¹ Lalu, ku mekirih ni malaikat kuat bikenne muhun mesu surga, mengi keyuhtengi remang ngan minyayeh deh ang semu baakne, ngan jubahne remeng matehsiru, ngan kejane meng tungkang pui. ² Malaikat hent memege-h sebuah kitab pee de tebuka. Ngan, Depne menyijekne keja teuuhne ang laut ngan keja mehitne ang deyeh, ³ lalu mangkis dengan suara keras, remeng singa de beniheng; ngan meh hent depne mangkis, iju gemuruh guntur mehdog kapingne suara dent. ⁴ Lema keiju guntur hent meh bersuara, ku ra menulisne, tetapi ku mehkeping suara mesu surga mehyena, ''segellah nih de meh dogsenena bada keiju guntur hent! ba menulisne!'' ⁵ Kemudian, malaikat de kukirih mehmijo ang laut ngan ang deyeh hent mehgengkat tengan teuuhne neg rengit, ⁶ ngan besumpah demi nyahent de mudip selama-lamane, de mehciptane rengit ngan segala isine, bahwa kade ra deh penundaan lagi, ⁷ tetapi wang masa yu malaikat ke iju, lema depne ra meniup trompetne, meka tergenapi -nelah rahsia Tempa, remeng de Depne nyampaine ngasag bala hambene: bala nabi*.'' ⁸ Kemudian, suara de matine ku keping mesu surga menyena lagi ngasa-gku, neyena, ''gaeh ngan temitlah gulongne kitab tebuka mesu tengan malaikat de mehmijo ang semu laut ngan deyeh hent.'' ⁹ Meka, ku gaeh ngasag malaikat hent ngan memintane mehyogonne gulongne kitab pee hent ngasagku. Ngan, malaikat hent mehyena ngasagku, '' Temitlah kitab ti ngan naanlah, hent ra meda putungmu peit, tetapi ang bebamu, hent ra terasa sija remeng madu.'' ¹⁰ Lalu, ku mehgemit kitab pee ang tengan malai -kat hent ngan mehmaan-ne, ngan ang bebaku hent terasa sija remeng madu; ngan lema ku meh maanne , putungku moroi peit. ¹¹ Lalu, depne meyenna ngasagku, ''mu harus bernubuat* lagi ang jewi ahi bangsa ngan kaum bahasa ngan raja-raja.''