अध्याय 1

1 प्रेरित वेरा हादला ईसुअ ख्रिस्ताआ दास हारी गोठी खातुर आलग केला, पौल ईयापेने. 2 देवाय हारी गोठी बारेम, आपु संदेष्टयांवाय पवित्र शास्त्रलेखाम पोलापेन भविष्य देदलो आथो. 3 तीई हारीगोठ तिया पोयरा ईसु, आपु प्रभु इयाबद्दल हाय, जो देह संबधाम दावीदा पिढीम जल्माल आलो. 4 व पिवत्रतेअ आत्मा नजरी प्रमाणे मालामेने फासे उठयो, तोओ सामर्थ्यवाय देवाआ पोयरा नियुक्त केराम आलो. तो ईसुअ ख्रिस्ता आपुअ प्रथु हाय. 5 तियावाय आमाल कृपा व प्रेरितवेरा ई मिलीली हाय, ईयावाय कोई बादेजं राष्ट्रामं तिया नावाखातुर विश्वासावाय आज्ञापालन केरा जोजे. 6 तियामेने तुमान भी ईसुअ ख्रिस्ता वेरा खातुर हादला हाय. 7 रोममेने तुमा होगाज देवाअ प्रियांल पवित्रजान वेरा हादलान देव आपु बादाल कृपा व शांती मिलती रिई. 8 आय तुमामेने बादाखातुर पेला ईसुअ ख्रिस्ताअ किई, माआ देवाअ उपकार मानतो काहालका, तुमाआ विश्वास जगाम फैलाय रहलो हाय. 9 माअ जिया पोयराआ हारीगोठीम माआ आत्मावाय तिय सेवा केतो हाय तोआ आत्मावाय तिया सेवा केतो हाय, तोअ देव माआ साक्षी हाय. किई माय हरसमर माआ प्रार्थनेम तुमा याद केअतो हो.

10 आने ऐहकी विंनती किहूकी , आमी शेवटी विई सेके की देवाअ इच्छेकीई तुमावेला ताआ आवुलु वेरा जोजे. ईयाखातुर माआ मार्ग खुललो वेरा जोजे. 11 काहालका तुमा निट विईजा तिया खातुर तुमाहाल कोत्याक आम्तीक कृपादान मिला जोजे इयाखातुर माआ तुमाल भेटा खातुर उसली हाय. 12 काहाका आपु एकबिजाआरी तुमा व माआ विश्वासाकीई , मान तुमाआरी उश मिला जोजे. 13 पावुहू माल जेहकी काही परराष्ट्रियाम फळ मिल्यो, तेहकीज तुमाम काही फळ मिला जोजे, तियाखातुर माय तुमा पाही आवु ऐहकी खुपवाया योजना केला आथा. पेन आमीलुग खुब अडचण आली इयाबदाल तुमाआ अज्ञानी –याआ ऐहकी माआ इच्छा नाहा. 14 माय ग्रीक आने बर्बर ज्ञानी आने अज्ञानी इया देवुलु रेहलो हाय.

15 काहालका माय माआपेने रोमामेने तुमाआरी हारी गोठ आखा खातुर हाय. 16 काहालका माल सुवार्ते हारी गोठ आखा लाज नाहा लागी काहालका विश्वास थोवणा-या हरेएकाल तारणा खातुर तीई देवाअ सामर्थ्य हाय, पेला यहु्द्याल आने ग्रीकांनभी. 17 काहालका तिया वाय देवाअ नितीमतव विश्वासा खातुर प्रकट वेयो काहालका ऐहकी शास्त्रलेख हाय कीई नितिमान विश्वासावाय जीवीई जेह. 18 जेए माही अभक्ती सत्य दावीदेता ऐहकी लोकान अनितीवाय देवा क्रोध स्वर्गामेने प्रकट वेयो. 19 काहालका देवाबारामे प्राप्त मिलनारो ज्ञान तियाम देखाय आलो काहालका देवाय स्वत: तियान तोओ प्रकट केलो हाय. 20 काहालका जगा उत्पत्ती पेने केराम आलली गोठीपेने तिया आदाज समयेमे सामर्थ्य आने देवभी याआ तिया अदृश्य गोठी हमनुष्या आथ्या स्पष्ट दिखात्या तियाल नियाम काही सबब नाहा. 21 काहालका तियाय देवाल वोखुलो रेतो ताहा तियाय देव बनविन गौरव केयो नाहा , किंवा काहालका उपकार मान्यो. नाहा पेने तोओ स्वता मना कलवी विचार शुध्द मन अंधकारमय वेयो. 22 स्वताल ज्ञानी हमजीन हमजीन तोओ मुर्ख बन्यो. 23 आने अविनाशी देवाअ गौरव ऐवजी तियाय नाश्वंत माहा तेहकीज पक्षी आने चतुष्पाद पशु आने सरपटणारे प्राणी तिया स्वरूपाअ मुर्ती केयी. 24 काहालका तियाय आपु शरीरा तियाय तियामेने उपयोग केराखातुर देवाय अमंगळपणा वेरा देदो. 25 तियाय देवाआ सत्यावाय याने असत्य लेदो आने उत्पन्न केनारा जगापे निमिती उपासना आने सेवा केयी तोओ युगायुगु धन्यवादीत देव हाय. 26 इया कारणावाय देवाय तियान दुर्वासनाल होपी देदो काहालका तिया वायान सोडीन अनैसर्गिक प्रकार मानी लेदो. 27 आने तेहकीज पाहुहीभी बायु नैसर्गिक उपभोग सोडीन तेअ आपु वासनाम एकबिज बदल कामसंतत्प विईन दादाही दादाआरी पाउु आरी अयोग्य कर्म केयो आने तियाही आपु योग्य प्रतिफल आपनेन मिली. 28 आने तियाही देवाल स्मरण थवुलोकी नाहा पसंद आलो तियाखातोर देवाय तियान अनुचित गोठया केअने राहखातुर विपरीत मनाले होपी देदे. 29 तेअ बादेज प्रकारा अनितीवाय, दृष्टतेत,लोभा वाय आने कुवृत्तीवाय पोअले आथे. मत्सर, खुन,कलह,कपट दुष्ट भाव, इयावाय पुरीरिती पोराले कानगोठी केनारे. 30 निंदक देवदेष्टे, ख्यालखोर, प्रौढी पोराले, होदी काडणारे, याहकी-बादहाल अपमान केनारे, 31 निर्बुध्द, वचनभंग केनारे दयारहीत आने निर्दय वेये. 32 आने इया गोठी केनारे दंन्डा पात्र हाय, हो देवा न्याय तियान मालुम हाय. तेभी तेअे केअताहा ओनेज नाहा पेण ऐहकी गोठया केनारान सुध्दा मान्यता देताहा.