10

¹ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไฉนพระองค์ประทับยืนอยู่ห่างไกล? ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระองค์เสียในยามยากลำบาก? ² เพราะความหยิ่งยโสของพวกเขา พวกคนชั่วได้ไล่ตามคนที่ถูกข่มเหง แต่ขอทรงโปรดให้คนชั่วติดกับดักแผนร้ายที่พวกเขาได้วางไว้ ³ เพราะคนชั่วโอ้อวดความปรารถนาลึกๆ ในใจของเขา เขาให้พรแก่คนโลภและดูหมิ่นพระยาห์เวห์

⁴ คนชั่วก็เชิดหน้า เขาไม่ได้แสวงหาพระเจ้า เขาไม่เคยคิดถึงพระเจ้าเพราะเขาไม่สนใจเกี่ยวกับพระองค์เลย ⁵ เขาก็มั่นคงอยู่ตลอดเวลา แต่กฎเกณฑ์อันชอบธรรมของพระองค์ก็สูงเกินไปสำหรับเขา เขาพ่นความร้ายใส่ศัตรูทั้งหมดของเขา

⁶ เขาคิดในใจว่า "ข้าจะไม่มีทางล้มเหลว ข้าจะไม่พบภัยพิบัติในตลอดทุกชั่วชาติพันธุ์" ⁷ ปากของเขาเต็มไปด้วยคำแช่งด่าและคำหลอกลวง คำให้ร้าย ลิ้นของเขาทำร้ายและทำลาย

⁸ เขาดักซุ่มรออยู่ใกล้หมู่บ้านทั้งหลาย เขาแอบฆ่าคนบริสุทธิ์ในที่ลับ ตาของเขามองหาเหยื่อไร้ที่พึ่ง ⁹ เขาซุ่มในที่ลับเหมือนสิงห์แอบในที่กำบัง เขานอนรอเพื่อคอยจับคนที่ถูกข่มเหง เขาจับคนที่ถูกข่มเหงเมื่อเขาถูกดึงเข้ามาติดตาข่ายของเขา ¹⁰ เหยื่อของเขาถูกบดขยี้และถูกทุบตี พวกเขาล้มลงในตาข่ายที่เหนียวแน่นของเขา

¹¹ เขาคิดในใจของเขาว่า "พระเจ้าได้ทรงลืมไปแล้ว พระองค์ทรงปิดพระพักตร์ของพระองค์เสีย พระองค์จะไม่ทรงสนพระทัยที่จะมองเลย" ¹² ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้น ขอทรงยกพระหัตถ์ของพระองค์ขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงอย่าลืมคนที่ถูกข่มเหง

¹³ ไฉนคนชั่วปฏิเสธพระเจ้าและคิดในใจของเขาว่า "พระองค์จะไม่ทรงถือโทษข้าพระองค์หรือ"? ¹⁴ พระองค์ได้ทรงเห็นแล้ว เพราะพระองค์ทรงทอดพระเนตรผู้ที่เดือดร้อนและทนทุกข์อยู่เสมอ คนไร้ที่พึ่งมอบตัวไว้กับพระองค์ พระองค์ทรงช่วยกู้ลูกกำพร้า

¹⁵ ขอทรงหักแขนของคนชั่วและคนเลวทราม ทรงให้เขาได้รับผลกรรมชั่วของเขา ซึ่งเขาคิดว่าพระองค์ไม่มีทางรู้ ¹⁶ พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์เป็นนิตย์ ชนชาติต่างๆ ถูกขับออกจากแผ่นดินของพระองค์

¹⁷ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงได้ยินความต้องการของคนที่ถูกข่มเหง พระองค์ทรงประทานกำลังใจแก่พวกเขา พระองค์ทรงฟังคำทูลวิงวอนของพวกเขา ¹⁸ พระองค์ทรงป้องกันลูกกำพร้าและคนที่ถูกข่มเหง เพื่อที่มนุษย์คนใดบนแผ่นดินโลกจะไม่ทำให้เขาหวาดกลัวได้อีกต่อไป