25

¹ นี่คือถ้อยคำที่ได้มาถึงเยเรมีย์เกี่ยวด้วยเรื่องชนชาติยูดาห์ทั้งสิ้น เมื่อถึงปีที่สี่แห่งรัชกาลเยโฮยาคิม โอรสของโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ ปีนั้นเป็นปีต้นรัชกาลของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน ² เยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะได้กล่าวสิ่งนี้แก่ประชาชนยูดาห์ และแก่ผู้ที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ³ เขาได้กล่าวว่า "เป็นเวลายี่สิบสามปี ตั้งแต่ปีที่สิบสามของโยสิยาห์ โอรสของอาโมนกษัตริย์ของยูดาห์ จนถึงวันนี้ พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ได้บอกแก่ท่านทั้งหลายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกท่านก็ไม่ได้ฟัง

⁴ พระยาห์เวห์ได้ทรงส่งบรรดาผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์มาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกท่านก็ไม่ได้ฟังหรือให้ความสนใจเลย ⁵ พวกผู้เผยพระวจนะเหล่านี้ได้กล่าวว่า 'จงให้แต่ละคนหันกลับจากทางชั่วของเขาและจากการกระทำผิดของเขา และกลับไปยังแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานแก่เหล่าบรรพบุรุษของเจ้าและแก่พวกเจ้าตั้งแต่โบราณเป็นของขวัญเป็นนิตย์ ⁶ ดังนั้นอย่าไปติดตามพระอื่นๆ เพื่อจะปรนนิบัติและนมัสการพวกพระเหล่านั้น และอย่ายั่วยุพระองค์ด้วยผลงานแห่งมือทั้งหลายของพวกเจ้า แล้วพระองค์จะไม่ทำอันตรายแก่พวกเจ้า'

⁷ แต่พวกเจ้าก็ไม่ฟังเรา นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ ดังนั้นพวกเจ้าจึงได้ยั่วยุเราด้วยผลงานจากมือทั้งหลายของพวกเจ้า ซึ่งเป็นอันตรายแก่พวกเจ้าเอง ⁸ ดังนั้น พระยาห์เวห์จอมเจ้านาย จึงตรัสดังนี้ว่า 'เพราะเจ้าไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเรา ⁹ นี่แน่ะ เราจะออกคำสั่งให้รวบรวมประชาชนทั้งหลายของทิศเหนือ นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ พร้อมด้วยเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลนผู้รับใช้ของเรา และเราจะนำพวกเขามาต่อสู้แผ่นดินนี้และผู้ที่อาศัยในเมืองนี้ และต่อสู้กับบรรดาประชาชาติทั้งสิ้นซึ่งอยู่ล้อมรอบพวกเจ้า เพราะเราจะทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้น เราจะทำให้เขาเป็นที่หวาดหวั่นและเป็นที่เยาะเย้ยและเป็นที่ทิ้งร้างเป็นนิตย์

¹⁰ เราจะกำจัดเสียงแห่งความชื่นชมและเสียงแห่งความยินดี เสียงของเจ้าบ่าวและเสียงของเจ้าสาว เสียงหินโม่ทั้งหลายและแสงของตะเกียง ¹¹ แล้วแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นจะกลายเป็นที่ทิ้งร้างและเป็นที่น่าสยดสยอง และบรรดาประชาชาติเหล่านี้จะปรนนิบัติกษัตริย์แห่งบาบิโลนเป็นเวลาเจ็ดสิบปี ¹² แล้วสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเมื่อครบเวลาเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์แห่งบาบิโลนและชนชาตินั้น คือแผ่นดินของคนเคลเดีย นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ เพราะความผิดบาปของเขาทั้งหลาย และเราจะทำให้แผ่นดินนั้นถูกทิ้งร้างอยู่เป็นนิตย์

¹³ แล้วเราจะสู้ต่อแผ่นดินนั้นที่ถ้อยคำทั้งสิ้นที่เราได้กล่าว และทุกสิ่งที่ได้เขียนไว้ในหนังสือนี้ ซึ่งเยเรมีย์ได้เผยพระวจนะแก่ประชาชาติทั้งสิ้น ¹⁴ เพราะว่าหลายประชาชาติและบรรดามหากษัตริย์จะทำให้ประเทศเหล่านี้เป็นทาสด้วย เราจะตอบแทนเขาทั้งหลายตามการกระทำและผลงานทั้งหลายจากมือของพวกเขา''' ¹⁵ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า "จงเอาถ้วยเหล้าองุ่นแห่งความโกรธนี้ไปจากมือเรา และบังคับบรรดาประชาชาติซึ่งเรากำลังส่งเจ้าไปให้ดื่มจากถ้วยนั้น

¹⁶ เพราะพวกเขาจะดื่มและเดินโซเซและบ้าคลั่งต่อหน้าดาบซึ่งเรากำลังส่งไปท่ามกลางเขาทั้งหลาย" ¹⁷ ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงรับถ้วยมาจากพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ และบังคับประชาชาติทั้งสิ้นซึ่งพระยาห์เวห์ทรงใช้ให้ข้าพเจ้าไปหานั้นดื่ม ¹⁸ เยรูซาเล็มและเมืองต่างๆ ของยูดาห์ ทั้งบรรดากษัตริย์และพวกข้าราชการ และทำให้พวกเขาถูกทิ้งร้างและเป็นบางสิ่งที่น่าสยดสยอง และเป็นสิ่งที่เยาะเย้ยและแช่งสาปอย่างที่พวกเขาเป็นทุกวันนี้

¹⁹ ชนชาติอื่นๆ ก็ต้องดื่มมันด้วย ฟาโรห์กษัตริย์อียิปต์และพวกผู้รับใช้และบรรดาข้าราชการของพระองค์ และประชาชนของพระองค์ทั้งสิ้น ²⁰ ประชาชนทุกคนที่มีวัฒนธรรมที่ผสมผสานกัน บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินอูส และบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินฟีลิสเตีย คือเมืองอัชเคโลน กาซา เอโครน และคนที่เหลืออยู่ของอัชโดด ²¹ เอโดม โมอับและประชาชนของอัมโมน

²² บรรดากษัตริย์แห่งเมืองไทระและไซดอน บรรดากษัตริย์แห่งเมืองชายฝั่งทั้งหลายของทะเลฟากโน้น ²³ เมืองเดดาน เทมา และบุส พร้อมด้วยบรรดาคนที่โกนผมจอนหู พวกเขาต้องดื่มด้วย ²⁴ บรรดากษัตริย์แห่งอาระเบียและบรรดากษัตริย์แห่งประชาชนที่ปะปนกันที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร

²⁵ บรรดากษัตริย์แห่งศิมรี และบรรดากษัตริย์แห่งเอลาม และบรรดากษัตริย์แห่งมีเดีย ²⁶ บรรดากษัตริย์แห่งเมืองทิศเหนือ พวกที่อยู่ใกล้และพวกที่อยู่ไกลออกไป ทุกๆ คนพร้อมด้วยพี่น้องและบรรดาราชอาณาจักรแห่งโลกซึ่งอยู่บนพื้นพิภพ ท้ายที่สุดกษัตริย์แห่งบาบิโลน จะดื่มจากถ้วยนั้นด้วย ²⁷ พระยาห์เวห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า "บัดนี้ เจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า พระยาห์เวห์จอมเจ้านาย พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า จงดื่ม และให้เมาแล้วก็อาเจียน จงล้มลงและอย่าลุกขึ้นต่อหน้าดาบซึ่งเราจะส่งมาท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย'

²⁸ แล้วสิ่งนี้จะได้เกิดขึ้นถ้าพวกเขาปฏิเสธไม่รับถ้วยจากมือของเจ้าดื่ม เจ้าจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า 'พระยาห์เวห์จอมเจ้านายตรัสดังนี้ว่า เจ้าต้องดื่มอย่างแน่นอน ²⁹ เพราะนี่แน่ะ เรากำลังนำความพินาศมาบนเมืองซึ่งเรียกตามชื่อของเราแล้ว และเจ้าจะหลบหนีไปจากการลงโทษได้หรือ? เจ้าจะหนีรอดไปไม่ได้ เพราะเรากำลังเรียกดาบเล่มหนึ่งมาเหนือบรรดาผู้อาศัยอยู่ในแผ่นดินทั้งสิ้น นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์จอมเจ้านาย' ³⁰ เจ้าจงเผยพระวจนะเหล่านี้ทั้งสิ้นสู้เขาทั้งหลาย และกล่าวแก่พวกเขาว่า 'พระยาห์เวห์จะเปล่งพระสุรเสียงจากที่สูงทั้งหลาย และพระองค์จะเปล่งพระสุรเสียงของพระองค์จากที่พำนักบริสุทธิ์ของพระองค์ และพระองค์จะเปล่งพระสุรเสียงดังสนั่นต่อคอกแกะของพระองค์ เหมือนดังคนเหล่านั้นที่ย่ำองุ่นโห่ร้องต่อสู้คนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่บนโลก

³¹ เสียงแห่งการต่อสู้จะก้องไปจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก เพราะพระยาห์เวห์ทรงมีบรรดาข้อกล่าวหากับประชาชาติทั้งหลาย และพระองค์ทรงเข้าพิพากษาเนื้อหนังทั้งสิ้น พระองค์จะทรงส่งพวกคนชั่วร้ายไปหาดาบ นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์' ³² พระยาห์เวห์จอมเจ้านายตรัสดังนี้ว่า 'นี่แน่ะ ภัยพิบัติกำลังจะออกไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้น และพายุใหญ่กำลังจะก่อตัวขึ้นมาจากส่วนที่ไกลที่สุดของโลก ³³ แล้วคนเหล่านั้นที่พระยาห์เวห์ได้ทรงประหารในวันนั้นจะมีจากปลายโลกข้างหนึ่งถึงปลายโลกอีกข้างหนึ่ง เขาเหล่านั้นจะไม่มีใครร้องไห้คร่ำครวญให้พวกเขา หรือได้รวบรวมหรือได้ฝัง พวกเขาจะเป็นเหมือนมูลสัตว์อยู่บนพื้นดิน

³⁴ ผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องตะโกนขอความช่วยเหลือเถิด พวกเจ้าของฝูงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงกลิ้งเกลือกในขี้เถ้า เพราะพวกผู้สังหารพวกเจ้ากำลังมาแล้ว พวกเจ้าจะต้องกระจัดกระจาย เมื่อพวกเจ้าจะล้มลงเหมือนภาชนะล้ำค่า ³⁵ จะไม่มีที่ลี้ภัยสำหรับพวกผู้เลี้ยงแกะ จะไม่มีทางหนีสำหรับเหล่าผู้นำของฝูงแกะ ³⁶ จงฟังบรรดาเสียงร้องไห้ของพวกผู้เลี้ยงแกะ และเสียงคร่ำครวญของผู้นำทั้งหลายของฝูงแกะ เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงกำลังทำลายทุ่งหญ้าของเขาทั้งหลายเสีย

³⁷ ดังนั้นทุ่งหญ้าอันสงบสุขก็จะถูกผลาญเสีย เนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระยาห์เวห์ ³⁸ เหมือนอย่างสิงห์หนุ่มที่ออกจากที่ซุ่มของมัน เพราะว่าแผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็นที่น่าสยดสยองเพราะดาบของผู้ที่กดขี่ข่มเหง เพราะความพิโรธของพระองค์'''