¹ Xacobe, servo de Deus e do Señor Xesús Cristo: ás doce tribus dispersas: saúdos. ² Tede ledicia, meus irmáns ao experimentar todo tipo de problemas, ³ sabendo que a proba da vosa fe produce paciencia, ⁴ e que a paciencia teña un bo resultado, para que sexades perfectos e completos e non vos falte de nada. ⁵ Pero si algún de vós precisa sabedoría, pídalla a Deus, o cal a ofrece a todos dabondo e sen reproche, e el a concederá. ⁶ Pedide con fe e sen dúbida, porque ao dubidar, sodes coma unha onda do mar movida polo vento dun lado a outro. ⁷ Non pensedes que ides recibir cousa algunha do Señor, ⁸ sendo persoas de doble ánimo en tódolos camiños. ⁹ O irmán humilde sexa glorificado en alta posición, ¹⁰ mais o rico sexa humillado, porque morrerá como unha flor silvestre. ¹¹ O sol abrasador seca a herba, a súa flor cae, mudando a súa fermosura. Deste xeito, as persoas ricas marchítanse no medio das súas tarefas. ¹² Bendita a persoa que resiste a proba, xa que ao superala, obtén a coroa de vida que Deus prometeu a aqueles que o aman. ¹³ Ninguén pode dicir: "Eu son tentado por Deus", porque Deus non pode ser tentado polo mal, nin tentar. ¹⁴ Cada un é tentado polos malos desexos, que o atraen, arrastrándoo fora. ¹⁵ Cando a paixón concibe o pecado, éste da a luz á morte. ¹⁶ Amados irmáns meus, non vos enganedes. ¹⁷ Todo bo agasallo e don perfecto ven dende as alturas, descende do Pai das Luces, co cal non hai nin cambio nin sombra de variación. ¹⁸ No exercicio da súa vontade, el fíxonos nacer por palabra verdadeira para que fóramos o inicio das súas criaturas. ¹⁹ Isto sabedes meus amados irmáns. Que a persoa é rápida para oír, lenta para falar, lenta para a ira; ²⁰ pois a ira da persoa non obra na xustiza de Deus. ²¹ Desbotando toda inmundicia e todo resto de malicia, recibide con humildade a palabra, a cal é poderosa para salvar as vosas almas. ²² Obedecede a palabra, non a escoitedes simplemente, enganándovos. ²³ Se calquera escoita a palabra e non a cumpre é como unha persoa que analiza o seu rostro nun espello. ²⁴ Ao examinar o seu rostro, marcha, e esquece de como se viu. ²⁵ Pero o que atende a lei perfecta, a lei da liberdade, e permanece nela, cumpríndoa xa que non é un oínte que se olvida, senon que ésta persoa e bendita no que fai. ²⁶ Se algún pensa que é relixioso e non controla a súa lingua, engana ao seu corazón, e a súa relixión permanece valeira. ²⁷ A relixión pura e verdadeira diante do noso Deus e Pai é a seguinte: visitar aos orfos e as viúvas nas súas aflicións, gardándose sen mancha do mundo.