Kapitulo 2

1 Unya nag-ampo si Jonas sa Ginoo nga iyang Dios sulod sa tiyan sa isda. 2 Miingon siya, "Nagtawag ako sa Dios sa panahon sa akong kalisdanan ug gitubag niya ako; sulod sa tiyan sa seol mitawag ako sa pakitabang! Nadungog mo ang akong tingog. 3 Gitambog mo ako ngadto sa kinahiladman, ngadto sa kasingkasing sa dagat, ug ang mga balod nagpalibot kanako; tanang gagmay ug dagkong mga balod miagi kanako. 4 Ug miingon ako, "Gipapahawa ako gikan sa imong mga mata; unsaon ko na man pagkakita pag-usab sa imong balaang templo.' 5 Nagpalibot ang tubig kanako aron sa pagkuha sa akong kinabuhi; ang kalawom anaa sa akong palibot; naputos ang akong ulo sa mga sagbot sa dagat. 6 Miadto ako sa mga patukoranan sa kinahiladman sa mga kabukiran; ang kalibotan uban sa mga babag niini misirado kanako sa kahangtoran. Apan gidala mo ang akong kinabuhi gikan sa bung-aw, Ginoo, akong Dios! 7 Sa diha nga ang akong kalag naluya sa sulod nako, nahinumdum ako sa Dios; unya ang akong pag-ampo miabot kanimo, sa imong balaang templo. 8 Ilang gihatagan ug pagtagad ang walay kahulogan nga mga dios samtang ilang gisalikway ang pagkamatinumanon sa pakigsaad. 9 Apan alang kanako, akong ihalad kanimo uban ang tingog sa pagpasalamat; akong tumanon kung unsa ang akong gisaad. Ang kaluwasan moabot gikan sa Dios!" 10 Unya gisultian sa Dios ang isda, ug giluwa niini si Jonas didto sa yuta.