នៅក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យថា «ការប្រព្រឹត្ដ» «ទង្វើ» និង «កិច្ចការ» សំដៅជាទូទៅលើអ្វីដែលព្រះ ឬមនុស្សបានធ្វើ។
ពាក្យថា «ទង្វើ» និង «កិច្ចការ» ក៏ត្រូវប្រើ ដើម្បីសំដៅទៅលើ ការអស្ចារ្យរបស់ព្រះដូចជាការធ្វើ «ការអស្ចារ្យ» ឬ «សម្តែងការអស្ចារ្យ»។
ពាក្យថា «កំហុស» សំដៅទៅលើការដែលបានប្រព្រឹត្តបាប ឬ បានធ្វើអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មណាមួយ។
ULB exs: ដកកំហុសនៃអំពើបាបរបស់អ្នកចេញ យកកំហុសរបស់អ្នកចេញ តង្វាយលោះបាប ទទួលទោសចំពោះបាបរបស់អ្នក គ្មានទោសដែលត្រូវសម្លាប់ព្រះអង្គទេ ទទួលទោសចំពោះបាបខ្លួនឯង លាងបាបរបស់គាត់ចេញ ទោសយើងដុុះដាលដល់ស្ថានសួគ៌។
ពាក្យថា «កាត់ទោស» ឬ «ការកាត់ទោស» សំដៅលើការកាត់ទោសនរណាម្នាក់ចំពោះការធ្វើអ្វីមួយដែលមិនត្រឹមត្រូវ។
ពាក្យថា «កាត់ស្បែក» មានន័យថា កាត់ស្បែកចុងលឹង្គរបស់មនុស្សប្រុស ឬ ក្មេងប្រុស។ ពិធីនៃការកាត់ស្បែកត្រូវបានធ្វើឡើងទាក់ទងជាមួយនឹងការទាំងនេះទំនាក់នងជាមួយការទាំងនេះ។
ពាក្យ«កើតជាថ្មី» ត្រូវបានប្រើជាលើកដំបូងនៅពេលព្រះយេស៊ូប្រើ ដើម្បីពណ៌នាថា តើអ្វីទៅជាអត្ថន័យនៃការដែលព្រះបានផ្លាប់ប្តូរមនុស្សម្នាក់ពីសេចក្តីស្លាប់ខាងឯវិញ្ញាណ មកមានជីវិតរស់នៅខាងឯវិញ្ញាណវិញ។ ពាក្យថា «កើតចេញពីព្រះ» និង «កើតខាងវិញ្ញាណ» ក៏សំដៅផងដែរលើមនុស្សម្នាក់ដែលព្រះអង្គប្រទានឲ្យមានជីវិតថ្មីខាងវិញ្ញាណ។
%សេចក្តីណៃនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «ការគ្រប់គ្រង» នេះសំដៅទៅលើអំណាច ការត្រួតត្រា អំណាចនៃការគ្រប់គ្រងលើមនុស្ស ឬសិទ្ធិអំណាចលើមនុស្ស និងសត្វ ឬ ដីធ្លីជាដើម។
ពាក្យថា «ការចាក់ប្រេងតាំង» មានន័យទៅកាន់ខាត់ឬចាក់ប្រេងលើមនុស្សម្នាក់ឬក៏វត្ថុ។ ពេលខ្លះពាក្យប្រេងគឺការលាយជាមួយគ្រឿងទេសដើម្បីអោយមានក្លិនផ្អែមឈ្ងុយក្រអូបដូចទឹកអប់។ ពាក្យនេះត្រូវបានប្រើជាន័យធៀបសំដៅការជ្រើសរើសដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏បរិសុទ្ធនិងការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់នរណាម្នាក់។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ញែក មានន័យថា ឧទិ្ទសអ្វីមួយ ឬនរណាម្នាក់ ដើម្បីបម្រើព្រះ។ មនុស្ស ឬវត្ថុ ដែលត្រូវបានញែកគឺត្រូវបានរាប់ជាបរិសុទ្ធ និងត្រូវញែកដោយឡែកសម្រាប់ព្រះជាម្ចាស់។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យថា «ការប្រមាថ» សំដៅលើការនិយាយក្នុងផ្លូវដែលបង្ហាញពីការមិនគោរពដល់ព្រះ ឬមនុស្ស។ «ប្រមាថ» អ្នកណាម្នាក់គឺជាការនិយាយប្រឆាំងជាមួយអ្នកនោះ ដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃគិតខុស ឬគិតអាក្រក់ពីអ្នកនោះ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «ប្រោសលោះ» និង «ការប្រោសលោះ» សំដៅរបៀបដែលព្រះជាម្ចាស់ផ្តល់យញ្ញបូជាដើម្បីបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបរបស់មនុស្ស និងសម្រាប់រម្ងាប់សេចក្តីក្រោធរបស់ព្រះអង្គចំពោះអំពើបាប។
ពាក្យថា «ការរស់ឡើងវិញ» សំដៅលើសកម្មភាពនៃការមានជីវិតមកម្តងទៀតបន្ទាប់ពីបានស្លាប់ហើយ។
«ការអស្ចារ្យ» គឺជាអ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលដែលមនុស្សមិនអាចធ្វើបានលុះត្រាតែព្រះអនុញាត ឲ្យវាកើតឡើង។
ពាក្យថា «កិត្តិយស» និង «ដើម្បីគោរព» សំដៅលើការគោរពចំពោះនរណាម្នាក់ ការសសើរ ឬការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។
ក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យថា «កូន» ជាញឹកញាប់ត្រូវបានប្រើជាទូទៅសំដៅលើនណាម្នាក់ដែលនៅក្មេង រួមទាំងទារកផងដែរ។ ចំណែកឯ ពាក្យ «កុមារ» ជាទម្រង់ពហុវចនៈ ហើយត្រូវបានប្រើជាពាក្យប្រៀបធៀបមួយចំនួន។
ពាក្យថា «កូនចិញ្ចឹម» សំដៅលើដំណើរនៃការធ្វើឲ្យនរណាម្នាក់បានក្លាយជាកូនស្របច្បាប់របស់អ្នកដែលមិនមែនជាឪពុកម្តាយពិតប្រាកដ។
ពាក្យថា «កូនចៀម» គឺសំដៅទៅកាន់កូនចៀមជំទង់។ ចៀមគឺជាសត្វជើងបួន ដែលមានរោមយ៉ាងក្រាស់ គេយកចៀមសម្រាប់ធ្វើជាយញ្ញបូជាថ្វាយព្រះ។ ព្រះយេស៊ូត្រូវបានហៅថាជា «កូនចៀមនៃព្រះ» ពីព្រោះទ្រង់បានសុគតធ្វើជាយញ្ញបូជាសម្រាប់លោះអំពើបាបរបស់មនុស្សលោក។
ពាក្យថា «កូនប្រុស» សំដៅលើក្មេងប្រុស ឬមនុស្សប្រុសដែលមានទំនាក់ទំនងទៅចំពោះឪពុកម្ដាយរបស់ខ្លួន។ វាអាចសំដៅទៅចំពោះទាំងកូនប្រុសបង្កើត ឬកូនប្រុសចិញ្ចឹមរបស់នរណាម្នាក់។
ងារជា «កូនមនុស្ស» ត្រូវបានប្រើដោយព្រះយេស៊ូ ដើម្បីសំដៅពីព្រះអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។ ព្រះអង្គបានប្រើពាក្យនេះជាច្រើនដងជំនួសឲ្យការនិយាយថា «ខ្ញុំ»។
«កូនស្រីរបស់ក្រុងស៊ីយ៉ូន» គឺជានិមិត្តរូបមួយនៃការសំដៅទៅលើប្រជាជនអ៊ីស្រអែល។ វាជាទូទៅគឺប្រើសម្រាប់ទៅលើទំនាយទាំងឡាយ។
ពាក្យថា «ក្នុងព្រះគ្រិស្ត» ទាក់ទងនឹងពាក្យដែលសំដៅទៅលើស្ថានភាព ឬស្ថានការណ៍នៃការដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត តាមរយៈជំនឿនៅក្នុងព្រះអង្គ។
ពាក្យទាំងនេះត្រូវបានប្រើសំដៅទៅលើបញ្ញត្តិ និងសេចក្តីណែនាំការបង្គាប់របស់ព្រះដែលបានប្រទានមកលោកម៉ូសេ សម្រាប់ឲ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលប្រព្រឹត្តតាម។ ពាក្យថា «ក្រឹត្យវិន័យ» ហើយនិងពាក្យថា «ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់» ក៏អាចសំដៅជាទូទៅលើអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះចង់ឲ្យប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គគោរពតាម។
ក្នុងព្រះគម្ពីសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ពាក្យថា «ក្រុមជំនុំ» សំដៅទៅលើក្រុមអ្នកជឿព្រះយេស៊ូដែលប្រជុំគ្នាជាប្រចាំ ដើម្បីអធិស្ឋាន និងស្ដាប់ព្រះបន្ទូលព្រះដែលបានអធិប្បាយ។ ពាក្យថា «ក្រុមជំនុំ» ជាទូទៅសំដៅលើគ្រិស្តបរិស័ទទាំងអស់។
ពាក្យថា «ខ្ពស់បំផុត» គឺជាបរមងារសម្រាប់ព្រះ។ វាសំដៅទៅលើភាពអស្ចារ្យ ឬអំណាចរបស់ព្រះអង្គ។
គណៈសាឌូស៊ី ជាក្រុមអ្នកនយោបាយក្នុងចំណោមពួកបូជាចារ្យនៃសាសន៍យូដា ក្នុងសម័យកាលព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត ពួកគេទាំងនោះជាអ្នកគាំទ្រពួករ៉ូម ហើយមិនជឿលើការរស់ឡើងវិញទេ។
ពាក្យថា «គ្មានកន្លែងបន្ទោស» ន័យត្រង់ប្រែថា «គ្មានកំហុស»។ គេប្រើ ដើម្បីសំដៅលើមនុស្សដែលស្តាប់បង្គាប់ព្រះអស់ពីដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែ មិនមែនមានន័យថាអ្នកនោះគ្មានបាបទេ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «គ្មានជំនឿ» មានន័យថា មិនមានជំនឿ ឬមិនជឿ។
ពាក្យថា «គ្មានទោស» មានន័យថា មិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងអំពើឧក្រិដ ឬអំពើខុសឆ្គងណាមួយឡើយ។ វាអាចសំដៅភាគច្រើនទៅលើមនុស្សដែលមិនបានរួមចំណែកធ្វើការអាក្រក់។
មួយរយៈក្រោយមកព្រះយេស៊ូបានត្រឡប់ទៅឋានសួគ៌វិញ មនុស្សបានបង្កើតពាក្យ «គ្រិស្តបរិស័ទ» នេះ ដែលមានន័យថា «អ្នកដើរតាមព្រះគ្រិស្ត»។
ពាក្យថា «គ្រូគង្វាល»មានន័យដូចគ្នានិងពាក្យ«អ្នកគង្វាល» ។ ពាក្យនេះប្រើសម្រាប់មនុស្សដែលជាអ្នកដឹកនាំក្រុមមនុស្សដែលមានជំនឿខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណ។
ពាក្យថា «ចង» មានន័យថា ចងអ្វីមួយ ឬ ភ្ជាប់របស់នោះឲ្យជាប់។ អ្វីមួយដែលត្រូវបានចង ឬផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគ្នា ហៅថា «ចំណង»។ ពាក្យ «ជាប់ចំណង» ជាប្រយោគអតីតកាល។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «ចេស្តា» សំដៅទៅលើភាពអស្ចារ្យ និងភាពរុងរឿងដែលជាញឹកញាប់ទាក់ទងនឹងគុណសម្បត្ដិរបស់ស្ដេច។
ពាក្យថា «ចៅក្រម» ហើយ «ការជំនុំជម្រះ» តំណាងឲ្យការធ្វើការពិភាក្សាអំពីអ្វីមួយដែលត្រូវ ឬអ្វីដែលខុស។
ពាក្យថា «ច្រណែន» និង «ការច្រណែន» សំដៅទៅលើសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងក្លា ដើម្បីការពារភាពស្អាតស្អំនៃទំនាក់ទំនងមួយ។ ពាក្យទាំងនេះ ក៏សំដៅទៅលើសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាដ៏ខ្លាំងក្លា ដើម្បីត្រួតត្រាលើបស់អ្វីមួយ ឬ នរណាម្នាក់ដែរ។
ជនជាតិយូដាគឺជាពូជពង្សចៅរបស់លោកអប្រាហាំ លោកយ៉ាកុប។ ពាក្យថា «ជ្វីហ្វ» បានមកពីពាក្យថា «យូដា»។
ជាទូទៅពាក្យថា «ជំនឿ» សំដៅទៅលើជំនឿ ទុកចិត្ត ឬទំនុកចិត្តលើនរណាម្នាក់ ឬក៏អ្វីមួយ។
ជ័រល្វីងទេសគឺជាប្រេង ឬគ្រឿងទេសដែលត្រូវបានផលិតចេញពីដើមជ័រល្វីងទេសដែលដុះនៅអា្រហិក និងអាស៊ី។ វាទាក់ទងទៅនឹងកំញាន។
ពាក្យថា «ជាទីស្រឡាញ់» ប្រើដើម្បីបង្ហាញពីភាពគួរឲ្យស្រឡាញ់ ដែលពណ៌នាពីនរណាម្នាក់ដែលបានស្រឡាញ់ និងជាទីស្រឡាញ់ចំពោះនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀត។
ពាក្យថា «ជារៀងរហូត» និង «អស់កល្បជានិច្ច» មានអត្ថន័យស្រដៀងគ្នាខ្លាំងណាស់ ហើយសំដៅទៅលើអ្វីដែលនឹងមានជានិច្ច ឬមានជារៀងរហូត។
ពាក្យទាំងនេះគឺសំដៅលើការដែលមានជីវិតរស់នៅខាងរូបកាយដែលមិនទាន់ស្លាប់។ វាក៏ត្រូវបានគេប្រើជានិមិត្តរូបសម្រាប់សំដៅលើជីវិតរស់ខាងឯព្រលឹងវិញ្ញាណដែរ។ ខាងក្រោមគឺជាការបងា្ហញពីអត្ថន័យនៃ «ជីវិតខាងរូបកាយ» ហើយនិង «ជីវិតខាងវិញ្ញាណ»។
ពាក្យថា «ជឿ» និង «ជឿលើ» ប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ប៉ុន្តែ មានន័យខុសគ្នាបន្តិចបន្ទួច។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ព័ន្ធមេត្រីថ្មី ពាក្យថា «ជ្រមុជ» និងពាក្យ «ការជ្រមុជ» ជាទូទៅសំដៅលើ ពិធីជ្រមុជរបស់គ្រិស្តបរិស័ទជាមួយនឹងទឹក ដើម្បីបង្ហាញថា គាត់បានស្អាតពីបាប ហើយបានរួមមកតែមួយយជាមួយព្រះគ្រិស្ត។
ពាក្យថា «ឈាម» សំដៅលើវត្ថុរាវពណ៌ក្រហម ដែលហូរចេញពីស្បែករបស់មនុស្ស នៅពេលអ្នកនោះមានរបួស ឬដំបៅ។ ឈាមផ្តល់ជីវិត ដល់មនុស្សនៅពេញរាងកាយ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
នៅសម័យព្រះគម្ពីរ ឈើឆ្កាងជាឈើដែលគេបញ្ឍរដាំជើងទៅនឹងដី ជាមួយនឹងឆ្នឹមឈើផ្អែកភ្ជាប់ នៅជិតចុង។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យថា «ឈ្មោះ» គឺត្រូវបានប្រើជានិមិត្តសញ្ញា ឬតំណាងអ្វីមួយ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ដើម្បីញែកជាបរិសុទ្ធគឺជាផ្នែកមួយដែលធ្វើឲ្យបានបរិសុទ្ធ។ ការញែកជាបរិសុទ្ធជាដំណើរដែលធ្វើឲ្យបានបរិសុទ្ធ។
ពាក្យថា «ញែកដោយឡែក» មានន័យថា ញែកពីអ្វីមួយ ដើម្បីបំពេញអ្វីមួយផ្សេងទៀត ដោយមានគោលបំណងច្បាស់លាស់។
ពាក្យ «ដំណឹងល្អ» នៅក្នុងន័យត្រង់មានន័យថា «ដំណឹងល្អ» សំដៅទៅលើសារ ឬការប្រកាសជូនដំណឹងដល់មនុស្សពីអ្វីដែលមានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ ហើយធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្ត។
ពាក្យថា «ដាក់ឆ្កាង» មានន័យថា ប្រហារជីវិតនរណាម្នាក់ ដោយចង់គាត់ទៅលើឈើឆ្កាង ហើយទុកគាត់ចោលនៅទីនោះ ដើម្បីឲ្យរងឈឺចាប់ និងស្លាប់យ៉ាងវេទនាជាទីបំផុត។
ពាក្យថា «ដាស់តឿន» មានន័យថា លើកទឹកចិត្ដយ៉ាងខ្លាំង និងជំរុញឲ្យអ្នកណាម្នាក់ឲ្យធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ ការលើកទឹកចិត្តបែបនេះត្រូវបានហៅថា «ការដាស់តឿន»។
ពាក្យថាដុំថ្ម គឹជាបំណែកតូចៗនៃថ្ម។ ពាក្យ «ចោលនឹងដុំថ្ម» សំដៅទៅការចោលថ្មជាច្រើនដុំ និងការចោលបំណែកថ្មធំៗទៅលើមនុស្សម្នាក់ក្នុងគោលបំណងសម្លាប់មនុស្សម្នាក់នោះ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យថា «ដួងចិត្ត» ជាញឹកញាប់បានប្រើបង្ហាញអំពីការគិតរបស់មនុស្ស អារម្មណ៍ ចំណង់ ឬឆន្ទៈ។
ពាក្យដែលប្រៀបធៀប «ដៃស្តាំ» សំដៅលើ ទីកន្លែងកិតិ្តយស ឬកម្លាំងនៅខាងស្តាំនៃអ្នកដឹកនាំ ឬមនុស្សសំខាន់ផ្សេងទៀត។
ពាក្យថា «ណាសារីត» គឺតំណាងឲ្យអ្នកដែលញែកខ្លួនជា «សម្បថណាសារីត» ភាគច្រើនជាបុរសដែលទទួលយកសម្្បថនេះ ប៉ុន្តែស្ត្រីក៏អាចទទួលសម្បថនេះផងដែរ។
ពាក្យថា «តង្វាយលោះបាប» សំដៅលើ យញ្ញបូជា ដែលធ្វើឡើងដើម្បីបំពេញ ឬធ្វើឲ្យស្កប់នូវសេចក្តីយុត្តិធម៌បស់ព្រះនិងដើម្បីរំងាប់ព្រះពិរោធរបស់ព្រះអង្គ។
ពាក្យថា« តម្រូវទុកជាមុន» និង «កំណត់ទុកជាមុន» សំដៅលើការសម្រេចចិត្តឬក៏មានផែនការទុកជាមុន មុនពេលអ្វីៗកើតឡើង។
សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យទាំងនេះគឺសំដៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សទៅតាមច្បាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ ច្បាប់របស់មនុស្សដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីព្រះជាម្ចាស់គឺត្រូវមានអាកប្បកិរិយាទៅអ្នកដទៃទៀតដោយត្រឹមត្រូវ។
ពាក្យថា «ថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់» ឬ «ថ្ងៃចុងក្រោយ» សំដៅទៅលើពេលវេលានៅចុងបញ្ចប់នៃសម័យបច្ចុប្បន្ន។
ពាក្យថា «ថ្ងៃជំនុំជម្រះ» គឺតំណាងឲ្យពេលវេលាខាងមុខដែលព្រះជាម្ចាស់នឹងជំនុំជម្រះមនុស្សទាំងអស់។
ក្នុងព្រះគម្ពីសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ពាក្យថា «ថ្ងៃនៃព្រះយេហូវ៉ា» គឺប្រើសំដៅទៅលើពេលវេលាជាក់លាក់ នៅពេលដែលព្រះនឹងដាក់ទោសដល់អំពើបាបរបស់មនុស្ស។
% សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «សប្ប័ទ» សំដៅលើថ្ងៃទាំងប្រាំពីរក្នុងមួយសបា្ដហ៍ ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្គាប់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលញែកជាថ្ងៃឈប់សម្រាកពីការងារ។
«ថ្ងៃសម្រាកពីការងារ»។
«ថ្ងៃសម្រាក»។
ពាក្យថា «ថ្មជ្រុងយ៉ាងឯក» សំដៅលើថ្មយ៉ាងធំ ដែលបានកាត់យ៉ាងពិសេស ហើយដាក់នៅក្នុងតាមជ្រុងនៃគ្រឹះរបស់អាគារ។
ពាក្យថា «ថ្លៃលោះ» សំដៅទៅលើចំនួនលុយ ឬ ការបង់ថ្លៃអ្វីមួយផ្សេងទៀត ដែលត្រូវបានតម្រូវ ឬបង់ថ្លៃដើម្បីដោះលែងនរណាម្នាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
* ព្រះយេស៊ូបានអនុញ្ញាតឲ្យគេធ្វើគត់ព្រះអង្គទុកជាថ្លៃលោះ ដើម្បីរំដោះមនុស្សមានបាបចេញពីភាពជាទាសកររបស់បាប។ ការដែលព្រះអង្គប្រព្រឹត្តយ៉ាងដូច្នេះ គឺការទិញប្រជារាស្រ្តព្រះអង្គតាមរយៈការបង់ថ្លៃបាបរបស់ពួកគេ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរត្រូវបានគេហៅការប្រព្រឹត្តបែបនេះថា «ការប្រោសលោះ»។
* ពាក្យថា «បង់ថ្លៃ» អាចប្រែបានផងដែរថា «បង់ថ្លៃដើម្បីឲ្យដោះលែង» ឬ «ការបង់ថ្លៃដើម្បីដោះឲ្យមានសេរីភាព» ឬ «ការទិញ» នរណាម្នាក់មកវិញ។
* ឃ្លាថា «បង់ថ្លៃលោះ» អាចប្រែថា «បង់ថ្លៃ»។
«ថ្វាយបង្គំ» មានន័យថា «គោរព» សរសើរ និងស្តាប់បង្គាប់នរណាម្នាក់ ជាពិសេសស្តាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់។
ពាក្យថា «ទទួលកេរមរតក» និង «កេរដំណែល» សំដៅលើការទទួលអ្វីមួយដែលមានតម្លៃពីឪពុកម្តាយ ឬពីអ្នកដទៃទៀត ដោយសារមានទំនាក់ទំនងពិសេសជាមួយនឹងអ្នកនោះ។ «អ្នកទទួលមរតក» គឺជាអ្នកដេលទទួលកេរដំណែល។
៏ * ព្រះគម្ពីរចែងថា មនុស្សដែលមានប្រាជ្ញានឹង «បានទទួលសិរីល្អជាមរតក» ហើយមនុស្សសុចរិតនឹងបានទទួលការល្អជាមរតក»។
ពាក្យថា «ទំនុកតម្កើង» សំដៅលើ ចម្រៀងបរិសុទ្ធ ជាញឹកញាប់ក្នុងបែបបទនៃកំណាព្យដែលត្រូវបានសរសេរឡើងដើម្បីច្រៀង។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យថា «ទីបរិសុទ្ធ» ហើយ «ទីបរិសុទ្ធបំផុត» សំដៅទៅលើពីរផ្នែកនៅក្នុងព្រះពន្លា ឬ នៅអគារព្រះវិហារ។
ពាក្យថា «ទីសក្ការ» មានអត្ថន័យ «កន្លែងបរិសុទ្ធ» ជាកន្លែងដែលព្រះសង់ឡើងឲ្យបានពិសិដ្ឋ និងបរិសុទ្ធ។ អាចសំដៅទៅកន្លែងដែលផ្តល់នូវការការពារ និងមានសុវត្ថិភាពបំផុត។
«ទីសន្តោសប្រោស» ជាបន្ទះក្រាស់មួយដែលធ្វើពីមាស ប្រើដើម្បីគ្របពីលើហិបនៃសេចក្តីសញ្ញា។ នៅក្នុងការបកប្រែភាសាអង់គ្លេសជាច្រើន ក៏សំដៅផងដែរទៅលើ «គម្របនៃទីសន្តោសប្រោស»។
ពាក្យថា «ទឹកដីសន្យា» មាននិយាយតែនៅក្នុងរឿងរបស់ព្រះគម្ពីរ មិនមែននៅក្នុងអត្ថបទព្រះគម្ពីរឡើយ។ វាជាពាក្យជំនួសប្រើសំដៅលើទឹកដីកាណាន ដែលបានសន្យាថា នឹងប្រទានដល់លោកអប្រាហាំ និងពួជពង្សរបស់គាត់។
ពាក្យថា «ទុកចិត្ត» សំដៅទៅលើការជឿលើអ្វីមួយ ឬនរណាម្នាក់ថាជាការពិត ឬអាចទុកចិត្តបាន។ មនុស្សដែល «គួរឲ្យទុកចិត្ដ» អាចពឹងផ្អែកលើការធ្វើ និងនិយាយអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ហើយពិតត្រង់។
ពាក្យថា «ទូលអង្វរ» និង «ការទូលអង្វរ» សំដៅលើការដាក់សំណើស្នើសុំជុំនួសឲ្យនរណាម្នាក់។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរតែងសំដៅលើការអធិស្ឋានសម្រាប់មនុស្សដទៃ។
ទេវតាគឺជាវិញ្ញាណមានអនុភាពខ្លាំងដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមក។ ទេវតាទាំងអស់មានវត្តមានដើម្បីបម្រើព្រះជាម្ចាស់ដោយធ្វើតាមនូវអ្វីដែលទ្រង់មានព្រះបន្ទូលឲ្យធ្វើ។ ពាក្យថា «មហាទេវតា» បញ្ជាក់ទៅកាន់ពួកទេវតាដែលគ្រប់គ្រងនិងដឹកនាំទេវតាដទៃទៀត។
១) មានអត្ថន័យថា «ទេវតាដែលតំណាងព្រះយេហូវ៉ា» ឬ «អ្នកនាំសារជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា»។ ២) មានអត្ថន័យបញ្ជាក់ជាព្រះយេហូវ៉ាអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ដែលស្រដៀងដូចទេវតាដែលបាននិយាយទៅកាន់មនុស្សម្នាក់។ មិនថាមួយណាក្នុងអត្ថន័យទាំងនេះអាចបកស្រាយពាក្យដែលទេវតាបាននិយាយ «យើង» ដូចអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាអង្គទ្រង់ផ្ទាល់កំពុងមានព្រះបន្ទូល។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «នគរព្រះ» និងពាក្យ «នគរស្ថានសួគ៌» ទាំង២គឺសំដៅទៅកាន់ការគ្រប់គ្រងនិងសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះលើប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ និងលើអ្វីៗដែលទ្រង់បានបង្កើត។
ពាក្យថា «នំប៉័ងឥតមេ» សំដៅដល់នំប៉័ងដែលបានធ្វើឡើងដោយមិនប្រើមេនំប៉័ង ឬ ដំបែផ្សេងទៀត។ ប្រភេទនំប៉័ងនេះ មានរាងសំប៉ែត ពីព្រោះវាគ្មានមេដែលធ្វើឲ្យវាឡើងដោលឡើយ។
ពាក្យ «បងប្រុស» ជាទូទៅសំដៅលើ មនុស្សប្រុស ដែលជាប់សាច់ឈាមពីឪពុកម្តាយ ជាមួយមនុស្សម្នាក់ទៀត។
ពាក្យថា «បង្ហាញ» មានន័យថា ធ្វើឲ្យដឹងអ្វីមួយ។ «ការបើកសម្តែង» គឺជាអ្វីមួយដែលត្រូវបានធ្វើឲ្យដឹង។
ពាក្យថា «បង្គាប់» មានន័យថា បង្គាប់នរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើអ្វីមួយ។ «បញ្ជា» ឬ «ក្រឹត្យវិន័យ» គឺជាដីអ្វីមួយដែលមនុស្សបង្គាប់ឲ្យធ្វើ។
ពាក្យថា «បណ្ដាសា» មានន័យថា ធ្វើឲ្យមានការអាក្រក់កើតឡើងលើមនុស្សម្នាក់ ឬអ្វីដែលត្រូវបានដាក់បណ្តាសា។
ពាក្យថា «បន្ទាបខ្លួន» ពណ៌នាអំពីមនុស្សដែលមិនគិតថាខ្លួនប្រសើរជាងអ្នកដទៃ។ គាត់មិនមោទនភាព ឬ អួតអាង។ ភាពរាបសារគឺជាគុណសម្បត្តិនៃការបន្ទាបខ្លួន។
ការ «បំពាន» មានន័យថាល្មើសច្បាប់ ឬរំលោភបំពានសិទ្ធិរបស់បុគ្គលម្នាក់ទៀត។
ពាក្យថា «រំលង» និង «ការរំលង» សំដៅទៅលើការធ្វើខុសទៅនឹងបញ្ជា ច្បាប់ ឬក្រមសីលធម៌។
ពាក្យ «បំពេញ» មានន័យថា បង្រប់ ឬសម្រេចគោលបំណងអ្វីមួយដែលយើងបានរំពឹងទុក។
ឬ «អនុវត្ត» ឬ «ព្រះអង្គបានហៅយើងឲ្យបម្រើគ្នាទៅវិញទៅមក»។
ពាក្យថា «បរិទេវ» និង «សំណោក» គឺជាពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្ហាញពីទុក្ខសោក ការកាន់ទុក្ខ ឬសេចក្តីសោកសៅយ៉ាងខ្លាំង។
«បរិសុទ្ធ» មានន័យថា ធ្វើឲ្យលែងមានកំហុស ឬ ធ្វើឲ្យលែងមានអ្វីមកលាយឡំជាមួយឡើយ។ ធ្វើឲ្យអ្វីមួយបរិសុទ្ធគឺជាការសម្អាតវា ហើយយកអ្វីៗដែលនាំឲ្យវាមិនស្អាត ឬកខ្វក់ចេញ។
ពាក្យថា «បរិសុទ្ធ» និង «ភាពវិសុទ្ធ» សំដៅលើលក្ខណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលត្រូវបានកំណត់ច្បាស់ និងការញែកចេញរវាង បាប ហើយនិងការមិនល្អឥតខ្ចោះ។
ពាក្យ «បរិសុទ្ធ» ត្រូវបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីមនុស្សម្នាក់ដែលប្រព្រឹត្ដតាមរបៀបដែលគោរពដល់ព្រះហើយបង្ហាញពីលក្ខណរបស់ព្រះ។ «ភាពបរិសុទ្ធ» គឺជាគុណសម្បត្ដិនៃការលើកកិត្ដិយសព្រះដោយធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់។
ពាក្យថា «អំពើបាប» គឺសំដៅទៅលើសកម្មភាពគំនិត និងពាក្យដែលផ្ទុយនឹងឆន្ទៈ និងច្បាប់របស់ព្រះ។ បាបក៏អាចសំដៅទៅលើការមិនធ្វើអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យយើងធ្វើផងដែរ។
«ពិធីបុណ្យសប្តាហ៍» គឺជាពិធីបុណ្យរបស់សាសន៍យូដា ដែលត្រូវធ្វើនៅហាសិបថ្ងៃបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យរំលង។ ក្រោយមកសំដៅលើ «ថ្ងៃទីហាសិប»។
ពាក្យថា «បោះបង់ចោល» មានន័យថា លះចោល ឬ បោះចោលអ្វីមួយ។ នរណាម្នាក់ «ត្រូវគេបោះបង់ចោល» ត្រូវបោះចោលនៅទីរហោស្ថាន ឬត្រូវនរណាម្នាក់លះបង់ចោល។
ពាក្យថា «ប្ញទ្ធានុភាពខ្ពង់ខ្ពស់» មានអត្ថន័យត្រង់ «អំណាចដ៏ខ្លាំងពូកែ» នៅក្នុងព្រះគម្ពីរគឺសំដៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យ «ប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះ» សំដៅលើមនុស្សដែលព្រះបានត្រាស់ហៅឲ្យចេញពីលោកី ដើម្បីមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះអង្គ។
ប្រស្នា គឺសំដៅលើរឿងខ្លីៗឬជាគោលបំណងនៃមេរៀនអ្វីមួយដែលប្រើសម្រាប់ពន្យល់ ឫ បង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិតផ្នែកសីលធម៌។
ពាក្យថា «ប្រែចិត្ត» និង «ការប្រែចិត្ត» សំដៅលើបែរចេញពីបាប ហើយត្រឡប់ទៅរកព្រះជាម្ចាស់។
ពាក្យ «ប្រោសប្រណី» សំដៅទៅលើការធ្វើអ្វីមួយ ដើម្បីផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកយ៉ាងច្បាស់ក្នុងចិត្តគួរនឹងទទួល។ អ្វីមួយដែលជា «អំណោយផល» អ្វីៗដែលជាក់លាក់ ការយល់ព្រម ឬក៏មានប្រយោជន៍។
ពាក្យថា «ប្រោសលោះ» និង «ការប្រោសលោះ» សំដៅទៅលើ ការទិញអ្វីមួយដែលធ្លាប់ជាម្ចាស់ពីមុន ឬ ត្រូវបានជាប់ជាឈ្លើយត្រឡប់មកវិញ។ «អ្នកប្រោសលោះ» គឺជាម្នាក់ដែលប្រោសលោះ អ្វីមួយ ឬអ្នកណាម្នាក់។
ពាក្យថា «ផ្សះផ្សា» និង «ការផ្សះផ្សា» សំដៅទៅលើ «ការសាងសន្តិភាព» រវាងមនុស្សដែលធ្លាប់ជាសត្រូវនឹងគ្នាពីមុន។
ក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យថា «ព័ន្ធការី» និង «ព័ន្ធកិច្ច» សំដៅទៅលើការបម្រើអ្នកដទៃដោយការបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះ និងការថែរក្សាខាងវិញ្ញាណ។ ពាក្យថា «ព័ន្ធការី» ក៏អាចសំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលបម្រើអ្នកដទៃតាមរបៀបនេះដែរ។
ពាក្យថា «ពិត» និង «សេចក្តីពិត» សំដៅទៅលើគំនិតដែលជាការពិត ព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងពិតប្រាកដ និងសេចក្តីថ្លែងដែលត្រូវបានគេនិយាយពិតប្រាកដមែន។
«បុណ្យរំលង» គឺជាឈ្មោះពិធីបុណ្យសាសនាដែលជនជាតិយូដាប្រារព្ធធ្វើរៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីរំលឹកដល់ព្រះជាម្ចាស់ដែលបានជួយសង្រ្គោះពួកអយ្យកោនៃប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលដែលជាប់ជាទាសករនៅក្នុងប្រទេសអេស៊ីព្ទអោយមានសេរីភាព។
ពាក្យថា «ពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់» បានត្រូវប្រើដោយសាវកប៉ូលសំដៅទៅលើអាហារបុណ្យរំលងដែលព្រះយេស៊ូបានបរិភោគជាមួយនឹងពួកសាវករបស់ព្រះអង្គនៅយប់ដែល ព្រះអង្គត្រូវបានចាប់ខ្លួនដោយពួកមេដឹកនាំសាសនាយូដា។
ពាក្យថា «ពិភពលោក» សំដៅទៅលើផ្នែកនៃសកលលោកដែលមនុស្សរស់នៅ៖ លើផែនដី។ ពាក្យថា «ខាងលោកីយ៍» ពិពណ៌នាអំពីភាពអាក្រក់ និងអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សដែលរស់នៅក្នុងលោកីយ៍នេះ។
ពាក្យ «ពួកកូនប្រុសរបស់ព្រះ» គឺជាពាក្យរូបភាពដែលមានអត្ថន័យជាច្រើន។
ពួកផារិស៊ី ជាក្រុមមនុស្សដែលសំខាន់ ហើយមានអំណាចបំផុតនៃពួកដឹកសាសនាយូដានៅសម័យព្រះយេស៊ូ។
ពាក្យថា «ពួកពលបរិវានៃរះយេហូវ៉ា» និង «ពួកពលបរិវានៃព្រះជាម្ចាស់» គឺជាតួនាទីដែលបញ្ជាក់សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអម្ចាស់គ្រប់គ្រងលើពួកទេវតាដែលស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ។
ពួកអាចារ្យ គឺជាមន្រី្តដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការសរសេរ ឬចម្លងឯកសាររបស់រដ្ឋ ឬសាសនា ដោយដៃ។ ឈ្មោះមួយទៀតសម្រាប់ពួកអាចារ្យគឺ «អ្នកជំនាញច្បាប់នៅក្នុងសាសន៍យូដា»។
ពាក្យថា «ពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ» គឺជាពាក្យប្រៀបធៀបដែលមានន័យថា ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធកំពុងតែផ្តល់អំណាចដល់មនុស្សម្នាក់ឲ្យធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
ព្រះក្លែងក្លាយគឺជាអ្វីដែលមនុស្សថ្វាយបង្គំជំនួសឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះពិតតែមួយ។ ពាក្យថា «ទេពធិតា» សំដៅទៅព្រះក្លែងក្លាយតែជាស្រី្ត។
ពាក្យថា «ព្រះគុណ» សំដៅទៅលើការជួយ ឬ ព្រះពរដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យនណាម្នាក់ដែលមិនចាំបាច់ខំរក។ ពាក្យថា «ប្រណីសណ្តោស» ពិពណ៌នាអំពីនណាម្នាកដែលបង្ហាញពីក្តីមេត្តាទៅកាន់អ្នកដទៃ។
ពាក្យថា «ព្រះមេស្ស៊ី» និង «ព្រះគ្រិស្ត» មានន័យថា «ព្រះដែលត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំង» សំដៅលើព្រះយេស៊ូ ជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យថា «ព្រះជាម្ចាស់» សំដៅទៅលើភាពអស់កល្បនៃព្រះអទិករដែលបានបង្កើតសកលលោកមកពីភាពទទេស្អាត។ ព្រះជាម្ចាស់ រួមមានព្រះវបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ នាមនៃព្រះជាម្ចាស់គឺ «ព្រះជាម្ចាស់»។
ពាក្យ «ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះវបិតា» និង «ព្រះវបិតានៅនគរស្ថានសួគ៌» សំដៅទៅលើព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះពិតតែមួយ។ ពាក្យនេះក៏មានពាក្យ «ឪពុក» មកដែរ ជាពិសេសនៅពេលដែលព្រះយេស៊ូអំពាវនាវរកព្រះអង្គ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ឃ្លាថា «ដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់» (ដំណាក់ព្រះជាម្ចាស់) និង ព្រះដំណាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា សំដៅដល់ទីកន្លែងថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់។
ពាក្យថា «ព្រះដ៏វិសុទ្ធ» គឺជាងារនៅក្នុងព្រះគម្ពីរដែលភាគច្រើនសំដៅទៅលើព្រះ។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ពាក្យថា «ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ» សំដៅទៅលើអ្វីមួយដែលព្រះបានមានបន្ទូលជាមួយមនុស្ស។ រាប់បញ្ចូលទាំងការថ្លែងព្រះបន្ទូល និងបទគម្ពីរផងដែរ។
ព្រះពន្លាគឺជាត្រសាលពិសេសមួយ ដែលរៀបចំយ៉ាងមានរបៀបរៀបរយ ជាកន្លែងដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថ្វាយបង្គំព្រះ នៅកំឡុងពេលដែលពួកគេដើរវង្វេង៤០ឆ្នាំនៅទីរហោស្ថាន។
ព្រះយេស៊ូគឺជាបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ព្រះនាម «យេស៊ូ» មានន័យថា «ការសង្គ្រោះរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។ ពាក្យថា «ព្រះគ្រិស្ត» គឺជាងារដែលមានន័យថា «ព្រះដែលបានចាក់ប្រេងតាំង» ហើយពាក្យមួយផ្សេងទៀតគឺព្រះមេស្ស៊ី។
ពាក្យថា «ព្រះជាម្ចាស់» ជាឈ្មោះដែលសម្តែងពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូលនឹងលោកម៉ូសេត្រង់គុម្ពបន្លារឆេះ។
ពាក្យ «ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ» សំដៅលើព្រះយេស៊ូដែលជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះដែលបានយាងមកផែនដីយកនិស្ស័យជាមនុស្ស។ ព្រះអង្គក៏ត្រូវបានគេហៅថា «ព្រះរាជបុត្រា» ផងដែរ។
ព្រលឹងគឺនៅខាងក្នុង មើលមិនឃើញ ហើយស្ថិតនៅខាងក្នុងមនុស្ស។ វាសំដៅលើផ្នែកមិនមែនជារាងកាយរបស់មនុស្ស។
ពាក្យទាំងអស់នេះ សំដៅទៅលើព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលជាព្រះ។ ព្រះពិតតែមួយដែលគង់នៅអស់កល្បគឺព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។
ព្រះវិហារគឺជាសំណង់អគារមួយ ដែលមានព័ទ្ធដោយជញ្ជាំង និងទីធ្លាជុំវិញ គឺជាកន្លែងដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ចូលមកដើម្បីអធិស្ឋាន និងថ្វាយតង្វាយទៅកាន់ព្រះ។ ព្រះវិហារត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅលើភ្នំម៉ូរីយ៉ាក្នុងក្រុងយេរូ៉សាឡិម។
ពាក្យថា «ព្រះសង្គ្រោះ» បង្ហាញពីមនុស្សដែលបានសង្រ្គោះ ឬក៏សង្គ្រោះអ្នកដទៃឲ្យរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់។ ឃ្លានេះ អាចមានន័យថា នរណាម្នាក់បានផ្តល់កម្លាំងដល់អ្នកដទៃផ្សេងទៀត និងផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកគេ។
«ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ» សំដៅទៅលើបំណងព្រះហឫទ័យ និងផែនការរបស់ព្រះអង្គ។
នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីចាស់ «ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា» ត្រូវបានប្រើជាញឹកញាប់ ដើម្បីសំដៅទៅព្រះពិតតែមួយ។
ពាក្យ «ភ័យខ្លាច» និង «ការភ័យខ្លាច» សំដៅលើអារម្មណ៍ដែលមិនល្អ នៅពេលមាននរណាម្នាក់បង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនឯង ឬអ្នកដទៃ។
ពាក្យថា «ភាពនៃព្រះ» សំដៅទៅលើអ្វីដែលទាក់ទងទៅនឹងព្រះជាម្ចាស់។
ជាទូទៅពាក្យ «ភាពរុងរឿង» មានន័យថា កិត្តិយស ភាពធំឧត្តម និង ភាពអស្ចារ្យបំផុត។ អ្វីដែលមានសិរីរុងរឿងត្រូវបានរាប់ថា «ប្រកបដោយសិរីរុងរឿង»។
មនសិការគឺជាផ្នែកមួយនៃគំនិតរបស់មនុស្សដែលព្រះបានបើកឲ្យគាត់បានដឹងថាគាត់កំពុងធ្វើអ្វីមួយដែលជាអំពើបាប។
ពាក្យថា «មនុស្សលាក់ពុត» សំដៅដល់មនុស្សដែលធ្វើអ្វីមួយបង្ហាញថាខ្លួនសុចរិត ប៉ុន្តែ ដែលអាថ៌កំបាំងគឺជាសកម្មភាពក្នុងផ្លូវដែលអាក្រក់។ ពាក្យថា «លាក់ពុត» សំដៅដល់ឥរិយាបថដែលបំភាន់មនុស្សក្នុងគិតថាមនុស្សម្នាក់ជាមនុស្សសុចរិត។
ជាធម្មតាពាក្យនេះ «កម្រៀវ» សំដៅទៅលើបុរសម្នាក់ដែលត្រូវបានគេក្រៀវ។ ពាក្យនេះ ក្រោយមកបានក្លាយជាពាក្យទូទៅ ដើម្បីយោងទៅមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលណាមួយ សូម្បីតែអ្នកដែលមិនបានក្រៀវក្តី។
ម៉ាណាគឺជានំដែលមានពណ៌សហើយមានគ្រាប់ដូចជាគ្រាប់ល្ង ដែលព្រះបានប្រទានមកឲ្យពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលធ្វើជាអាហារក្នុងរយៈពេល៤០ឆ្នាំដែលពួកគេរស់នៅទីរហោស្ថាន បន្ទាប់ពីរចាកចេញពីស្រុកអេស៊ីប។
ជាទូទៅពាក្យថា «មិត្តភាព» សំដៅទៅលើការប្រាស្រ័យទាក់ទងមិត្តភាព រវាងសមាជិកក្រុមមនុស្សដែលចែករំលែកចំណាប់អារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នា។
ពាក្យថា «មេត្ដាករុណា» និង «មានមេត្តាករុណា» សំដៅទៅលើការជួយមនុស្សដែលត្រូវការជំនួយជាពិសេសនៅពេលពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពខ្សត់ខ្សោយ ឬបន្ទាបខ្លួន។
មេទ័ពគឺជាមេទាហានរបស់រ៉ូម មានទាហាន១០០នាក់នៅក្រោមបញ្ជារបស់គាត់។
ពាក្យ «មេប្រឆាំងព្រះគ្រិស្ត» បញ្ជាក់ទៅកាន់មនុស្សដែលបង្រៀងប្រឆាំងទាស់នឹងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។ មេប្រឆាំងព្រះគ្រីស្តគឺមានច្រើនក្នុងផែនដី។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «ម្ចាស់» គឺសំដៅទីកាន់អ្នកណាម្នាក់ដែលមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់គ្រងលើអ្នកណាម្នាក់ផ្សេងទៀត។
ពាក្យថា «រ៉ាប៊ី» ន័យត្រង់នៃពាក្យថា «ម្ចាស់របស់ខ្ញុំ» ឬ «គ្រូរបស់ខ្ញុំ»។
ពាក្យថា «រូបកាយ» ន័យត្រង់សំដៅលើរូបកាយខាងសាច់ឈាមរបស់មនុស្ស ឬក៏សត្វ។ ពាក្យនេះ អាចប្រើជាពាក្យប្រៀបធៀបផងដែរ ដោយសំដៅលើវត្ថ ឬក្រុមទាំងមូលដែលមានសមាជិកផ្សេងៗគ្នា។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «រូបតំណាង» គឺតំណាងទៅអ្វីមួយដែលប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងអ្វីមួយផ្សេងទៀត ឬ ដូចជាចរិតលក្ខណរបស់អ្នកណាម្នាក់ ឬផ្នែកសំខាន់របស់អ្នកណាម្នាក់។ ឃ្លាថា «រូបភាពរបស់ព្រះ» គឺត្រូវបានប្រើក្នុងរបៀបផ្សេងទៀត ដោយផ្អែកលើបរិបទនីមួយៗ។
ពាក្យថា «រើសតាំង» និង «បានរើសតាំង» សំដៅទៅលើការជ្រើសរើសនរណាម្នាក់ ដើម្បីបំពេញភារកិច្ច ឬតំណែងជាក់លាក់ណាមួយ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
លើកតម្កើងគឺការសរសើរ និងគោរពចំពោះនរណាម្នាក់។ វាក៏អាចមានន័យផងដែរថា លើកនរណាម្នាក់ឡើងនៅក្នុងឋានៈខ្ពស់។
ពាក្យថា «ល្ងីល្ងើ» ជារើយៗ សំដៅលើមនុស្សដែលជ្រើសរើសខុស ជាពិសេសគឺការជ្រើសរើសមិនស្តាប់បង្គាប់។ ពាក្យថា «ល្ងង់» ពិពណ៌នាអំពីបុគ្គលម្នាក់ ឬអាកប្បកិរិយាបុគ្គលម្នាក់ដែលគ្មានប្រាជ្ញា។
ពាក្យថា «ការល្បងល» គឺសំដៅទៅលើបទពិសោធន៍លំបាក ឬការឈឺចាប់ ដែលអាចបង្ហាញពីភាពខ្លាំង ឬភាពខ្សោយរបស់បុគ្គលម្នាក់នោះ។
ល្បួងនណារម្នាក់គឺជាការដែលព្យាយាមអូសទាញអ្នកនោះឲ្យធ្វើការអ្វីម្យ៉ាងដែលខុស។
ពាក្យថា «ល្អ» មានអត្ថន័យខុសៗគ្នា អាស្រ័យទៅលើបរិបទនីមួយៗ។ មានភាសាជាច្រើនដែលប្រើពាក្យផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីបកប្រែពាក្យទាំងនេះក្នុងន័យខុសៗគ្នា។
ពាក្យថា «វិញ្ញាណ» សំដៅលើអ្វីដែលមើលមិនឃើញ និងផ្នែកដែលមិនមែនជារាងកាយរបស់មនុស្ស។ នៅពេលមនុស្សម្នាក់ស្លាប់ វិញ្ញាណរបស់គាត់ចាកចេញពីរូបកាយរបស់គាត់។ «វិញ្ញាណ» អាចសំដៅលើឥរិយាបថ ឬស្ថានភាពនៃអារម្មណ៍។
ពាក្យថា «វិន័យ» សំដៅទៅលើការបង្ហាត់មនុស្ស ដើម្បីឲ្យគោរពតាម គោលការណ៍ណែនាំទាំងឡាយអំពីអាកប្បកិរិយាខាងផ្នែកសីលធម៌។
ពាក្យថា «វិនាស» មានន័យថា ស្លាប់ ឬត្រូវបានបំផ្លាញ។ ជាទូទៅជាលទ្ធផលនៃអំពើហឹង្សា ឬគ្រោះមហន្តរាយផ្សេងទៀត។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ វិនាសនៅទីនេះ មានន័យថា ទទួលរងការដាក់ទោសនៅស្ថាននរករហូតអស់កល្បជានិច្ច។
ពាក្យថា «វេទនា» សំដៅទៅលើអារម្មណ៍នៃវេទនាដ៏ធំ។ វាក៏ជាការរំលឹកផងដែរថា នរណាម្នាក់នឹងជួបបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ។
ពាក្យថា «ស័ក្តិសម» ពណ៌នាពីនរណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយដែលស័ក្តិសមទទួលការគោរព និងការផ្តល់កិត្ដិយស។ «មានតម្លៃ» មានន័យថា ដែលមានតម្លៃ និងមានសំខាន់។ ពាក្យថា «គ្មានតម្លៃ» មានន័យថា គ្មានតម្លៃអ្វីទាំងអស់។
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ សង្ឃគឺជាមនុស្សដែលត្រូវបានជ្រើសរើសធអោយធ្វើជាសង្ឃ ដើម្បីថ្វាយដង្វាយយញ្ញបូជាទៅកាន់ព្រះក្នុងនាមជាមនុស្សរបស់ព្រះ។ ពាក្យ ថា«បូជាចារ្យ» គឺជាតំណែងមួយនៃឈ្មោះ ឬងារជាសង្ឃ។
សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «សង្ឃឹម» សំដៅលើការរំពឹងទុក និងចំណង់លើអ្វីមួយយ៉ាងខ្លាំងថា នឹងកើតឡើង។ ក្នុងនេះក៏អាចមានន័យថាមិនប្រាកដថា វានឹងកើតឡើងទេ។
ពាក្យថា «សង្រ្គោះ» សំដៅចំពោះការថែរក្សានរណាម្នាក់ដែលកំពុងមានបទពិសោធន៍អាក្រក់ និងមានគ្រោះថ្នាក់។ ពាក្យ «សុវត្ថិភាព» មានន័យថា ការការពារពីការអាក្រក់ ឬពីគ្រោះថ្នាក់។
សញ្ញាគឺជាវត្ថុ ព្រឹត្តិការណ៍ ឬសកម្មភាពដែលមានអត្ថន័យពិសេស។
សន្យាគឺជាការសច្ចារក្នុងការធ្វើអ្វីមួយជាក់លាក់។ នៅពេលអ្នកណាម្នាក់សន្យាអ្វីមួយ មានន័យថា គាត់ប្តូរផ្តាច់ក្នុងការធ្វើអ្វីមួយ។
ពាក្យថា «ភាពស៊ប់» និង «ភាពងុបងល់» សំដៅទៅកាន់ការលះបង់យ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីគាំទ្រដល់បុគ្គល ឬគំនិតណាមួយ។
ពាក្យថា«សម្ដេចសង្ឃ»សំដៅទៅលើបូជាចារ្យពិសេសម្នាក់ដែលត្រូវបានតែងតាំងឱ្យបម្រើការអស់រយៈពេលមួយឆ្នាំក្នុងនាមជាមេដឹកនាំបូជាចារ្យអ៊ីស្រាអែលដទៃទៀត។
សម្បថគឺជាការសន្យាដែលមនុស្សបានធ្វើជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់។ មនុស្សដែលសន្យាថានឹងធ្វើអ្វីមួយដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ ឬបង្ហាញការប្តូរផ្តាច់ទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់។
សម្ពន្ធមេត្រី គឺជាការយល់ព្រមរវាងភាគីពីរ គឺរវាងម្នាក់ ឬពីរភាគីត្រូវបំពេញជាផ្លូវការ។
ពាក្យនេះត្រូវបានប្រើដើម្បីពណ៌នាពីភាពប្តូរផ្តាច់របស់ព្រះក្នុងការបំពេញសេចក្តីសន្យាដែលព្រះអង្គបានសន្យាជាមួយប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ។
ពាក្យថា «សហាយស្មន់» សំដៅលើបាបដែលទាក់ទងនឹងអ្នករៀបការរួចហើយ មានទាក់ទងផ្លូវភេទជាមួយនរណាម្នាក់ដែលមិនមែនជាប្រពន្ធរបស់គាត់។ ពាក្យថា «អំពើកំផិត» ពណ៌នាពីឥរិយាបថ ឬពីមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបនេះ។
ក្នុងព្រះគម្ពីរពាក្យថា «សាច់ឈាម» នៅក្នុងន័យត្រង់សំដៅទៅលើសំពត់ទន់នៅលើរូបកាយរបស់មនុស្ស ឬសត្វ។
មារគឺវិញ្ញាណអាក្រក់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត ប៉ុន្តែ ពួកវាបានប្រឆាំងប៉ះបោរជាមួយព្រះជាម្ចាស់ហើយក្លាយជាសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ។ មារគឺត្រូវហៅផងដែរថា «សាតាំង» ឬ «វិញ្ញាណអាក្រក់»។
សារភាពមានន័យថា ទទួលស្គាល់ ឬអះអាងថា អ្វីមួយជាការពិត។ «ការសារភាព» គឺជាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ ឬ ការទទួលស្គាល់អ្វីមួយថាជាសេចក្តីពិត។
សាលាប្រជុំជាទីកន្លែងដែលជនជាតិយូដាជួបជុំគ្នាដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់។
«សាវក» ជាមនុស្សដែលព្រះយេស៊ូបានចាត់ឲ្យទៅប្រកាសអំពីព្រះរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ។ ពាក្យថា «ភាពជាសាវក» សំដៅលើមុខងារ ឬសិទ្ធិអំណាចរបស់អស់អ្នកដែលបានជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជាសាវក។
ពាក្យថា «សាសន៍ដទៃ» សំដៅទៅលើអ្នកដែលមិនមែនជាសាសន៍យូដា។ សាសន៍ដទៃជាសាសន៍ដែលមិនមែនពូជពង្សរបស់លោកយ៉ាកុប។
ពាក្យថា «សិទ្ធិកូនច្បង» នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសំដៅលើ ការផ្តល់កិត្តិយស នាមត្រកូល និងទ្រព្យសម្បត្តិខាងរូបកាយ ជាទូទៅត្រូវប្រគល់ឲ្យទៅកូនច្បងនៅក្នុងគ្រួសារ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យថា «សិទ្ធិអំណាច» សំដៅលើមានអំណាចនៃឥទ្ធិពល និងការត្រួតត្រាលើអ្នកណាម្នាក់ផ្សេងទៀត។
ពាក្យថា «សិស្ស» សំដៅទៅលើមនុស្សម្នាក់ដែលបានចំណាយពេលច្រើនជាមួយនឹងគ្រូបង្រៀនម្នាក់ រៀនពីអត្តចរិត និងរសេចក្ដីបង្រៀនរបស់គ្រូនោះ។
ពាក្យថា «សិស្សទាំងដប់ពីររូប» សំដៅទៅលើក្រុមមនុស្សទាំង១២នាក់ ដែលព្រះយេស៊ូបានជ្រើសរើសមកធ្វើជាសិស្សជំនិត ឬជាសាវករបស់ព្រះអង្គ។ បន្ទាប់ពីលោកយូដាស-អ៊ីស្ការីយុត បានសំឡាប់ខ្លួន នោះគេបានហៅសាវកថា ជាសិស្សទាំងដប់មួយនាក់វិញ។
ដើមដំបូងពាក្យថា «ស៊ីយ៉ូន» ឬ «ភ្នំស៊ីយ៉ូន» សំដៅទៅកាន់ទីកន្លែង ឬបន្ទាយដែលស្តេចដាវីឌ ដណ្តើមយកបានពីជនជាតិយេប៊ូស។ ពាក្យទាំងពីរនេះ បានក្លាយទៅពាក្យដែលសំដៅទៅកាន់ក្រុងយេរូសាឡិម។
ពាក្យថា «សុចរិត» និង «សេចក្តីសុចរិត» សំដៅលើភាពល្អដ៏ពិត យុតិធម៌ ភាពស្មោះត្រង់ និង សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ ដោយសារ ព្រះជាម្ចាស់សុចរិត ព្រះអង្គត្រូវតែដាក់ទៅបាប។
ពាក្យថា «សេចក្តីមេត្តា» សំដៅលើអារម្មណ៍នៃការបារម្ភចំពោះមនុស្ស ជាពិសេស ចំពោះអស់អ្នកដែលកំពុងរងការឈឺចាប់។ រីឯមនុស្សដែលមាន «សេចក្ដីមេត្តាករុណា» សំដៅទៅលើមនុស្សដែលយកចិត្តទុកដាក់ និងជួយដល់អ្នកដទៃ។
សេចក្តីក្រោធគឺជាកំហឹងខ្លាំងដែលជួនកាលមានជាយូរអង្វែង។ ជាពិសេសសំដៅទៅលើការ វិនិច្ឆ័យដ៏សុចរិតរបស់ព្រះចំពោះអំពើបាប និងការដាក់ទោសដល់មនុស្សដែលបានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ។
ស្រឡាញ់បុគ្គលម្នាក់ទៀតគឺត្រូវយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះបុគ្គលនោះ ហើយធ្វើអ្វីដែលនឹងជួយគាត់។ សម្រាប់ពាក្យ «ស្រឡាញ់» អាចមានន័យផ្សេងគ្នាពីភាសាខ្លះ អាចបង្ហាញដោយប្រើពាក្យខុសគ្នាៈ ១. ប្រភេទសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមកពីព្រះគឺផ្ដោតទៅលើការធ្វើការល្អដល់អ្នកដទៃ ទោះបីជាមិនបានផលប្រយោជន៍អ្វីមកវិញក៏ដោយ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ប្រភេទនេះ យកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះអ្នកដទៃមិនថាពួកគេធ្វើអ្វីក៏ដោយ។ ព្រះជាម្ចាស់ជាតួនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងជាប្រភពនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ពិត។
២. នៅក្នុងគម្ពីរសម្ពន្ធមេត្រីថ្មី ពាក្យថា ស្រឡាញ់ក៏ត្រូវបានប្រើសម្រាប់សំដៅលើសេចក្តីស្រឡាញ់ជាបងប្អូន គ្រួសារនិងមិត្តភក្តិ។
៣. ពាក្យថា «សេចក្ដីស្រឡាញ់» ក៏អាចសំដៅទៅលើស្នេហារវាងបុរស និងស្ត្រីផងដែរ។ ៤. ក្នុងពាក្យប្រៀបប្រដូច «អញបានស្រឡាញ់យ៉ាកុប តែស្អប់អេសាវ» ពាក្យថា «ស្រឡាញ់» សំដៅទៅលើការជ្រើសរើសរបស់ព្រះចំពោះយ៉ាកុបនៅក្នុងទំនាក់ទំនងនៃសម្ពន្ធមេត្រីជាមួយនឹងទព្រះអង្គ។ នេះក៏អាចត្រូវបានបកប្រែជា «អ្នកជ្រើសរើស»។ ទោះជាលោកអេសាវបានទទួលពរពីព្រះក៏ដោយតែគាត់មិនបានទទួលឯកសិទ្ធិនៅក្នុងការតាំងសម្ពន្ធមេត្រីទេ។ ពាក្យថា «ស្អប់» ត្រូវបានប្រើជាអត្ថបដិរូបនៅទីនេះដើម្បីមានន័យថា «បានបដិសេធ» ឬ «មិនត្រូវបានជ្រើសរើស»។
ពាក្យថា «ស្ដេចអនុរាជ» សំដៅលើមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលដែលគ្រប់គ្រង់លើផ្នែកផ្សេងនៅក្នុងអាណាចក្ររ៉ូម។ ស្ដេចអនុរាជទាំងអស់ត្រូវស្ថិតនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះចៅអធិរាជរ៉ូម។
ពាក្យថា «ស្តារឡើងវិញ» និង «ការស្តារឡើងវិញ» សំដៅលើការ ធ្វើអ្វីមួយឲ្យត្រឡប់ដូចដើមវិញ ហើយមានសភាពល្អប្រសើរឡើងវិញ។
ពាក្យថា «ស្តេចនៃសាសន៍យូដា» គឺជាងារសំដៅទៅកាន់ព្រះយេស៊ូគ្រិស្តទជាព្រះមេស្ស៊ី។
ស្ថាននរកគឺជាកន្លែងចុងក្រោយនៃការឈឺចាប់ និងការរងទុក្ខគ្មានទីបញ្ចប់ ជាកន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់ដាក់ទោសមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់ ហើយបដិសេធផែនការនៃការសង្គ្រោះ តាមរយៈលះបង់របស់ព្រះយេស៊ូ។ វាក៏សំដៅទៅលើ «បឹងភ្លើង» ផងដែរ។
ពាក្យថា «ស្ថានមនុស្សស្លាប់» និិង «ស្ថានឃុំព្រលឹង» ត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសំដៅដល់ សេចក្តីស្លាប់ និងទីកន្លែងដែលព្រលឹងមនុស្សត្រូវទៅនៅ ពេលដែលគេស្លាប់។ ពាក្យទាំងពីរមានអត្ថន័យប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។
ពាក្យដែលបកប្រែថា «ស្ថានសួគ៌» គឺសំដៅទៅលើទីកន្លែងដែលព្រះជាម្ចាស់គង់នៅ។ ពាក្យ «មេឃ» អាចប្រែថាស្ថានសួគ៌ដូចគ្នា អាស្រ័យលើបរិបទ។
ពាក្យថា «ទីបន្ទាល់» ឬ «ធ្វើបន្ទាល់» សំដៅទៅលើការថ្លែងអំពីអ្វីមួយដែលយើងបានដឹងថាគឺជាសេចក្តីពិត។
ដើម្បីមាន «ភាពស្មោះត្រង់» ចំពោះព្រះជាម្ចាស់មានន័យថា ត្រូវរស់នៅស្របតាមសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះជានិច្ច។ មានន័យថា ស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់ដោយការគោរពចំពោះព្រះអង្គ។ ស្ថានភាព ឬស្ថានការនៃការស្មោះត្រង់នោះគឺជា «ភាពស្មោះត្រង់»។
ពាក្យថា «ស្អាត» ក្នុងន័យត្រង់ មិនសំដៅទៅលើ កំទេចឬស្នាមប្រឡាក់ណាមួយនោះទេ។ ក្នុងព្រះគម្ពី ត្រូវបានប្រើជាញឹកញាប់នៅក្នុងន័យប្រៀបធៀបដែលមានន័យថា «ស្អាត» «បរិសុទ្ធ» ឬ «មានសេរីភាពពីបាប»។
ពាក្យថា «ហឹប» នៅក្នុងន័យត្រង់សំដៅលើ ប្រអប់ឈើចតុកោណដែលធ្វើឡើងដើម្បីកាន់ ឬការពារអ្វីមួយ។ ហិបអាចមានទំហំធំ ឬតូច អាស្រ័យលើថាតើត្រូវប្រើទៅលើអ្វី។
ពាក្យទាំងនេះសំដៅលើហឹបឈើពិសេស ស្រោបដោយមាស មានថ្មពីរផ្ទាំងដែលសរសេរបញ្ញាតិដប់ប្រការនៅលើនោះដាក់នៅក្នុងហឹបនោះ។ ហើយមានដំបងរបស់លោកអើរ៉ុន និងចាននំម៉ាណាផងដែរ។
«ជនជាតិហេព្រើរ» គឺជាពូជពង្សរបស់លោកអប្រាហាំ តាមរយះលោកអ៊ីសាក និងលោកយ៉ាកុប។ លោកអប្រាហាំ ជាមនុស្សទីមួយដែលបានហៅថា «ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល» នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។
ពាក្យ «ហោរា» គឺជាបុរសម្នាក់ដែលនិយាយព្រះរាជសាររបស់ព្រះទៅកាន់ប្រជារាស្រ្តព្រះអង្គ។ ស្រី្តដែលធ្វើការនេះ ត្រូវបានហៅថា «ហោរាស្រី»។
ពាក្យថា «ហៅ» និង «ស្រែកហៅ» នៅក្នុងន័យត្រង់មានន័យថា និយាយពីអ្វីមួយទៅនរណាម្នាក់ដែលនៅឆ្ងាយ ដោយសម្លេងខ្លាំងៗ។ ហើយក៏មានន័យប្រៀបធៀបមួយចំនួនដែរ។
បូករួមជាមួយចេតនាពីខាងក្នុង ឬពីគោលបំណងនៃការហៅ។
ពាក្យថា «អំណាច» សំដៅទៅលើសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើអ្វីមួយឬក៏បង្កើតអ្វីមួយឡើង ជារឿយៗប្រើកម្លាំងដ៏អស្ចារ្យ។«អំណាច»សំដៅទៅលើមនុស្សឬវិញ្ញាណដែលមានសមត្ថភាពអស្ចារ្យ ដែលធ្វើឲ្យរបស់អ្វីមួយកើតឡើងបាន។
សេចក្ដីណែនាំនៃការបកប្រែ
«សមត្ថភាព» ឬ «កម្លាំង» ឬ «ថាមពល» ឬ «សមត្ថភាពដើម្បីធ្វើការអស្ចារ្យ» ឬ «គ្រប់គ្រង»។
ពាក្យថា «អំណោយ» គឺសំដៅទៅលើអ្វីដែលគេឲ្យយើង ឬក៏អ្វីដែលយើងឲ្យគេ។ អំណោយត្រូវបានគេឲ្យដោយមិនគិតចង់បានអ្វីមកវិញទេ។
អត់ទោសនរណាម្នាក់មិនមែនមានន័យថា មិនប្រកាន់ ឬចងគំនុំទាស់ប្រឆាំងនឹងនរណាម្នាក់ដែលបានធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ទេ។ «ការអត់ទោស» គឺសំដៅលើការអត់ទោសឲ្យនរណាម្នាក់។
ពាក្យថា «អធិស្ធាន» និង «សេចក្ដីអធិស្ធាន» សំដៅទៅលើការនិយាយជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ ពាក្យនេះក៏បានប្រើសំដៅលើមនុស្សព្យាយាមនិយាយទៅកាន់ព្រះក្លែងក្លាយដែរ។
ពាក្យថា «គួរឲ្យខ្ពើមឆ្អើម» ប្រើសំដៅទៅលើអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យខ្ពើម ឬមិនចូលចិត្តយ៉ាងក្រៃលែង។
ពាក្យថា «អំពើទុច្ចរឹត» វាមានន័យស្រដៀងទៅនឹងពាក្យ «អំពើបាប» ប៉ុន្តែ វាអាចនិយាយចំៗសំដៅទៅលើការប្រព្រឹត្តតាមមនសិការនៃការធ្វើខុស ឬ កំហុសដ៏ធំ។
ពាក្យថា «អាក្រក់» និង «កំណាច» ពាក្យទាំងពីរសំដៅទៅលើអ្វីដែលផ្ទុយនឹងចរិកលក្ខណៈ និងឆន្ទៈដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។
ពាក្យ «អាម៉ែន» គឺជាពាក្យប្រើដើម្បីបញ្ជាក់ឬយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលបាននិយាយ។ ពាក្យនេះតែងតែប្រើចុងក្រោយនៃការអធិស្ឋាន។ ជួនកាលពាក្យនេះអាចបកប្រែថា «ពិតប្រាកដ»។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
ពាក្យទាំងនេះសំដៅលើ ពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ វាជាវិញ្ញាណដែលប្រឆាំងជាមួយព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
មនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវអារក្សចូល គឺជាមនុស្សដែលមានអារក្ស ឬ វិញ្ញាណអាក្រក់ វាគ្រប់គ្រងអ្វីដែលអ្នកនោះធ្វើ ឬគិត។
អេផូដគឺជាសម្លៀកបំពាក់ដូចជាក្រណាត់អាវអៀមដែលពួកបូជាចារ្យជនជាតិអ៊ីស្រាអែលពាក់។ វាមានពីរផ្នែកផ្នែកខាងមុខ និងខាងក្រោយ ដែលត្រូវបានគេភ្ជាប់ជាមួយគ្នានៅស្មា ហើយចងនៅជុំវិញចង្កេះជាមួយនឹងខ្សែក្រវ៉ាត់ក្រណាត់មួយ។
អាសនៈគឺជាទម្រមួយដែលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដុតសត្វនិងគ្រាប់ធញ្ញជាតិជាតង្វាយថា្វយដល់ព្រះជាម្ចាស់។
ពាក្យថា «អ៊ីស្រាអែល» គឺជាឈ្មោះដែលព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានដល់លោកយ៉ាកុប។ មានន័យថា «គាត់បោកចំបាប់ជាមួយព្រះ»។
ពាក្យថា «អួត» មានន័យថា និយាយដោយអំណួតអំពីអ្វីមួយឬអ្នកណាម្នាក់។ ជាញឹកញាប់និយាយអំពីអំនួតពីខ្លួនឯង។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ
អ្នកជំនួយគឺជាអ្នកបម្រើការនៅតាមព្រះវិហារក្នុងស្រុក ជួយដល់អ្នកជឿ និងតម្រូវការចាំបាច់ ដូចជាអាហារ និងថវិកា។
ពាក្យថា «អ្នករើសតាំង» នៅក្នុងន័យត្រង់មានន័យថា «អ្នកដែលបានជ្រើសរើស» ឬ «មនុស្សដែលបានជ្រើសរើស» និងសំដៅលើអ្នកដែលព្រះបានតែងតាំង ឬជ្រើសរើសធ្វើជារាស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គ។ «អ្នករើសតាំង» ឬ «អ្នករើសតាំងរបស់ព្រះជាម្ចាស់» គឺជាងារដែលសំដៅលើព្រះយេស៊ូដែលព្រះជាម្ចាស់បានតែងតាំងជាព្រះមេស្ស៊ី។
ពាក្យថា «អ្នកនៅសល់» តាមន័យនៃពាក្យ សំដៅលើមនុស្ស ឬអ្វីៗដែល «នៅសល់» ឬ «សំណល់» ពីមនុស្ស ឬក្រុមដែលមានគ្នាជាច្រើន។
ពាក្យថា «អ្នកប្រាជ្ញ» ពិពណ៌នាអំពីអ្នកណាម្នាក់ដែលយល់អំពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ និងសីលធម៌ក្នុងការធ្វើ។ «ប្រាជ្ញា» គឺជាការយល់ដឹង និងការអនុវត្តអ្វីដែលពិត និងត្រឹមត្រូវខាងសីលធម៌។
«អ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ» គឺជាមនុស្សដែលប្រាប់អ្នកដទៃពីដំណឹងល្អអំពីព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត។
«ឲ្យពរ» អ្នកណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយមានន័យថា ធ្វើឲ្យអ្វីមួយល្អ ឬមានប្រយោជន៍ដល់អ្នកណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយដែលបានទទួលព្រះពរ។
// មតិខាងក្រោម៖ គឺជាការសំខាន់មិនកំណត់ ឬផ្តោតលើ ឬកំណត់ព្រំដែន ដោយអនុវត្តពាក្យដើម «ព្រះពរ» មានន័យច្រើន ឬពីសម្ភារដែលបរិបូរហូហៀរ ឬសុខភាពល្អខាងឯរូបកាយ។ ពិចារណាពីសេចក្តីបង្រៀនយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងបទគម្ពីរអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ ព្រះគុណ និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះដែលមិនគ្រាន់តែមាននៅក្នុងសម័យបុរាណ ប៉ុន្តែ មាននៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះផងដែរ។ ការយកព្រះទ័យទុកដាក់ ការការពារ និងព្រះវត្តមានរបស់ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ។ ហើយសម្រាប់យើង ការថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះ យើងអាចថ្វាយដល់ព្រះអង្គនូវការអរព្រះគុណ ការសរសើរ និងការយល់ដឹង ដែលយើងបានរៀន ហើយដើរតាម (ស្តាប់បង្កាប់) ព្រះអង្គ។
%សេចក្តីណែនាំនៃការបកប្រែ