20

¹ ปาชเฮอร์ผู้เป็นปุโรหิตบุตรชายของอิมเมอร์ เขาเป็นหัวหน้าใหญ่ ได้ยินเยเรมีย์เผยพระวจนะถึงถ้อยคำเหล่านี้ต่อพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ² ดังนั้นปาชเฮอร์จึงตีเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะและได้จับเขาใส่ขื่อคา ซึ่งอยู่ที่ประตูบนของเบนยามินในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ³ มันได้เกิดขึ้นในวันรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ได้นำเยเรมีย์ออกจากขื่อคา แล้วเยเรมีย์ได้พูดกับเขาว่า "พระยาห์เวห์ไม่ได้ทรงเรียกชื่อของเจ้าว่าปาชเฮอร์ แต่ทรงเรียกว่า มาโกร์มิสสาบิบ

⁴ เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า 'นี่แน่ะ เราจะทำให้เจ้าเองเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัว เจ้าและทุกคนที่เป็นที่รักของเจ้า เพราะพวกเขาจะล้มลงด้วยดาบของศัตรูของพวกเขาและดวงตาของเจ้าจะมองดูอยู่ เราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของกษัตริย์บาบิโลน เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิโลน หรือโจมตีพวกเขาด้วยดาบ ⁵ เราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนี้ให้เขาและความร่ำรวยทั้้งสิ้น ของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนี้ และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ของยูดาห์ เราจะมอบสิ่งเหล่านี้ไว้ในมือของศัตรูของเขาทั้งหลาย และพวกเขาจะยึดพวกมันไว้ พวกเขาจะยึดเอาและนำพวกมันไปบาบิโลน ⁶ แต่ตัวเจ้า ปาชเฮอร์และบรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในบ้านของเจ้า จะต้องไปเป็นเชลย เจ้าจะต้องไปยังบาบิโลนและตายที่นั่นเจ้าและทุกคนที่เจ้ารักผู้ซึ่งเจ้าได้เผยพระวจนะบรรดาความเท็จจะถูกฝังที่นั่น'''

⁷ "ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงได้หลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวง พระองค์ทรงมีพระกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์ทรงชนะข้าพระองค์ ข้าพระองค์ได้กลายเป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนได้เยาะเย้ยข้าพระองค์ ⁸ เพราะเมื่อใดที่ข้าพระองค์ได้พูด ข้าพระองค์ได้ร้องให้ช่วย และข้าพระองค์ได้ตะโกนว่า 'ความทารุณและการทำลาย' แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์ได้ทำให้ข้าพระองค์ถูกตำหนิและเยาะเย้ยทุกวัน ⁹ ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า 'ข้าพระองค์จะไม่คิดถึงเกี่ยวกับพระยาห์เวห์อีกต่อไป ข้าพระองค์จะไม่กล่าวในพระนามของพระองค์อีก' แล้วก็มีสิ่งเหมือนไฟในใจของข้าพระองค์ อัดอยู่ในบรรดากระดูกของข้าพระองค์ ดังนั้นข้าพระองค์ก็ต่อสู้เพื่อยับยั้งมันไว้ แต่ข้าพระองค์ก็ไม่สามารถทำได้

¹⁰ ข้าพระองค์ได้ยินเสียงพวกข่าวลือของความสยดสยองจากประชาชนเป็นจำนวนมากอยู่รอบด้าน 'ใส่ความเขา เราต้องใส่ความเขา' คนเหล่านั้นที่คุ้นเคยทั้งสิ้นของข้าพระองค์ เฝ้าดูความล่มจมของข้าพระองค์กล่าวว่า 'บางทีเขาอาจจะถูกหลอกลวง ถ้าเป็นดังนั้น เราสามารถที่จะชนะเขา และเอาการแก้แค้นของเราไว้บนเขา' ¹¹ แต่พระยาห์เวห์ทรงอยู่กับข้าพเจ้าดังนักรบที่น่าเกรงขาม ดังนั้น บรรดาผู้ที่ไล่ตามข้าพเจ้าจะสะดุด พวกเขาจะไม่ชนะข้าพเจ้า เขาจะอับอายอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาทำไม่สำเร็จ พวกเขาจะมีความอัปยศอดสูเป็นนิตย์ มันจะไม่มีวันถูกลืม ¹² แต่พระองค์เอง ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมเจ้านายผู้ทรงทดลองคนชอบธรรม และผู้ทรงทอดพระเนตรทั้งจิตและใจ ขอให้ข้าพระองค์ได้เห็นการแก้แค้นของพระองค์เหนือพวกเขา เพราะข้าพระองค์ได้ทูลเสนอคดีของข้าพระองค์ต่อพระองค์แล้ว

¹³ จงร้องเพลงถวายแด่พระยาห์เวห์ จงสรรเสริญพระยาห์เวห์ เพราะว่าพระองค์ได้ทรงช่วยกู้ชีวิตคนเหล่านั้นที่ถูกกดขี่ข่มเหงให้พ้นจากมือของผู้ทำความชั่วร้ายทั้งหลาย ¹⁴ ขอให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นถูกแช่งสาป อย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าได้คลอดข้าพเจ้าได้รับพร ¹⁵ ขอให้ผู้ชายคนนั้นที่นำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าถูกแช่งสาป คือคนนั้นที่ได้พูดว่า 'เด็กผู้ชายคนหนึ่งได้เกิดมาแก่ท่านแล้ว' ซึ่งเป็นเหตุให้มีความยินดีเป็นอันมาก

¹⁶ ขอให้ผู้ชายคนนั้นเป็นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระยาห์เวห์ทรงคว่ำเสียและพระองค์ไม่ได้มีความเมตตากับพวกเขา ขอให้พระองค์ได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลารุ่งอรุณ และให้ได้ยินเสียงต่อสู้ในเวลาเที่ยง ¹⁷ เพราะพระองค์ไม่ได้ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ ขอให้มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า และครรภ์นั้นจะได้ตั้งครรภ์อยู่เป็นนิตย์ ¹⁸ ทำไมข้าพเจ้าจึงออกจากครรภ์มาเห็นความลำบากทั้งหลายและความทุกข์ ดังนั้นวันทั้งหลายของข้าพเจ้าก็เต็มไปด้วยความอับอาย?"