47

¹ ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย จงลงไปและนั่งในผงคลี ธิดาแห่งเคลเดียเอ๋ย จงนั่งบนพื้นดินที่ปราศจากบัลลังก์ คนจะไม่เรียกเจ้าว่างดงามและอ่อนช้อยอีกต่อไป ² จงเอาโม่มาและโม่แป้งเถอะ จงเอาผ้าคลุมหน้าของเจ้าออกไป จงถลกเสื้อคลุมยาวของเจ้าขึ้น อย่าคลุมขาของเจ้า จงลุยข้ามธารน้ำทั้งหลายไป ³ ความเปลือยเปล่าของเจ้าจะถูกเปิดเผย ใช่แล้ว เขาจะเห็นความน่าอับอายของเจ้า เราจะทำการแก้แค้น และจะไม่ไว้ชีวิตสักคนเดียว

⁴ พระผู้ไถ่ของพวกเรา พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์จอมโยธา องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล ⁵ ธิดาของชาวเคลเดียเอ๋ย จงนั่งในความเงียบและจงเข้าไปในความมืด เพราะเขาจะไม่เรียกเจ้าว่าราชินีแห่งราชอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไป ⁶ เราได้โกรธชนชาติของเรา เราได้ทำให้มรดกของเราเป็นมลทินและมอบพวกเขาไว้ในมือของเจ้า แต่เจ้าไม่ได้แสดงความเมตตาต่อพวกเขา เจ้าวางแอกที่หนักอึ้งไว้บนพวกคนแก่

⁷ เจ้าได้พูดว่า "ข้าจะครอบครองเป็นราชินีที่มีอำนาจสูงสุดตลอดไป" เจ้าจึงไม่ได้ใส่ใจในเรื่องเหล่านี้ อีกทั้งเจ้าก็ไม่ได้พิจารณาเรื่องเหล่านี้ว่าจะจบลงอย่างไร ⁸ เพราะฉะนั้น บัดนี้ จงฟังเรื่องนี้ เจ้าผู้รักความเพลิดเพลินและนั่งอยู่อย่างมั่นคง เจ้าผู้ที่คิดในใจของตนว่า "ข้าดำรงอยู่ และไม่มีผู้อื่นอีกที่เหมือนกับข้า ข้าจะไม่นั่งเป็นแม่ม่าย และจะไม่ประสบกับการสูญเสียบุตรทั้งหลายไป" ⁹ แต่ทั้งสองสิ่งนี้จะมาถึงเจ้าในเวลาเดียวกันในวันเดียว ทั้งการสูญเสียบุตรทั้งหลายและการเป็นแม่ม่าย พวกเขาจะมาหาเจ้าด้วยกองกำลังเต็มขนาด ทั้งๆ ที่เจ้ามีเวทมนต์ คาถาอาคม และเครื่องรางของขลังมากมาย

¹⁰ เจ้าได้วางใจในความอธรรมของเจ้า เจ้าได้พูดว่า "ไม่มีใครเห็นข้า" สติปัญญาและความรู้ของเจ้าก็นำเจ้าให้หลงไป แต่เจ้าคิดในใจว่า "ข้าดำรงอยู่ และไม่มีผู้อื่นอีกที่เหมือนข้า" ¹¹ ภัยพิบัติจะมาถึงเจ้า เจ้าจะไม่สามารถขับไล่มันไปได้ด้วยคาถาอาคมของเจ้า การทำลายล้างจะตกลงมาบนเจ้า เจ้าจะไม่สามารถปัดเป่ามันออกไปได้ ภัยพิบัติจะจู่โจมเจ้าอย่างฉับพลันก่อนที่เจ้าจะรู้ ¹² จงตั้งมั่นอยู่ในการร่ายเวทมนต์ของเจ้าและคาถาคมมากมายของเจ้าที่เจ้าได้ท่องจำอย่างสัตย์ซื่อมาตั้งแต่ยังเด็ก บางทีเจ้าอาจจะทำสำเร็จ บางทีเจ้าอาจจะทำให้ภัยพิบัติจากไปด้วยความกลัวก็ได้

¹³ เจ้าได้เหน็ดเหนื่อยกับที่ปรึกษามากมายของเจ้า ขอให้คนเหล่านั้นยืนหยัดและช่วยเจ้า คนเหล่านั้นที่ทำภาพท้องฟ้าและเพ่งดูหมู่ดาว คนเหล่านั้นที่แจ้งวันขึ้นหนึ่งค่ำให้รู้ ให้พวกเขาช่วยเจ้าจากสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเจ้า ¹⁴ ดูเถิด พวกเขาจะเป็นเหมือนตอข้าว ไฟจะเผาผลาญพวกเขา พวกเขาจะช่วยตัวพวกเขาเองจากพลังของเปลวไฟไม่ได้ ไม่มีถ่านที่ทำให้พวกเขาอบอุ่น ไม่มีไฟให้พวกเขาผิง ¹⁵ พวกคนที่เจ้าทำงานด้วย พวกเขาจะกลายเป็นเช่นนี้ต่อเจ้า และเจ้าได้ซื้อและขายกับพวกเขาเมื่อเจ้ายังสาว และพวกเขาทุกคนก็ยังคงทำในสิ่งที่โง่เขลาของตนเอง และเมื่อเจ้าร้องขอความช่วยเหลือ ก็ไม่มีใครช่วยเจ้าได้"