Capítolo 4

1 Escomenzou a insenar de novo ao caron do n mar. Unha grande multitude xuntouse aredor dél, entón Él subiu a un bote questaba no mar, e sentouse: E toda a multitude en terra a veira do mar. 2 Él lles ensinaba moitas cousas en parábolas, El lle dixo na sua ensinanza. 3 Escoiten, o sembrador saíu a sementar 4 Mentres sementaba, algúnhas sementes cairon no camiño, e viñeron os paxaros é coméronas. 5 Outras caéron nas pedras onde non tiñan terreo. de seguido saliron, por non ser fondo o terreo . 6 Pero cando saíu o sol, quemouse por non ter raiz secouse. 7 Outras sementes cairon no medio de espiños. Os espiños creceron é afogaron a semente é non deron ningún froito. 8 Outras sementes cairon en terra boa ecreceron e desarolaron e deron froitu unhas a trinta, algures a sesenta e outras a cento veces por un. 9 Él dixo: " Quen teña ouidos para escoitar que escoite.