ⁵ Lakini sasa msihuzunike au kukasirika miongoni mwenu kwamba mliniuza huku, kwani Mungu alinituma mbele yenu ili kutunza uhai. ⁶ Maana ni miaka miwili njaa imekuwa katika nchi, na bado kuna miaka mitano ambayo hakutakuwa na kulima wala kuvuna. ⁷ Mungu alinituma mbele yenu kuwahifadhi kama masalia duniani, na kuwaweka hai kwa ukombozi mkuu. ⁸ Hivyo si ninyi mlionipeleka huku bali ni Mungu, na amenifanya baba kwa Farao, bwana wa nyumba yake yote, na mtawala wa nchi yote ya Misri. ⁹ Fanyeni haraka mwende kwa baba yangu na mmwambie, ‘Hivi ndivyo asemavyo Yusufu mwanao, “Mungu amenifanya bwana kwa Wamisri wote. Shuka kwangu, usikawie. ¹⁰ Utaishi katika nchi ya Gosheni, nawe utakuwa karibu nami, wewe na watoto wako na watoto wa watoto wako, na kondoo wako na mbuzi wako, na yote uliyonayo. ¹¹ Nami nitakuhudumia pale, kwa maana bado kuna miaka mitano ya njaa, hivyo usije ukaingia katika uhitaji, wewe, nyumba yako, na yote uliyonayo.”

¹² Tazama, macho yenu yanaona, na macho ya Benjamini ndugu yangu, kwamba ni kinywa changu kinachoongea nanyi. ¹³ Mtamwambia baba yangu juu ya heshima yangu yote huku Misri na yote mliyoyaona. Mtaharakisha na kumleta baba yangu huku.”

¹⁴ Akaikumbatia shingo ya Benjamini ndugu yake na kulia, na Benjamini akalia shingoni mwake. ¹⁵ Akawabusu ndugu zake wote na kulia kwa ajili yao. Baada ya hayo ndugu zake wakaongea naye.

¹⁶ Habari ya jambo hili ikasemwa katika nyumba ya Farao: “Ndugu zake Yusufu wamekuja.” Ikampendeza sana Farao na watumishi wake. ¹⁷ Farao akamwambia Yusufu, “Waambie ndugu zako, ‘Fanyeni hivi: Wapakieni wanyama wenu na mwende katika nchi ya Kanaani. ¹⁸ Mchukueni baba yenu na nyumba zenu mnijie. Nami nitawapa mema ya nchi ya Misri, nanyi mtakula unono wa nchi.’ ¹⁹ Basi mmeamriwa, ‘Fanyeni hivi, chukueni mikokoteni kutoka Misri kwa ajili ya watoto wenu na kwa ajili ya wake zenu. Mchukueni baba yenu na kuja. ²⁰ Msijali kuhusu mali zenu, kwani mema yote ya nchi ya Misri ni yenu.’”

²¹ Wana wa Israeli wakafanya hivyo. Yusufu akawapa mikokoteni, kwa kadiri ya agizo la Farao, na akawapa mahitaji ya safari. ²² Akawapa wote mavazi ya kubadilisha, lakini akampa Benjamini vipande mia tatu vya fedha na mavazi matano ya kubadilisha. ²³ Akampelekea baba yake: punda kumi waliobeba mema ya Misri, punda majike kumi wamebeba nafaka, mikate, na mahitaji mengine kwa baba yake kwa ajili ya safari. ²⁴ Hivyo akawaruhusu ndugu zake nao wakaondoka. Akawaambia, “Angalieni msije mkagombana njiani.”

²⁵ Wakapanda kutoka Misri na kuja katika nchi ya Kanaani, kwa Yakobo baba yao. ²⁶ Wakamwambia “Yusufu bado yu hai, na ndiye mtawala juu ya nchi yote ya Misri.” Na moyo wake ulishikwa na ushangao, kwani hakuwaamini. ²⁷ Wakamwambia maneno yote ya Yusufu aliyokuwa amewaambia. Yakobo alipoona mikokoteni Yusufu aliyokuwa amepeleka kuwabeba, roho ya Yakobo baba yao ikafufuka. ²⁸ Israeli akasema, “Inatosha. Yusufu mwanangu yu hai. Nitakwenda nikamwone kabla sijafa.”