7

¹ พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าอีกว่า ² "เจ้าบุตรมนุษย์ พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับดินแดนอิสราเอลดังนี้ว่า 'อวสานอวสานได้มาถึง ทั้งสี่มุมของดินแดน

³ ตอนนี้อวสานมาถึงเจ้า เพราะเราจะส่งความพิโรธของเรามาเหนือเจ้า และเราจะตัดสินเจ้าตามวิถีชีวิตเจ้า แล้วเราจะนำสิ่งน่ารังเกียจทั้งหมดของเจ้ามาเหนือเจ้า ⁴ เพราะดวงตาของเราจะไม่สงสารเจ้า และเราจะไม่ละเว้น แต่เราจะนำวิถีชั่วของเจ้ามายังเจ้าแทน และสิ่งน่ารังเกียจของเจ้าจะอยู่ท่ามกลางเจ้า เพื่อเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์

⁵ พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ความหายนะ ความหายนะที่ไม่เหมือนใคร ดูเถิด มันกำลังมา ⁶ อวสานจะมาถึงอย่างแน่นอน อวสานนั้นได้มาปลุกเจ้าขึ้นมาเพื่อต่อสู้เจ้า ดูสิ มันกำลังถึงแล้ว ⁷ ความหายนะของเจ้ากำลังมาถึงเจ้าผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในดินแดน เวลานั้นได้มาถึงแล้ว วันแห่งการทำลายล้างก็ใกล้เข้ามา และภูเขาทั้งหลายก็จะไม่ชื่นชมยินดีอีกต่อไป

⁸ ตอนนี้ ใกล้เวลาที่เราจะเทความโกรธของเราบนเจ้า และระบายพระพิโรธของเราต่อเจ้าจนหมดสิ้น เมื่อเราตัดสินเจ้าตามวิถีชีวิตเจ้า และเราจะนำความรังเกียจทั้งหมดของเจ้ามาถึงเจ้า ⁹ เพราะดวงตาของเราจะไม่เหลียวแลเจ้าด้วยความเอ็นดูสงสาร และเราจะไม่งดเว้นเจ้า ตามที่เจ้าได้กระทำ เราจะกระทำต่อเจ้า และความน่ารังเกียจของเจ้าก็จะอยู่ท่ามกลางเจ้าเพื่อเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ ผู้ที่กำลังลงโทษเจ้า

¹⁰ ดูเถิด วันนั้น ดูเถิด กำลังมาถึงแล้ว ความหายนะได้ออกไปแล้ว ไม้ตะบองก็เบ่งบาน ความหยิ่งยโสก็ผลิดอก ¹¹ ความรุนแรงได้เติบโตเป็นไม้เท้าแห่งความชั่วร้าย ไม่มีใครเหลืออยู่เลย ไม่เหลือใครจากฝูงชนของพวกเขา ไม่มีสมบัติเหลืออยู่ในพวกเขา และไม่มีคนสำคัญเหลืออีกเลย!

¹² เวลานั้นมาถึงแล้ว วันนั้นได้ใกล้เข้ามาแล้ว อย่าให้คนซื้อดีใจ อย่าให้คนขายเสียใจ เพราะพระพิโรธอยู่เหนือฝูงชนทั้งหมด ¹³ เพราะผู้ขายจะไม่ได้สิ่งที่เขาได้ขายไปกลับคืนมาตราบเท่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ เพราะนิมิตที่เกี่ยวข้องกับคนทั้งปวงนั้นจะไม่ถูกย้อนกลับมา เพราะไม่มีใครที่มีชีวิตในความบาปของตนจะมีความเข้มแข็ง

¹⁴ พวกเขาได้เป่าแตร และได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อม แต่ไม่มีผู้ใดจะเดินเข้าสู่สงคราม เพราะว่าความโกรธของเราอยู่เหนือฝูงชนทั้งหมด ¹⁵ ดาบอยู่ข้างนอก และโรคระบาดและความอดอยากอยู่ข้างในอาคาร คนเหล่านั้นที่อยู่ในทุ่งนาก็ตายด้วยดาบ ขณะที่ความอดอยากและโรคระบาดก็กลืนกินคนเหล่านั้นที่อยู่ในเมือง ¹⁶ แต่ผู้รอดชีวิตบางคนจะหลบหนีออกจากท่ามกลางพวกเขา และพวกเขาจะไปยังภูเขา เหมือนนกพิราบแห่งหุบเขา พวกเขาทุกคนจะร้องครวญคราง แต่ละคนจะร้องเพราะความบาปของพวกเขา

¹⁷ มือทุกมือจะอ่อนแรงและเข่าทุกเข่าก็อ่อนเปลี้ยเหมือนน้ำ ¹⁸ และพวกเขาจะสวมผ้ากระสอบ และความหวาดกลัวจะครอบคลุมพวกเขา ความละอายอยู่บนใบหน้าของพวกเขาทุกคน และศีรษะของพวกเขาทุกคนก็ล้าน ¹⁹ พวกเขาจะขว้างเงินของพวกเขาไปในถนน และทองคำของพวกเขาก็เป็นเหมือนสิ่งปฏิกูล เงินและทองของพวกเขาจะไม่สามารถช่วยกู้พวกเขาในวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ พวกเขาจะไม่รอดชีวิต และจะไม่หายหิวเลย เพราะว่าความบาปของพวกเขาได้กลายเป็นที่สะดุด

²⁰ ในความภูมิใจของพวกเขา พวกเขาได้นำความสวยงามของเครื่องประดับอัญมณีของเขา และด้วยสิ่งเหล่านี้ พวกเขาได้ทำเป็นรูปเคารพและสิ่งที่น่าชิงชังของพวกเขา ดังนั้นเราจะเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ให้กลายเป็นสิ่งที่เป็นมลทินกับพวกเขา ²¹ แล้วเราจะมอบสิ่งเหล่านี้ไว้ในมือของคนแปลกหน้าดั่งการปล้นและต่อความชั่วบนโลกเหมือนกับการปล้น และพวกเขาจะทำให้มันเป็นมลทิน ²² แล้วเราจะหันหน้าของเราออกจากพวกเขาเมื่อพวกเขาจะทำให้สถานล้ำค่าของเราเป็นมลทิน พวกโจรจะเข้ามาแล้วทำให้มันเป็นมลทิน

²⁵ ความหวาดกลัวจะมา พวกเขาจะตามหาความสงบสุข แต่ก็จะไม่พบ ²³ จงทำสายโซ่ เพราะว่าดินแดนเต็มไปด้วยคดีเลือด และบ้านเมืองก็เต็มด้วยความรุนแรง ²⁴ ดังนั้นเราจะนำชนชาติชั่วร้ายที่สุดมา และให้ถือกรรมสิทธิ์บ้านของพวกเขา และเราจะให้ความหยิ่งของคนมีอำนาจนั้นสิ้นสุดลง เพราะสถานศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาจะเป็นที่ดูหมิ่น

²⁶ ภัยพิบัติครั้งแล้วครั้งเล่าจะมาถึง และจะมีข่าวลือเกิดแล้วเกิดอีก แล้วพวกเขาจะตามหานิมิตจากผู้เผยพระวจนะ แต่การสอนธรรมบัญญัติก็สูญไปจากปุโรหิต และคำปรึกษาสูญไปจากพวกผู้อาวุโส ²⁷ กษัตริย์จะทรงคร่ำครวญและเจ้าเมืองจะแต่งกายด้วยความหมดหวัง ในขณะที่มือของประชาชนแห่งแผ่นดินจะสั่นกลัว เราจะกระทำสิ่งนี้แก่พวกเขาตามความประพฤติของพวกเขา เราจะตัดสินพวกเขาตามมาตรฐานของพวกเขาเองจนกว่าพวกเขาจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์'"