¹ ¿Non sabedes, irmáns (pois falo cos que coñecen a lei), que a lei ten xurisdición sobre unha persoa mentras viva? ² Pois a muller casada está sometida pola lei ó seu marido mentres lle vive, pero se morre , queda liberada a lei encanto ao marido. ³ Así que, mentras vive o seu marido é chamada adúltera de ela se xunta con outro home, pero se morre o seo marido , está libre desa lei de modo que non é adultera ainda que se xunte a outro home . ⁴ Así que , irmáns meus, tamén a vos se vós fixo morrer á lei mediante o corpo de Cristo, para que seades unidos á outro, ao que resucitou dentre os mortos, co fin de que deamos froito para Deus. ⁵ Porque mentres estabamos na carne, as paixóns pecaminosas espertados pola lei, actuaron sobre os membros do noso corpo co fin de levar froiros ata a morte. ⁶ Pero agora, quedamos liberados da lei mortos ao que nos encadeaba de xeito que servamos na novidade do Espírito é non na decrepitude da letra. ⁷ ¿Que diremos entón? ¿E pecado a lei? ¡De ningunha maneira! Pola contra, eu nom coñecería o pecado se non fora pola lei, porque eu non sabería o que é a cobiza, se a lei non oubera dito , non cobizaras. ⁸ Pero o pecado, aproveitandose do mandamento, produciu en mín toda clase de cobizas; porque aparte da lei o pecado está morto. ⁹ E noutro tempo eu vivín sen a lei, pero cando chegou o mandamento o pecado reviviu e eu morrín, ¹⁰ e este mandamento, que era vida, amín resultoume para morte; ¹¹ Porque o pecado aproveitando o mandamento , enganoume e polo medio del matoume. ¹² Así que a lei é santa, e o mandamento é santo, xusto e bo. ¹³ ¿Entón, o que é bo viu a ser causa de morte en min? ¡de ningún xeito! Pola contra foi o pecado o fín de que ó pecado producindo a miña morte por medio do que é bo, para que por medio do mandamento o pecado chegue a ser en extremo pecaminoso. ¹⁴ Pois sabemos que a lei é espirirual, pero eu son carnal, vendido ao pecado a escravitude do pecado ¹⁵ Porque o que fago, non o entendo ; porque non practico o que o que quero facer, senó que o que aborrezo eso fago. ¹⁶ E seo que non quero facer , o fago estou da cordo coa lei recoñocendo que é boa. ¹⁷ Entón xa non son eu o que o fai, senón o pecado que habita en min. ¹⁸ Porque eu xa sei, que en min , é dicir na miña carne , non habita nada bo; porque o querer está presente en min,pero ó facer o ben non ¹⁹ Pois non fago o ben que desexo , senón io mal que non quero, eso practico. ²⁰ E si o que non quero facer, eso fago, xa non son eu o que o fai senon o pecado que habita en min. ²¹ Entón querendo eu facer o ben atopo a lei de que o mal está presente en min ²² Porque no home interior me deleito na lei de Deus, ²³ pero vexo oute lei nos membros do meu corpo que fan guerra contra a lei da miña mente e me fai prisionero da lei do pecado qesta nos meus membros. ²⁴ ¡Miserable de min! ¿Quen me librará deste corpo de morte? Grazas a Deus, por Xesucristo Noso Señor. ²⁵ Entón eu mesmo por unha banda , coa mente sirvo a lei de Deus, pero por outra, coa carne a lei do pecado