¹ O sumo sacerdote dixo."¿ Sos istas cousas certas?. ² Estevo dixo:" Hirmans e pais escoitarme. O Deus de gloria apareceuse a noso pai Abrham cando él esntraba en Mesopotamia, antes quel vivira en Haráan; ³ Él lle dixo: DEIXA TUAS TERRAS E TEUS PARENTES E VAI A TERRA QUE EU TE MOSTRAREÍ. ⁴ Despois él deixou a terra dos Caldeos e viviu en Harán dende alí, despois de morrer seu pai, Deus o truxo a esta terra, onde vostedes viven agora, ⁵ Non lle deu nada en herdanza a él, nón, nin sequera para poñer un pé Pero Él prometeulle que apesares ca Abrahan non tiña fillos aínda que ËL LLE DARÍA A TERRA COMA UNHA POSESIÓN PRA ÉL E SEUS DESCENDENTES DEPOS DEL. ⁶ Deus lle falaba a él así: QUE SEUS DESCENDENTES VIVIRIÁN UN TEMPO NUHA TERRA ESTRANXEIRA E QUE OS HABITANTES ALÍ OS LEVARÍAN COMA ESCRAVOS E OS MACHACARIÁN DURANTE COARENTA AÑOS. ⁷ EU XULGARÉ A NACIÓN NA COAL EÑES SERÁN ESCRAVOS; dixo Deus, " E DEPOIS DISTO ELES SALIRAN E LOUBARÁN NESTE SITIO. ⁸ E Él deulle a Abrahan o pacto da circunsión, así Abrahan viu a ser o pai de Isaac e o circuncidou a oitavo día; Isaac foi a ser o pai de Xacob e Xacob o pai dos doce patriarcas ⁹ Os patriarcas foron movidos pola envexa contra Xosé e vendérono a Exipto entón Deus estivo con él ¹⁰ e salvouno de dodos os seus sofrementos e deulle favor e sabedoría ante o Faraón rei de Exipto. Faraón enton lle fixo gobernante sobre Exipto e sobre toda a súa casa. ¹¹ Agora, viu unha fame sobre todo Exipto e Canaán e grande sofremento e nosos pais non atoparon alementos. ¹² Pero cando Xacob escoitou que en Exipto había millo él mandou a nosos ancestros a primeira vez. ¹³ A segunda vez Xosé mostróuse a él mesmo a seus hirmans e a familia de Xosé coñocida por Faraón ¹⁴ Xosé mandau a seus hirmans de volta para decirlle a Xacob seu pai que viñera a Exipto, xunto a todos seus parentes, setenta e cinco persoas total. ¹⁵ Entón Xacobo baixou a Exipto depois él morreu él mesmo e os nosos ancestros. ¹⁶ Eles foron levados a Siquen e foron postos na tumba que Abrahabn comprou por prezo en prata dos fillos de Hamor en Siquen. ¹⁷ Mentres o tempo da promesa sé achegaba, a promesa qué Deus lle dixera a Abraham, o pobo, medraba e se moltiplicaba en Exipto , ¹⁸ hata que se levantou outro rei en Exipto, un rei quen non coñocera a Xosé. ¹⁹ Iste mesmo rei enganou a noso pobo e maltratou a nosos ancestros tan duramente, que eles tiñan que expoñer a seus nenos a o prerigo coa esperanza que eles sobreviviran. ²⁰ Por este tempo Moisés naceu, él era diante de Deus e foi alimentado por tres meses na casa de seu pai. ²¹ Cando él foi posto afora, a filla do Faraón o adoptou e criouno coma seu propio fillo. ²² Moisés foi educado en todas as ensinanzas dos Exipcios; e él foi poderoso nos seuas varbas e feitos. ²³ Mais cando él tiña preto de coarenta anos de idade, viu a seu corazón vititar a seus hirmans, os fillos de Israél. ²⁴ Vindo que un israelita taba siendo maltratado, Moisés o defendeu e vingou aquel que foi opremido matando ao esipcio. ²⁵ Él pensou ca seus hirmas comprenderían que Deus pola sua man estaba rescatandollos, pero eles non o comprenderon. ²⁶ A outro día en mirou a uns israelitas mentras eles estaban a descutir; él tratou de poñelos en paz entre eles; él dixo; Siñores, vostedes son hirmans; ¿ por qué se firen un a outro? ²⁷ Pero o que lle fixo dano a seu prójimo, o empurrou e dixo; ¿QUEN TE FIXO GOBERNANTE E XUIZ POR RIBA DE NOS? ²⁸ ¿GOSTARIATE MATARME, COMA MATASTE AO EXIPCIO ONTE? ²⁹ Moisés fuxiu depois de escoitar ísto; él fixose estranxeiro na terra de Madían, onde él viu a ser pai de dous fillos. ³⁰ Cando courenta anos xa pasaron un anxo se lle apareceu no deserto do Monte Sinaí, nuha chama de lume nun arbusto ³¹ Cando Moisés viu o llume, maravillouse coa visión, e mentras quél se achegaba pra ollala, veu a voz do Señor que dicía: ³² EU SON O DEUS DE TEUS PAIS, O DEUS DE ABRAHAM E DE ISAAC E DE XACOB. Moisés tremeu e non era quen de ollar. ³³ O Señor lle dixo a él: QUITA AS SANDASLIAS, PORUE O LUGAR ONDE ESTAS PARADO E TERRA SANTA. ³⁴ DE CERTO EU MIREI O SOFREMENTO DO MEU POBO QUESTA EN EXIPTO; EU ESCOITEI SEUS XEMIDOS E EU BAIXEI A RESCATALOS AGORA VEN, EU TE MANDAREI A EXIPTO. ³⁵ O Moisés. a quen eles esbotaron cando lle dixeron: ¿QUÉN TE FIXO GOBERNANTE E XUIZ? Él era aquél a quen Deus mandou coma gobernador e libertador. Deus o mandou pola man do anxo que aopareceú no arbusto. ³⁶ Moisés os guiou a eles fora de Exipto depois de facer milagres e señais en Exipto e no Mar Roxo, e no deserto dourante coarenta anos. ³⁷ E o mesmo Moisés quen dixo ao pobo de Israél ;DEUS ERGUERÁ UN PROFETA PARA VOSTEDES ENTRE VOSOS HIEMANS, UN PROFETA COMA MÍN ³⁸ Éste e o home que estaba na asamblea no deseto con o anxo quen lle falou a él no Monte Sinaí. Éste e o home quen estaba con nosos ancestros; éste e o hpme quen recibíu verbas vivas para darmolas a nos . ³⁹ Éste e o home a quen nosos ancestross negaronse a obedecelo; eles o apastaron de eles mismos. e nos seus corazons volveronse a Exipto. ⁴⁰ Naquel tempo; eles dixeron a Aaron :FAINOS DEUSES PRA QUE NOS GUIEN EN CANTO A ÉSTE MOISÉS, QUEN NOS DIRIXIU FORA DA TERRA DE EXIPTO, NON SABEMOS QUE LLE PASOU. ⁴¹ Naqueles días eles fixeron un becerro e truxeron un sacreficio ao ídolo e reloncaron pola obra que fixeron coa sus mans ⁴² Pero Deus afastouse e os entregou a loubar as estrelas no ceo, tal comasta escribido no libro dos perofetas.¿ QUIZAIS ME OFRECETES BESTAS MORTAS E SACREFICIOS NOS COARENTA ANOS NO DESERTO, CASA DE ISRAÉL? ⁴³ VOSTEDES ACEPTASTES O TABERNÁCULO DE MOLOC E A ESTRELA DO DEUS RENFAN E AS IMAXES QUE VOSTEDES CREACHES PARA ADORALAS E EU OS LEVAREÍ MÁÍS ALÓ DA BABILONÍA ⁴⁵ Nosos ancestros tiveron o tabernáculo do testemuño no deserto tal coma Deus lle dixera a Moisés Él lle falou a Moisés que él deberia facelo coma o modelo que vira . ⁴⁶ Esta e a tenda cos nosos ancestros trouxeron á terra con Xosué á súa vez. Isto pasou cando eles se apoderaron das nacións, que Deus votou fora ante a presenza dos nosos ancestros. Isto era así ata os días de David, ⁴⁴ quen tiña favor a vista de Deus; el pidiu topar unha morada para o Deus de Xacob. ⁴⁷ Pero Salomón construíu unha casa para Deus. ⁴⁸ Con todo, o Altisimo non vive en casas feitas por mans de homes, isto e coma di o profeta. ⁴⁹ O CEO É MEU TRONO, E A TERRA Ó ESTRADO PARA OS MEUS PES.¿QUE TIPO DE CLASA ME PODEN CONSTRUÉRE VOSTEDES? dí o Señor. ¿ ONDE ESTÁ O SITIO PARA MEU REPOUSO? ⁵⁰ ¿NON FIXO MIÑA MAU TODS ISTAS COUSAS? ⁵¹ Vostedes que son taimudos é incorcisos de corazón e de oidos sempres resisten ao Espírito Santo,; vostedes fan coma seus ancestros facían. ⁵² ¿ Cal dos profetas non persiguíron seus ancestros? Eles asasinaron a os profetas quens apareceron antes da chegada do Xusto; e ahora vos convertedesvos en traidores e asasinos de Él tamén. ⁵³ Vos que recebistes a lei que estableceron os anxos, pero non a cumprichedes. ⁵⁴ Agora os menbros do concílio escoitaron estas cousas. eles se anoxaron moito e rechnaron os dentes contra Estevo. ⁵⁵ Mais él, sendo cheo do Espírito Santo, mirou fixamente ao ceo e mirou a gloria de Deus; é él mirou a Xesús parado a man dereita de Deus. ⁵⁶ Estevo dixo; " Miraide, eu miro os ceos abertos, e ao Fixo do Home parado a man dereita de Deus. ⁵⁷ Peo os membros do concílio berraron con alta voz e tapaban seus oidos e correron xuntos cara a él. ⁵⁸ Eles o botaron fora da cidade e o apedrárono e as testemuñas puxerona suas roupas exteriores aos pes dun mozo chamado Saulo. ⁵⁹ Mentras eles apedraban a Estevo, él sigía chamando ao Señor dicindo; · Señor Xesús ricibe o meu espírito." ⁶⁰ Él axeonllouse e berrou en vos alta: " Señor non tomes este pecado contra eles . " Cando él dixo isto, durmiuse.