13

¹ พระยาห์เวห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปและซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผืนหนึ่ง และให้คาดเอวของเจ้าไว้แต่อย่าจุ่มน้ำก่อน” ² ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงได้ซื้อผ้าคาดเอวผืนหนึ่งตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ และคาดเอวของข้าพเจ้าไว้ ³ แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า

⁴ "จงเอาผ้าคาดเอวซึ่งเจ้าได้ซื้อมาซึ่งได้คาดอยู่ที่เอวของเจ้า จงลุกขึ้นและเดินทางไปยังแม่น้ำยูเฟรติส แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง" ⁵ ดังนั้นข้าพเจ้าก็ได้ไปและได้ซ่อนผ้านั้นไว้ข้างแม่น้ำยูเฟรติส ดังที่พระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาข้าพเจ้า ⁶ ต่อมาอีกหลายวันพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับข้าพเจ้าว่า "จงลุกขึ้นและไปยังแม่น้ำยูเฟรติส ให้เอาผ้าคาดเอวซึ่งเราได้สั่งเจ้าให้ซ่อนไว้"

⁷ ดังนั้นข้าพเจ้าก็ได้กลับไปที่แม่น้ำยูเฟรติส และได้ขุดเอาผ้าคาดเอวมาจากที่ซึ่งข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ แต่นี่แน่ะ ผ้าคาดเอวนั้นได้ถูกทำลาย จะใช้การอะไรก็ไม่ได้ ⁸ แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์ก็มายังข้าพเจ้าว่า ⁹ "พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ในแบบเดียวกันเราจะทำลายความทะนงใหญ่หลวงของยูดาห์และของเยรูซาเล็ม

¹⁰ ประชาชนที่ชั่วร้ายนี้ผู้ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา ผู้ที่เดินในความดื้อของใจของพวกเขา ผู้ได้ติดตามพระอื่นๆ ไป เพื่อนมัสการพวกเขาและได้โค้งคำนับพระเหล่านั้น พวกเขาจะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้ซึ่งจะใช้การอะไรก็ไม่ได้ ¹¹ เพราะเช่นเดียวกับผ้าคาดเอวติดอยู่ที่เอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้ทำให้ประชาชนทั้งสิ้นของอิสราเอลและประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ เพื่อเขาทั้งหลายจะเป็นประชาชนของเรา เพื่อนำชื่อเสียง คำสรรเสริญ และเกียรติยศมาให้เรา แต่พวกเขาก็ไม่ฟังเรา ¹² ดังนั้น เจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้แก่พวกเขา 'พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ไหเหล้าองุ่นทุกไหจะเต็มด้วยเหล้าองุ่น' พวกเขาทั้งหลายจะพูดกับเจ้าว่า 'พวกเราไม่รู้จริงๆ หรือว่าไหทุกลูกจะต้องเต็มด้วยเหล้าองุ่น?'

¹³ ดังนั้นจงพูดกับพวกเขาว่า 'พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษัตริย์ทั้งหลายผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้เผยพระวจนะ และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ¹⁴ แล้วเราจะเหวี่ยงพวกเขาให้ชนกัน พวกพ่อกับพวกลูกชนกัน นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ เราจะไม่สงสารพวกเขาหรือมีความเมตตาและเราจะไม่สงวนพวกเขาจากการทำลาย''' ¹⁵ จงฟังและตั้งใจฟัง อย่ายโสไปเลย เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสแล้ว

¹⁶ จงถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุด บนภูเขาที่มีแสงสลัว และขณะเมื่อพวกเจ้ามองหาความสว่าง แต่พระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดมิด เป็นเมฆที่มืด ¹⁷ ดังนั้นถ้าพวกเจ้าไม่ฟัง เราจะร้องไห้แต่เพียงลำพังเพราะความหยิ่งยโสของพวกเจ้า ดวงตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างหนักและมีน้ำตาอาบหน้า เพราะฝูงแกะของพระยาห์เวห์ถูกต้อนไปเป็นเชลย ¹⁸ "จงกล่าวแก่กษัตริย์และพระราชชนนีว่า 'ขอทรงลงมาจากบัลลังก์ของพระองค์ เพราะมงกุฎอันทรงสง่าราศีได้ถูกถอดจากพระเศียรของพระองค์แล้ว'

¹⁹ เมืองต่างๆ ในเนเกบจะถูกปิด โดยไม่มีใครจะเปิดพวกมันได้ ยูดาห์จะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย ถูกกวาดไปเป็นเชลยจนหมดสิ้น ²⁰ จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นและดูเขาเหล่านั้นที่มาจากทิศเหนือ ฝูงแกะที่ได้มอบและไว้ให้แก่เจ้านั้นอยู่ที่ไหน คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่น? ²¹ เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อพระเจ้าตั้งคนเหล่านั้นผู้ซึ่งตัวเจ้าเองได้สอนให้เป็นมิตรกับเจ้า? สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือที่จะยึดเจ้าไว้เหมือนผู้หญิงที่กำลังจะคลอดลูกหรือ?

²² แล้วถ้าเจ้าพูดในใจของเจ้าว่า 'ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดกับข้า?' ก็เพราะความผิดบาปอันมากมายของเจ้า ที่เสื้อคลุมทั้งหลายของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น และเจ้าจึงถูกละเมิด ²³ ประชาชนคูชเปลี่ยนสีผิวของตนเองได้หรือ เสือดาวเปลี่ยนลายของมันได้หรือ? ถ้าดังนั้น แล้วพวกเจ้าผู้ที่เคยชินต่อการทำความชั่ว จะมาทำความดีได้หรือ ²⁴ ดังนั้นเราจะกระจายพวกเขาไปเหมือนแกลบ ที่ย่อยยับไปในลมจากทะเลทราย

²⁵ นี่เป็นส่วนที่เราได้กำหนดให้แก่เจ้า ส่วนที่เราได้มอบให้แก่เจ้า นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ เพราะเจ้าได้ลืมเราเสีย และไว้วางใจในการมุสา ²⁶ ดังนั้น เราเองจะถลกเสื้อคลุมของเจ้ามาปกหน้าเจ้า และส่วนที่เป็นส่วนตัวของเจ้าจะถูกเปิดเผย ²⁷ เราได้เห็นการล่วงประเวณี และความกำหนัด และความชั่วร้ายของการเป็นโสเภณีของเจ้าบนเนินเขาทั้งหลายและในทุ่งนาและเราได้เป็นสิ่งที่น่าเกลียดชังเหล่านี้ เยรูซาเล็มเอ๋ย วิบัติแก่เจ้า อีกนานสักเท่าใด กว่าที่เจ้าจะถูกทำให้สะอาดได้อีก?"