2

¹ องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปกคลุมเหนือธิดาแห่งศิโยนภายใต้เมฆแห่งพระพิโรธของพระองค์ พระองค์ได้ทรงโยนความโอ่อ่าตระการของอิสราเอลจากฟ้าลงพื้นดิน พระองค์ไม่ได้ทรงคิดถึงแท่นรองพระบาทของพระองค์ในวันแห่งพระพิโรธของพระองค์ ² องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกลืนกินและไร้ความปรานีต่อเมืองทุกแห่งของยาโคบ ในวันแห่งพระพิโรธของพระองค์ พระองค์ทรงโค่นบรรดาเมืองป้อมของธิดาแห่งยูดาห์ พระองค์ทรงล้มล้างอาณาจักรและเหล่าผู้ครอบครองลงดินอย่างน่าอัปยศอดสู

³ ด้วยพระพิโรธอันรุนแรง พระองค์ทรงตัดเขาทุกเขาของอิสราเอลออก พระองค์ทรงเพิกถอนการปกป้องรักษาจากศัตรู พระองค์ได้ทรงเผายาโคบเหมือนเปลวไฟลุกโชนซึ่งแผดเผาทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ มัน ⁴ เหมือนทรงเป็นศัตรู พระองค์ได้ทรงดึงคันธนูมายังพวกเรา ด้วยพระหัตถ์ขวาของพระองค์ทรงเตรียมพร้อมจะยิง พระองค์ได้ทรงประหารทุกคนผู้เป็นที่ชื่นตาชื่นใจพระองค์ในเต็นท์ของธิดาแห่งศิโยน พระองค์ได้ทรงระบายพระพิโรธเหมือนไฟแผดเผา

⁵ องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเป็นเหมือนศัตรู พระองค์ทรงกลืนกินอิสราเอลเสีย พระองค์ได้ทรงกลืนพระราชวังทั้งสิ้นของเธอ พระองค์ได้ทรงทำลายที่มั่นเข้มแข็งต่างๆ ของเธอ พระองค์ได้ทรงทำให้การร้องไห้คร่ำครวญมากขึ้นสำหรับธิดาแห่งยูดาห์ ⁶ พระองค์ได้ทรงโจมตีพลับพลาของพระองค์ดั่งกระท่อมในสวน พระองค์ได้ทรงทำลายสถานที่ของที่ประชุมศักดิ์สิทธิ์ พระยาห์เวห์ได้ทรงทำให้ทั้งที่ประชุมศักดิ์สิทธิ์และสะบาโตทั้งหลายในศิโยนถูกลืม เพราะพระองค์ได้ทรงทำให้ทั้งกษัตริย์และปุโรหิตถูกดูหมิ่นด้วยพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์

⁷ องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปฏิเสธแท่นบูชาของพระองค์ และได้ทรงทอดทิ้งสถานนมัสการของพระองค์ พระองค์ได้ทรงมอบกำแพงปราสาทราชวังไว้ในมือของศัตรู พวกศัตรูได้ส่งเสียงโห่ร้องในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ราวกับวันฉลองตามเทศกาลที่ได้กำหนด

⁸ พระยาห์เวห์ได้ทรงประสงค์ที่จะทลายกำแพงเมืองของธิดาแห่งศิโยน พระองค์ทรงขึงสายวัดและไม่ระงับพระหัตถ์ของพระองค์จากการทำลายกำแพง พระองค์ได้ทรงทำให้เชิงเทินและกำแพงคร่ำครวญเพราะมันพังทลายไปด้วยกัน ⁹ ประตูทั้งหลายของเธอได้ทรุดจมดิน พระองค์ได้ทรงทำลายและหักลูกกรงประตูทั้งหลายของเธอ กษัตริย์และบรรดาเจ้าเมืองของเธอตกเป็นทาสบรรดาชาติต่างๆ บทบัญญัติสูญสิ้นไปแล้วและผู้เผยพระวจนะทั้งหลายของเธอก็ไม่ได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีก

¹⁰ เหล่าผู้อาวุโสของธิดาแห่งศิโยนนั่งอยู่ที่พื้นในความสงบเงียบ พวกเขาได้โรยผงธุลีบนศีรษะของพวกเขาและนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาหญิงสาวพรหมจารีแห่งกรุงเยรูซาเล็มได้ก้มศีรษะของพวกเขาลงกับพื้น

¹¹ นัยน์ตาของข้าพเจ้าได้หมองช้ำเพราะการร้องไห้ ท้องของข้าพเจ้าได้ทุกข์ระทม ส่วนภายในของข้าพเจ้าก็ไหลออกมายังพื้นเพราะการทำลายของธิดาแห่งประชาชนของข้าพเจ้า เด็กและทารกก็เป็นลมอยู่ตามถนนหนทางในเมือง ¹² พวกเขาพูดกับมารดาของพวกเขาว่า "ไหนล่ะอาหารและเหล้าองุ่น?" ขณะที่พวกเขาเป็นลมหมือนคนบาดเจ็บกลางถนนต่างๆ ของเมือง ชีวิตของพวกเขาหลุดลอยไปจากอ้อมอกแม่ของพวกเขา

¹³ ธิดาแห่งกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย เราจะพูดอะไรเพื่อเจ้าได้เล่า? ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยนเอ๋ย เราจะเทียบเจ้ากับสิ่งใดดี เพื่อจะปลอบประโลมเจ้าได้? บาดแผลของเจ้าลึกดั่งทะเล ใครเล่าจะเยียวยารักษาเจ้าได้? ¹⁴ นิมิตของเหล่าผู้เผยพระวจนะของเจ้าล้วนจอมปลอมและไร้ค่าต่อเจ้า พวกเขาไม่ได้ตีแผ่ความชั่วของเจ้าเพื่อจะนำอนาคตกลับมา แต่ว่าพระดำรัสที่พวกเขาแจ้งเจ้านั้นจอมปลอมและพาให้หลงผิด

¹⁵ คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาตามถนนได้ตบมือของพวกเขาเย้ยหยันเจ้า พวกเขาถากถางและส่ายศีรษะสมเพชธิดาแห่งกรุงเยรูซาเล็มและกล่าวว่า "นี่น่ะหรือกรุงที่ได้รับการขนานนามว่า 'ความงามเพียบพร้อม' 'ความชื่นชมยินดีของคนทั้งโลก'?" ¹⁶ ศัตรูทั้งปวงของเจ้าอ้าปากเย้ยหยันเจ้าและส่งเสียงเย้ยหยัน พวกเขาได้ยิงฟัน ขบเขี้ยว และกล่าวว่า "พวกเราได้กลืนเจ้าลงได้แล้ว นี่เป็นวันที่เรารอคอย เราอยู่มาจนได้เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น!"

¹⁷ พระยาห์เวห์ได้ทรงทำตามที่ดำริที่พระองค์ได้วางแผนไว้ว่าจะทรงกระทำ พระองค์ได้ทรงทำให้สำเร็จตามพระวาทะของพระองค์ พระองค์ได้ทรงล้มเจ้าลงโดยไม่ปรานี เพราะพระองค์ทรงยอมให้ศัตรูลิงโลดอยู่เหนือเจ้า พระองค์ได้ทรงชูเขาของศัตรูของเจ้า

¹⁸ จิตใจของพวกเขาร้องหาองค์พระผู้เป็นเจ้า กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย! ให้น้ำตาของเจ้าหลั่งไหลดั่งแม่น้ำตลอดทั้งวันทั้งคืน อย่าได้หยุดหย่อน อย่าให้ตาของเจ้าได้พักเลย ¹⁹ จงลุกขึ้นร่ำไห้ในตอนกลางคืนตั้งแต่เริ่มมืด! จงระบายความในใจของเจ้าออกมาเหมือนสายน้ำต่อพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า จงยกมือขึ้นอ้อนวอนต่อพระองค์เพื่อชีวิตบุตรทั้งหลายของเจ้าซึ่งเป็นลมไปเพราะความหิวโหยอยู่ทุกมุมของหัวถนน"

²⁰ ข้าแต่พระยาห์เวห์ขอทรงทอดพระเนตรและใคร่ครวญต่อผู้เหล่านั้นที่พระองค์ทรงจัดการพวกเขา ควรที่คนเป็นมารดาจะกินผลจากครรภ์ของพวกนางเอง คือบรรดาบุตรที่นางฟูมฟักเลี้ยงดูมาหรือ? ควรที่ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะจะถูกฆ่าในสถานนมัสการขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือ?

²¹ ทั้งคนหนุ่มและคนแก่ทั้งหลายนอนคลุกฝุ่นอยู่ด้วยกันกลางถนน หญิงสาวและชายหนุ่มของข้าพระองค์ได้ล้มตายด้วยคมดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาโดยไม่ปรานี ²² พระองค์ทรงระดมความอกสั่นขวัญแขวนรอบด้านเข้าใส่ข้าพระองค์ เหมือนเกณฑ์คนมาในวันงานเลี้ยงตามเทศกาลในวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ ไม่มีใครหนีหรือรอดชีวิตไปได้เลย ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายล้างบรรดาผู้ที่ข้าพระองค์ฟูมฟักและเลี้ยงดูมา