15

¹ แล้วพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า "แม้ว่าโมเสส หรือซามูเอลกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเรา เราก็ยังจะไม่โปรดปรานชนชาตินี้ จงไล่พวกเขาออกไปให้พ้นหน้าเรา ให้พวกเขาไป ² สิ่งนี้จะเกิดขึ้นว่าพวกเขาจะพูดกับเจ้าว่า 'เราจะไปที่ไหน?' แล้วเจ้าจงพูดกับพวกเขาว่า 'พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า คนเหล่านั้นที่ถูกกำหนดให้ตายก็จะต้องตาย คนเหล่านั้นที่ถูกกำหนดให้แก่ดาบก็จะโดนดาบ คนที่ถูกกำหนดให้แก่การกันดารอาหาร จะพบการกันดารอาหาร คนที่ถูกกำหนดให้ตกเป็นเชลยก็จะเป็นเชลย' ³ เพราะเราจะกำหนดพวกเขาเป็นสี่กลุ่ม นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ ดาบเพื่อสังหารบางคน เหล่าสุนัขลากไปบ้าง พวกนกในอากาศและสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกกัดกินและทำลายไปบ้าง

⁴ เราจะทำให้พวกเขาเป็นสิ่งที่น่าหวาดกลัวแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก เพราะสิ่งที่มนัสเสห์โอรสของเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ทรงกระทำในเยรูซาเล็ม ⁵ เพราะว่าใครจะสงสารเจ้า เยรูซาเล็มเอ๋ย? ใครจะเสียใจกับเจ้า? ⁶ เจ้าได้ปฏิเสธเรา นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ เจ้าได้ถอยหลังไปจากเรา ดังนั้นเราจะตีเจ้าด้วยมือของเราและทำลายเจ้า เราเหนื่อยหน่ายที่จะมีเมตตาต่อเจ้าแล้ว

⁷ ดังนั้นเราฝัดพวกเขาด้วยส้อมฝัดข้าวที่ประตูทั้งหลายของแผ่นดิน เราจะทำให้พวกเขาพลัดพราก เราจะทำลายประชาชนของเรา เพราะพวกเขาทั้งหลายไม่ได้หันกลับจากทางของพวกเขา ⁸ เราจะทำให้จำนวนของหญิงม่ายของพวกเขามากยิ่งกว่าทรายที่ชายทะเล ในเวลาเที่ยงวันเราจะส่งผู้ทำลายมายังบรรดาแม่ของคนหนุ่มทั้งหลาย เราจะทำให้ความตกใจสุดขีดและความสยดสยองตกเหนือพวกเขาโดยฉับพลัน ⁹ แม่ผู้มีลูกเจ็ดคนก็อ่อนกำลัง เธอจะสลบไป ดวงอาทิตย์ของเธอจะตกขณะเมื่อยังวันอยู่ เธอจะต้องอับอายและขายหน้า เพราะเราจะมอบคนเหล่านั้นที่เหลืออยู่ให้แก่ดาบต่อหน้าศัตรูของพวกเขา นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์"

¹⁰ วิบัติแก่ข้าพเจ้า แม่ของข้าพเจ้า เพราะแม่ได้คลอดข้าพเจ้ามา ข้าพเจ้าเป็นคนที่ทำให้เกิดการโต้เถียงและการขัดแย้งกันทั่วทั้งแผ่นดิน ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ให้เขายืม หรือมีใครให้ข้าพเจ้ายืม แต่ทุกคนแช่งข้าพเจ้า ¹¹ พระยาห์เวห์ได้ตรัสว่า "เราไม่ได้ช่วยเจ้าให้ได้รับสิ่งดีหรือ? เราไม่ได้ให้ศัตรูมาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือต่อเจ้าในเวลาลำบากและในเวลาทุกข์ใจอย่างแน่นอน ¹² มีใครสามารถหักเหล็กได้หรือ? เฉพาะอย่างยิ่งเหล็กจากทิศเหนือที่ผสมทองสัมฤทธิ์ได้หรือ ?

¹³ เราจะมอบความมั่งคั่งและเหล่าทรัพย์สมบัติของเจ้าเป็นของริบให้แก่เหล่าศัตรูของพวกเจ้า เราจะทำเช่นนี้เพราะบาปทั้งสิ้นของเจ้าตลอดทั่วดินแดนของพวกเจ้า ¹⁴ แล้วเราจะทำให้พวกเจ้าต้องปรนนิบัติศัตรูของพวกเจ้าในแผ่นดินซึ่งพวกเจ้าไม่รู้จัก เพราะไฟจะถูกจุดขึ้นในความพิโรธของเราต่อพวกเจ้า" ¹⁵ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงทราบ ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ และทรงช่วยข้าพระองค์ ขอทรงนำการแก้แค้นแก่คนเหล่านั้นที่ข่มเหงพวกข้าพระองค์ พระองค์ทรงอดกลั้นพระทัยของพระองค์ แต่ขออย่าอนุญาตให้พวกเขานำข้าพระองค์ไปเสีย ขอทรงตระหนักว่าข้าพระองค์ทนการติเตียนด้วยเห็นแก่พระองค์

¹⁶ เมื่อได้พบพระวจนะของพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ก็ได้กินเสีย พระวจนะของพระองค์เป็นความชื่นบานแก่ข้าพระองค์ และเป็นความปีติยินดีแห่งจิตใจของข้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมเจ้านาย ¹⁷ ข้าพระองค์ไม่ได้นั่งอยู่ในหมู่คนเหล่านั้นที่ได้ฉลองหรือเปรมปรีดิ์ ข้าพระองค์นั่งอยู่ด้วยความสันโดษ เพราะพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เต็มด้วยความเกรี้ยวกราด ¹⁸ ทำไมความเจ็บของข้าพระองค์จึงไม่หยุดยั้ง และบาดแผลของข้าพระองค์รักษาไม่ได้ มันปฏิเสธที่จะรับการรักษาหรือ? พระองค์ทรงเป็นเหมือนลำธารที่พึ่งไม่ได้แก่ข้าพระองค์ หรือทรงเป็นอย่างน้ำที่เหือดแห้งหรือ?

¹⁹ เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงได้ตรัสว่า "เยเรมีย์เอ๋ย ถ้าเจ้ากลับใจ แล้วเราจะให้เจ้ากลับสู่สภาพดี และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเราและรับใช้เรา เพราะถ้าเจ้าแยกสิ่งที่โง่เขลาต่างๆ จากสิ่งที่มีค่าทั้งหลาย เจ้าจะเป็นเหมือนปากของเรา ประชาชนทั้งหลายจะหันกลับมาหาเจ้า แต่เจ้า ตัวเจ้าเองต้องไม่หันกลับไปหาพวกเขา ²⁰ เราจะทำให้เจ้าเป็นกำแพงทองสัมฤทธิ์ซึ่งผ่านเข้าไปไม่ได้ และเขาทั้งหลายจะต่อสู้กับเจ้า แต่พวกเขาจะไม่ชนะเจ้า เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้รอดและช่วยกู้เจ้า นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ ²¹ เพราะเราจะช่วยกู้เจ้าจากมือของคนอธรรม และไถ่เจ้าจากเงื้อมมือของคนโหดร้าย"