¹ Seis días despois, Xesús tomou consigo a Pedro, a Xacobe e a Xoan o seu irmán, e levounos aparte a un monte alto; ² e se transfiguró diante deles; e o seu rostro resplandeció como o sol, e os seus vestiduras volvéronse brancas como a luz. ³ E velaquí, aparecéronselles Moisés e Elías falando con El. ⁴ Entón Pedro, tomando a palabra, dixo a Xesús: Señor, bo é estarnos aquí; se queres, farei aquí tres enramadas, unha para ti, outra para Moisés e outra para Elías. ⁵ Mentres estaba aínda falando, velaquí, unha nube luminosa cubriunos; e unha voz saíu da nube, dicindo: Este é o meu Fillo amado en quen me compraza; a El oíde. ⁶ Cando os discípulos oíron isto, caeron sobre os seus rostros e tiveron gran temor. ⁷ Entón achegóuselles Xesús, e tocándoos, dixo: Levantádevos e non temades. ⁸ E cando alzaron os seus ollos non viron a ninguén, senón a Xesús só. ⁹ Mentres descendían do monte, Xesús ordenoulles, dicindo: Non contedes a ninguén a visión ata que o Fillo do Home resucitase de entre os mortos. ¹⁰ E os seus discípulos preguntáronlle, dicindo: Por que, pois, din os escribas que Elías debe vir primeiro? ¹¹ E respondendo El, dixo: Elías certamente vén, e restaurará todas as cousas; ¹² pero eu dígovos que Elías xa veu e non o recoñeceron, senón que lle fixeron todo o que quixeron. Así tamén o Fillo do Home vai padecer a mans deles. ¹³ Entón os discípulos entenderon que lles falaba de Xoan o Bautista. ¹⁴ Cando chegaron á multitude, achegóuselle un home, que axeonllándose diante del, dixo: ¹⁵ Señor, ten misericordia do meu fillo, porque é epiléptico e sofre terriblemente, porque moitas veces cae no lume e moitas na auga. ¹⁶ E tróuxeno aos teus discípulos e eles non puideron curalo. ¹⁷ Respondendo Xesús, dixo: Oh xeración incrédula e perversa! Ata cando estarei convosco? Ata cando vos terei que soportar? Traédemo aqui. ¹⁸ E Xesús reprendeuno e o demo saíu del, e o raparigo quedou curado desde aquel momento. ¹⁹ Entón os discípulos, chegándose a Xesús en privado, dixeron: Por que nós non puidemos expulsalo? ²⁰ E El díxolles: Por vosa pouca fe; porque en verdade dígovos que se tedes fe como un gran de mostaza, diredes a este monte: «Pásache de aquí alá», e pasarase; e nada vos será imposible. ²¹ Pero esta clase non sae senón con oración e xaxún. ²² Mentres andaban xuntos por Galilea, Xesús díxolles: O Fillo do Home vai ser entregado en mans dos homes. ²³ E mataranlle, e ao terceiro día resucitará. E eles se entristecieron moito. ²⁴ Cando chegaron a Capernaúm, achegáronse a Pedro os que cobraban o imposto de dous dracmas e dixeron: Non paga o voso mestre as dúas dracmas? ²⁵ El dixo: Si. E cando el chegou a casa, Xesús anticipóuselle, dicindo: Que che parece, Simón? De quen cobran tributos ou impostos os reis da terra, dos seus fillos ou dos estraños? ^{26 27} E cando respondeu: Dos estraños, Xesús díxolle: Entón os fillos están exentos. Con todo, para que non os escandalicemos, ve ao mar, bota o anzol, e toma o primeiro peixe que salga; e cando lle abras a boca acharás un estáter; tómao e dállo por ti e por min.