64

¹ "โอ ถ้าพระองค์ได้ทรงแหวกท้องฟ้าและเสด็จลงมา ภูเขาทั้งหลายก็จะสั่นสะเทือนเฉพาะพระพักตร์พระองค์ ² เหมือนตอนที่ไฟติดกองไม้ หรือตอนที่ไฟทำให้น้ำเดือด โอ เพื่อให้พวกศัตรูจะได้รู้จักพระนามของพระองค์ เพื่อบรรดาประชาชาติจะตัวสั่นเฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ ³ เมื่อก่อนนี้ เมื่อพระองค์ได้ทรงทำสิ่งอัศจรรย์ต่างๆ ที่พวกข้าพระองค์คาดไม่ถึง พระองค์ได้เสด็จลงมา และภูเขาทั้งหลายก็สั่นสะเทือนเฉพาะพระพักตร์พระองค์

⁴ ตั้งแต่สมัยโบราณมา ไม่มีใครเคยได้ยินหรือรับรู้ หรือเคยได้เห็นพระเจ้าอื่นใดด้วยตานอกเหนือจากพระองค์ ผู้ทรงกระทำสิ่งต่างๆ เพื่อผู้ที่รอคอยพระองค์ ⁵ พระองค์เสด็จมาช่วยคนเหล่านั้นผู้ที่ปีติยินดีในการทำสิ่งที่ชอบธรรม คนเหล่านั้นที่ระลึกถึงทางของพระองค์และเชื่อฟังพระองค์ พระองค์ได้ทรงพิโรธเมื่อพวกข้าพระองค์ได้ทำบาป พวกข้าพระองค์จะได้รับการช่วยกู้ในทางของพระองค์เสมอ ⁶ เพราะพวกข้าพระองค์ทุกคนเป็นเหมือนผู้ที่เป็นมลทิน และการกระทำชอบธรรมทุกอย่างของพวกข้าพระองค์เป็นเหมือนผ้าขี้ริ้วสกปรก พวกข้าพระองค์ทุกคนได้เหี่ยวแห้งไปเหมือนใบไม้ ความผิดบาปทั้งหลายของพวกข้าพระองค์เป็นเหมือนลมที่หอบพวกข้าพระองค์ไป

⁷ ไม่มีผู้ใดร้องทูลต่อพระนามของพระองค์ ผู้ที่พยายามที่จะยึดพระองค์ไว้ เพราะพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากพวกข้าพระองค์ และทำให้พวกข้าพระองค์มลายไปในมือของความผิดบาปของพวกข้าพระองค์ ⁸ ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลาย พวกข้าพระองค์เป็นดินเหนียว พระองค์ทรงเป็นช่างปั้น และพวกข้าพระองค์ทุกคนเป็นผลงานแห่งฝีพระหัตถ์ของพระองค์ ⁹ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่ากริ้วนักเลย หรือขออย่าทรงจดจำความบาปของพวกข้าพระองค์อยู่เสมอ ขอทรงโปรดทอดพระเนตรพวกข้าพระองค์ทุกคนว่าเป็นชนชาติของพระองค์

¹⁰ เมืองบริสุทธิ์ทั้งหลายของพระองค์กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร ศิโยนก็กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร กรุงเยรูซาเล็มกลายเป็นที่ร้างเปล่า ¹¹ พระวิหารบริสุทธิ์และงดงามของพวกข้าพระองค์ ที่ซึ่งบรรพบุรุษของพวกข้าพระองค์ได้สรรเสริญพระองค์ได้ถูกไฟเผาทำลาย และทุกสิ่งที่เป็นที่รักยิ่งก็เป็นซากปรักหักพัง ¹² ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ยังทรงยับยั้งอยู่ได้อย่างไร? พระองค์ยังทรงเงียบและทำให้พวกข้าพระองค์ได้รับความอัปยศตลอดไปได้อย่างไร?