10

¹ "จงฟังพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับเจ้า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ² พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า 'อย่าเอาอย่างบรรดาประชาชาติ หรืออย่าคร้ามกลัวเพราะหมายสำคัญของท้องฟ้า ตามที่บรรดาประชาชาติคร้ามกลัวนั้น ³ เพราะธรรมเนียมทางศาสนาของประชาชนเหล่านี้ก็ไร้ค่า พวกเขาได้ตัดต้นไม้ต้นหนึ่งในป่า และช่างฝีมือได้แกะสลักไม้

⁴ แล้วเขาทั้งหลายก็เอาเงินและทองมาประดับ พวกเขายึดมันไว้ด้วยค้อนและพวกตะปู ดังนั้นมันก็ไม่ล้มลงมา ⁵ สิ่งที่พวกเขาทำด้วยมือของพวกเขาก็เหมือนหุ่นไล่กาทั้งหลายที่อยู่ในสวนแตงกวา เพราะว่าพวกมันพูดไม่ได้ และพวกมันต้องถูกขนย้ายไป เพราะพวกมันเดินไม่ได้ อย่ากลัวพวกมันเลย เพราะพวกมันไม่สามารถทำชั่วได้ และพวกมันก็ไม่สามารถทำดีได้ด้วย''' ⁶ ไม่มีใครเหมือนพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงยิ่งใหญ่ และพระนามของพระองค์ก็ทรงอำนาจมาก

⁷ ข้าแต่กษัตริย์แห่งบรรดาประชาชาติ ใครจะไม่ยำเกรงพระองค์? เพราะพระองค์ทรงสมควรได้รับความยำเกรง เพราะไม่มีใครเหมือนพระองค์ในท่ามกลางบรรดาปราชญ์ของประชาชาติทั้งหลายหรือราชอาณาจักรทั้งหมดของพวกเขา ⁸ พวกเขาเหมือนกัน พวกเขาเป็นเยี่ยงสัตว์เดรัจฉานและโง่เง่า เหล่าศิษย์ของรูปเคารพซึ่งไม่มีอะไรเลยเป็นเพียงไม้ ⁹ พวกเขานำเครื่องเงินทุบด้วยค้อนมาจากเมืองทารชิช และทองคำก็มาจากเมืองอุฟาส ที่ทำโดยเหล่าช่างฝีมือและเป็นผลน้ำมือของช่างทอง เสื้อผ้าของรูปเคารพนั้นสีครามและสีม่วง พวกที่เชี่ยวชาญทั้งหลายเป็นผู้สร้างสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้น

¹⁰ แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ และทรงเป็นพระมหากษัตริย์อยู่เนืองนิตย์ เมื่อทรงพระพิโรธแผ่นดินก็หวั่นไหวและบรรดาประชาชาติจะไม่สามารถทานทนต่อความกริ้วของพระองค์ได้ ¹¹ เจ้าจะพูดกับเขาทั้งปวงดังนี้ว่า "บรรดาพระที่ไม่ได้สร้างฟ้าและโลกจะพินาศไปจากโลก และจากภายใต้บรรดาท้องฟ้า" ¹² แต่พระองค์เองทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์ และทรงสถาปนาโลกไว้ด้วยพระสติปัญญาของพระองค์ และด้วยความเข้าใจของพระองค์ พระองค์ทรงคลี่ท้องฟ้าออก

¹³ พระสุรเสียงของพระองค์ก็ทรงทำให้เกิดเสียงน้ำคะนองในท้องฟ้า และพระองค์ทรงทำให้หมอกลอยขึ้นจากที่สุดปลายแผ่นดิน พระองค์ทรงทำสายฟ้าเพื่อฝน และทรงส่งลมมาจากพระคลังของพระองค์ ¹⁴ มนุษย์ทุกคนได้กลายเป็นคนเขลาไม่มีความรู้ ช่างโลหะทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพของเขา เพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นพวกของปลอม และไม่มีชีวิตในพวกมัน ¹⁵ พวกมันเป็นของไร้ค่า และเป็นผลงานของพวกที่มักเยาะเย้ย พวกมันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษของพวกมัน

¹⁶ แต่พระองค์ผู้ทรงเป็นส่วนมรดกของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้ เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ก่อร่างทุกสิ่งขึ้น อิสราเอลเป็นเผ่าที่เป็นมรดกของพระองค์ พระยาห์เวห์จอมเจ้านาย คือพระนามของพระองค์ ¹⁷ จงเก็บข้าวของของพวกเจ้า และออกจากแผ่นดิน พวกเจ้าประชาชนทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายใต้การยึดครอง ¹⁸ เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า "นี่แน่ะ เราจะโยนพวกที่อาศัยในแผ่นดินออกไปเสียในเวลานี้ เราจะทำให้พวกเขาเกิดความทุกข์ใจ และพวกเขาจะได้พบว่ามันจะเป็นดังนั้น"

¹⁹ วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะกระดูกของข้าพเจ้าแตก บาดแผลของข้าพเจ้าก็ติดเชื้อ ดังนั้นข้าพเจ้าได้กล่าววว่า "แท้จริงนี่เป็นความเจ็บปวด และข้าพเจ้าจะต้องทนเอา" ²⁰ เต็นท์ของข้าพเจ้าก็ถูกทำลาย และเชือกเต็นท์ของข้าพเจ้าก็ถูกตัดเป็นสองท่อน พวกเขาได้นำเอาลูกๆ ของข้าพเจ้าไปจากข้าพเจ้าหมด และไม่มีพวกเขาอีกแล้ว ไม่มีใครกางเต็นท์ให้ข้าพเจ้าอีก หรือแขวนม่านของเต็นท์ของข้าพเจ้าให้ ²¹ เพราะว่าพวกผู้เลี้ยงแกะก็โง่เขลาและพวกเขาก็ไม่ได้เสาะหาพระยาห์เวห์ ดังนั้น พวกเขาจึงไม่จำเริญขึ้น และฝูงแกะของพวกเขาก็กระจัดกระจายไป

²² รายงานของข่าวก็ได้มาถึงแล้ว "ดูเถิด มันกำลังมา แผ่นดินไหวอย่างรุนแรงก็กำลังมาจากแผ่นดินทางเหนือ มาทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่ร้างเปล่า ให้เป็นที่อยู่ของหมาป่า" ²³ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ทราบแล้วว่าทางของมนุษย์ไม่ขึ้นอยู่กับตัวเขา ไม่มีบุคคลใดจะดำเนินไปได้โดยย่างเท้าของตนเอง ²⁴ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงตีสอนข้าพระองค์ด้วยความยุติธรรม ไม่ใช่ด้วยความกริ้วของพระองค์ เกรงว่าพระองค์จะทรงทำลายข้าพระองค์ ²⁵ ขอพระองค์ทรงเทพระพิโรธของพระองค์เหนือบรรดาชนชาติที่ไม่รู้จักพระองค์ และเหนือบรรดาตระกูลที่ไม่ออกพระนามของพระองค์ เพราะเขาทั้งหลายได้เผาผลาญยาโคบ เขาได้กินท่านเสียและได้ทำลายท่านเสีย และทำให้ที่อาศัยของท่านถูกทิ้งร้าง