เขาเปรียบเทียบพวกมันกับทาสที่ปรารถนาเวลาเย็น หรือคนรับจ้างที่กำลังแสวงหาค่าจ้างของเขา
เขาเปรียบเทียบพวกมันกับทาสที่ปรารถนาเวลาเย็น หรือคนรับจ้างที่กำลังแสวงหาค่าจ้างของเขา
พวกหนอน และก้อนดินทั้งหลายปกคลุมร่างกายของเขา
วันเวลาทั้งหลายของเขารวดเร็วกว่ากระสวยของช่างทอผ้า
เขาเป็นเหมือนเมฆก้อนหนึ่งที่ถูกกลืนกิน และสูญสิ้นไป
เขาจะพูดในเรื่องความทุกข์ทรมานแห่งจิตใจของเขา และบ่นในเรื่องความขมขื่นแห่งวิญญาณของเขา
พระเจ้าทรงทำให้เขาตกใจด้วยความฝันทั้งหลาย และทรงทำให้เขากลัวผ่านทางพวกนิมิต
โยบได้พูดว่าวันเวลาทั้งหลายของเขาไร้ค่า
เขาทูลขอให้ทรงทิ้งเขาไว้คนเดียวนานพอเพื่อที่จะกลืนน้ำลายของตนเองได้
โยบคิดว่าพระเจ้าจะไม่ทรงอภัยโทษการล่วงละเมิดของเขา และทรงนำความชั่วช้าของเขาไป