23

¹ คำประกาศเกี่ยวกับไทระ เรือทั้งหลายของเมืองทารชิชเอ๋ย จงคร่ำครวญเถิด เพราะไม่มีทั้งบ้านและท่าเรือเลย พวกเขาได้รับการเปิดเผยเกี่ยวกับเมืองนี้จากแผ่นดินไซปรัส ² บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลเอ๋ย จงเงียบไว้ พ่อค้าแห่งเมืองไซดอน ผู้ที่เดินทางข้ามทะเลมาได้ทำให้พวกเจ้าอิ่ม ³ ข้าวจากชิโหร์ได้ข้ามน้ำมากหลายมา ผลที่เก็บเกี่ยวได้แห่งแม่น้ำไนล์ได้เป็นผลผลิตของเมืองนั้น และเมืองนั้นได้กลายเป็นแหล่งค้าขายของชนชาติทั้งหลาย

⁴ ไซดอนเอ๋ย ผู้ที่มีอำนาจแห่งทะเล จงอับอายเถิด เพราะทะเลได้พูดไว้แล้ว ว่า "ข้าไม่เคยเจ็บครรภ์และไม่เคยคลอดบุตร และไม่เคยเลี้ยงดูพวกคนหนุ่มหรือฟูมฟักพวกหญิงสาว" ⁵ เมื่อข่าวคราวนั้นมาถึงอียิปต์ พวกเขาก็จะเศร้าใจเกี่ยวกับไทระ ⁶ พวกคนที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเลเอ๋ย จงข้ามไปยังเมืองทารชิช จงคร่ำครวญเถิด

⁷ เมืองที่เต็มด้วยความรื่นเริงเอ๋ย เหตุการณ์นี้ได้เกิดกับเจ้าหรือ เมืองที่มีต้นกำเนิดมาแต่สมัยโบราณ เมืองที่เท้าของมันได้พาไปไกลเพื่อตั้งรกรากในแดนต่างด้าว? ⁸ ใครได้วางแผนนี้ต่อสู้กับไทระ ผู้ที่ให้มงกุฎทั้งหลายหรือ พ่อค้าของเมืองนี้ที่เป็นพวกเจ้านายหรือ พวกคนค้าขายของเมืองนี้ที่เป็นบรรดาคนที่มีเกียรติในแผ่นดินโลกหรือ? ⁹ พระยาห์เวห์จอมโยธาได้ทรงวางแผนไว้ เพื่อทำให้ความเย่อหยิ่งและศักดิ์ศรีทั้งหมดของเมืองนี้ได้รับความอับยศอดสู และทำให้ทุกคนที่มีเกียรติบนแผ่นดินโลกในเมืองนี้ได้รับความอับอาย

¹⁰ บุตรหญิงแห่งเมืองทารชิชเอ๋ย จงไถพรวนที่ดินของเจ้า อย่างคนที่ไถพรวนแม่น้ำไนล์ ไม่มีตลาดค้าขายในไทระอีกต่อไปแล้ว ¹¹ พระยาห์เวห์ได้ทรงเหยียดพระหัตถ์ออกเหนือทะเลนั้น และพระองค์ได้ทรงเขย่าราชอาณาจักรเหล่านั้น พระองค์ได้ทรงบัญชาเกี่ยวกับฟีนิเซีย ให้ทำลายป้อมปราการทั้งหลาย ¹² พระองค์ได้ตรัสว่า "บุตรหญิงพรหมจารีแห่งไซดอนผู้ถูกบีบบังคับเอ๋ย เจ้าจะไม่ร่าเริงอีกต่อไป จงลุกขึ้น จงข้ามไปยังไซปรัส แต่เจ้าก็จะไม่ได้พักสงบที่นั่น

¹³ จงดูแผ่นดินของคนเคลเดีย ชนชาตินี้ได้สิ้นสุดแล้ว คนอัสซีเรียได้ทำให้เมืองนั้นรกร้างว่างเปล่าเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่า พวกเขาได้ก่อเชิงเทินของพวกเขาขึ้น พวกเขาได้ทำลายวังทั้งหลายของเมืองนั้นจนยับเยิน พวกเขาได้ทำให้เมืองนั้นเป็นกองซากปรักหักพัง ¹⁴ บรรดาเรือแห่งเมืองทารชิชเอ๋ย จงคร่ำครวญเถิด เพราะที่ลี้ภัยของพวกเจ้าได้ถูกทำลายแล้ว ¹⁵ ในวันนั้น เมืองไทระจะถูกลืมไปเป็นเวลาเจ็ดสิบปี เหมือนกับอายุของกษัตริย์องค์หนึ่ง หลังจากที่สิ้นสุดเจ็ดสิบปีแล้ว จะมีบางอย่างเกิดขึ้นในไทระเหมือนกับในบทเพลงของหญิงโสเภณี

¹⁶ หญิงงามเมืองที่ถูกลืมเอ๋ย จงหยิบพิณ เดินไปทั่วเมือง จงเล่นพิณอย่างไพเราะ ร้องเพลงหลายๆ เพลง เพื่อให้คนระลึกถึงเจ้าได้อีก ¹⁷ เมื่อเวลานั้นมาถึงหลังจากเจ็ดสิบปีแล้ว พระยาห์เวห์จะทรงช่วยไทระ และเมืองนั้นจะเริ่มหาเงินอีกโดยการทำงานอย่างกับหญิงโสเภณีคนหนึ่ง และเมืองนั้นจะค้าขายกับทุกราชอาณาจักรของแผ่นดินโลก ¹⁸ ผลกำไรและรายได้ของเมืองนั้นจะเป็นของถวายแด่พระยาห์เวห์ รายได้เหล่านั้นจะไม่ถูกสะสมหรือเก็บไว้ในคลัง เพราะกำไรของเมืองนั้นจะมอบให้แก่พวกคนที่อาศัยอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของพระยาห์เวห์ และจะใช้จ่ายเพื่อจัดหาอาหารอย่างอุดมให้กับพวกเขาและเพื่อพวกเขาจะมีเสื้อผ้าที่มีคุณภาพดีที่สุดด้วย