7
1
ในรัชกาลของอาหัสพระราชโอรสของโยธาม ผู้ทรงเป็นพระราชโอรสของอุสซียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ เรซีนกษัตริย์แห่งอารัม และเปคาห์พระราชโอรสของเรมาลิยาห์กษัตริย์แห่งอิสราเอล ได้ขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อทำสงครามกับเมืองนั้น แต่พวกเขาไม่อาจรบชนะเมืองนั้นได้
2
เมื่อมีคนรายงานต่อราชวงศ์ของดาวิดว่า อารัมได้เป็นพันธมิตรกับเอฟราอิมแล้ว พระทัยของพระองค์และจิตใจของประชาชนของพระองค์ก็สั่นเหมือนต้นไม้ในป่าที่สั่นไหวในกระแสลม
3
แล้วพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับอิสยาห์ว่า "จงออกไปกับเชอารยาชูบบุตรชายของเจ้าเพื่อไปเฝ้าอาหัสที่ปลายท่อส่งน้ำของสระบน บนถนนไปยังลานของช่างซักฟอก
4
จงบอกเขาว่า 'จงระวังให้ดี จงสงบไว้ อย่ากลัวหรืออย่าให้ดุ้นฟืนจวนจะมอดทั้งสองอันนี้มาข่มขู่ได้ จากความเกรี้ยวกราดของเรซีนและอารัม และจากเปคาห์พระราชโอรสของเรมาลิยาห์
5
อารัม เอฟราอิม และพระราชโอรสของเรมาลิยาห์ได้วางแผนชั่วร้ายต่อเจ้า พวกเขาได้พูดว่า
6
"ให้พวกเราโจมตียูดาห์และทำให้เมืองนั้นหวาดกลัว และให้พวกเราบุกทะลวงเข้าไปในเมืองนั้นและตั้งพระราชโอรสของทาเบเอลให้เป็นกษัตริย์ของพวกเราที่นั่น"
7
พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า "มันจะไม่เป็นเช่นนั้น มันจะไม่เกิดขึ้น
8
เพราะศีรษะของอารัมคือดามัสกัส และศีรษะของดามัสกัสคือเรซีน เอฟราอิมจะถูกทำให้กระจัดกระจายไปและจะไม่เป็นชนชาติอีกต่อไปภายในหกสิบห้าปี
9
ศีรษะของเอฟราอิมก็คือสะมาเรีย และศีรษะของสะมาเรียก็คือพระราชโอรสของเรมาลิยาห์ ถ้าเจ้าไม่คงอยู่ในความเชื่อ เจ้าก็จะยังคงไม่ปลอดภัยอย่างแน่นอน""'
10
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสกับอาหัสอีกว่า
11
"จงทูลขอหมายสำคัญของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า จงทูลถามหมายสำคัญนั้นในส่วนที่ลึกหรือในส่วนที่สูงเหนือขึ้นไปก็ได้"
12
แต่อาหัสได้ตรัสว่า "เราจะไม่ทูลขอ และเราจะไม่ทดสอบพระยาห์เวห์"
13
ดังนั้น อิสยาห์จึงทูลตอบว่า "ราชวงศ์ของดาวิด ขอทรงฟัง การที่พระองค์ทดสอบความอดทนของประชาชนนั้นยังไม่พอหรือ? พระองค์ยังต้องทรงทดสอบความอดทนของพระเจ้าของข้าพระองค์อีกด้วยหรือ?"
14
เพราะฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าเองจะประทานหมายสำคัญแก่พระองค์และประชาชนอย่างหนึ่ง ดูเถิด หญิงสาวคนหนึ่งจะตั้งครรภ์ และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และจะเรียกนามของเขาว่าอิมมานูเอล
15
เขาจะรับประทานนมข้นและน้ำผึ้ง เมื่อถึงเวลาที่เขารู้จักปฏิเสธความชั่วและเลือกความดี
16
เพราะก่อนที่เด็กคนนั้นจะรู้จักปฏิเสธความชั่วและเลือกความดี แผ่นดินที่เป็นของกษัตริย์ทั้งสององค์ที่พระองค์ทรงหวาดกลัวก็จะร้างเปล่า
17
พระยาห์เวห์จะนำวันเวลานั้นมาเหนือพระองค์ เหนือชนชาติของพระองค์ และเหนือราชวงศ์ของพระราชบิดาของพระองค์ ที่ไม่เหมือนกับครั้งใด ตั้งแต่เอฟราอิมได้แยกออกจากยูดาห์ พระยาห์เวห์จะนำกษัตริย์แห่งอัสซีเรียมาเหนือพระองค์"
18
ในเวลานั้น พระยาห์เวห์จะทรงผิวพระโอษฐ์เรียกแมลงวันตัวหนึ่งมาจากลำธารของอียิปต์ที่ห่างไกล และเรียกผึ้งตัวหนึ่งจากแผ่นดินของอัสซีเรีย
19
พวกมันทั้งหมดจะมาและเกาะอยู่ในหุบเขาทั้งสิ้น ในซอกหิน บนพุ่มไม้หนามทั้งหมด และบนทุ่งหญ้าทั้งหมด
20
ในเวลานั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงโกนทั้งศีรษะและขนที่ขาด้วยมีดโกนที่เช่ามาจากอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำยูเฟรตีส คือกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย ซึ่งจะปาดเอาหนวดเคราออกไปด้วย
21
ในวันนั้น คนหนึ่งจะเลี้ยงลูกโคตัวเมียหนึ่งตัวและแกะสองตัวให้มีชีวิตอยู่
22
และเพราะพวกมันจะให้นมอย่างมากมาย เขาจะกินนมข้น เพราะทุกคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดินนั้นจะกินนมข้นและน้ำผึ้ง
23
ในเวลานั้น ที่ใดที่เคยมีเถาองุ่นหนึ่งพันเถา ซึ่งมีค่าเป็นเงินหนึ่งพันเชเขล ก็จะไม่มีเหลืออะไรเลย นอกจากพุ่มไม้หนามและพืชที่มีหนาม
24
ผู้คนจะไปที่นั่นเพื่อล่าด้วยธนู เพราะแผ่นดินทั้งหมดจะเป็นพุ่มไม้หนามและพืชมีหนาม
25
พวกเขาจะอยู่ห่างจากเนินเขาทุกแห่งที่เคยถูกขุดด้วยจอบ เพราะความกลัวพุ่มไม้หนามและพืชมีหนาม แต่แผ่นดินนั้นจะเป็นที่ซึ่งฝูงโคและฝูงแกะเล็มหญ้า