¹ Agora un certo home chamado Ananías, con Safira sua muller, vendeu unha parte da sua propiedade, ² e él quedou con parte dos cartos da venda( sua muller tamén o sabia), e tuxo a outra parte e o puxo a os pes dos apóstolos. ³ Pero Pedro dixo: Ananías ¿por qué Satanas encheu o teu corazón pra mentirlle ao Espírito Santo e quedaches con parte do prezo do terreo? ⁴ Mentras non o vendeste,¿ non era teu? E depois de vendelo, ¿non estaba baixo o teu control? ¿Cóma e que pensasches esta cousa no teu corazón? Tí non mentiches aos homes, mentiches a Deus. ⁵ Escoitando estas verbas, Ananías caeu e respirou o derradeiro sospiro e un grande medo apoderouse de todolos que escoitaron. ⁶ Os mozos viñeron á fronte arrouparonno levánrono fora e soterárono. ⁷ Coma tres houras depois , sua muller entrou, non sabendo o que ocorrera, ⁸ Pedro lle dixo: " Dime se vendeste o terreo por esta cantidade, Ela dixo." Si, foi por esa cantidade". ⁹ Entón Pedro lle dixo a ela: ¿Coma é que aceptaches por a proba ao Espírito do Señor?. Olla os pes de estes que soterraron ao teu home estan a porta, e eles sacarante a tí tamén. ¹⁰ Ela de súpito caeu aos seus pes, e respirou seu derradeiro alento, os mozos entraron ea toparon morta ; eles leváronna fóra e soterraronna ao caron do seu marido. ¹¹ Un grande medo invadiu a igresxa enteira e sobre todo aos que escoitaron estas cousas. ¹² Moitas siñais e prodixios estaban a ocorrer entre a xente a través das mans dos apóstolos, Eles estabán todos xuntos no Pórtico de Salomón, ¹³ Maís ninguén tivo a coraxe de xuntarse a eles, pero eran timidos polo pobo ¹⁴ Ainda maís xente foron engadidos ao Señor, , multitudes de homes é melleres, . ¹⁵ atal punto que cargaban cons enfermos dás rúa e os deitaban en camas e padiolas para que ao pasar Pedroa, sua sombra poidera cair en riba deles, ¹⁶ Tamén se xuntou unha grande cantidade de xente dos pobos arrededor do Xerusalén traindo a enfermos e aflixidos de espírito inmundos, e todos eles foron curados. ^{18 17} Pero o sumo sacerdote ergüiuise e todos os que estaban con íl ( que son os Saduceos), e se encheron de celo, v.18.e botaron man dos apóstoños, e os puxeron a cárcere pública. ¹⁹ Pero na noite un anxo do Señor abriu as portas da cadea e dirixiunnos para fóra e díxolles. ²⁰ Ide, ao templo e falarlle a xente todas as verbas desta Vida. ²¹ Cando eles escoitaron isto, eles entraron no Templo preto do amancer e insinaron. Pero o sumo sacerdote e os que estaban con él viñeron, e chamaron a todos los ancians do pobo de Israél, e mandaronlle traer aos apóstolos da cadea. ²² Pero os oficiais que foron no nos atoparon na cadea , e eles volveron e informaron: ²³ " Nos atopamos a carcere pechada de moso seguro e a os gardas parados na porta, maís cando nos abrimos, non atopamos a ninguén dendrto." ²⁴ Cando o capitán do témpo e os principais sacerdotes escoitaron istas verbas, eles quedaron mui perplexos en canto deles e que podería sair diso. ²⁵ Entón veu alguén e deixolles: os homes que vostedes meteron na cadea están no Templo ensinando á xente. ²⁶ Asín que o capitán foi con os oficiais, e os truxeron de volta pero sen violencia pous eles tremian ca xente los apedreara. ²⁷ Cando eles os truxero, os puxeron frente ao concilio concilio. O sumo sacerdote os interrogou, ²⁸ dicindo." Nos encargamosxes estritomente encoemdamoslles que non ensinaran nese Nome, e aínda enchénches a Xerusalén coas súas ensinanzas e queredes traer o sangue dese Home sobre nos. ²⁹ Pero Pedro e os apóstolos responderon:" Nos obedecemos a Deus no lugar de aos homes. ³⁰ O Deus de nosos pais levantou a Xesús, a quen vostedes mataron, colgadoo dun árbire. ³¹ Deus o esaltou a Sua man dereita para ser Princpe e Salvador, para darlle arrepentemento a Israel, e o perdón dos pecados. ³² Nos somos testemuñas destas cousas, e tamen o Espírito Santo, aquen Deus, lle deu a aqueles que lle obedecen. ³³ Cando os membros do concilio escoitaron isto, eles estaban furiosos e quirían matar aos apóstolos. ³⁴ Pero un fariseo chamado Gamaliel, mestre da lei honrado por todo o pobo, levantouse e mandou cos apóstolos fosen levados fora por uns intres. ³⁵ Entón él lles dixo: "Homes de Israel, poñan moita atención ao que vostedes se propoñen facer co estas persoas. ³⁶ Fai algún tempo, Teudas se levantau pretendendo ser alguen, e un numaro de homes, coma catrocentos, se lle uniron. Él foi asisinado, e todos os que obedeceron foron espallados e quedaron en nada. ³⁷ Depois deste home, Xudas de Galilea, se levantou nos días do censo e levou algunha xente detras del. Él tamén pereceu e todos os que lle obedeceran foron espallados. ³⁸ Agora dígosvo: alexense destes homes e déixaos en pa, porque se este proxecto ou obra é de homes, será destruído, ³⁹ PERO SE É DE dEUS, NON PODERAS DESTRUÍLOS, quizas incluso descobras questás loitando contra Deus " Así foron persuadidos. ⁴⁰ Entón chamaron aos apóstolo, golpearonlles e mandaronlles que non falasen no nome de Xesús, e soltáronlos. ⁴¹ Eles aíron do concilio ledos de ser considerados de dignos de sofrir deshora polo Nome . ⁴² Apartires dese día, no Templo e de fogar en fogar, insinaron e predicaron de seguido sobre Xesús como o Cristo.