14

¹ พระยาห์เวห์จะทรงพระเมตตาต่อยาโคบ พระองค์จะทรงเลือกอิสราเอลอีกและทำให้พวกเขากลับคืนสู่แผ่นดินของพวกเขาเอง พวกคนต่างชาติจะสมทบกับพวกเขาและผูกพันตัวพวกเขาเองกับเชื้อสายของยาโคบ ² ชนชาติทั้งหลายจะนำพวกเขามายังที่ของพวกเขาเอง แล้วเชื้อสายของอิสราเอลจะรับพวกเขามาเป็นคนรับใช้ชายและหญิงในแผ่นดินของพระยาห์เวห์ พวกเขาจะจับคนเหล่านั้นเป็นเชลย คือพวกที่ได้เคยจับพวกเขาเป็นเชลย และพวกเขาจะปกครองเหนือพวกคนที่เคยบีบบังคับพวกเขา

³ ในวันที่พระยาห์เวห์ประทานให้พวกเจ้าได้หยุดพักจากความทุกข์และจากความปวดร้าว และจากงานตรากตรำที่พวกเจ้าถูกบีบบังคับให้ทำ ⁴ พวกเจ้าจะร้องบทเพลงเย้ยหยันต่อกษัตริย์ของบาบิโลนว่า "ผู้ที่บีบบังคับได้มาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ ความเกรี้ยวกราดที่เย่อหยิ่งได้สิ้นสุดลงแล้วหนอ ⁵ พระยาห์เวห์ได้ทรงหักไม้พลองของคนอธรรม และทรงหักคทาของผู้ปกครองเหล่านั้น ⁶ ที่ได้ตีชนชาติทั้งหลายด้วยความโกรธเกรี้ยวด้วยการโบยตีอย่างไม่หยุดยั้ง ผู้ที่ได้ปกครองชนชาติทั้งหลายด้วยความโกรธ ด้วยการตีอย่างไม่ยั้งมือ

⁷ ทั่วทั้งโลกก็หยุดพักและสงบอยู่ พวกเขาเริ่มการฉลองด้วยการร้องเพลง ⁸ แม้แต่ต้นสนสามใบก็ชื่นชมยินดีเหนือเจ้า กับบรรดาต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน พวกมันกล่าวว่า 'ตั้งแต่เจ้าได้ถูกทำให้ตกต่ำลง ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นไปตัดพวกเราลงมาเลย' ⁹ แดนคนตายอยู่เบื้องล่างก็ตื่นเต้นที่จะพบกับเจ้าเมื่อเจ้าไปที่นั่น มันปลุกคนตายให้มารับเจ้า คือกษัตริย์ทั้งปวงของแผ่นดินโลก ซึ่งทำให้กษัตริย์ทั้งปวงของชนชาติทั้งหลายลุกขึ้นจากบัลลังก์ของพวกเขา

¹⁰ พวกเขาจะพูดและกล่าวกับเจ้าว่า 'เจ้าได้กลายเป็นคนอ่อนแอเหมือนกับเรา เจ้าได้กลายเป็นเหมือนกับเรา ¹¹ ความสง่างามของเจ้าได้ถูกนำลงไปสู่แดนคนตายด้วยเสียงเครื่องสายของเจ้า พวกตัวดักแด้จะแพร่ขยายอยู่ใต้ตัวเจ้า และพวกตัวหนอนจะปกคลุมเจ้า' ¹² เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าได้อย่างไรหนอ ดาวประจำรุ่ง โอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าถูกโค่นลงมาสู่พื้นดินแล้วหนอ เจ้าผู้พิชิตชนชาติทั้งหลาย

¹³ เจ้าได้รำพึงในใจของเจ้าว่า 'ข้าจะขึ้นไปยังฟ้า ข้าจะตั้งบัลลังก์ของข้าเหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า และข้าจะนั่งบนภูเขาแห่งการชุมนุม ในที่สุดปลายของทิศเหนือ ¹⁴ ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเป็นเหมือนองค์พระเจ้าสูงสุด' ¹⁵ แต่ตอนนี้เจ้าได้ถูกนำลงไปสู่แดนคนตาย ยังบาดาลลึก

¹⁶ คนเหล่านั้นที่เห็นเจ้าจะจ้องมองที่เจ้าและพวกเขาจะให้ความสนในตัวเจ้า พวกเขาจะกล่าวว่า 'ชายคนนี้หรือที่ทำให้แผ่นดินโลกสั่นสะเทือน ผู้ที่เขย่าราชอาณาจักรทั้งหลาย ¹⁷ ผู้ที่ทำให้โลกนี้เหมือนกับถิ่นทุรกันดาร ผู้ที่ทำลายเมืองต่างๆ และไม่ยอมปล่อยให้เชลยของเขากลับบ้าน?' ¹⁸ กษัตริย์ทั้งปวงของชนชาติทั้งหลาย พวกเขาทุกคนต่างนอนลงอย่างมีเกียรติ ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ฝังศพของตนเอง

¹⁹ แต่เจ้าถูกเหวี่ยงออกไปจากหลุมฝังศพของเจ้าเหมือนกับกิ่งไม้ที่ถูกขว้างออกไป พวกคนตายก็ปกคลุมเจ้าเหมือนกับเสื้อคลุม คือคนเหล่านั้นที่ถูกแทงด้วยดาบ คนที่ลงไปยังศิลาแห่งบาดาล ²⁰ เจ้าจะไม่มีส่วนร่วมในงานฝังศพกับพวกเขา เพราะเจ้าได้ทำลายแผ่นดินของเจ้า และได้ฆ่าชนชาติของเจ้า ลูกหลานของคนทำชั่วจะไม่มีใครกล่าวถึงอีกเลย" ²¹ จงเตรียมการสังหารลูกๆ ของเขา เพราะความชั่วร้ายของบรรพบุรุษของพวกเขา ด้วยเหตุนี้ อย่าให้พวกเขาลุกขึ้นมาและครอบครองแผ่นดินโลกและทำให้ทั่วทั้งโลกนี้เต็มไปด้วยเมืองต่างๆ

²² นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์จอมโยธา "เราจะลุกขึ้นสู้กับพวกเขา เราจะตัดชื่อ เชื้อสายและลูกหลานออกไปจากบาบิโลน" นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์ ²³ "เราจะทำให้เมืองนั้นถูกยึดครองด้วยพวกนกฮูก และทำให้เป็นสระน้ำ และเราจะกวาดเมืองนั้นด้วยไม้กวาดแห่งการทำลาย" นี่คือคำประกาศของพระยาห์เวห์จอมโยธา

²⁴ พระยาห์เวห์จอมโยธาได้ทรงปฏิญาณว่า "แน่ทีเดียว เราได้วางแผนไว้อย่างไร มันก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น และเราได้มุ่งหมายไว้อย่างไร มันก็จะเป็นเช่นนั้น ²⁵ เราจะตีคนอัสซีเรียให้แตกในมือของเรา และจะเหยียบย่ำเขาให้อยู่ใต้ฝ่าเท้าบนภูเขาทั้งหลายของเรา แล้วแอกของเขาจะถูกยกออกไปจากพวกเขาและภาระหนักของเขาออกไปจากบ่าของพวกเขา"

²⁶ นี่เป็นแผนงานที่ได้วางไว้แล้วต่อแผ่นดินโลกทั้งสิ้น และนี่เป็นพระหัตถ์ที่ยกขึ้นเหนือชนชาติทั้งหลาย ²⁷ เพราะพระยาห์เวห์จอมโยธาได้ทรงวางแผนนี้ไว้ ใครจะหยุดยั้งพระองค์ได้เล่า? พระหัตถ์ของพระองค์ได้ยกขึ้นแล้ว และใครจะทำให้พระหัตถ์นั้นกลับมาได้เล่า?

²⁸ ในปีที่กษัตริย์อาหัสได้สิ้นพระชนม์ คำประกาศนี้ได้มาถึงว่า ²⁹ คนฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทั้งหมดอย่าเปรมปรีดิ์ที่ตะบองที่ได้ตีพวกเจ้าหักลงเสียแล้ว เพราะงูตัวหนึ่งจะเติบโตมาจากรากเหง้าของงูพิษ และเชื้อสายของเขาจะเป็นงูแมวเซา ³⁰ บุตรหัวปีของคนจนจะเลี้ยงฝูงแกะของพวกเขาในทุ่งหญ้าของเรา และคนขัดสนจะนอนลงอย่างปลอดภัย เราจะทำให้รากเหง้าของพวกเจ้าตายด้วยการกันดารอาหาร ที่จะสังหารคนที่รอดชีวิตทั้งหมดของพวกเจ้า

³¹ ประตูเมืองเอ๋ย จงโอดครวญ เมืองเอ๋ย จงร้องไห้ ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทุกคนจะละลายไป เพราะเมฆควันออกมาจากทางเหนือ และไม่มีใครที่แตกออกจากแถวของตนเลย ³² แล้วคนจะตอบพวกคนส่งสารของชนชาตินั้นว่าอย่างไร? ก็ว่า พระยาห์เวห์ได้วางฐานรากศิโยนไว้ และคนที่ทนทุกข์ของชนชาติของพระองค์จะพบที่ลี้ภัยในที่นั้น