111

¹ ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลาย พระองค์ทรงทะลวงแนวป้องกันของข้าพระองค์ทั้งหลาย พระองค์เคยทรงพระพิโรธ ขอทรงรื้อฟื้นข้าพระองค์ทั้งหลายอีกครั้งเถิด

² พระองค์ได้ทรงทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน พระองค์ได้ทรงฉีกมันออกจากกัน ขอทรงรักษารอยแยกนั้นเถิด เพราะมันสั่นสะเทือน ³ พระองค์ได้ทรงทำให้ประชากรของพระองค์เห็นบรรดาสิ่งที่ยากลำบาก พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายดื่มเหล้าองุ่นแห่งความซวนเซ

⁴ สำหรับบรรดาผู้ที่ถวายเกียรติแด่พระองค์ พระองค์ทรงตั้งธงหนึ่งไว้เพื่อแสดงถึงการต่อต้านบรรดาผู้ถือธนู เสลาห์ ⁵ เพื่อบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงรักจะได้รับการช่วยกู้ ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยพระหัตถ์ขวาของพระองค์และขอทรงตอบข้าพระองค์

⁶ พระเจ้าตรัสด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ว่า "เราจะยินดี เราจะแบ่งเมืองเชเคม และแบ่งหุบเขาเมืองสุคคทออก ⁷ กิเลอาดเป็นของเรา และมนัสเสห์เป็นของเรา เอฟราอิมก็เป็นหมวกป้องกันศีรษะของเรา ยูดาห์เป็นคทาของเรา

⁸ โมอับเป็นอ่างล้างชำระของเรา เราเหวี่ยงรองเท้าของเราลงบนเอโดม เราจะโห่ร้องด้วยความมีชัยเหนือฟีลิสเตีย" ⁹ ผู้ใดจะนำข้าพระองค์เข้าไปยังเมืองที่แข็งแกร่ง? ผู้ใดจะนำข้าพระองค์ไปยังเอโดม?

¹⁰ ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์มิได้ทรงปฏิเสธข้าพระองค์ทั้งหลายแล้วหรือ? พระองค์ไม่ทรงเสด็จออกรบกับกองทัพของข้าพระองค์ทั้งหลาย ¹¹ ขอทรงประทานความช่วยเหลือแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเพื่อต่อต้านศัตรู เพราะความช่วยเหลือของมนุษย์ไร้ประโยชน์ ¹² เราจะมีชัยชนะด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้า พระองค์จะทรงเหยียบพวกศัตรูทั้งหลายของเราลง