เป็นการดีกว่าที่จะไปบ้านแห่งการไว้ทุกข์มากกว่าไปบ้านแห่งการเลี้ยง เพราะการไว้ทุกข์มาถึงประชาชนทุกคนเมื่อสิ้นสุดชีวิต
จิตใจของคนมีสติปัญญาอยู่ในบ้านแห่งการไว้ทุกข์
เสียงแตกของพวกหนามที่ไหม้อยู่ใต้หม้อเป็นฉันใด เสียงหัวเราะของคนเขลาก็เป็นฉันนั้น
การกดขี่ข่มเหงทำให้คนฉลาดโง่เขลา
ประชาชนไม่ควรโกรธเร็วในจิตใจของพวกเขา เพราะความโกรธอยู่ประจำในใจทั้งหลายของพวกคนเขลา
ปัญญาให้ความคุ้มครองเช่นเดียวกับที่เงินสามารถให้ความคุ้มครองได้ แต่ข้อดีของความรู้คือปัญญาให้ชีวิตแก่ใครก็ตามที่มีมัน
เมื่อเวลามีความเจริญประชาชนควรดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขในความเจริญนั้น
ปัญญาจารย์ได้เห็นพวกคนชั่วที่มีชีวิตยืนยาวทั้งๆ ที่พวกเขามีความชั่วร้าย
บุคคลที่เกรงกลัวพระเจ้าจะปฏิบัติตามข้อผูกพันทั้งหมดของเขา
ประชาชนไม่ควรฟังทุกคำที่ได้พูดแล้ว เพราะพวกเขาอาจได้ยินคนรับใช้ของพวกเขาสาปแช่งพวกเขา
ปัญญาอยู่ห่างไกล
คนบาปจะถูกผู้หญิงที่มีหัวใจที่เต็มไปด้วยพวกบ่วงและพวกอวนซึ่งมือของเขาเป็นโซ่ได้จับตัวไว้
ถึงแม้ว่าปัญญาจารย์จะได้พบผู้ชายที่ชอบธรรมคนเดียวในท่ามกลางคนพันคน แต่ท่ามกลางคนเหล่านั้นทั้งหมดเขาไม่พบผู้หญิง